واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس آنلاین: آیت الله بروجردی عادت داشت که هر گاه به دیدار آقایان می رفت یک برگ از استفتائات با خود می برد. آن روز به همراه ایشان و آیت الله خوانساری به منزل شهید صدوقی رفتیم، زیر کرسی نشستیم. ایشان استفتاء را جلو گذاشت و مسئله ای را طرح کرد.به گزارش قدس آنلاین، موعظه و نصیحت، کلید سعادت و رستگاری در دنیا و آخرت است. موعظه، دل ها را صفا می بخشد و چشم و جان را به جهان پُر رمز و راز معنویت می گشاید. خداوند متعال در قرآن کریم یکی از مهمترین تکالیف حضرت رسول(ص) را ارشاد مردم از راه پند و اندرز و موعظه معرفی می کند. به همین منظور، فرازهایی از درس اخلاق آیت الله سیدمحمد علوی گرگانی از مراجع تقلید را برای علاقه مندان بازنشر می کنیم: حضرت رسول(ص) در نصیحتی به ابوذر فرمودند: ای اباذر محبوب ترین شما نزد خدا کسی است که بیشتر به یاد خدا باشد و گرامی ترین افراد نزد خداوند کسی است که باتقواتر باشد و کسی زودتر از عذاب خدا نجات پیدا می کند که خوفش از خدا بیشتر باشد. کسی که خدا را بیشتر یاد کند، خدا هم بیشتر به یاد او است و او محبوب خداست. این حدیث اشاره به آیه شریفه «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ» دارد. هر چه تقوای انسان بیشتر باشد، نزد خدا محبوب تر است. افراد متقی هم در نزد مردم و هم در نزد خدا محبوبیت دارند. در حکومت های گذشته، زندگی برای افراد مؤمن سخت بود، آنها هر جا قدم می گذاشتند با بی بندوباری مواجه بودند، در ادارات فسق و فجور زیاد بود، اما همین که صحبت متقین به میان می آمد، حتی افراد فاسق نیز می گفتند: فلانی خیلی مؤمن است و ما او را دوست داریم. بنابراین اشخاص پاک و باتقوا، نه تنها پیش خوبان عزیزند، بلکه پیش بدان نیز محبوبند، این همان «فطرت» است که قرآن فرمود: «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَ»؛ کشش انسان به طرف خوبی ها است، یاد خدا بودن شامل همه اعضای بدن می شود. اگر انسان با زبان خود «سبحان الله» بگوید، خوب است اما نیکوست که همه اعضای بدن به یاد خدا باشد؛ یعنی چشم گناه نکند و گوش مواظب باشد که حرام نشنود، پس چه فایده دارد برای کسی که با زبان ذکر خدا می گوید، اما اندام دیگر او گناه می کند؟! انسان وقتی به یاد خداست، نزد خدا محبوب تر است؛ «بَلِ الْأِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ»، خوش به سعادت کسی که به یاد خداست. منظور از یاد خدا بودن، نماز خواندن نیست. پیامبر اکرم(ص) فرمود: چه بسیار افرادی که نماز کم می خوانند و روزه کم می گیرند، اما به یاد خدا هستند. نماز خیرالعمل است، اما آنچه بیشتر به انسان بها می دهد، توجه به خدا داشتن است. خدا رحمت کند مرحوم آیت الله اراکی را که می فرمودند: آیت الله بروجردی چقدر در کارش توانایی داشت؛ یک روز به منزل ایشان رفتم و گفتم که آیت الله صدوقی از مسافرت برگشته اند، بیایید به دیدن ایشان برویم، آیت الله بروجردی عادت داشت که هر گاه به دیدار آقایان می رفت یک برگ از استفتائات با خود می برد. آن روز به همراه ایشان و آیت الله خوانساری به منزل شهید صدوقی رفتیم، زیر کرسی نشستیم و آنگاه آقای بروجردی استفتاء را جلو گذاشت و مسئله ای را طرح کرد و بعد به آقای صدوقی گفت اگر در خانه کتاب جواهر را دارید بیاورید و این فرع را پیدا کنید! همگی ورق زدیم و خسته شدیم و پیدا نکردیم. آقای بروجردی فرمودند: جواهر را به من بدهید و سریعاً فرع را پیدا کردند و فرمودند شما با جواهر کمتر سر و کار دارید. ای عزیز! صاحب نظر باش که بدانی فقه را از چه راهی پیدا کنی و وارد شوی و استدلال نمایی. حضرت فرمودند: ما اصول مطالب را می دهیم و فروع را خودتان بیرون آورید. در تحصیل علم و شرکت در دروس منظم باشید. کسی که نسبت به درس بی اهمیت باشد، به جایی نخواهد رسید. علمای ما حتی نامه هایی را که به دستشان می رسید، در ایام درس و بحث باز نمی کردند که مبادا وقت آنها گرفته شود. تصمیم بگیرید که برای درس اهمیت بیشتری قائل شوید. اگر از لحاظ علمی و اخلاقی پیشرفت کنید، هر یک از شما طلاب در جامعه منشأ خیر و برکت خواهید شد. نَفَس شما در مردم اثر خواهد کرد، در غیر این صورت عمرتان به هدر می رود و از اینکه نتوانسته اید به مقامات بالا برسید پشیمان خواهید شد. فارس انتهای خبر/
سه شنبه ، ۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]