تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805769838
تصاویر/ قوی سفید روسی قدرتمندترین بمب افکن دنیا
واضح آرشیو وب فارسی:الف: تصاویر/ قوی سفید روسی قدرتمندترین بمب افکن دنیا
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۵۲
بمب افکن توپولف- ۱۶۰ بلک جک امروزه سنگین وزن ترین و از نظر توان حمل مهمات قدرتمندترین بمب افکن حال حاضر دنیاست. این هواپیما به علت توانایی مانور بالا و رنگ سفید آن به قوی سفید معروف است.
آشنایی با توپولف ۱۶۰در سال ۱۹۶۰ میلادی اتحاد جماهیر شوروی با سرعت زیاد در مسابقه تسلیحاتی و استراتژیکی سیستم موشک های بین قاره ای گوی سبقت را از امریکایها گرفته بود در آن زمان رئیس جمهور وقت اتحاد جماهیرشوروی نیکیتا خروشچف و سران حزب اعتقادی به استراتژی داشتن موشکهای قاره پیما با کلاهک اتمی برای درگیری احتمالی با کشورهای عضو ناتو بودن و از دید آنها لزوم داشتن استراتژی اسکادرانهای هواپیماهای بمب افکن قاره پیما در رده دوم بود چون موشکهای قاره پیما اتحاد جماهیر شوروی به آسانی می توانستند از خطوط پدافند هوایی کشورهای عضو ناتو به راحتی بگذرند و نسبت به هواپیماهای بمب افکن قاره پیمای آن زمان خطر سرنگونی کمتری داشتند و بعد از نابودی هدف نیاز به بازگشت به محل اولیه پرتاب نداشتند.
ولی در همان زمان ارتش امریکا برای عقب نمادن از این مسابقه تسلیحاتی و با دید دیگری سرمایه گذاری کلانی را بر روی طراحی و ساخت هواپیمای بمب افکن قاره پیمای نمود که زاده آن پرواز اولین نمونه هواپیمای بمب افکن B-۱ در سال ۱۹۷۵ میلادی بود.
تاریخچه هواپیما Тu-۱۶۰ :در سال میلادی ۱۹۶۷ ارتش اتحاد جماهیر شوروی طراحی اولین هواپیمای بمب افکن دوربرد قاره پیما را در برنامه خود قرار داد.برای این منظور تقاضائی ارتش از طراحان و سازندگان هواپیماهای جنگی بر پایه درخواستهای زیر بود:• هواپیمای بمب افکن باید حداکثر سرعتی از ۳۲۰۰ تا ۳۵۰۰ کیلومتر داشته باشد . • در سرعت زیر صوت و در ارتفاعات بالای آسمان برد پروازی برابر با ۱۶ تا ۱۸ هزار کیلومتر و در نزدیکی سطح زمین برد پروازی برابر با ۱۱ تا ۱۳ هزار کیلومتر داشته باشد.• هواپیمای بمب افکن می بایست با سرعتی نزدیک به سرعت صوت و در ارتفاعی کمی از سطح زمین به هدف نزدیک گردد و در نزدیک پدافند دفاع هوایی با سرعت فرا صوت از پدافند دفاع هوایی دشمن گذر کند تا به هدف خود برسد. • وزن مهمات قابل حمل هواپیمای بمب افکن نیز بایستی ۴۵ تن باشد.• این بمب افکن باید توانایی انجام ماموریت‌های جنگی در تمامی شرایط آب و هوایی در شب و روز را داشته باشد.
طراحی چنین هواپیمای را طراحان هواپیماسازی سوخو و میساشف در دست گرفته اند.در اوایل سال ۱۹۷۰ میلادی هر دو طراحان ، هواپیمای بمب افکنی فرا صوتی را با داشتن چهار موتور و بالهای متغیر طراحی کردند.
در سال ۱۹۷۰ هم نیز طراحان هواپیماسازی توپولف به طراحان دیگر پیوستند و با توجه به تجربه طراحی و ساخت هواپیمای مسافربری با سرعت مافوق صوت TU-۱۴۴ (سرعت هواپیمای مسافربری توپولفTU-۱۴۴۲۵۰۰ کیلومتر بود) که توسط مهندسان و تکنیسینهای توپولف با بالهای مثلثی شکل طراحی گردیده بود، این بار هم طراحان هواپیما سازان توپولف بمب افکنی با بالهای مثلثی شکل طراحی کردند که مورد توجه ارتش قرار گرفت.
بعد از مدتی بررسی طرحها توسط متخصصین ارتش ، طراحی و ساخت هواپیمای بمب افکنی با شرایط درخواست شده ارتش به کارخانه جات هواپیما سازی توپولف واگذار گردید.در سال ۱۹۸۱ اولین پرواز هواپیمای بمب افکن TU-۱۶۰ از فرودگاه نظامی رامینسکی در نزدیکی شهر مسکو به پرواز در آمد.بعد از اولین پرواز طراحان روسی اسم قوی سفید را به این بمب افکن دادند و نیروهای ناتو آنرا بلک جک ( BlackJack ) نامیدند.
در سال ۱۹۸۴ اولین سری هواپیماهای بمب افکن TU-۱۶۰ به خط تولید رسید و تا سال ۱۹۸۶ این بمب افکن همچنان تولید میگردید روی هم رفته ۳۵ فروند از این نوع هواپیماها بمب افکن تولید و پس از آن ساخت آن متوقف گردید.در سال ۱۹۹۳ با تولید ۳۵ فروند از این نوع هواپیماها رئیس جمهور وقت روسیه( یلستین) قبول کرد که اگر امریکایها تولید بمب افکن دور برد B-۲ را متوقف کنند روسها هم خط تولید بمب افکن TU-۱۶۰را تعطیل می کنند.بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دو اسکادران به تعداد ۱۹ فروند TU-۱۶۰ از بمب افکنهای تولید شده در جمهوری استقلال یافته اکراین باقی ماند.در سال ۱۹۸۸ دولتمردان اکراینی با دریافت مبلغ ده میلیون دلار از دولت امریکا (طی پروگرام نانا لوگارا ) شروع به تخریب و از بین بردن این هواپیماها کردند.در سال ۱۹۹۸تا ۲۰۰۰ میلادی هشت فروند از تعداد هواپیماهای TU-۱۶۰ باقی مانده از تخریب توسط دولت اکراین به جای بدهی گاز وارداتی اکراین از روسیه ، به ارتش روسیه واگذار گردید رویهمرفته ده فروند بمب افکن TU-۱۶۰ را معدوم کردند و یک فروند هواپیمای بمب افکن TU-۱۶۰باقی مانده را امریکایها قصد بردن به کشور خود را داشتند که با مخالفت شدید دولت روسیه همراه شد و هم اکنون این هواپیما در موزه هوایی اکراین در معرض دید همگان قرار دارد.
در سال ۲۰۰۲ میلادی ۱۵ فروند هواپیمای TU-۱۶۰ در خدمت ارتش روسیه بود که شش فروند از آنها مجهز به راکتهای بالدار کروز بودند و در سال ۲۰۰۲ میلادی ارتش روسیه قراردادی برای بروزآوری و بهینه کردن این هواپیماها انجام داد.در همان سال ۲۰۰۲ میلادی فرماندهی نیروی هوایی ارتش روسیه در جمع خبرنگاران داخلی و خارجی اعلام کرد که در عملیات پرواز آموزشی گروهی از هواپیماهای مدرنیزه شده بمب افکن TU-۱۶۰ به آسمان ایالات متحده آمریکا رخنه کرده اند بی آنکه مورد شناسائی و تعقیب قرار گیرند.در سال ۲۰۰۷ میلادی پروازهای عملیاتی گشت زنی این هواپیماها استراتژیک بعد از مدت زیادی گذشت سال در مناطق خاصی از جهان شروع گردید.در سال ۲۰۰۸ میلادی دو فروند هواپیمای بمب افکن TU-۱۶۰ از فرودگاه نظامی انگلس روسیه به سوی پایگاه نظامی لیبرتادور واقع در کشور ونزوئلا به پرواز برخاستند در نزدیک مرز هوایی کشور نروژ دو فروند هواپیمای F۱۶ نیروی هوایی نروژ آنها را بدرقه کردند و در نزدیکی مرز اسپانیا هم دو فروند هواپیمای F۱۵ ارتش امریکا این دو فروند هواپیمای روسی را همراهی کردند کل پرواز هوایی ۱۳ ساعت به طول انجامید این دو فروند هواپیما مجهز به راکتهای کروز با سر جنگی آموزشی بودند.در سال ۲۰۱۱ رکورد بیشترین زمان پروازی برای این هواپیمای بمب افکن به مدت ۲۴ ساعت و ۲۵ دقیقه برای مسافت ۱۸ هزار کیلومتری با کمتر از ۵۰ تن سوخت ثبت گردید.
با توجه به مدرنیزه شدن سیستم ناوبری و موتورهای کم مصرف و مطمئن تر نیروی هوای ارتش روسیه سفارش ساخت سه فروند هواپیمای بمب افکن توپولف TU-۱۶۰جدید را صادر کرده است.
سازه بدنه بر مبنای یک تیر تیتانیومی است که بطور کل همه اعضای اصلی این پرنده به این تیر تیتانیومی متصل می‌باشند.به دلیل پرواز در سرعت های مافوق صوت، دارای سیستم بال متغیر است که بنابر سرعت موجود میزان به عقب رفتگی بال را توسط کامپیوتر تنظیم می نماید.بال های متغیر این هواپیما کلاً می‌تواند در سه حالت ۲۰ درجه برای فرود، ۳۵ درجه برای کروز یا گشت زنی عادی در آسمان و ۶۵ درجه برای پرواز در سرعت های بالای صوت قرار گیرد. در حالتی که بال ها کاملاً به عقب برگشته اند، از سطح داخلی بال ها فلپ هایی به صورت عمودی روی هر بال بلند می‌شوند که نقش ایجاد ثبات را در سرعت های بالا ایفا می‌کنند. همچنین در امتداد جلو و عقب این چرخ ها محفظه‌های حمل تسلیحات در خط میانی وسط هواپیما تعبیه شده است.در انتهای مخروطی دم هواپیما، چترهای فرود آن قرار داده شده اند که به کاهش سرعت در هنگام فرود کمک می‌کنند.برد عملیاتی هواپیما ۱۴۰۰۰ کیلومتر و سقف پرواز آن ۱۶۰۰۰ متر و حداکثر سرعت این هواپیما در ارتفاع بالا ۲۰۰۰ کیلومتر بر ساعت و در ارتفاع پایین ۱۰۳۰ کیلومتر می‌باشد.ارابه فرود: این هواپیما شامل یک ارابه دو چرخی در دماغه یا جلوی هواپیما و دو ارابه شش چرخی در دو جفت، در میان موتورها و یک چتر ترمز می‌باشد.این بمب افکن مجهز به سیستم سوختگیری هوایی است که برای انجام عملیات سوخت گیری هوا به هوا با دقت بیشتر، لوله سوخت گیری در جلوی شیشه خلبانان قرار گرفته که عمل سوخت گیری را به مراتب ساده تر می سازد که در شرایط عادی لوله سوخت گیری در نوک بدنه در جلوی کابین خلبان جمع می‌شود.ظرفیت سوخت گیری این هواپیما ۱۶۰ تن می‌باشد.Tu-۱۶۰ برای برخاستن به یک باند ۳۰۵۰ متری از بتونی نیاز دارد.
خدمه پروازی توپولف ۱۶۰ چهار نفر شامل یک خلبان و کمک خلبان ومهندس پرواز و مسول تسلیحات است. که هر چهار نفر به صندلیهای پرتاب شونده صفر/صفر (سرعت صفر/ارتفاع صفر)مجهز هستند که می‌توانند با ایمنی کامل در همه ارتفاعات و سرعتهای پروازی حتی در زمان استقرار هواپیما بر روی باند اقدام به خروج اظطراری یا همان ایجکت نمایند.بر خلاف سایر بمب افکن های سنگین دیگر که از یوک و فرمان استفاده می‌کنند،این بمب افکن همچون جنگنده‌ها یک دسته فرمان برای کنترل هواپیما توسط خلبان دارد.
این هواپیما برای تامین قدرت خود از چهار موتور قدرتمند NK-۳۲ توربوفن مجهز به پس سوز بهره می جوید که هرکدام از این موتورها رانشی برابر با ۲۵۰۰۰ کیلوگرم تولید می‌کند.موتورها در دو غلاف زیر بالها قرار گرفته اند و دارای ورودی های هوای متغیر هستند.این هواپیما قابلیت حمل موشک کروز استراتژیک Kh-۵۵MS با برد ۳۰۰۰ کیلومتر( که در غرب و ناتو بهAS-۱۵ کنت معروف است ) را داردو تا ۱۲ تیر از این موشک (یعنی در هر محفظه شش تیر)قابل حمل است. بلک جک می‌تواند جنگ افزارهای هسته‌ای و متعارف شامل موشکها ی دوربرد هسته‌ای را حمل نماید.این هواپیما برای دفاع از خود از انواع موشک های حرارتی مادون قرمز، مغشوش کننده رادار و پرتاب کننده فلر یا همان گوی های آتشین گمراه کننده موشک حرارتی برخوردار است.همچنین امکان حمل موشک kh-۱۵P(نام ناتو:AS-۱۵) با برد ۲۰۰ کیلومتر وجود دارد که می‌تواند به یک کلاهک اتمی یا متعارف ۲۵۰ کیلوگرمی مجهز شود.ظرفیت نهایی این بمب افکن ۴۰ تن بمب یا موشک می‌باشد.
ین هواپیما از سیستم کنترل با فرامین الکتریکی (FBW)استفاده می‌کند.در این هواپیما از کامپیوتر استفاده بسیاری شده و این بمب افکن از یک سیستم هدفگیری یکپارچه و سیستم ضد جنگ الکترونیکی و کنترل خوددکار سود میجوید. در دماغه این هواپیما، سیستم رادارای آبزور K قرار گرفته است که از آن هم برای اسکن آسمان و همینطور برای بررسی و مطالعه اهداف زمینی استفاده می‌شود. همچنین در دماغه رادار سپوکا نیز برای بررسی سطح زمین هنگام پرواز سینه مال یا بسیار نزدیک به زمین و در ارتفاعات پایین نیز تدارک دیده شده است. برای هدایت موشک ها، از سیستم پیشرفته راداری ناوبری/حمله اختاپوس که هم برای هدایت هواپیما و هم به منظور هدایت سلاح ها به کار برده می‌شود، استفاده می‌شود. این سیستم اطلاعات و مختصات محوری لازم را برای موشک های کروز شلیک شده به خوبی فراهم می‌آورد. همچنین این سیستم نقشه‌ای دیجیتالی را از سطح زمین قبل از پرتاب موشک به آن تحویل می‌دهد که عمل هدایت را دقیق تر می‌کند.با انجام عملیات ارتقاء بر روی این هواپیما، انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵ در خدمت باقی مانده و پرواز نمایند.مشخصات بارز هواپيمای بمب افکن توپولفTU-۱۶۰
نوع هواپیما : بمب افکن استراتژیکی قاره پیما با توان حمل کلاهکهای اتمی و موشکهای کروزتعداد خدمه پرواز: چهار نفرطول بالهای هواپیما (متر): ۳۵.۶متر در حالت کامل بسته و ۵۵.۷متر در حالت کاملا" بازطول هواپیما (متر): ۵۴.۱ارتفاع هواپیما (متر): ۱۳.۱مساحت بال هواپیما (مترمربع): ۲۳۲حجم محل بار هواپیما ( متر مکعب): ۴۳×۲وزن خالی هواپیما (تن):۱۱۱ ماکزیمم بيشينه وزن برخاست هواپیما پرواز(تن): ۲۷۵ماکزیمم وزن بار هواپیما (تن): ۴۵پيشرانه هواپیما چهار دستگاه موتور توربوراکتیو ساخت کارخانه جات کوزنیتسف مدل TDDF-۳۲ حداکثر برد پروازی هواپیما ( کیلومتر):۱۳۹۵۰ماكزيمم سقف پرواز هواپیما (متر): ۱۶۷۶۵ماکزیمم سرعت هواپیما ( کیلومتر): ۲۲۳۰طول باند برخاست هواپیما ( کیلومتر) : ۰.۹تا۲ (بستگی به وزن بار مهمات دارد)طول باند فرود هواپیما ( کیلومتر) : ۱.۲تا۱.۶مدت زمان پرواز هواپیما بدون سوخت گیری هوایی(ساعت):
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
سیاسی
پربازدیدترینها