تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833769486
انتقاد داریوش ارجمند به علی جنتی: آقای وزیر چشم دیدن ما را ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:سراج24: صبح امروز آخرین نشست کتابخوان در سال جاری با حضور هنرمندان برگزار شد. در این جلسه که هنرمندان به معرفی آثاری پرداختند، حاشیه های جالبی نیز اتفاق افتاد.به گزارش سراج24 ،آخرین نشست از سلسله نشست های کتابخوان صبح امروز، دوم اسفندماه، با حضور علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، علیرضا مختارپور دبیر کل نهاد کتابخانه های عمومی کشور و جمعی از هنرمندان در هتل انقلاب برگزار شد. خسرو حکیم رابط، از حاضران در این جمع، در ابتدای این مراسم کتاب «روز هفتم» را معرفی کرد و گفت: من دو، سه خاطره از کتاب خاطراتم را که خاطرات مستند زندگی ام بوده و سرشار از آوارگی، زندان، دانشگاه و آب و آتش بوده است بیان می کنم. این خاطره به سال 1328 که دبیر مدرسه ای در کازرون بودم بازمی گردد. دومین خاطره ام که در این کتاب بیان کردم مربوط به جشنواره جهانی یاران دموکرات در سال 1322 در بخارست بوده است. در ادامه رضا فیاضی کتاب «مردی با لاک قرمز» را معرفی کرد و افزود: این کتاب به نوعی درباره دغدغه یک کودک است که در انتها به یک ساواکی پیر تبدیل می شود و با گربه خود صحبت می کند. این داستان ابتدا به گذشته بازمی گردد و بخش هایی را نشان می دهد که فرد از خون می ترسد، اما در آخر به یک ساواکی تبدیل می شود و از اهواز به تهران می آید. اسماعیل خلج و «مفاتیح الغیب» «مفاتیح الغیب» کتاب دیگری بود که در این نشست معرفی شد. اسماعیل خلج، از بازیگران پیشکسوت، در ادامه به معرفی این کتاب پرداخت و گفت: تا به حال 50 نمایشنامه و یک کتاب شعر منتشر کرده و دوبار نیز در نشست کتابخوان شرکت کرده ام. در یکی از این جلسات کتاب «کاشفان» را در چهار بخش معرفی کردم که در هر یک از این بخش ها به کشف زمین، زمان و کشف بیرون و درون انسان اختصاص داشته است. امروز نیز کتاب «مفاتیح الغیب» را که به کشف آیات قرآنی می پردازد، معرفی می کنم. این کتاب 900 صفحه است و 130 صفحه مقدمه دارد که در مقدمه از فیلسوفان یونان و فیلسوفان ایرانی مثل ابن سینا یاد شده است. وی در ادامه افزود: در واقع نگاه کتاب نسبت به قرآن کشف و شهودی است و دلیل و برهان کمتر در آن وجود دارد، به همین جهت انسان را از درون راضی می کند. همچنین نویسنده در نگارش این کتاب از روایات پیامبر(ص) استفاده کرده و پیشنهاد می کند که با قرآن ارتباط برقرار کنیم. نرگس آبیار و معرفی «نفس» نرگس آبیار، کارگردان فیلم های «نفس» و «شیار 143» و نویسنده، دیگر سخنران این مراسم بود. وی در ابتدای سخنان خود به سابقه نویسندگی خود اشاره کرد و گفت: 30 جلد کتاب تاکنون منتشر کرده ام که اکثر این عناوین برای گروه سنی کودکان و نوجوانان نوشته شده و مابقی در تم ها و زمینه های مختلف هستند. «فیلم نفس» براساس یکی از همین آثارم نوشته شده و از زاویه دید سوم شخص و من راوی داستان را روایت می کند. در این کتاب بسیار سعی کردم تا به جهان بینی کودکان نزدیک شوم. وی