محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798706264
واکنش ها به پوشش سینماگران در جشنواره فیلم فجر/ فجر هم «کد لباس» می گیرد؟*تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:هشدار نیوز: هشــدار نیــوز - یکی دو هفته از پایان سی وچهارمین جشنواره بین المللی فیلم فجر گذشته اما هنوز، این جشنواره مهم سینمایی، از کانون توجه رسانه ها دور نشده است. رسانه ها هم چنان پدیده های مختلف جشنواره امسال را به عنوان خوراکی جذاب می پرورند و در این میان، علاوه بر اتفاقات تازه ای چون اهدای نُه سیمرغ به کارگردانی فیلم اولی و 26ساله، حاشیه های آن را نیز مد نظر دارند. اگر گذری کوتاه بر اخبار پیرامونی جشنواره امسال داشته باشید، پی می برید که برخلاف سال های گذشته که حاشیه ای ترین مباحث مطرح پس از جشنواره، شیوه داوری ها بوده، نوع پوشش بازیگران در مراسم فرش قرمز فیلم ها هم چنان در صدر توجه است. از همان روز افتتاحیه که چند بازیگر، با پوششی نامتعارف در مراسمی به این حد رسمی حاضر شدند، می شد حدس زد که برخی رسانه ها مانند همیشه، از بروز این وضع، به عنوان فاجعه ای فرهنگی یاد خواهند کرد و مسئولان سینمایی و برگزارکنندگان جشنواره را به باد انتقاد خواهند گرفت و محوریت این انتقادها نیز، چرخش سینمای ایران از برخی گفتمان ها خواهد بود. تا این جای کار نکته تازه ای نبود، اما نکته جالب توجه در رویکرد رسانه ها و مردم به ماجرای پوشش عوامل فیلم ها در مراسم فرش قرمز این است که این بار، نوع پوشش سینماگران، تنها با انتقادهایی مبنی بر «فراموش کردن ارزش ها» مواجه نشد و اتفاقاً این بار مردم و رسانه هایی بیش تر به ماجرای پوشش ها پیله کردند که انتقادشان صرفا از بابت مخدوش شدن ارزش های نبود؛ آن ها این بار، نحوه پوشش ها را با دیگر مراسم هایی از این دست در جهان مقایسه و فرش قرمز فجر را، پایین تر از استانداردهای جهانی ارزیابی کردند. «مدآنلاین» پیش از بالاگرفتن این جار و جنجال ها، طی برنامه هایی تخصصی، از لزوم استقرار روندی استاندارد در این باره سخن گفته و هم در گزارش های روزانه از جشنواره و هم در برنامه «روی خط مد» از رادیومدآنلاین، شاخصه های پوشش متناسب با چنین مراسمی را در گفت وگو با استایلیست ها، طراحان لباس و کارشناسان مد به بحث و بررسی گذاشته بود. از این رو، در این گزارش نیز می خواهیم هم چنان از شیوه های سطحی انتقاد برخی رسانه ها که بیش تر سعی در مقایسه ای از اساس اشتباه بین روال برگزاری مراسم فرش قرمز در جشنواره فجر و جشنواره های معتبر در دنیا دارند، برکنار باشیم و به منش و روش «مدآنلاین» که به فراخور هدف گذاری اولیه اش می خواهد رسانه تخصصی صنعت مد باشد، استانداردهای مختلف موجود را بررسی کنیم تا پاسخی درخور برای پرسش هایی که مطرح شده، بیابیم. اگر مسلمان نیستید، رسمی باشید! چراغ اول را این بار پیش از رسانه ها خود مردم در شبکه های اجتماعی روشن کردند. آن ها پوشش برخی از بازیگران در مراسم فرش قرمز فیلم ها را به باد انتقاد و تمسخر گرفتند. یکی، تیپ های برخی بازیگران را به لباس های اهالی «برره» تشبیه کرد و دیگری برای پوشش سال آینده بازیگران، پیژامه پیشنهاد کرد تا آوانگاردتر باشد! اولین خبرگزاری که به این انتقادها پرداخت، «فارس» بود که برخلاف گذشته، نه تنها به خاطر رعایت کردن عرف حجاب، بلکه این بار هم زبان با برخی مردم، به رسمی نبودن این پوشش ها هم پرداخت. فارس از زبان مخاطبان، از نوعی «بدسلیقگی» در طراحی ها و انتخاب لباس ها نوشت و البته از این گفت که بسیاری معتقدند، استانداردهای جهانی حضور در فرش قرمز رعایت نشده است: «مقایسه معنادار حضور هنرمندان اروپایی روی فرش قرمز و هنرمندان ایرانی شرکت کننده در جشنواره فیلم فجر نشان می دهد، مخاطب های ایرانی به این نتیجه رسیده اند که برخی از هنرمندان داخلی که نتوانستند از فرهنگ اصیل ایرانی خود در انتخاب لباس تبعیت کنند، بهتر است حداقل از نوع پوشش اروپایی ها و آمریکایی ها برای حضور روی فرش قرمز تقلید کنند!» کاربران خبرگزاری فارس نیز در اظهار نظر درباره این گزارش، از لزوم وضع قانون در این باره نوشتند. یکی نوشته است: «پس کی می خواهند برای لباس پوشیدن در جشنواره قانون بگذارند؟! چه طور جشنواره کن می تواند پوشیدن کفش پاشنه بلند را برای زنان و کراوات و کفش مشکی برای مردان را اجباری کند اما جشنواره فیلم فجر نمی تواند قانونی مطابق با جمهوری اسلامی ایران برای این هنرمندنماها بگذارد؟» دیگری هم تاکید کرده است: «بهتره مثل جشنواره های خارجی، آیین نامه پوشش رسمی برای مراسم تدوین بشه تا این آشفتگی و بی قاعدگی رو در نمای جشنواره فیلم انقلاب نبینیم». در تصاویر پایین، برخی واکنش های مردم به پوشش بازیگران در شبکه های اجتماعی را می بینید. مردم در نظرسنجی ها چه می گویند؟ ما از ابتدای جشنواره فیلم فجر امسال، در «مدآنلاین» نظرسنجی «خوش پوش ترین سینماگران» را برگزار کردیم و نتایج تاکنون نشان می دهد که مردم نیز به پوشش های رسمی تر تمایل بیش تری نشان داده اند. ماجرا اما تا بدان جا پیش رفت که سایت «الف» نیز، خواست طرز تلقی مخاطبان اش از این موضوع را به نظرسنجی بگذارد. این سایت نوشت: «منتقدان بر این باورند که این نوع از پوشش بازیگران ایرانی بر فرش قرمز، تقلیدی ناقص و عجیب از مراسم سینمایی در دیگر نقاط دنیا است.» در واقع «الف»، یکی از مقایسه های عمومی (بین فرش قرمز فجر با فرش قرمزهای معتبر خارجی) را که این روزها مدام بازنشر می شود، به نظرسنجی گذاشت. نظر کاربران «الف» جالب بود. بسیاری بحث را به این سمت سوق دادند که چون بازیگران مرد نمی توانند از کراوات استفاده کنند، از انتخاب استایلی رسمی محروم اند. اما نظر بسیاری از کاربران نیز خلاف این بود و می گفتند که برای طراحی لباسی رسمی، لزوما به کراوات نیازی نیست. بسیاری نیز بر لزوم وضع قانونی برای جشنواره فجر تاکید داشته اند. مثلاً نوشته اند: «می توانستند کد لباس تعیین کنند. خانم ها کت و دامن با مانتو، و آقایان کت و شلوار از هفت رنگ: مشکی، خاکستری ـ سرمه ای، آبی ـ قهوه ای، کرم و یا سفید»، «در تمام دنیا برای مراسم رسمی، چه سیاسی یا اجتماعی و هنری، کد لباس داده می شود. وقتی کد نباشد، سردرگمی به وجود می آید که نتیجه اش می شود این»، «من استرالیا زندگی می کنم و دقیقا همین جوری است که این دوست عزیز می فرمایند و به اصطلاح خودشون می گن برای هر مراسمی و یا حتی محیط و مناسبت خاص dress code applied یعنی باید لباس مخصوص اون مراسم رو بپوشید»، «غرب