واضح آرشیو وب فارسی:عمار نامه: سیاستهای دولت، صنعت خودروسازی را نابود کرد در حالی صنعت خودرو ایران دارای سابقه ای بیش از نیم قرن است، اما همچنان به دلیل حمایت های غیرهدفمندی دولتی ها، درجا می زند. در حالی صنعت خودرو ایران دارای سابقه ای بیش از نیم قرن است، اما همچنان به دلیل حمایت های غیرهدفمندی دولتی ها، درجا می زند.به گزارش عمارنامه ؛ بیش از نیم قرن از سابقه صنعت خودرو ایران می گذرد، اما دولت بنا به منافعی که این صنعت دارد، هیچ گاه دندان طمع خود را از صنعت خودرو نکنده است؛ تا جایی که نه تنها یارانه های مختلف به صنعت خودرو می دهد، بلکه با وضع تعرفه بالا برای واردات خودرو، به بزرگ ترین حامی آن تبدیل شده است. این در شرایطی است که همواره تحلیلگران صنعت خودرو عنوان می کند در صورتی که حمایت های بی دریغ دولت از خودروسازان ایرانی نبود، در حال حاضر شاهد یک بازار رقابتی در حوزه خودرو بود؛ به نحوی که کیفیت و عرضه مناسب خودرو، گزینه برتر متقاضیان در خرید خودرو بود. اما سوال این جاست که به چه دلیل در این سال ها حمایت های دولتی از صنعت خودرو بی اثر بوده و هیچ گونه اتفاقات خوش آیندی در بخش خودرو شاهد نیستیم؟ با نگاهی به وضعیت صنعت خودرو در چندین دهه گذشته می توان دریافت که نگاه سیاسی به این صنعت همواره نگاهی غالب بوده است و این موضوع حتی هر از چند گاه یک بار توسط منتقدان مطرح می شود و به عبارتی، ریشه بسیاری از مشکلات صنعت خودرو را وجود این نگاه می دانند. در حال حاضر سیاسی کاری در این صنعت پول ساز منجر به دور ماندن خودروسازی کشور از ماهیت اصلی خود شده است. در شرایطی که تفکر استراتژیک شرکت های خودروسازی باید معطوف به تولید خودروهای مدرن، باکیفیت و به روز باشد، اما در بسیاری از موارد شاهد هستیم که صنعت خودرو درگیر جریانات سیاسی می شود. حتی سهم دولت در انتخاب مدیران خودروسازی کشور بسیار بالا بوده و بدون دخالت و اعمال نظر دولت، مدیری در صنعت خودرو فعالیت نمی کند و انتصاب مدیران میانی نیز بدون اعمال نظر دولتی ها ممکن نیست. به واسطه چنین دیدگاهی، افراد متخصص از این صنعت به دور مانده و انتصاب ها در صنعت خودرو نه براساس تخصص و تجربه صنعتی، بلکه اغلب با روابط سیاسی شکل می گیرد. در واقع ملاک انتخاب مدیران ارشد در صنعت خودرو کاملا سیاسی بوده؛ تا آن جایی که تجربه صنعتی و فنی کمترین درجه اهمیت را در این انتخاب ها داشته است. یکی از نشانه های سیاسی کاری در صنعت خودرو را می توان تحمیل ساخت سایت های خودروسازی بدون توجیه در شهرستان ها یا خارج از کشور دانست که بنا به دستور مقامات دولتی، کار ساخت آنها از سوی خودروسازان پیگیری شده است. اگرچه چنین الگویی یعنی نگاهی سیاسی به صنعت خودرو تنها در صنعت خودروی کشور ما وجود ندارد، بلکه اکثریت شرکت های خودروسازی دنیا به دلیل وسعت و تاثیرگذار بودن این صنایع، همواره زیر ذره بین دولت ها و حکومت ها هستند، اما جنس نگاه دولت ها به صنایع خودروسازی در سایر کشورها متفاوت از چیزی است که در ایران جریان دارد. بر این اساس، همواره واگذاری واقعی دو غول خودروسازی کشور با اما و اگرهایی همراه بوده است. به همین دلیل کارشناسان و تحلیلگران عنوان می کنند همچنان روند کند و غیرقابل قبول گذشته بر این صنعت پول ساز حاکم بوده و تا این لحظه اتفاق بزرگی در حوزه خودروسازی رخ نداده است. اجرای صوری واگذاری خودروسازی ها در قالب سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی موجب شده که بخش مهمی از سهم مدیریتی صنعت خودرو در دست دولت باقی مانده و مدیران خودروسازی توسط دولت انتخاب شوند. برخی تحلیلگران اقتصادی عنوان می کنند مدیریت نیمه دولتی بر صنعت خودرو باعث شکل گیری فرآیندی شده که طی آن پاسخگویی مدیران خودروسازی در قبال عملکرد خود به دولت و سهامداران بخش خصوصی با انتقاداتی مواجه باشد. پاسخگو نبودن مدیران خودروساز به چرایی بالا بودن هزینه های تولید و پایین بودن بهره وری در این بنگاه ها، از نمونه هایی است که می توان در این مورد به آن اشاره کرد. منبع: افکارخبر
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عمار نامه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]