تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835414498
تاسف از آمار خودکشی دانش آموزان
واضح آرشیو وب فارسی:عصردنا: اما به طور کلی در رابطه با رویارویی با این آسیب اجتماعی، این انتظار از مسئولین مربوطه می رود که به جای فرافکنی و دفاع از خود، فکری برای حل این مشکل و معضل اجتماعی بکنندعصردنا : یکی از خبرهایی که امسال در حوزه حوادث، در رسانه های مختلف منعکس شد، اخباری بود که هر چند گاه، از خودکشی یک دانش آموز خبر می دادند. اخباری که زنگ هشداری جدی را برای مسئولان و تصمیم گیرندگان عرصه های مربوط به کودکان و نوجوانان، به صدا درآورده اند. براساس آنچه اخیرا در این ارتباط در رسانه ها عنوان شده، از آغاز سال 94 تا به حال، 12 دانش آموز کمتر از 18 سال، اقدام به کشتن خود کرده اند. انعکاس این اخبار، موجب شد برخی مسئولان حوزه آموزش و پرورش، از به کار بردن عنوانِ «دانش آموز» در این خبرها انتقاد کنند و اعلام کنند که تاکید بر «خودکشی یک دانش آموز» موجب می شود انگشت اتهام در درجه اول، به سمت آموزش و پرورش نشانه برود؛ در حالی که می توان به جای این گونه تیترها و عناوین، گفت: «خودکشی یک نوجوان». همچنین در اغلب اخباری که در خصوص خودکشی دانش آموزان در رسانه ها منتشر شده بود، یکی از نکات مطرح شده، این بود که: دانش آموز مزبور، وضعیت تحصیلی خوبی داشته و هیچ گونه مشکلی با اولیای مدرسه نداشته است، که تاکید و اصرار بر چنین مطلبی، موجب می شد چنین اظهاراتی ازسوی مسئولان، آن هم بلافاصله بعد از وقوع حادثه، بیشتر نوعی توجیه به شمار برود تا واقعیت. درست است که این مساله، تنها خاص کشور ما نبوده و در سایر کشورها نیز مصداق دارد، اما سوال مهمی که در این خصوص می توان از مسئولان- چه مسئولان حوزه آموزش و پرورش و چه سایر نهادها و سازمان های مربوط به کودکان و نوجوانان، پرسید، این است که: برای جلوگیری از تکرار چنین مسائلی و بالا بردن سطح سلامت روان در کودکان و نوجوانان، که به طور طبیعی به حمایت مادی و معنوی بیشتری نیاز دارند، چه راهکاری اندیشیده شده و چه برنامه هایی درنظر گرفته شده است؟ اگرچه نگاه منطقی و واقع بینانه ایجاب می کند تنها یک سازمان- همچون آموزش و پرورش را- به تنهایی مسئول یا مقصر در این خصوص ندانیم، اما بدون وارد کردن اتهام، باید این واقعیت را قبول کرد که بخش مهمی از زندگی کودکان و نوجوانان در محیط مدرسه رقم می خورد و بر این اساس، نقش آموزش و پرورش در حفظ سلامت روان دانش آموزان، انکارناشدنی است. طرحی که اخیرا در ارتباط با بازنگری در استخدام معلمان و انتخاب آموزگارانی که واجد ویژگی های خاص برای شغل آموزگاری باشند، احتمالا قدم خوبی برای بالا بردن کیفیت تدریس در مدارس و تامین سلامت روان دانش آموزان خواهد بود و شاید موجب شود دیگر، کمتر خبرهای مربوط به تنبیهات عجیب و غریب دانش آموزان توسط معلم و... را بشنویم و بخوانیم. اما به طور کلی در رابطه با رویارویی با این آسیب اجتماعی، این انتظار از مسئولین مربوطه می رود که به جای فرافکنی و دفاع از خود، فکری برای حل این مشکل و معضل اجتماعی بکنند. اگرچه حل این مساله، فقط متوجه مسئولان حوزه کودک و نوجوان نیست بلکه مسئولان سایر سازمانها نیز، با تصمیمات و اقدامات بجا یا نابجای خود، ممکن است در تشدید یا حل این مشکل، تاثیرگذار باشند. همان طور که آموزگاران و افراد باتجربه در امر تدریس مطلع اند اغلب مشکلات رفتاری و تحصیلی دانش آموزان، بازتاب مشکلات درونِ خانواده و مسائلی است که کودکان و نوجوانان در کانون خانواده خود با آن مواجهند. بنابراین، تصمیمی که می تواند بر شغل یا بیکاری والدین، اوضاع اقتصادی آنها و تامین یا عدم تامین بهداشت روانی والدین، اثرگذار باشد، به طور مستقیم، کودکان و نوجوانان را نیز هدف قرار می دهد. با توجه به این که آمار مطرح شده در این خصوص، خودکشی های ناموفق در بین دانش آموزان را شامل نمی شود و با نظر به این که مشکلات مربوط به حوزه کودک و نوجوان، فقط به خودکشی ختم نمی شود و ناهنجاری های روحی-روانی و رفتاری گسترده تری را دربرمی گیرد، غیرمنطقی نخواهد بود اگر انتظار داشته باشیم که مسئولان با برنامه ریزی های معقول و واقع بینانه، از بروز اتفاقات تلخ مربوط به کودکان و نوجوانان، پیشگیری کنند.
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصردنا]
[مشاهده در: www.asredena.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 93]
-
گوناگون
پربازدیدترینها