در طول ۳۰۰ سال گذشته به روالی دست پیدا کرده و یک سری از کارها سنت شان شده است. از وقتی که کت شلوار به شکل رایج و کنونی آن شکل گرفت و شد لباس رسمی مردان غربی، طبق سنت، مردان در مراسم رسمی از عروسی گرفته تا تدفین با این لباس حاضر می شوند. کت و شلوار مشکی یا سرمه ای یا رنگ هایی در همین مایه ها و یک پیراهن رنگ سفید با کراوات یا پاپیون مشکی. این سنت لباس پوشیدن مردان غربی در مراسم رسمی است. ولی خانم ها در این گونه مراسم دست شان بازتر هست، لباس های متنوع تری می پوشند. من مشکل را در اجراکنندگان مراسم هم می بینم که یا اصلا از این اصول اطلاعی نداشته اند یا برای شان مهم نبوده است. دست اندکاران مراسم باید از قبل اطلاع می دادند به این هنرپیشه ها که آقایان و خانم های هنرپیشه چطور در مراسم حاضر شوند»، «به نظر می رسه بازیگرهای ایرانی در عکس، آماده شدن برای جشن هالووین»، «متاسفانه نشان این است که در این کشور بزرگ الگوی برای لباس رسمی وجود ندارد و هر کسی هر طور که تشخیص داد خودنمایی می کند. این شلختگی و بی نظمی نشان از عدم وجود برنامه و الگو و درهم برهمی جامعه است. این پوشش ها پیامی جز بی نظمی در جامعه را القا نمی کند.»، «به نظر من این پدیده بدلباسی بازیگران عزیز کشورمون (البته نه همشون) یک شبه به وجود نیومده! جای تعجبه که مسئولان محترم فرهنگی و هنری کشور تا حالا این مساله رو به عنوان یک چالش بزرگ هنری و فرهنگی دنبال نکردند، بهتر نبود مثل همه کشورهای متمدن دنیا به جای دست رو دست گذاشتن و تماشای قهقهرای لیدرهای جوون هاشون، یه تحقیق و پژوهش علمی واقعی و نه کتابخونه ای و رفع تکلیفی انجام می دادن و بعد از شناخت درد و مشکل، به ارائه راه حل اقدام می کردند؟» و ... . چند تن از کابران نیز به مواردی که شنیده اند یا تجربه کرده اند پرداخته اند. مثلاً یکی درباره حضور الیزابت تیلور پیش از انقلاب در ایران نوشته: «قبل از انقلاب، الیزابت تیلور به ایران می آید. استقبال کننده ها با شور و هیجان خاصی و با پوشش ها و آرایش های عجیب به استقبال می آیند ولی هرچه منتظر می شوند او را نمی بینند یا نمی شناسند. بعد از گذشتن چند مسافر خانم از میان استقبال کننده ها یک نفر الیزابت تیلور را می شناسد و فریاد می زند او اینجاست! همه با تعجب می بینند او با ظاهری کاملا ساده و بدون آرایش به ایران آمده و همگان فکر می کردند الان باید با عجیب ترین پوشش وآرایش او را ملاقات کنند. این گونه تصورات غلط از قدیم بر هنرپیشه ها و طرفداران آن ها در ایران رایج بوده و متاسفانه نمی دانیم چطور و کجا باید تقلید کنیم». یکی دیگر به خاطره ای از مهران غفوریان اشاره کرده: «مهران غفوریان تعریف می کرد که برای ورود به سالن به عنوان تماشاچی در مراسمی مشابه مجبور به خرید کت و شلوار گرانی شد، چون از ورودش با لباس معمولی جلوگیری کردند». دیگری هم به توبیخ اشتفان افنبرگ، کاپیتان سابق بایرن مونیخ به خاطر پوشیدن لباسی غیررسمی در مراسمی رسمی اشاره کرده است. طراح ها چه گفتند؟ اما رسانه ها که اغلب دستشان از بازیگرانی که پوششی غریب داشتند کوتاه بود، یقه طراح ها را گرفتند! پاسخ هایی که طراحان برخی بازیگران حاضر در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر در این باره دادند، نشان از این داشت که سعی دارند توپ را به زمین خود بازیگران بیاندازند. مثلا طلیعه ایمانی طراح لباس های عجیب «نوید محمدزاده» در جشنواره امسال، به نوعی، مسئولیت لباس های عجیب و غریب او را به عهده خود این بازیگر می اندازد، چون معتقد است او طراحان بسیاری را تجربه کرده، اما لباس هایش همواره در یک راستا عجیب بوده اند و بنابراین این سلیقه خود اوست. دیگر حرف های او درباره جشنواره های معتبر خارجی، نشان از این دارد که او هم در رسانه ها موجی را که در مقایسه فجر و آن ها راه افتاده رصد کرده است: «بیشتر براساس شخصیت آن آدم، لباس ها را طراحی می کنم. نمونه مشابه هم نمی بینم. این طور نیست که بخواهم لباس های جشنواره کن را نگاه کنم. چون ما کن نداریم. خیلی ها گفته اند که کت و شلوار، لباس مناسب برای این جشنواره هاست. اما من اگر بخواهم برای کن، لباس طراحی کنم کاری می کردم که کت و شلوار تعریف دیگری پیدا کند. ما در ایران طراحی لباس نداریم. این جا برای خانم ها فقط مانتو داریم. بالطبع توقع دارند در کنارش باید لباس های مردان ما کت و شلوار شود. من به کن نگاه نمی کنم. من برای جشنواره فیلم فجر خودمان طراحی می کنم.» مریم بهرمان، طراح لباس های «مریم معصومی» در جشنواره هم گفته که پوشیدن لباس هایی که طراحی می کند، کار هر کسی نیست و جسارت می خواهد. چون در ایران هنوز این لباس ها جا نیفتاده است. آنا ثانی طراح پرکار جشنواره امسال هم از دوران گذار حرف می زند و می گوید ما در طراحی به ثبات خواهیم رسید. اما واقعاً سازوکار دیگر جشنواره ها چیست؟ هر ساله جشنواره های متعددی در دنیا در ارتباط با موسیقی، فیلم، مد و غیره برگزار می شود. آن چه در این جشنواره ها، بسیار مورد توجه قرار می گیرد، نحوه پوشش و استایل حاضران است. به همین دلیل است که حاضران اغلب از ماه ها قبل از یک مراسم مهم، به تکاپو می افتند تا بهترین لباس را برای خود برگزینند. در مراسم رژه «کن»، انتخاب استایلی رسمی، ضروری است. آقایان باید کت و شلوار اسموکینگ و پاپیون به تن داشته باشند. و خانم ها باید پیراهن شبی بپوشند که اغلب توسط طراحان مشهور جهان طراحی شده است. اگر شخصی از این قانون پوشش سرباز زند، مسئولان می توانند او را از انجام رژه محروم کنند. میزبانان این مراسم، به کسی که فاقد پاپیون باشد، پاپیونی به مبلغ ناچیز 80 فرانک می فروشند. با این وجود، به پابلو پیکاسو در فستیوال کن 1953، این اجازه داده شد که با کتی از پوست بز در رژه، شرکت کند. البته خب... این حرکت او، نشانی از بی اعتنایی او به این مراسم بود. برخی از مراسم ها هم تمی مشخص را تعیین می کنند؛ مثلا جشنواره «مت گالا» هر سال، تمی خاص برای برگزاری اش در نظر می گیرد. شرکت کنندگان در این مراسم که شاخص ترین هنرمندهای جهان هستند، باید طبق آن تم لباس خود را انتخاب کنند. با این اوصاف، به نظر می رسد، وضع قانونی در این ارتباط، بتواند به عنوان یکی از گزینه های روی میز مسئولان برگزاری جشنواره فیلم فجر در سال های آینده مطرح باشد.
دوشنبه ، ۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هشدار نیوز]
[مشاهده در: www.hoshdarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 96]
-
گوناگون
پربازدیدترینها