واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: به گزارش نامه نیوز، انتخابات مجلس دهم تا چندروز آینده برگزار خواهد شد و منتخبان مردم در چندماه آینده بر جای نمایندگان پیشین تکیه خواهند زد تا برای چهارسال دو وظیفه مهم تقنین و نظارت در کشور را برعهده بگیرند. فارغ از بحث وجدل های انتخاباتی و شعارهای تبلیغاتی، احزاب و گروه های سیاسی باید به این پرسش مهم که مجلس پیش رو چه باید بکند و چه نباید بکند، پاسخ گویند. بنده به عنوان یکی از کاندیداهای فهرست فراگیر اصلاح طلبان و حامیان دولت می کوشم در این چند سطر به این پرسش مهم و کانونی پاسخ بگویم. نخستین و محوری ترین بایدِ مجلس دهم، پرهیز از جنگ های سیاسی بی نتیجه است. به نظر می رسد مردم از دعواهای سیاسی احزاب خسته، دلگیر و حتی دلزده شده اند؛ البته طبیعت مجلس، مناظره و مباحثه و تضارب آراست اما مسئله آن زمان بغرنج می شود که این مناظره و مباحثه و چانه زنی به جدال و جنگ حزبی بدل شود؛ در چنین فضایی معمولامنافع ملت قربانی خواهد شد و قهر دسته های گوناگونِ مجلس، بر عقلانیتی که باید در روابط میان نمایندگان حاکم باشد، سایه می افکند. باید مجلس نشان دهنده تعامل گروه های سیاسی در کشور باشد و نمایندگان باید برای شکل گیری چنین فضایی از هم اکنون که فصل هیجان های انتخاباتی است، بکوشند. مجلس آینده ضمن حفظ شان مجلس باید تعاملی سازنده با دولت را شکل دهد. کارشکنی در کار دولت نتیجه ای جز زیان و خسارت برای مردم نخواهد داشت و موجبات ناامیدی بیشتر را فراهم خواهد آورد. بر این باورم برای تحقق شعار «امید، آرامش و رونق اقتصادی» باید در دو حوزه به صورت جدی از دولت حمایت کرد؛ نخستین مورد برجام است؛ برجام پایان تحریم های ظالمانه بر مردم بود و حفاظت از آن، به معنای حفاظت کشور از تحریم های بیشتر و ظالمانه تر است. مجلس و دولت باید ضمن حراست از این دستاورد از آن به عنوان فرصتی برای بازسازی و مقاوم سازی اقتصاد استفاده کنند. نتیجه این بازسازی رونق اقتصادی و نتیجه رونق اقتصادی، آرامش مردم و طبیعتا امید بیشتر آنان به آینده کشور خواهد بود. همچنین حمایت از برنامه تحول نظام سلامت تاثیر بسیار مهمی در گسترش بهداشت و درمان همگانی دارد و حمایت از آن و رفع نقایص احتمالی برای شکل گیری امید و آرامش در جامعه بسیار موثر است.مجلس آینده باید دو مسئله مهم دیگر را در صدر برنامه های خود قرار دهد: نخستین آنها تحول در نظام آموزش و پژوهش در کشور است. هم در آموزش ابتدایی و متوسطه و هم در سطوح دانشگاهی کیفیت آموزش رضایت بخش نیست. در آموزش ابتدایی و متوسطه توجه به مهارت های ادراکی و ارتباطی مغفول است و هنوز مانند قرون پیشین آموزش تنها در بُعد ذهنی آن در جریان است؛ درحالی که امروز آموزش را باید در تغییر رفتار جست. ساعت ها فرزندان خود را مجبور به حفظ کردن چیزهایی می کنیم که هیچ گرهی از زندگی اکنون و آینده آنها نمی گشاید. به جای این مطالب ناکارآمد که به دلیل کاربردی نبودن، به زودی از حافظه او زدوده خواهد شد، باید به کودکانمان کار گروهی، مهارت های برقراری ارتباط موثر و مانند آن را بیاموزیم و بکوشیم سطح مهارت های ادراکی آنان را بالاببریم. فرزندان ما