واضح آرشیو وب فارسی:تفتان ما: به گزارش سرویس ورزشی تفتان ما ، یک/ تنها سه روز به پایان مهلت تبلیغات نامزدهای انتخاباتِ مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرنگان رهبری باقی مانده و شهرهای مختلف ایران در تسخیرِ بنرها، شعارها، وعده ها و امیدواری های تازه ای قرار گرفته اند. به نظر می رسد این بار بسیاری از مردم متوجه ضرورت شرکت در انتخابات هستند و همه نابسامانی ها در پروسه تایید صلاحیت کاندیدادها و رد صلاحیت گسترده گروهی از آن ها به خاطر قرار گرفتن زیر پرچم یک حزب؛ بیشتر از آن که مردم را دلسرد کند؛ آن ها را راغب به حضور در انتخابات کرده تا شاید اتفاقی شبیه دو سال و نیم قبل رخ بدهد و شورِ عمومی جامعه به انتخاب هایی معقولانه در سطوح مدیریتی کشور ختم شود. در روزهای اخیر؛ چهره های سرشناس زیادی حمایت شان را از همبستگیِ مردم ایران اعلام کرده اند. رضا کیانیان از مردم خواسته تا پای صندوق های رای بروند و مهناز افشار و ترانه علیدوستی نیز لیستِ 30 نفره اصلاح طلبان برای مجلس را از حالا به عنوان آرای شان در انتخابات پیش رو منتشر کرده اند. آن ها قصد دارند در راه عوض کردن حال و هوای مجلسِ فعلی و روی کار آمدن چهره هایی متفاوت؛ قدم بردارند. مسیری که در آن؛ هیچ خبری از چهره های شناخته شده دنیای فوتبال نیست. دو/ فرهاد مجیدی که برای نمایشِ مسابقه تیمش و برگزاری مانور محبوبیت در آزادی به ایران برگشته بود؛ تا روز انتخابات در ایران باقی نماند تا مردمی را که به خاطر نام اش به ورزشگاه کشانده؛ به پایِ صندوق های رای نیز بکشاند. درست مثل علی کریمی که در صفحه اینستاگرام اش به همه مناسبت های اجتماعی از مرگ فروزان تا توهین به فاطمه معتمد آریا واکنش نشان می دهد اما درباره انتخابات هیچ نظری ندارد. همه ستاره های محبوب این روزهای سرخابی ها نیز در اقدامی هماهنگ از شبکه های اجتماعی خداحافظی کرده اند و طبعا توقع دارند که باور کنیم این خداحافظی به خاطر «فرهنگ بد شبکه های اجتماعی» بوده و هیچکدام از آن ها درست بعد از انتخابات دوباره به این فضا بازنخواهد گشت! البته که شرکت در انتخابات نه وظیفهِ اجباری هر شهروند جامعه؛ که جزوِ حقوق شخصی اوست و به دیگران ارتباط پیدا نمی کند اما آیا در روزهایی که شور انتخاباتی به جامعه برگشته؛ حتی یک نفر از این فوتبالیست ها نباید از تاثیرگذاری اش در اجتماع به نفع انتخابات استفاده کند؟ شاید در جامعه تصور شود آن ها موضعی در دنیای سیاست ندارد و از همه تحولات این فضا فرار می کنند اما چطور می شود ملاقات آن ها با صورت های خوابآلود با شهردار تهران و چهره های سیاسی دیگر را فراموش کرد؟ اتفاقا بسیاری از فوتبالیست ها نقطه نظرات سیاسی خودشان را دارند اما آنقدر ریسک پذیر نیستند که حاضر به دفاع از یک فهرست انتخاباتی شوند. سه/ ردِ ادعاهای فوتبالیست های وطنی همیشه به باورهای اغراق آمیز آن ها درباره خودشان می رسد. آن ها در باور خودشان قهرمان هایی هستند که در بیرون زمین نیز به مردم فکر می کنند و همین کمک های قطره چکانی شان به مردم را به حسابِ اصلاحِ ساختارهای اجتماع می شناسند. مردم جامعه اما در کنار دیوارهای مهربانی؛ به الگوهای عقلانیت نیز نجات دارند. تکلیف فوتبالیست هایی که تمایلی به الگو بودن ندارند مشخص است اما آن گروه از استارهای دنیای فوتبال که خودشان را به عنوان نمادهای نادر جامعه می شناسند؛ در آخرین روزهای منتهی به انتخابات دقیقا کجا هستند؟ آن ها حتی شهامتِ حرف زدن از رای دادن یا رای ندادن در فضای مجازی را ندارند و اینستاگرام را فقط برای یک مشت قاب از تفریح های روزمره می خواهند. جماعتِ وابسته به سکوت مصلحتی. مردانِ ریسک ناپذیرِ روزهای حساس. آن ها که هیچ. آن ها که نگاه. انتهای پیام/ راه دانا
سه شنبه ، ۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تفتان ما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]