محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831509751
دفاع تمام قد آخوندی از مکتب امریکایی
واضح آرشیو وب فارسی:598: دفاع روز گذشته وزیر راه و شهرسازی دولت جمهوری اسلامی از لیبرالیسم در حالی مطرح شد که امام خمینی در سوم اسفند سال ۶۷، فرمودند: ما هنوز هم چوب اعتمادهای فراوان خود را به گروه ها و لیبرال ها می خوریم؛ تا من هستم نخواهم گذاشت حکومت به دست لیبرال ها بیفتد.به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، روز گذشته (دوم اسفند) وزیر راه و شهرسازی در واکنش به انتقادات نسبت به سیاست های لیبرالی افراطی این وزارتخانه، با بیان اینکه این نقدها متوجه مکتب سوداگری می شود و نه لیبرالیسم به دفاع از لیبرالیسم پرداخت. آخوندی گفت: «لیبرالیسم و سوداگری دو موضوع کاملا متفاوت از یکدیگرند، لیبرالیسم یعنی اینکه همه برای کسب حقوق خود آگاه باشند و کسی به حق آنها تعدی نکند. این موضوع با سوداگری متفاوت است اینکه شهروندان هزینه بی خود بدهند سوداگری است اما اگر هزینه را بر اساس عدالت بپردازند، لیبرالیسم است....... سوداگری با توسعه هم مخالف است در حالی که لیبرالیسم برای توسعه به میدان آمده است..... اخلاق حرفه ای نتیجه لیبرالیسم است و علیه سوداگری قیام می کند.» به گزارش فارس، این اظهارات آخوندی در دفاع از لیبرالیسم در حالی مطرح شد که نظریه پردازان و مدافعان این نظام هم قائل به عدالت به عنوان یکی از اهداف لیبرالیسم نیستند و همچنین تعریف او از رویکرد ها و سیاست های سوداگری یا مکتب مرکانتیلیست کاملا غیرعلمی و اشتباه بود. کافی است به چند گزاره توجه کنیم. اول معنای لغوی لیبرالیسم. در ادبیات لغت آکسفورد، لیبرالسیم اندیشه ای مبتنی بر آزادی تعریف شده است که در این صورت بنابراین نسبتی مشخص با عدالت ندارد. بررسی مبانی معرفتی، روش شناسی و موضوع شناسی لیبرالیسم هم به موضوع عدالت و راه کارهای تحقق آن در جامعه نمی پردازند و دغدغه اصلی آن در روش شناسی تامین منافع بنگاه های اقتصادی و شرکت های خصوصی است. فارغ از اهداف، تعریف نظام سرمایه داری از انسان که در آثار آدام اسمیت بنیان گذار مکتب کلاسیک که لیبرالیسم را شکل داد، بسیار قابل تامل است. اسمیت عقیده دارد نفع پرستی غریزه انسانی است که ناشی از پدیده الهی به وجود آمده است و برای تنازع بقا و میل به خواسته های شخصی طبیعی است. اسمیت با اینکه از نفع پرستی از الگوی دست نامرئی خود استفاده می کند اما معتقد است این هوس ها از معایب جامعه نیست بلکه منافع شخصی در واقع انگیزه ای برای فعالیت انسان وسیله ای برای رفاه و سعادت جامعه است. فریدون تفضلی در کتاب تاریخ عقاید اقتصادی می نویسد: «اعتقادات روانشناسی لیبرال های کلاسیک بویژه آدام اسمیت بر چهار فرض در مورد طبیعت انسان استوار بوده. آنها باور داشتند که مردم خودخواه، حسابگر، اصولا تنبل و غیراجتماعی هستند. به گفته توماس هابز فیلسوف انگلیسی اساس این نظر مبتنی بر خودخواهی انسان است و در آثار لیبرال های بعدی از جمله جرمی بنتهام با «لذت گرایی روانی» آمیخته شد. طبق این نظریه انگیزه همه اعمال انسان