واضح آرشیو وب فارسی:کانون هواداران پرسپولیس: پرسپولیس کلاب : این روزها روزنامه نگاران ورزشی و کارشناسان فوتبال، در ماجرای رایگان شدن ورزشگاهها دچار بهت و حیرت شده اند. موضع گیری نخبگان فوتبال درباره ماجرای رایگان شدن بلیت بازی های لیگ برتر هنوز سمت و سوی مشخصی ندارد. آنها می بینند که این روزها برای طرفداران فوتبال رایگان شدن بلیت ها لذت بخش است و آنها می روند و ورزشگاه را پر می کنند. سوال این است که اگر بازیهای استقلال و پرسپولیس مقابل گسترش فولاد و سایپا رایگان نمی شد چند هزار نفر به ورزشگاه می رفتند؟ در نگاه اول شاید همه خوشحال باشند که پس از مدت ها ورزشگاه ها پر می شود، اما آیا در تمام جهان کارکرد فوتبال این است؟ آیا در فوتبال روز جهان حضور تماشاگران را رایگان می کنند؟ اگر مدیران فوتبال ما ادعا می کنند فوتبال ایران حرفه ای شده، آیا رایگان کردن ورزشگاه ها کاری حرفه ای است؟ فوتبال ایران همیشه از بلیت فروشی درآمد داشته است و این یک سابقه تاریخی مهم است اما فوتبال ایران از قانون کپی رایت هنوز نصیبی ندارد و شما می توانید در جای جای کشور پیراهن های استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتورسازی و دیگر تیم های پرطرفدار را بدون اینکه به باشگاه پولی پرداخت کنید، از مغازه های ورزشی بخرید. حالا چند هفته ای است که فوتبال ایران دیگر از فروش بلیت هم نصیبی نمی برد. پس چطور باید این فوتبال درآمدزا شود؟ چطور ادعا می شود که این فوتبال باید خصوصی شود و دولت دستش را از سر فوتبال بردارد؟می گویند اسپانسرها پول بلیت ها را می دهند و البته مردم هم وارد ورزشگاه ها می شوند و این یک بازی برد- برد برای طرفین است؛ اما باز هم تاکید می کنیم که یادمان نرفته که هم قبل از انقلاب و هم در دهه های ۶۰، ۷۰ و ۸۰ تماشاگران برای دیدن فوتبال ورزشگاه ها را پر می کردند و بلیت عادی که هیچ، بلیت بازارسیاه را هم برای بازیهای حساس می خریدند. موضع فدراسیون و سازمان لیگ هم در این میان مشخص نیست. آنها سهمشان از خرید اسپانسر برمی دارند و باید هم عین خیالشان نباشد. اصلا فکر کرده اند که رایگان کردن چه آسیبی می تواند به فوتبال ایران بزند؟ آیا فکر نمی کنند که با این کارها، کشاندن مردم به ورزشگاه ها در بازی های حساس ملی کار سختی خواهد شد؟ آیا فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا زیر بار رایگان شدن حضور مردم در ورزشگاه ها خواهند رفت؟اینطور که به نظر می رسد فوتبال ایران باید سوبسیدی شود و به آن یارانه تعلق گیرد. آن زمان که همه می گفتند قیمت بلیت ها بالاست کسی چاره اندیشی نکرد و حتی بلیت فروشی را الکترونیکی کردند. راهی که به جایی نرسید و آنقدر بد شناسانده شد که الکترونیکی کردن هم شکست خورد. فوتبال ایران دوباره سراغ راه حل همیشگی اش رفت. اینکه این بار هم همه به فکر یک مسکن باشد. به فکر ساکت کردن درد فوتبال ایران و این نشان می دهد که کسی به فکر ریشه کن کردن درد فوتبال نیست. کسی به این فکر نیست که چرا مردم به ورزشگاه نمی رفتند و حالا چرا می روند؟ کسی آنالیز کرده که واقعا مشکل مردم، خرید بلیت های ۱۰ هزار تومانی و ۱۵ هزار تومانی است؟ یا راههای دسترسی به ورزشگاه است؟ یا نبود ستاره هاست؟ کسی نمی داند دلیل قهر مردم با ورزشگاهها چه بوده؟ دلیل این آشتی زود هنگام چه بوده؟ استقلالی که شرایطش بحرانی بود و چند هفته ای بود با این رویه مخالف بود،در نهایت همین کار را کرد و البته بهره اش را برد و به صدر جدول برگشت و ثابت کرد که این تیم هم به دنبال مسکن است. آنها اگر در بازی استقلال تهران و اهواز چنین کاری می کردند شاید می توانستند سه امتیاز را به حسابشان واریز کنند. مشکل اینجاست کسی نمی داند نگاه بالادستی چیست. اگر می خواهند فوتبال دولتی بماند، همه بازیها را رایگان کنند اما حرفی از خصوصی سازی نزنند. حرفی از درآمدزایی نزنند. همه بازیها را رایگان کنند تا مردم برای ایجاد سرگرمی به ورزشگاهها بروند. همانطور که شهرداری ها پارک ها و جاده های سلامتی می سازنند و به مردم سرویس می دهند، بهتر است دولت در بخش ورزش و فوتبال بازیها را رایگان اعلام کند. آن وقت تکلیف مشخص می شود. تکلیف تیم داری خصوصی و دولتی هم مشخص می شود. هر چند همین حالا اکثر تیم های حاضر در لیگ برتر دولتی هستند. به این لیست دقت کنید. استقلال و پرسپولیس که مستقیم متعلق به وزارت ورزش هستند.استقلال خوزستان زیرمجموعه استانداری خوزستان است. ذوب آهن، سپاهان، سایپا، فولاد خوزستان و گسترش فولاد که به نوعی زیرمجموعه وزارت صنایع و معادن و کارخانه هایی با ماهیت دلتی هستند. نفت تهران که زیرمجموعه وزارت نفت است و البته اوضاع مالی مناسبی هم ندارد.تراکتورسازی هم به نوعی زیرمجموعه کارخانه تراکتورسازی و البته یک نهاد نظامی است ومی تواند بازیکن سرباز بگیرد و البته شرایط مالی مناسبی دارد. صبای قم هم زیر مجموعه استانداری قم و ملوان انزلی هم به نوعی زیرمجموعه نیروی دریایی و سازمان مناطق آزاد است. پدیده مشهد را در اختیار دادستانی است و تنها سه تیم خصوصی سیاه جامگان، راه آهن یزدان و استقلال اهواز در لیگ برتر حضور دارند که هر سه در قعر جدول هستند و به نوعی نشان داده اند که فوتبال خصوصی در ایران شکست خورده است. این سه تیم شانس بالایی برای سقوط دارند. به قول یکی از مدیران سابق فوتبال، فوتبال ایران یک فوتبال کاملا دولتی است که با روکشی نازک می خواهند آن را خصوصی جلوه دهند و سالهای سال با فرستادن اعداد و ارقام ساختگی برای کنفدراسیون فوتبال آسیا، باشگاههای ایرانی می خواستند ثابت کنند که خصوصی هستند.شاید تنها قدمی که برای خصوصی شدن باشگاهها برداشته شد فشار کنفدراسیون فوتبال آسیا برای تاسیس تبدیل کردن باشگاههای دولتی به شرکتهای خصوصی بود که همه البته زیر مجموعه همان نهادهای دولتی ماندند و روکش خصوصی شدن همین جا معنی پیدا کرد. در هر حال باید منتظر پاسخ کمیته های بازاریابی سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال ماند.آنها با چه توجیهی به رایگان شدن بازیهای تیم های لیگ برتری رضایت دادند؟ اسپانسرهای باشگاههای استقلال و پرسپولیس، این فصل چنین کاری کردند، آیا اسپانسرهای بعدی هم حاضر هستند فصول بعد بازیها را رایگان کنند؟ شاید نگاه این باشد که اگر طبقه دوم رایگان شود، مردم حداقل برای دیدن بازی در طبقه اول بلیت بیشتری می خرند. آیا این توجیه از نظر متد بازاریابی درست است؟ علی کفاشیان سالهاست که چنین نگاهی دارد. او هرگز به خصوصی سازی فکر نکرده و به همین دلیل است که می گوید دولت باید از فوتبال حمایت کند. هزاران مصاحبه می توانید از وی پیدا کنید که گفته دولت باید به فوتبال کمک کند و مطمئنا فدراسیون فوتبال از رایگان شدن بلیت بازیها راضی است اما تکلیف دولت و وزارت ورزش چه می شود؟ تکلیف شعار خصوصی سازی ودرآمدزایی فوتبال چه می شود؟ تکلیف قیمت دیدن فوتبال چه می شود؟ بهتر است یارانه فوتبال هر چه زودتر و به صورت رسمی به هر باشگاه داده شود تا تکلیف روشن شود. هوشنگ نصیرزاده رئیس کمیته حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال در این باره گفته بود که وظیفه دولت سرگرم کردن مردم است و باید برای این کارهزینه کند. زمانی که یک فوتبال ۸۵ هزارنفر را به ورزشگاه می کشاند و بیننده های تلویزیونی را پای تلویزیون میخکوب می کند، درصد جرم و جنایت و تجاوز و غارت کم می شود.» اگر این نگاه وجود دارد، بهتر روکش خصوصی بودن و تلاش برای خصوصی شدن برداشته شود و یارانه فوتبال داده شود. آن وقت نه کی روش به خاطر خرابی کمپ و زمین تمرین و امکانات مجبور به التماس از شهردار تهران می شود و نه علی کفاشیان، می تواند با برگ های مختلفش برای انتخابات فدراسیون فوتبال بازی کند. نه باشگاهها اعتصاب می کنند و نه تیم نفت تهران که زیرمجموعه وزارت نفت است برای پول هتلش دست به دامان جیب بازیکنان تیمش می شود. یارانه فوتبال را بدهید و خلاص! باور کنید حداقل اینطور تکلیف فوتبال مملکت مشخص می شود و می دانیم که نگاه به کشورهای پیشرفته فوتبال و الگو برداری از آنها برای ما رویا خواهد بود.
یکشنبه ، ۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کانون هواداران پرسپولیس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]