ادامه داد: این داستان براساس خرده پی رنگ ها پیش می رود و پس زمینه آن آگاهی است؛ هرچند از زبان کودکان بیان می شود، اما شیرینی غیرقابل انکاری دارد. بخشی از تاریخ، زندگی کولی ها و آئین های عزاداری در این کتاب روایت می شود؛ چون مربوط به سال 56 است. نام «نفس» نیز به دلیل شخصیت اصلی داستان است که پدرش تنگی نفس دارد و از این جهت اهمیت یافته است. در ادامه این جلسه راضیه تجار نویسنده کتاب «کوچه اقاقیا» با معرفی آثار خود بیان کرد: نویسنده ای صاحب 36 اثر بیشتر در حوزه بزرگسال هستم و آثاری از قبیل «سفر به بیشه ها» شعله و شمع و هفت بند را داشته ام. روایت داستان «کوچه اقاقیا» به دهه 20 بازمی گردد و چاپ دهم آن تمام شده و سوره مهر آن را چاپ کرده است. شخصیت های این کتاب زنان هستند. دخترک کوچکی به نام دلنواز شخصیت اصلی داستان با زاویه دید دانای محدود و دانای کل است. موقعیت اجتماعی، سیاسی و خانوادگی در آن دوران در این کتاب بیان می شود. توصیفات بیشتر بصری است و شاعرانه است و خواننده نیز هم می تواند حس کتاب را دریابد و هم آن را ببیند. به طور کلی رمان درباره موقعیت زنی است که پس از زایمان دچار افسردگی می شود و کشمکش های داستان هم بیرونی و هم درونی است و خواننده را با خود همراه می کند. در ادامه این نشست حجت الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی نیز با بیان اینکه وقتی از سینما به اینجا آمدم، انگار از زیر آتش و خمپاره به جای آرامی آمده ام،گفت: در دورانی که رایزن فرهنگی بودم دو کتاب «1972 روز در شماره 6 خیابان ژانبارت» و «دولت و هنر» نوشتم. ما نمایشگاه های متعددی درباره پوشش از زمان هخامنشیان ایران در فرانسه داشتیم و گروه گروه بچه های مدارس فرانسوی به دیدن این نمایشگاه می آمدند. کل بازدید پنج دقیقه بیشتر طول نمی کشید، اما هیچ کس سوالی نداشت و این موضوع برایم پیش آمد که بچه ها را چگونه تربیت کنیم که بتوانند تابلو نقاشی و اثر هنری را درک کنند و این انگیزه نوشته کتاب دولت و هنر بود. وی افزود: در این کتاب 50 سال سیاستگذاری فرهنگی در کشور فرانسه را بررسی کردم. طی این 50 سال دولت های چپ و راست می آمدند و می رفتند و درباره این صحبت می کردند که چگونه امکان حفظ سینمای فرانسه مقابل سینمای هالیوود فراهم می شود. این کتاب دانشگاهی را انتشارات سمت چاپ کرده است. ایوبی با اشاره به اینکه یک مدیر فرهنگی پس از خواندن این کتاب ابراز تأسف کرده است، گفت: من نیز به او گفتم مقصود من نیز همین بود که این کتاب را مدیران فرهنگی بیشتر بخوانند. این کتاب به زبان روسی در مسکو ترجمه شد و در مسکو جایزه گرفت. وی افزود: کتاب« 1972 روز در شماره 6 خیابان ژان بارت» به این علت نوشتم که معجزه فرهنگ و هنر را نشان دهم. در این کتاب تا حدودی موفق شدم نشان دهم فرهنگ ایران چه معجزه ای می کند و می توانیم مطمئن شویم که با مولانا، حافظ و سعدی و سینمای ایران در دوره های دیگر نفوذ کنیم. اسدزاده: کتاب ها بچه هایم هستند دور معرفی کتاب در بخش دیگر این مراسم به داریوش اسدزاده، بازیگر پیشکستوت سینما و تلویزیون، افتاد. اسدزاده که خود مؤلف کتاب «سیری در تاریخ تئاتر ایران از قبل اسلام تا سال 57 » است، به بیان خاطراتی از دوران جوانی و علاقه اش به هنر پرداخت و گفت: از سال 1319 عاشق هنر بودم و موسیقی و ویولون کار می کردم. پس از آن، این هنر تئاتر بود که من را به سمت خود کشید. با بزرگان آن دوره مانند عنایت الله شیبانی کار تئاتر را شروع کردم و با کتابی که درباره تاریخ تئاتر، ثابت کردم ما 100 سال قبل از تاریخ اسلام تئاتر داشتیم؛ مردم بخارا با سوگ سیاوش نوحه می خواندند و گریه می کردند و این خودش تئاتر محسوب می شود. این هنرمند پیشکسوت ادامه داد: مشغول نگارش کتاب دیگری درباره تاریخ سینما از زمان مظفرالدین شاه هستم. 93 سال دارم و کتاب ها بچه هایم هستند، روزی 8 ساعت مطالعه می کنم. با اینکه هنوز توان راه رفتن ندارم، عاشق تئاتر هستم. زندگی ام در تئاتر و سینما گذشته است. هنر، تبسم خالق به مخلوق است. در ادامه هوشنگ توکلی دیگر هنرمند پیشکسوت و نویسنده کتاب به سخنرانی پرداخت و گفت: از شروع قرن، دو دوره پهلوی و جمهوری اسلامی را طی کردیم. رضاخان با کودتا به قدرت رسید و اهالی فرهنگ و هنر ناراضی بودند و مقاومت ها بخصوص از ناحیه روشنفکرانی که از دوره مشروطه به دوره پهلوی پرتاب شدند، بیشتر بود. آنها بار امانتی را حمل می کردند و آثار زیادی از خود به جای گذاشتند. وی افزود: بعد از شهریور 20 و تحمیل محمدرضا به عنوان شاه و معرفی آن در مجلس ملی، دوره اجتماعات کوچک و بزرگ مردم به دلیل نارضایتی بود. تا اینکه انقلاب به پیروزی رسید و این پیروزی، به خواست مردم بود؛ همین امر تفاوت ایران دوره پهلوی و ایران دوره جمهوری اسلامی است. توکلی افزود: جریان روشنفکری تلاش کرد بعد از انقلاب نقش مؤثری داشته باشد اما قوانینی وضع شد که ترجیح دادند مسئولیت روشنفکری را از این جامعه بگیرند. متأسفانه هنوز جامعه فرهنگی ما به خاطر دخالت در مدیریت دولتی و تنبل شدن روشنفکران محقق نشده خود را پیدا کند. خوشحالم بعد از 37 سال کتابخوانی در حال طرح شدن است. انتقاد داریوش ارجمند از وزیر ارشاد: او راهش را می کشد و می رود، اما احتیاجی نیست ما صاحبخانه ایم داریوش ارجمند نویسنده کتاب «شغاد» دیگر سخنران این مراسم بود. وی با اشاره به خروج وزیر ارشاد از سالن مراسم، از این رویه انتقاد کرد و گفت: آقای وزیر ارشاد چشم دیدن ما را ندارد، رفت، مهم هم نیست. بسم الله می گویم و آغاز کلام می کنم تا متهم به کفر نشوم. خراسانی ام، شاگرد شریعتی ام و دغدغه ام فرهنگ و هنر است و به اینها افتخار می کنم، اما همیشه نگران گنجینه فرهنگی خودمان هستم. همه هنرمندان دنیا با اتکا به ادبیات خود رشد کرده اند، اما ما کاملاً از تاریخ و ادبیات بریده ایم. وی در ادامه افزود: چرا هیچ کس التفاتی به شاهنامه و مرزبان نامه ندارد؟ آموزه های اخلاقی غیر از ادبیاتمان نیست، این همه فیلم می سازیم چرا هیچ کس التفاتی به سعدی ندارد؟ منبضاعت اندکی داشتم و در خراسان بودم و زمانی می خواستند آرامگاه فردوسی را با بلدوزر خراب کنند، در نامه ای به آیت الله خامنه ای درخواست توقف این کار را نوشتیم. ایشان نیز نامه ای مرقوم کردند که مانع از این تخریب شد. اتفاقات تاریخ معاصر ما مثل موسسه پیشکسوتان مهم است اما نشان و آرم آن هیچ جایی نیست؛ در جایی به زور می ایستانندمان و زینت مجالس می شویم و عکس میگیرند حتی پشت کارت دعوت این مراسم هم آرم ما نیست در حالی که این مؤسسه را ما با خون دل به وجود آورده ایم. همه فرهنگ را رها کردند. چون ما از حسنک وزیر تا امیر کبیر نخبه کشی کردیم. نویسنده کتاب «شغاد» عنوان کرد: برای نوشتن مرگ رستم یک بیت در مولانا من را تکان داد و انگیزه ای برای نوشتن این کتاب شد. مولانا یک عارف شاد است، اما این تنها بیت غم باری بود که مرا متأثر کرد: «زین همرهان سست عناصر دلم گرفت/ شیرخدا و رستم دستانم آرزوست». من برای نوشتن مرگ رستم تلاش بسیاری کردم. همراهان من کسانی بودند که می خواستند یک بال از این دو بال را بشکنند. ارجمند خاطرنشان کرد: تخت جمشید همانقدر برایم اهمیت دارید که مسجد شیخ الطف الله. شاهنامه ما سراسر نیایش یزدان استف ما حتی یک روز بت پرست نبودیم. سکه و اسکناس و ... را ما به دنیا عرضه کردیم و بقایای آن در 5 هزار سال پیش در زابل نهفته است. وقت آن است که هنرمندان به سمت گنجینه های ادبی بروند و برای شناخت شخصیت ها، هیچ راهی جز بازگشت به گذشته نداریم. وی د رپایان گفت: شغاد به دست برادرش کشته می شود تولد و مرگ شغاد 18 صفحه بیشتر نیست اما برای کشف این راز زمانی زیاد صرف کردم. در ادامه مسعود فراستی نویسنده کتاب لذت نقد با اشاره به اینکه 28 سال است که نقد می کنم و سعی کرده ام در این مدت نسیه نفروشم، گفت: طی این سال ها کتاب هایی درباره سینما نوشتم. کتاب «لذت نقد» درباره 20 سال سینمای ایران است. عمده نقدها تند است و کسی از جمله مسئولان را خوشحال نمی کند؛ امیدواریم شما که تحمل زیادی در قبال تحریم ها داشتید، تحمل نقد را نیز داشته باشید. سعی کردم از بضاعت خودم استفاده کنم و بین ساختارگراها و نظریه ژان بارت نوعی نظریه نقد را مطرح کنم. در ادامه احمد مسجدجامعی، عضو شورای شهر تهران، با بیان مسائلی درباره تهرانگردی خودش گفت: دروازه قزوین و دروازه غار مرکز هنرهای سنتی بود و چه اشکالی دارد که آنجا را احیا کنیم و پرده خوانی به آنجا برگردد. عزیزی: متأسفانه مدیران فرهنگی از دل هنرمندان انتخاب نمی شوند در پایان این نشست محمود عزیزی، از بازیگران حاضر در این جلسه، درباره انگیزه خود از کاندیدا شدن در انتخابات پیش رو گفت: ما باید همچنان بعد از گذشت 27 سال و برگزاری انتخابات متعدد، حسرت بخوریم و منتظر بمانیم و مطالبات خود را از نمایندگان مجلس طلب کنیم. متأسفانه در جامعه فرهنگی ما مدیران از دل هنرمندان خانواده تئاتر انتخاب نمی شوند و درد خانواده هنرمندان را درک نمی کنند. تنها انگیزه ام برای حضور به عنوان کاندیدا این بوده است که بتوانم قدم کوچکی در این رابطه بردارم. به کانال تلگرامی ما بپیوندید https://telegram.me/joinchat/CZFBeDvqGN8ZqY3U3m7RqQ منبع:تسنیم https://telegram.me/joinchat/CZFBeDvqGN8ZqY3U3m7RqQ
یکشنبه ، ۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سراج24]
[مشاهده در: www.seraj24.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
گوناگون
پربازدیدترینها