محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831593108
«کندوج» نمونه معماری بومی گیلان+عکس
واضح آرشیو وب فارسی:لاهیجان: کندوج ها نمونه ای از معماری بومی ایرانی در منطقه شمال کشور هستند که اگرچه یکی از جاذبه های گردشگری روستایی به شمار می روند، اما این روزها در معرض فراموشی قرار گرفته اند.به گزارش «لاهیجان» ، «کندوج» در واقع به اتاقکی چوبی با ابعاد سه در چهارمتر مربع گفته می شود که ارتفاعی دو متری دارد و در استانهای شمالی کشور به عنوان انبار برنج کاربرد داشته است، این اتاقک های چوبی را روی پایه های بلند به ارتفاع یک تا یک و نیم متر می ساختند تا موش ها به درون آن راه پیدا نکنند. کندوج واژه ای گیلکی است که با نام های دیگر محلی کوندوج، کوندیج، کوروج، کوتی و کوتامدر نقاط مختلف گیلان و غرب مازندران از آن نام برده می شود و سازه ایست که شالیکاران شمالی از آن برای نگهداری و انبار کردن ساقه های شالی استفاده می کردند. کندوج واژه ای مرکب از دو کلمه (کاه + اندوز) است که براثر تغییر آوایی حرف (ز) به حرف (ج) تبدیل شده است. کندوج در محاوره بسیار از کاه اندوز به کندوز و سپس به کندوج تبدیل شده است. سکوی چهارگوش کندوج، مربعی شکل و به طول و عرض سه تا چهار و نیم متر به ارتفاع یک و نیم متر فقط از یکسو باریکه راهی برای ورود دارد، پهنای این سکو نسبتا زیاد است و از چهار گوشه آن، چهار ستون مخروطی به ارتفاع دوونیم متر بالا می رود. بر روی این ستون ها که از گل خام و رسی است، چهار قطعه از تنه درخت که به صورت منشور بسیار قطور تراش داده شده، کار گذاشته می شود و واشان های قطور چهار سویه ساختمان بر روی این منشورها استوار شده، بر روی آنها چوب های قطور میخ می کنند تا خوشه ها را بتوانند روی آنها انبار کنند. بام این بنا هم که از گیاه مخصوصی به نام «لی» پوشیده شده به شکل منشور کله قندی است، بیشتر پوشش سقف کندوج را کلوش ساقه برنج، گالی- نوعی گیاه مردابی و به ندرت لت پوش- تخته تبر تراش خورده و نیز امروزه سقف کندوج را از شیروانی حلب می سازند، برای رفتن به بام فقط از نردبان استفاده می شود، از کف کندوج نیز برای دانه کردن خوشه ها بهره وری می شود. در بالای بام پوشالی و مخروطی شکل کندوج، گمج (نوعی ظرف لعابی از جنس خاک رس) را وارونه می گذارند و به این وسیله مانع ورود آب باران از انتهای سقف به داخل کندوج می شوند. برای کشیدن برنج به کندوج از چوب دو شاخه شبیه دوخالنگ یا چنگک که به شکل عدد هفت است، استفاده می شود که یک سرش وصل بر طناب است و سر دیگر را برنج دَرز فرو می کنند و از زمین به بالای کندوج می کشند. برگرفته از کتاب هزار توی معماری بومی گیلان زمین، خانی خلیفه محله، داوود
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لاهیجان]
[مشاهده در: www.lahidjan.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها