تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835224106
جایگاه آسپیرین در پیشگیری اولیه از بیماری قلبی-عروقی
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت>فواید تجویز آسپیرین برای پیشگیری ثانویه از بیماری های قلبی-عروقی به خوبی ثابت شده است؛ اما اثربخشی آسپیرین برای پیشگیری اولیه چندان قطعی نیست و مشاهدات ما در این زمینه اندک اند.به گزارش شفا آنلاین ،متاسفانه، مطالعات موجود در زمینه پیشگیری اولیه، از مشخص کردن زمان مناسب برای شروع آن ناتوان هستند. جمعیت های خاص مانند بیمارانی که در معرض خطر بیماری های قلبی-عروقی هستند یا با عوامل خطرساز متعددی مواجه اند، ممکن است برای درمان با دوز اندک آسپیرین مناسب باشند. سایر جمعیت های در معرض خطر مانند بیماران دیابتی و بیمارانی که خطر ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی در آنان طی 10 سال بعدی بیش از 10 درصد است نیز از درمان با دوز اندک آسپیرین سود می برند. آسپیرین از دیرباز برای اثر ضدالتهابی و ضددردش مورد استفاده بوده است و اخیرا به دلیل اثر ضدترومبوتیک، در کاهش خطر بیماری های قلبی-عروقی تجویز می شود. نحوه توصیه به مصرف آسپیرین با هدف پیشگیری ثانویه برای بیشتر بیماران مشخص است؛ مصرف درازمدت آسپیرین، باعث کاهش خطر انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی و مرگ مرتبط با علل عروقی پس از یک حادثه قلبی-عروقی می شود. در وضعیتی متفاوت، تجویز آسپیرین برای پیشگیری اولیه در بیماران بدون سابقه بیماری قلبی-عروقی نیازمند بررسی است. آسپیرین در نقش یک ضدپلاکت آسپیرین به طور گسترده ای در هر دو مورد درمان و پیشگیری از برخی بیماری ها تحت مطالعه قرار گرفته است. آسپیرین یک ضددرد، ضدالتهاب و تب بر شناخته شده است. مطالعاتی که بیماران دریافت کننده آسپیرین را ارزیابی کرده اند، کاهش موارد وقوع بیماری قلبی-عروقی و مرگ را نشان داده اند؛ چنین فایده ای با اثرات ضدپلاکتی آسپیرین مرتبط دانسته شده است. مکانیسم اثر اصلی آسپیرین، غیرفعال سازی سیکلواکسیژناز1و2 است که تقریبا مسئول اغلب فواید آسپیرین است. سایر فواید آسپیرین که ممکن است نقش مهمی در کاهش خطرات قلبی-عروقی ایفا کنند عبارتند از کاهش مارکرهای پیش التهابی و افزایش تشکیل نیتریک اکساید گشادکننده عروق. اثر مهارکنندگی پلاکت، هم وابسته به زمان است و هم وابسته به دوز. دوز آسپیرین مصرفی در مطالعات بالینی معمولا بین 25 تا 500 میلی گرم است و «دوز اندک»، به میزان آسپیرین 75 تا 325 میلی گرم آسپیرین در روز اطلاق می شود. هرچند که به دلیل غیرقابل برگشت بودن اثر، آسپیرینی که روزانه مصرف می شود، حتی در دوزهای پایین، اثر آنتی ترومبوتیک جمع شونده دارد. بنابراین، متداول ترین دوز توصیه شده برای آسپیرین با هدف پیشگیری از بیماری قلبی-عروقی، 81میلی گرم(برابر با یک آسپیرین بچه) است. در شرایطی که دوزهای پایین تر تجویز شوند، بسیاری از عوارض ناخواسته مرتبط با مصرف آسپیرین مانند ناراحتی و خونریزی گوارشی نیز ممکن است به حداقل برسند. دوزهای بیشتر، اثربخشی بیشتری را نشان نداده اند. مطالعات متعددی فواید مصرف آسپیرین در پیشگیری ثانویه از بیماری قلبی-عروقی را نشان داده اند. یک متاآنالیز با هدف بررسی مطالعات انجام شده روی پیشگیری اولیه و ثانویه، به مقایسه عوارض عروقی جدی در بیماران دریافت کننده آسپیرین در مقایسه با دارونما پرداخت. مصرف دوز اندک آسپیرین برای پیشگیری ثانویه، با نزدیک به 20درصد کاهش در عوارض آترواسکلروتیک مرتبط با انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی و ایسکمی سربرال گذرا مرتبط است. آسپیرین در پیشگیری اولیه از بیماری قلبی-عروقی شواهد اندکی به نفع استفاده از آسپیرین در پیشگیری اولیه از بیماری قلبی-عروقی وجود دارد. 6 مطالعه بالینی روی پیشگیری اولیه با شرکت 95هزار بیمار در معرض خطر اندک بیماری های قلبی-عروقی در متاآنالیز فوق بررسی شدند. در گروه دریافت کننده آسپیرین، 1671 حادثه از میان 330هزار نفر در سال رخ داد که این درصد در گروه کنترل، 1883 حادثه بود. چنین وضعیتی به معنای کاهش قطعی خطر به میزان 06/0 درصد در سال یا کاهش خطر 12درصدی برای حوادث جدی عروقی است(51/0درصد برای آسپیرین و 57/0 درصد برای گروه کنترل). چنین نتیجه گیری شد که این کاهش تعداد حوادث جدی عروقی، به میزان زیادی با کاهش در وقوع اولین انفارکتوس میوکارد غیرکشنده مرتبط است (18/0 درصد در سال برای گروه آسپیرین و 23/0 درصد در سال برای گروه دارونما). به علاوه، هیچ کاهش قابل توجهی در مرگ و میر کلی عروقی در بیماران دریافت کننده آسپیرین برای پیشگیری اولیه گزارش نشد. به دلیل اثرات ضدپلاکتی، یک عارضه مهم آسپیرین، خونریزی ماژور است. در 6 مطالعه انجام شده روی پیشگیری اولیه، تجویز آسپیرین به میزان قابل توجهی خطر خونریزی( شامل خونریزی های گوارشی ماژور و خونریزی داخل جمجمه ای) را کاهش داد. در یک متاآنالیز، سشاسای و همکارانش مصرف آسپیرین را در پیشگیری اولیه مشکلات قلبی-عروقی و غیرعروقی مانند بدخیمی ارزیابی کردند. این متاآنالیز شامل 9 مطالعه تصادفی و کنترلی با شرکت مجموعا 102621 نفر بود. محققان کاهش قابل توجه 10درصدی در کل موارد حوادث قلبی-عروقی به دست آوردند که بیشتر مرتبط بود با کاهش موارد انفارکتوس قلبی غیرکشنده. جالب آن که در زمان انتشار نتایج تحلیلی مطالعات بعد از سال 2000 مشخص شد که آسپیرین در مقایسه با دارونما در کاهش خطر انفارکتوس قلبی غیرکشنده اثربخش تر نیست. محققان به این نتیجه رسیدند که آسپیرین ممکن است در مقایسه با آنچه تصور می شود فواید کمتری داشته باشد، بویژه زمانی که عوامل کاهنده خطر مانند مصرف استاتین ها، داروهای ضدفشارخون و قطع سیگار درنظر گرفته می شوند. به علاوه، کاهش معناداری در موارد انفارکتوس میوکارد کشنده، سکته مغزی، مرگ قلبی-عروقی یا مرگ و میر (به هر علت)، ثبت نشد. همچنین، هیچ یافته ای به نفع اثر آسپیرین در کاهش مرگ و میر ناشی از بدخیمی گزارش نشد. اما فایده آسپیرین در پیشگیری اولیه، تحت الشعاع افزایش خطر خونریزی قرار گرفت. تعداد مورد نیاز برای درمان (NNT) برای پیشگیری از یک مورد انفارکتوس میوکارد طی 6 سال، 162 مورد بود. در همان مدت زمانی، 120 فرد نیاز بود با آسپیرین درمان شوند تا بتوان از یک حادثه قلبی-عروقی پیشگیری کرد. برعکس، یک نفر از میان هر 73 فرد مصرف کننده آسپیرین طی دوره 6 ساله، ممکن است خونریزی کوچک اما کم اهمیتی را تجربه کنند. در سال 2015 میلادی، کارگروه خدمات پیشگیری آمریکا(USPSTF)، آخرین متاآنالیز برای ارزیابی تجویز آسپیرین در پیشگیری اولیه را منتشر کرد. 10 مطالعه تصادفی کنترلی نیز اضافه شدند. براساس آنها محققان دریافتند که آسپیرین خطر حوادث ماژور قلبی-عروقی را تا 11 درصد کاهش می دهد. در هر 10 مطالعه بالینی انجام شده، استفاده از آسپیرین، در کاهش قابل توجه مرگ و میر قلبی-عروقی ناموفق بود. برخلاف متاآنالیزهای قبلی، این متاآنالیز آخر دوز آسپیرین تجویز شده برای شرکت کنندگان را بررسی کرد. دوز متغیر آسپیرین، از 100 میلی گرم یک روز در میان تا 650 میلی گرم روزانه، به میزان قابل توجهی انفارکتوس میوکارد غیرکشنده را کاهش داد. جالب آن که مطالعاتی که در آنها بیماران آسپیرین 100 میلی گرمی یا دوز کمتر را دریافت کردند، کاهش قابل توجه سکته مغزی غیرکشنده را نشان دادند. این کاهش در مطالعاتی که دوز بالاتر دارو تجویز می شد مشاهده نشد. در نهایت، به جز در جمعیت بیماران سالمند که کاهش بیشتری در تمام حوادث کرونری/انفارکتوس میوکارد نشان دادند، تجویز آسپیرین برای پیشگیری اولیه در سایر گروه ها چندان موفق نبود. سپید US.Pharmacist,2016
سه شنبه ، ۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]
-
گوناگون
پربازدیدترینها