واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت>مناقشات مدام همچنان به سلامت و رفاه بشر صدمه می زند. در سراسر جهان، 60 میلیون نفر به دلیل مناقشات خشونت بار از خانه های خود رانده شده اند. به علاوه، زندگی 218 میلیون نفر سالانه تحت تاثیر فجایع قرار می گیرد.به گزارش شفا آنلاین ،برای پیشگیری و التیام رنج های بزرگ بشری چه باید کرد؟ این پرسشی است که شرکت کنندگان در گردهمایی سران که 23 و 24 مارس 2016 در استانبول برگزار می شود، می خواهند به آن پاسخ دهند. این برای اولین بار است که بان کی مون، دبیر کل سازمان، سران کشورهای جهان، سازمان های بشردوستانه، مردم درمانده از بحران ها و برخی شرکای جدید مانند بخش خصوصی را تحت عنوان «نخستین اجلاس جهانی بشردوستانه» گرد هم آورده است تا پیشنهادهای آنان برای حل بحران های جهانی را بشنود.» این گردهمایی که سازمان ملل متحد متولی آن است و با سخنرانی بان کی مون، دبیر کل، افتتاح می شود، قرار است به دنبال راه های بهتر برای پاسخ دادن به نیازهای مردم جنگ زده و نیز ارتباط دادن کمک ها به اهداف توسعه پایدار و تلاش برای جلوگیری از مناقشات و ایجاد حالت انعطاف پذیری در صورت بروز فجایع باشد. این اقدام حاصل 3 سال مشاوره با 23 هزار نفر در 153 کشور و مشاوره ای جهانی است که در اکتبر سال 2015 در ژنو سوئیس برگزار شد. هفته گذشته، بان کی مون گزارش خود را با عنوان «بشریت واحد، مسئولیت مشترک» درباره دیدگاه های خود منتشر کرد. در این گزارش 5 مسئولیت اصلی برای جامعه جهانی در نظر گرفته شده است که به نظر دبیر کل برای خیر کل بشریت ضروری است: رهبری سیاسی برای جلوگیری و پایان مناقشات، تقویت تعهد به قوانین بین المللی، اطمینان از اینکه هیچ فردی از قلم نیفتاده است، طی مسیر از ارائه کمک به سوی پایان نیازها و سرمایه گذاری های سیاسی، سازمانی و مالی برای تحقق این دستور کار. موارد چهارم و پنجم بیش از بقیه به سلامت انسان مربوط می شوند. «کسی جا نمانده است» از موضوعات اهداف توسعه پایدار، مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 2015، است. بر اساس این دستور کار، بان کی مون معتقد است باید به وضعیتی در آن مناقشات، فجایع، آسیب پذیری ها و خطرات درجه اول برسیم که بتوانیم از توسعه درازمدت پایدار کمک بگیریم و نیز به آن کمک برسانیم. وی همگان را برای عملکردی گسترده به منظور رسیدن به این اهداف فرا خوانده است که برخی از آن ها واجد اهمیت بیشتر و برخی دیگر دارای اهمیتی کمتر هستند. اهداف و آرمان های محسوس تر شامل برنامه ای جهانی برای کاهش جابجایی های داخلی با روشی درست و ایمن، به روشی است که این جابجایی ها تا سال 2030 به 50 درصد وضعیت فعلی برسد، ایجاد یک چارچوب همکاری بین المللی برای مسئولیت پذیری از پیش تعیین شده و منصفانه به خیل عظیم مهاجران، فراهم آوردن سرمایه گذاری کافی درازمدت از پیش تعیین شده برای حمایت از کشورهای میزبان پناه جویان که خدمات درمانی و عمومی حیاتی را زیر چتر خود داشته باشد. مورد شماره 4 بر برپایی نهادهای انسانی و توسعه برای پاسخی هماهنگ و یکپارچه تاکید می کند تا بتوان از وضعیت پاسخ فوری به آلام بشری به سوی راه حل های درازمدت مبتنی بر اهداف توسعه پایدار پیش رفت. اهداف توسعه پایدار در این مسیر درواقع نقش چارچوب پاسخگویی و برآورد نتایج کلی را دارند. بان کی مون نظر نظام کمک بین المللی شامل نهادهای سازمان ملل متحد و نهادهای غیردولتی و کمک دهندگان را به سه رویکرد مهم جلب کرده است: 1) تقویت، این نهادها جایگزین نظام بومی و محلی نباید شوند و باید تنها نقش تقویت کننده داشته باشند. 2) آمادگی از قبل، برای انجام برخی اقدامات نباید منتظر واقعه ماند و 3) با کار روی نتایج کلی و جمعی باید بتوان شکاف بین توسعه پایداری که سازمان ملل تعریف کرده است و کمک های انسان دوستانه برای حل بحران ها را پشت سر گذاشت. برخی نهادهای ذی ربط انتقاد می کنند که گزارش حاوی پیشنهادهای زیاد (بیش از 120 مورد) است که این پیشنهادهای اولویت بندی نشده اند. برخی دیگر عقیده دارند که به اصلاحات در ساختار سازمان ملل در این گزارش توجه نشده است. انتقادات به نظر منصفانه هستند. ما، نویسندگان لنست، به این انتقادات اضافه می کنیم که می شد به موارد مربوط به سلامت بیشتر پرداخته می شد، مثلاً بیماری های غیر واگیر در جمعیت های بحران زده باید به عنوان بخش نگران کننده سلامت عمومی در نظر گرفته شود. این بیماری ها و بودجه ای که باید به درمان آن ها اختصاص داده شود، نباید در گزارش های جهانی فراموش یا کم رنگ شوند. علاوه بر این، گزارش باید آموزش پزشکان و پرستاران پناه جو را که قادر به ارائه خدمات درمانی و پزشکی در اجتماعات پناهندگان نیستند مدنظر قرار دهد. درهرصورت، به رغم کاستی های گزارش یک موضوع کاملاً روشن است: پاسخ های فعلی به سلامت و بحران های انسانی شکست سختی خورده اند. مرگ 5 هزار پناه جو در سال 2015 که برای رسیدن به مکانی من جان خود را از دست داده اند، مهر تایید دیگری بر تراژدی انسانی است. ابتکاراتی که دبیر کل مطرح کرده است تلاشی بلندپروازانه برای برخورد با این موضوعات است و اجرای این آرمان های بلندپروازانه به این بستگی دارد که کشورهای جهان تا چه حد گزارش دبیر کل را جدی گرفته اند و تا چه حد می خواهند بر اساس مسئولیت واحد جهانی عمل کنند. نتایج اجلاس استانبول معیاری برای تعهد کشورهای مختلف به اتحاد جهانی است.سپید Lancet
چهارشنبه ، ۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]