باید مهارت مدیریت عواطف و هیجانات خود را در مدرسه بیاموزند، باید مهارت تفکر انتقادی، مهارت تصمیم گیری و مدیریت بحران های زندگی را در مدرسه بیاموزند و آموزش وپرورش ما در این حوزه واقعا نیاز به اصلاحات عمیق دارد و باید کارهای خوبی که در این سال ها انجام شده است، تقویت شود. تغییر ظاهری سیستم آموزشی دردی را دوا نکرده و نمی کند و باید محتوای آموزش و نگرش حاکم بر آن تغییر کند. در سطح آموزش عالی باید به سوی کیفیت حرکت کنیم و از این کمیت گرایی کشنده ای که بر آموزش و پژوهش ما حاکم است بپرهیزیم. مجلس در این زمینه باید از دولت و دیگر نهادهای تصمیم گیر حمایت و البته بر کار آنان نظارت کند. در کنار همه اینها حفظ شان و مرتبه معلمان فداکار و استادان دانشگاه از طریق تامین معیشت آنان باید مدنظر باشد. مسئله دیگری که باید در صدر برنامه های مجلس قرار گیرد، مسئله محیط زیست است. به نظر می رسد مسائل زیست محیطی مهم ترین چالش منطقه ما در دهه های آینده باشد. مسئله منابع آب کشور و کیفیت مدیریت آنها، مسئله آلودگی هوا و ریزگردها که امروز اکثر نقاط کشور را دربر گرفته و مسئله مهم و کلیدی مدیریت منابع طبیعی از مهم ترین مسائل پیش رو در کشور است. در این زمینه نیز باید دولت و مجلس همکاری خوب و سازنده ای را شکل دهند. مجلس آینده باید با تقویت نظارت خود و ایجاد شفافیت در قوانین و روندهای اقتصادی کشور با فساد اداری و مسئله رانت برخورد کند. یکی از مهم ترین عوامل ازمیان رفتن امید مردم به آینده ای بهتر و برهم خوردن آرامش آنان، فساد موجود در ادارات و نیز اخبار دزدی های کلان از منابع ملی است. آثار مخرب این اخبار بر امید و آرامش مردم غیرقابل انکار است و هر یک از ما خود چنین حالتی از یاس را هنگام دیدن این فسادها یا هنگام شنیدن اخبار اختلاس ها حس کرده ایم. بهتر است مجلس آینده برای حل این مسئله رنج آور بکوشد و دولت، قوه قضائیه و رسانه های عمومی باید او را در انجام این مهم یاری کنند. در عرصه سیاسی و اجتماعی هم مجلس باید به دو موضوع حقوق شهروندی و تحزب توجه کند. باید مجلس قوانین محکمی برای حفاظت از حقوق همه اقشار مردم با هر نظر و دیدگاهی و از هر قومیت و زبانی را فراهم کند و باید با قوانین حمایتی بستری مناسب را برای شکل گیری احزاب قدرتمند پدید آورد. احزاب قدرتمند تاثیری بسزا در شفاف شدن فضای سیاسی کشور خواهند گذاشت و نظارت احزاب بر یکدیگر کشور را از فساد و استبداد مسئولان نجات می دهد؛ ضمن آنکه احزاب با تربیت نیروهای کارآمد و برنامه ریزی مداوم برای اداره کشور در کانون های خود، عملابه رشد و توسعه کشور کمک می کنند. اینها اهم بایدها و نبایدهایی است که شکل دهنده ایده اینجانب برای مجلس آینده است و تصور می کنم برای رسیدن به این ایده ها باید افرادی معتدل در صدر انتخاب مردم قرار گیرند؛ افرادی که اختلاف را به نزاع تبدیل نکنند و درک درستی از منافع ملی و مطالبات مردم داشته باشند. انتخاب مردم ایران برای همه ما ارزشمند و قابل احترام است: «تا یار که را خواهد و میلش به که باشد». * کاندیدای ائتلاف فراگیراصلاح طلبان و حامیان دولت
چهارشنبه ، ۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]