تمنای او برای کسب لذت و احتراز از درد است.» به گزارش فارس، بحث در باب نظام سرمایه داری، اهداف و چارچوب هایش مفصل است و مجال دیگر را می طلبد و نمی خواهیم آثار عملی اجرای تئوری های این مکتب را در اقتصاد به طرفداران آن از جمله وزیر راه و شهرسازی گوشزد کنیم که همین تئوری ها بود که چندین بحران بزرگ اقتصادی را بر جهان تحمیل کرد و نمونه آخر آن بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ میلادی بود. و اگر نبود حمایت های مالی گسترده دولت آمریکا و کشورهای اروپایی از نظام بانکی و خرید سهام آنها، نابودی لیبرالیسم حتمی بود. هر چند که این حمایت ها منجر به افزایش نقش دولت در اقتصاد شد و عملا مولفه های نظام سرمایه داری واقعی برای عبور از بحران نادیده گرفته شد. جالب آنکه آخوندی معتقد است « اگر حاکم مهرورز باشد باید از جیب مردم هزینه کند چون هر پرداخت حاکم هزینه دارد و هزینه آن را مردم می دهند. در حوزه حکومتی، مهرورزی عین ظلم است» حال از ایشان باید این سوال را پرسید که آیا کمک ۹ هزار میلیارد تومانی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در دولت یازدهم از یک بانک خصوصی برای جلوگیری از ورشکست شدن، ظلم نبود؟ می دانید اثرات این کمک ۹ هزار میلیارد تومانی بر پایه پولی و نقدینگی چقدر بود؟ همین اقدام بانک مرکزی در دولت یازدهم، به صورت گسترده توسط فدرال رزرو آمریکا انجام شد در مدت چند سال ۳ هزار میلیارد دلار به بانک ها تزریق کرد و دولت انگلستان سهام چندین بانک را خریداری کرد. آیا در نظام لیبرال، دولت نباید برای نگه داری جاده ها هزینه کند اما برای جلوگیری از ورشکست شدن سرمایه داران باید از همه توان خود استفاده کند؟ اسم اقدام اول مهرورزی و ظلم است و اقدام دوم، درست و صحیح؟ بنابراین دولت نمی تواند در اقتصاد نقشی برای خود قائل نشود چرا که نتیجه تئوری های مدافعان کاهش نقش دولت در اقتصاد و حذف قوانین (مکتب پول گرایان یا مکتب شیکاگو) به بحران بزرگ سال ۲۰۸۸ منجر شد و نشان داد کاهش افراطی نقش و وظیفه دولت بحران آفرین است. طرح مصادیقِ نتایج نظام سرمایه داری بر اقتصاد های کشورهای مختلف به درازا می کشد. بهتر است که به مبانی انقلاب اسلامی برگردیم که امام خمینی بنیان گذار آن تبیین کرده است. ایشان در سوم اسفند ماه سال ۱۳۶۷ یعنی دقیقا ۲۷ سال پیش در چنین روزی فرمودند: من امروز بعد از ۱۰ سال از پیروی انقلاب اسلامی، همچون گذشته اعتراف می کنم که بعض تصمیمات اول انقلاب در سپردن پست ها و امور مهمه کشور به گروهی که عقیده خالص و واقعی به انقلاب ناب محمدی نداشته اند، اشتباهی بوده است که تلخی آثار آن به راحتی از میان نمی رود. گر چه در آن موقع هم من شخصا مایل به روی کار آمدن آنان نبودم ول با صلاحدید و تایید دوستان قبول نمودم و الان هم سخت معتقدم که آنان به چیزی کمتر از انحراف انقلاب از تمامی اصولش و هر حرکت به سوی آمریکای جهانخوار قناعت نمی کنند، در حالی که در کارهای دیگر نیز جز حرف و ادعا هنری ندارند. امروز هیچ تاسفی نمی خوریم که آنان در کنار ما نیستند چرا از اول هم نبوده اند. انقلاب به هیچ گروهی بدهکاری ندارد و ما هنوز هم چوب اعتمادهای فراوان خود را به گروه ها و لیبرال ها می خوریم. آغوش کشور و انقلاب همیشه برای پذیرفتن همه کسانی که قصد خدمت و آهنگ مراجعت داشته و دارند گشوده است ولی به قیمت طلبکاری آنان از همه اصول، چرا مرگ بر امریکا گفتید! چرا جنگ کردید! چرا نسبت به منافقین و ضد انقلابیون حکم خدا را جاری می کنید؟ چرا شعار نه شرقی و نه غربی داده اید؟ چرا لانه جاسوسی را اشغال کرده ایم و صدها چرای دیگر. من آنهایی که دستشان به رادیو- تلویزیون و مطبوعات می رسد و چه بسا حرف های دیگران را می زنند صریحا اعلام می کنم: تا من هستم نخواهم گذاشت حکومت به دست لیبرال ها بیفتد. تا من هستم نخواهم گذاشت منافقین، اسلام این مردم بی پناه را از بین ببرند. تا من هستم از اصول نه شرقی و نه غربی عدول نخواهم کرد. تا من هستم دست ایادی آمریکا و شوری را از تمام زمنیه ها کوتاه می کنم...... مقام معظم رهبری هم در هفتم اردیبهشت ماه ۹۲ تاکید کردند: «بزرگترین دلیل بر غلط بودن اقتصادِ به اصطلاح لیبرال همین حوادثی است که امروز در اروپا و به شکل دیگری در آمریکا وجود دارد. در میدان عمل و در عرصه ی تجربه، اقتصاد سرمایه داری نشان داد که غلط است، ناکام است؛ حتّی به سود خود آن طبقاتی که این اقتصاد برای حمایت از آنها به وجود آمد، نیست. حالا طبقه ی کارگر که سالهای متمادی در آنجاها لگدمال میشد، اما حتّی به سود خود سرمایه دار و بانکدار و صاحبان کارتلها و تراستها هم نیست و این هنوز اولِ کار است، بعد از این بدتر هم خواهد شد. هی وعده می دهند که درستش می کنیم؛ نخواهند توانست درست کنند. این راه، راه سراشیبِ لغزان است؛ دارند می روند پائین، و این یک بخشی از تزلزل تمدن مادی و غلط غرب است. بخش اخلاقی و اعتقادی و نظری و فکری شان هم که جدا است. اینها برای ما تجربه است.» به گزارش فارس، افراد در جامعه آزاد هستند که معتقد به مکاتب مختلف باشند و حکومت نمی تواند و نباید افکار و نظرات آنها را کنکاش کند. اما وجود چنین تفکر در درون حکومتی که معتقد به جمهوری اسلامی است، پارادوکسی غیرقابل حل را به وجود می آورد زیرا حکومت اسلامی نمی تواند برای پیشبرد اهداف خود لیبرالیسم را مبنا قرار دهد. جهان بینی اسلامی غیرقابل جمع با جهان بینی مادی است. از طرف دیگر، وقتی امام (ره) به صراحت وجود لیبرال ها در حکومت را خطرناک می داند و اعلام می کند: هنوز هم چوب اعتمادهای فراوان خود را به گروه ها و لیبرال ها می خوریم؛ تا من هستم نخواهم گذاشت حکومت به دست لیبرال ها بیفتد، وزیر دولت جمهوری اسلامی در عمل و نظر مدافع لیبرالیسم، آن هم از نوع افراطی اش باشد؟ با مرور نظرات مسئولان در حوزه اقتصاد و مکاتب اقتصادی، به نظر می رسد اینگونه دفاع از لیبرالیسم در اظهار نظر از سوی یک مسئول بی سابقه باشد و جا دارد، مجلس نهم که مدعی اصولگرایی است، در ماه های پایانی خود در برابر این انحراف واکنش منطقی نشان دهد.
دوشنبه ، ۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 598]
[مشاهده در: www.598.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها