محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831233309
دفاع تمام قد وزیر راه از اقتصاد لیبرالی - وقتی آخوندی توسعه و عدالت را در گرو لیبرالیسم می داند
واضح آرشیو وب فارسی:قم پرس: پایگاه خبری تحلیلی قم پرس : دفاع تمام قد وزیر راه از اقتصاد لیبرالی/ وقتی آخوندی توسعه و عدالت را در گرو لیبرالیسم می داند وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه لیبرالیسم یعنی همه برای کسب حقوق خود آگاه باشند و کسی به حق آنها تعدی نکند، مدعی شد: لیبرالیسم برای توسعه به میدان آمده است. به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، عباس آخوندی در همایش جامعه مهندسی و مدیریت اخلاق حرفه ای بیان کرد: موضوع اخلاق حرفه ای موضوع بسیار مهمی است که موجب امید اجتماعی می شود و امید اجتماعی نیز بدون اخلاق غیر ممکن است. وی گفت: وقتی راجع به اخلاق صحبت می کنیم موضوع به اخلاق فردی و فضیلت های نفسی انسان مانند ایثار، فداکاری و ازخودگذشتگی برگشت داده می شود حال آنکه اخلاق حرفه ای یک موضوع مدرن است که در حوزه اخلاق عمومی طبقه بندی می شود. وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: چه بسا برخی ارزش های اخلاق خصوصی و عمومی با هم در تباین باشند من تأکید زیادی دارم که تفکیک بین اخلاق خصوصی و عمومی را داشته باشیم؛ تقلیل اخلاق عمومی به اخلاق فردی سبب یک کژتابی و کج فهمی در اخلاق حرفه ای می شود باید هوشیار باشیم و از اینکه اخلاق عمومی به فردی تقلیل یابد بپرهیزیم. وی افزود: در اخلاق خصوصی با پدیده قدرت روبه رو نیستیم در حالی که این پدیده شاکله زیربنایی اخلاق عمومی را تشکیل می دهد و مهم ترین موضوع در آن کنترل قدرت است؛ در اخلاق فردی مهار نفس را داریم که دو موضوع کاملا متفاوت با یکدیگرند؛ در اخلاق عمومی اصلی ترین مسأله عدالت است آنچه در اخلاق عمومی گفته می شود این است که چگونه قدرت کنترل شده و موظف به اجرای عدالت هستیم. در اخلاق فردی بحث ها فراتر از عدالت است در واقع عدالت در اخلاق فردی کف فضیلت هاست اما در اخلاق عمومی عدالت رأس فضایل است که با یکدیگر کاملا متفاوتند. آخوندی اظهار کرد: یک سؤال تقدیری از حکما شده از جمله از امیرالمؤمنین (ع) که جود بهتر است یا عدالت؟ سؤال مهمی است پاسخ حکما و حضرت امیر (ع) این است که عدالت برتر از جود است. سؤال کننده در شگفتی می رود که در جود می بخشیم ولی در عدالت به کسب حق می پردازیم و چگونه است که کسب حق بر جود برتری دارد؟ این به اخلاق فردی و عمومی برمی گردد؛ مولانا می گوید در شریعت هم عطا هم زجر هست/ شاه را صدر و فرس را درگه است/ عدل چه بود وضع اندر موضعش/ ظلم چه بود وضع در ناموقعش؛ پاسخ امیرالمؤمنین (ع) این است که عدل از جود بهتر است چون عدل هر چیز را در جای خود می گذارد و جود هر چه را از جای خود خارج می کند در حالی که قوام جامعه به این است که هر چه در جای خود باشد و عدم تعادل سبب عدم توسعه و آبادانی است. وی اضافه کرد: وقتی از اخلاق حرفه ای صحبت می شود به عدل و سپس به حقوق اساسی می رسیم در حقوق فردی نمی توانید سخاوت را مطالبه کنید ، من می توان سخی باشم یا نباشم، می توان خوشرو باشم یا نباشم، ایثارگر باشم یا نباشم ولی در موضع عدل می توانید از من مطالبه کنید که موظفی که عادل باشی. من به عنوان حرفه مند نمی توانم از عدل تخطی کنم. این تفاوت بنیادین اخلاق فردی و عمومی است. وزیر راه و شهرسازی مطرح کرد: همین الان هم وقتی در رسانه ها درباره اخلاق عمومی صحبت می شود آن را به گزاره های فردی ربط می دهند. می گویند اگر آدم خوبی مدیر باشد هم مسائل حل می شود. نظم مبنی بر عدل از تشخیص های فردی مدیر خوب بسیار بهتر است. تلفیق این دو می تواند سینرژی و هم افزایی ایجاد کند البته اخلاق فردی هم به خودی خود می تواند «خودتنظیمی» و «خودکنترلی» ایجاد کند و در جای خود باارزش است اما اینکه خودتنظیمی و خودکنترلی بتواند جایگزین اخلاق حرفه ای باشد قابل تصور نیست. وی افزود: در اخلاق عمومی اصلی ترین مسئله عدل یا به قول امروزی ها انصاف (fairness) است و باید دید چگونه مفهوم عدل در حوزه اخلاق مهندسی می آید. در حوزه قدرت که از نظر من قدرت، تنها سیاسی یا نظامی نیست. قدرت آن است که فردی آنچه تشخیص می دهد اجرا می کند. یک مهندس تشخیص می دهد که طرحی را تهیه کند شما نمی توانید وی را مجبور به اعمال نظر شخصی تان کنید. او هر چه تشخیص می دهد در انجام آن قدرت مطلق دارد بنابراین قدرت را در حوزه سیاسی و نظامی صرف جست وجو نکنید. آنها هم قدرت هستند اما حوزه حرفه ای هم قدرت به دنبال دارد؛ یک پزشک، یک وکیل یک مهندس و هر فردی که کار حرفه ای که دیگران از انجام آن عاجز باشند، انجام دهند، قدرت دارد. اصلا اگر این حرفه مند به حرف شما عمل کند، خیانت و کار غیر حرفه ای کرده است بر خلاف کار صنفی که قدرت ندارد و تشخیص مشتری را انجام می دهد. در اقتصاد مدرن مفهوم قدرت بسیار مهم است. حرفه ورزان قدرت اعمال دارند، حال این حرفه ورز می خواهد مهندس باشد یا پزشک یا حسابرس یا حقوقدان. این افراد نسبت به هم نیز چنین روابطی دارند، من مهندس نمی توانم در حوزه تشخیص پزشکی به پزشک اعمال قدرت کنم و او هم امکان اعمال قدرت به مهندس در حوزه کار مهندسی ندارد. آخوندی با بیان اینکه مأموریت و ماهیت اخلاق حرفه ای کنترل اعمال قدرت هاست، بیان کرد: الآن که به مراسم می آمدم با دیدن این ساختمان های بی قواره که در کوه ها ساخته شده اند داغ دلم تازه شد. این ساختمان ها هم توسط مهندسان ساخته شده اند، اما سیستم کنترل اعمال قدرت مهندسان را نداشته ایم تا این ساختمان های بدقواره را نسازند. این مفهوم اخلاق حرفه ای است که به کنترل قدرت می پردازد. اصلی ترین مأموریت قدرت چیست؟ اولین کاری که قدرت می کند این است که کالای عمومی ایجاد می کند، هر چه باشد فرقی نمی کند. مثلا در حوزه سیاست کالای عمومی ما می شود نظم و امنیت عمومی، در حوزه مهندسی می شود دانش فنی، در حوزه پزشکی می شود تشخیص بیماری یا هر حوزه دیگری. بنابراین اصلی ترین مأموریت قدرت ایجاد کالای عمومی است. کالایی که همه از آن استفاده می کنند و کسی را نمی توان از استفاده آن منع کرد، بر خلاف کالای خصوصی. شما نمی توانید فردی را از استفاده از نور چراغ به عنوان یک کالای عمومی منع کنید. وی ادامه داد: تولید هر کالای عمومی هزینه ای دارد، مهم این است که این هزینه بر اساس عدل برای همه مردم جامعه یا استفاده کنندگان از آن کالای عمومی سرشکن شود و همه هزینه آن را بدهند. اگر کسی از کالای عمومی استفاده کرد ولی هزینه آن را نداد می شود سواری مجانی (Free Riding) که آغاز بداخلاقی از همین جاست. اینکه فردی کالای عمومی را بدون پرداخت هزینه استفاده کند و بتواند سواری مجانی بگیرد صحیح نیست. وزیر راه و شهرسازی تصریح کرد: در اخلاق همیشه راجع به اندرزنامه و نصیحت الملوک حرف می زنیم اما این هایی که گفته شد در رابطه با اخلاق حرفه ای و عمومی است که اساسا ماهیت شان با اخلاق فردی و اندرزنامه ها متفاوت است. وی تأکید کرد: اولین مأموریت عدالت این است که بتواند هزینه کالای عمومی را تسهیم و از سواری مجانی جلوگیری کند. حاکم عادل کسی است که از مفت سواری جلوگیری کند. آخوندی خاطرنشان کرد: در برابر فری رایدینگ در حوزه اقتصاد سیاسی مفهومی داریم که به اخلاق برمی گردد به نام اکسترنالیتی (Externality) یا برون ریز. قدیمی ترین مثال برای این مفهوم، آب پشت بام و ناودان است. شما باید هزینه ای برای جمع آوری آب های سطحی پشت بام و سپس دفع آنها بپردازید اما ساده ترین کار این است که یک ناودان به داخل کوچه درست کنید تا هر که رد می شود خیس شود. یعنی شما باید شخصا هزینه می دادید اما الآن هزینه شما را جامعه می دهد. وی ادامه داد: این مثال ساده وقتی با مسائل زیست محیطی منطبق می شود تبعات بزرگ تری دارد. در واقع هزینه فعالیت های اقتصادی شما به کل جامعه منتقل می شود، وقتی یک کارخانه به جای تصفیه و امحای پس آب خود، آن را به رودخانه می ریزد مصداق بزرگ تری از اکسترنالیتی است. اگر بخواهید بیمارستان استاندارد داشته باشید باید سیستم مستقل امحای زباله های عفونی و بیمارستانی داشته باشید اما وقتی هزینه ایجاد این سیستم را ندهید هزینه آن میان جامعه سرشکن می شود. وزیر راه و شهرسازی تصریح کرد: اصلی ترین مأموریت دولت به عنوان نهاد حاکمیتی، درونی کردن برون ریزهاست (initializing Externalitties) یعنی دولت باید کارخانه دار را موظف به تصفیه پس آب تولیدی اش کند و گرنه عدالت را رعایت نکرده است. قدرت باید من را وادار کند که همه هزینه های ساختمانی را که در منطقه ای ساخته ام به آن منطقه بپردازم و درونی کنم. اگر من این هزینه را به جامعه منتقل کنم برون ریز می شود و قدرت باید آن را درونی کند. با کنار هم قرار دادن اینها مفهومی برای اخلاق حرفه ای و حقوق شهروندی ایجاد می شود. وی افزود: مهم ترین حق شهروند این است که حق زیست دارد، وظیفه اش هم این است که در برابر هر خدمتی که دریافت می کند هزینه اش را بدهد اما هزینه دیگران را نپردازد و از هر هزینه ای که بر او ظلم می شود احتراز کند حق شهروند آن است که هزینه بیهوده بر او تحمیل نشود و البته برای دستیابی به این حقش باید آگاه باشد و آگاهی اش افزایش یابد. یک حرفه ورز باید همواره مشتری خود را درباره پیامد همه کارهایش آگاه کند. این شناخت است که مبنای حقوق شهروندی قرار می گیرد. شهروند باید آگاه شود تا بیخودی هزینه ندهد اگر بخواهیم این دو بحث را که از دو منظر شهروند و اکسترنالیتی مطرح کنیم باید با هم ادغام شوند تا به این نقطه برسیم که هزینه دادن شهروندان در برابر دریافت خدمات، لیبرالیسم نیست؛ بلکه سوداگری است. وزیر راه و شهرسازی تأکید کرد: لیبرالیسم و سوداگری دو موضوع کاملا متفاوت از یکدیگرند لیبرالیسم یعنی اینکه همه برای کسب حقوق خود آگاه باشند و کسی به حق آنها تعدی نکند. این موضوع با سوداگری متفاوت است اینکه شهروندان هزینه بی خود بدهند سوداگری است اما اگر هزینه را بر اساس عدالت بپردازند لیبرالیسم است. در حالی که آنها را جای یکدیگر می گذاریم و نمی توانیم نتیجه درستی بگیریم. کسانی که علیه لیبرالیسم حرف می زنند در واقع دارند علیه سوداگری صحبت می کنند. در حالی که اساس لیبرالیسم علیه سوداگری قیام کرده است سوداگری یعنی اینکه شما وقتی هزینه ای می دهید درباره علت پرداخت آن آگاه نیستید و به نوعی هزینه بیخود ی داده اید. سوداگری با توسعه هم مخالف است در حالی که لیبرالیسم برای توسعه به میدان آمده است. وی با بیان اینکه اخلاق حرفه ای نتیجه لیبرالیسم است و علیه سوداگری قیام می کند گفت: من کمتر دیده ام این تفاوت ها در حوزه اقتصاد سیاسی تبیین شده و به آن توجه شود. آخوندی با بیان که اخلاق عمومی اخلاقی است که سه پایه انصاف، انعطاف پذیری و سودمند بودن را داراست، به تبیین سودمندی پرداخت و اظهار کرد: شما بر اساس اخلاق حرفه ای هر کاری که انجام می دهید باید نافع و سودمند باشد و گرنه اتلاف مال دیگران است، اینکه گفتم اخلاق فردی با اخلاق حرفه ای متفاوت است به همین سودمندی برمی گردد. فایده گرایی اصل بنیادین اخلاق حرفه ای است و حال آنکه در اخلاق فردی شما تا می توانید باید از سودمندی فردی بپرهیزید. شما نمی توانید به یک بانک دار بگویید به خاطر رضای خدا کاری کن که ضرر کنی ولی به من به عنوان یک فرد فارغ از جایگاه حقوقی ام می توانید توصیه کنید که به فقیر کمک کن. وی افزود: مغلطه بزرگی در کشور به مدت ۸ سال رخ داد به نام مفهوم مهرورزی که فقط در حوزه اخلاق می گنجد و شما به عنوان شخص می توانید مهرورزی کنید اما اگر حاکم مهرورز باشد باید از جیب مردم هزینه کند چون هر پرداخت حاکم هزینه دارد و هزینه آن را مردم می دهند. در حوزه حکومتی، مهرورزی عین ظلم است. در حوزه عمومی اصلی ترین بحث عدالت است. اینها دو سپهر کاملا متفاوت از یکدیگرند، وقتی ارزش های اخلاقی یک سپهر را به سپهر دیگری تعمیم می دهیم اشتباه فاحش می کنیم. آخوندی بیان داشت: مگر حاکم می تواند بگوید من بدهی کشاورزان به سیستم بانکی را می دهم؟ بدهی به بانک یعنی بدهی به مردم. مگر می توانی بدهی به مردم را ببخشی؟ در حوزه عمومی اخلاق به عدالت و انصاف برمی گردد اما در سپهر فردی به ایثار و فداکاری برمی گردد که ارزش های اخلاقی یا دو سپهر یکی نیست. اگر به عدل برگشتیم آن وقت شما بلافاصله حقوق اساسی دارید ما در حوزه عمومی پاسخگویی داریم اما در اقدام داوطلبانه چنین چیزی نیست. در اخلاق حرفه ای باید در برابر بی اخلاقی بازخواست شد اما در سپهر خصوصی کسی نمی تواند به خاطر بی اخلاقی فردی را بازخواست کند. چون در اخلاق عمومی مبنای کار عدالت و حقوق اساسی مردم است نه اقدام داوطلبانه. جامعه مهندسان مشاور منشور اخلاقی داده است، دستشان درد نکند کار خوبی است اما باید سیستم انتظامی هم داشته باشیم و گرنه این منشور اخلاقی به اخلاق فردی تنزل می یابد. اساسا در همه نظام های حرفه ای سیستم انتظامی وجود دارد تا اگر حرفه ورز تخلف کرد به دادگاه انتظامی ارجاع داده شود. وزیر راه و شهرسازی در جمع بندی اظهارات خود گفت: ما باید اخلاق حرفه ای را بر چند اصل تعریف کنیم: ۱. انصاف: آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران هم پسند؛ ۲. شفافیت؛ ۳. حفظ یکپارچگی رفتاری: یعنی منِ حرفه ورز در موقعیت های مختلف یک رفتار داشته باشم، چه زمانی که در تنگنا هستم و چه زمانی که بسط ید دارم؛ ۴. پذیرش مسئولیت اقدام: یعنی هر کاری می کنم مسئولیت آن را بپذیرم. الآن دچار واپس گرایی اخلاقی شده ایم مثلا یک سری مشاور داریم که طراحی می کنند، اما آن را امضا نمی کنند و می گویند دیگری امضا کند مسئولیت اقدام خود را نمی پذیرند. مگر می شود؟؛ ۵. افزایش کارآیی: اینکه گفته شد فرد حرفه ورز اعمال قدرت می کند آخر کار شما هر تصمیمی می گیرید هزینه ای دارد و اغلب کسانی که هزینه می دهند نمی دانند چه مقدار هزینه پرداخت کرده اند. آیا واقعا هزینه کمینه و کارآیی بیشینه را حرفه ورزان در کارهایشان اعمال می کنند؟ حال اگر خلاف این اصل اتفاق افتاد امکان بازخواست او وجود دارد؟؛ ۶. عدم تعارض منافع: مهم ترین اصل در اخلاق حرفه ای است اینکه من هم بتوانم ناظر باشم هم بتوانم پیمانکار، تعارض منافع را پذیرفته ام. اینجا نقطه آغازین لغزش است که متأسفانه در ایران کمتر به آن توجه شده است. همه می گوییم او فرد باتقوایی است و خودش می تواند خودش را کنترل کند اساس نقطه تضاد منافع با اخلاق حرفه ای در تضاد است. وی ادامه داد: مفهوم بازرس مستقل در حرفه مهندسی بسیار مورد استفاده است، یعنی فردی که هیچ وابستگی به کارفرما و پیمانکار ندارد. حال آنکه در نظام مهندسی کل سیستم ارجاع کار بر مبنای تضاد منافع طرح ریزی شده است. خودمان منافع متعارض را گذاشته ایم بعد دنبال شعار اخلاق حرفه ای هستیم. باید این تفکیک ها شفاف شود تا بتوانیم الفبای اخلاق حرفه ای را داشته باشیم. به گزارش فارس، به نظر می رسد ادعاهای امروز آخوندی در دفاع از لیبرالیسم، در واکنش به گزارش منتشر شده در خبرگزاری فارس با عنوان «سلطه لیبرالیسم افراطی بر وزارت راه/ درآمدزایی از سفر مردم با قیمت گذاری عبور از هر کیلومتر جاده » بیان شده است. انتهای پیام/
یکشنبه ، ۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قم پرس]
[مشاهده در: www.qumpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها