واضح آرشیو وب فارسی:یزد هنر: پوشش نامناسب بازیگر زن ایرانی در جشنواره برلین! +تصاویر بازیگران فیلم لانتوری که بلافاصله بعد از جشنواره فجر برای نمایش فیلم خود به جشنواره برلین آلمان رفتند، روی فرش قرمز حاضر شدند. بازیگران فیلم لانتوری که بلافاصله بعد از جشنواره فجر برای نمایش فیلم خود به جشنواره برلین آلمان رفتند، روی فرش قرمز حاضر شدند.به گزارش یزد هنر ؛ فیلم لانتوری با وجود محتوای نامناسب و سیاه هر چند نتوانست در جشنواره برلین نظر گردانندگان این جشنواره آلمانی را جلب کند اما توانست با پوشش زننده یکی از بازیگران زن خود، لنزهای دوربین ها را به خود خیره کند تا شکست نادیده گرفته شدن این فیلم سیاه از سوی یک جشنواره غربی تا حدودی جبران شود! نوع پوشش مریم پالیزبان، بازیگر نقش اول زن این فیلم بیش از سایرین جلب توجه می کرد. فیلم لانتوری که در جشنواره امسال نیز با انتقادهای بسیاری به دلیل محتوای سیاه آن مواجه شد با این حال نتوانست نظر جشنواره برلین را هم جلب کند و به نوشته سایت دویچه وله، فیلمی که با سروصدای زیاد در جشنواره فجر اکران شده بود، در برلین به بایگانی جشنواره پیوست. در ادامه بخشی از نقد دبورا یانگ منتقد آمریکایی بر این فیلم را که در هالیوود ریپورتر منتشر شده، بخوانید تا مشخص شود این کار برای جشنواره های خارجی تدارک دیده شده تا چهره ای زشت از ایران را نشان دهد. یانگ در نقد خود نوشته است: ..درمیشیان.. با «لانتوری» یک قصه را چنان شوک برانگیز روایت می کند که تقریبا تماشای آن را غیرممکن می سازد. داستان، داستان یک عضو تبهکاراست که یک فعال اجتماعی زیبا را محاکمه می کند و خود را با این فریب می دهد که مرد مورد علاقه اش احساس او را بفهمد و در نهایت بدترین راه ممکن را برای هر دو بخش ماجرا انتخاب می کند. پس از گذشت یک ساعت آزاردهنده با تدوینی بازیگوشانه، فیلم جنبه تاریک خود را که به اسیدپاشی مربوط می شود، رو می کند. جنبه تصویری فیلم پس از این برای افراد دل نازک اصلا مناسب نیست. در ادامه نقد آمده است: مجازات بصری و احساسی تماشاگر فیلم با صحنه هایی بی رحمانه در پایان فیلم ادامه پیدا می کند. این صحنه ها مربوط به محاکمه قضایی است و کاری می کند که بیش تر تماشاگران که در صندلی های شان فرو رفته اند، از خودشان سوال کنند تا کجا می توان خشونت را بر پرده تصویر کرد. درمیشیان از مرزی که مخاطبان می توانند تحمل کنند، عبور کرده است. ..جشن خشونت در «لانتوری» زیادی واقعی است و نمی توان آن را تصویری کارتونی فرض کرد و از آن عبور کرد. این سینما به شدت ناراحت کننده است و نمایش آن در خارج از جشنواره ها تقریبا ناممکن است. از دیگر مشکلات این است که فیلمنامه می خواهد همه جا باشد و تلاش دارد تا خیلی چیزها را هم زمان مطرح کند و نتیجه چنین کاری از دست رفتن تمرکز است. حقوق زنان، طبقات مرفه و محروم، جرم و مکافات، عشق و خیانت. در میان همه این مسایل، پیدا کردن موضوع اصلی فیلم به کاری دشواری بدل می شود. فیلم از جایی آغاز می شود که همان بازیگران "من عصبانی نیستم" فیلم قبلی درمیشیان، یعنی نوید محمدزاده و باران کوثری به عنوان دو عضو اعضای باند لانتوری که در تهران وحشت ایجاد می کنند، جلوی دوربین می روند. آنها کارشان را با کیف قاپی و زورگیری از بچه پولدارهای تهران در اتومبیل های گران شروع می کنند، بعد ماشین می دزدند، اخاذی می کنند، باج خواهی می کنند و به آدم ربایی و مواد مخدر روی می آورند. آنها با تکبر و غرور با چاقوی ضامن دار، خنجر و چاقو در خیابان های شهر راه می روند. یک روز پاشا که نقشش را محمدزاده بازی می کند در اجرای تماشایی دیگرش، کنترلش را از دست می دهد و قربانی مورد نظر را می کشد. گفتنی است علاوه بر انتقادها به نوع نگاه فیلم به مسایل اجتماعی و سیاسی ایران، انتقادها در جشنواره فجر امسال به پوشش یکی از بازیگران این فیلم یعنی نوید محمدزاده متمرکز بود، او که نیز در نوع و انتخاب لباس برای حضور در جشنواره های مختلف برای خودش نابغه ای است امسال هم در جشنواره فجر جنجالی به پا کرد. این فشارها تا حدی پیش رفت که طلیعه ایمانی طراح لباس وی را مجبور کرد تا درباره لباس های او توضیحاتی بدهد که حتی توضیحاتش نیز با اقبال جامعه ایرانی مواجه نشد.
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزد هنر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]