تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1862392399
توضیحات فریبرز عرب نیا درباره حکم خانه سینما و ماجراهای یک فیلم سینمایی
واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: فریبرز عرب نیا با نگارش یادداشتی به ماجرای شکایتش از تهیه کننده ی فیلم «آخرین بار کی سحر رادیدی؟» پرداخته و ابعاد مختلف این اختلاف را تشریح کرده است.به گزارش پارس به نقل از خبرآنلاین، این بازیگر در یادداشتی نوشته: «با یاد و نام مقام حق متعال ١- انتخاب عنوان «عرب نیا تبرئه شد» این شائبه را ایجاد می نماید که این جانب متهم بوده ام، در حالی که در پی شکایت این جانب از تهیه کننده ی فیلم مذکور، ایشان هم اقدام به طرح شکایت متقابل نمودند که نتیجه ی طرح این دعوا، حکمی بود که به اطلاع عموم رسید. ٢- در متن خبر اشاره شده که این جانب حاضر به حضور در صحنه (حتی یک روز اضافه بر زمان قرارداد) نشده ام. واقعیت این است که در قرارداد اول و مرجع بین بنده و تهیه کننندگان فیلم مذکور قید شد که به دلیل شرایط اقامتی این جانب و پسرم در خارج از کشور و با توجه به این نکته که برای بازی در این فیلم باید او را ترک کرده و به ایران برگردم، پس اجباراً قرارداد فی مابین با اتمام مدت زمان مورد توافق غیر قابل تمدید می باشد. با وجود این مطلب با پایان مدت قرارداد فیلمبرداری فیلم مذکور، به خاطر مشکلات عدیده ی تهیه کنندگان و اختلافات سرمایه گذار با کارگردان و عوامل تولید و دیگر همکاران، فیلمبرداری تمام نشد و کارگردان از من درخواست نمود تا علی رغم مشکلات پیچیده ای که بر اثر به تعویق افتادن سفرم برای من و پسرم پیش می آمد، اقدام به تمدید قرارداد نمایم. اما در کمال تعجب بعد از موافقت این جانب با تمدید قرارداد و پذیرش دشواری های پیچیده ی حاصل از آن (که هنوز هم عواقب منفی آن در زندگی من و پسرم جاری ست) سرمایه گذار فیلم اعلام نمود که تمدید قرارداد را می پذیرد، اما حاضر به پرداخت دستمزد در ازای مدت مازاد بر قرارداد اولیه نیست، و صرفاً هزینه ی بازخرید بلیت باطل شده ی این جانب را می پردازد! با طرح موضوع در شورای محترم حل اختلاف خانه ی سینما و در پی برگزاری جلسه ای در محل خانه ی سینما و با حضور آقایان مؤتمن، عصمتی، بدخشانی و بنده به عنوان ارکان گروه فیلمبرداری و سه تن از اعضای محترم شورای حل اختلاف خانه ی سینما، مسایل و مشکلات فیلم مذکور بررسی و مشخص شد که آقای عصمتی به عنوان سرمایه گذار فیلم و بر اساس قوانین سینمایی کشور و وزارت ارشاد صلاحیت تهیه کنندگی فیلم مذکور را نداشته و ندارد، و به همین دلیل مجوز تهیه کنندگی نه به نام ایشان، که با نام فرزاد مؤتمن صادر شده است و بر این اساس تمام قرارداد های منعقد شده بین ایشان با عنوان تهیه کننده و اعضای گروه غیرقانونی می باشد و مسئول پاسخگویی به اختلافات و شکایات اعضای گروه (و از آن جمله شکایت ٢٩ تن از کسانی که عریضه ای امضا نموده، توسط آقای بدخشانی مدیر محترم فیلمبرداری به شورا ارائه کرده بودند) شخص تهیه کننده یعنی فرزاد مؤتمن می باشد. در نهایت و با بررسی تمام جوانب، صورتجلسه ای تنظیم و به امضای همه ی حاضران از جمله آقایان مؤتمن و عصمتی رسید که حضرات ملزم به تمدید ١٢ روزه ی قراداد با این جانب و پرداخت هزینه ی بلیت مجدد و دستمزد این جانب شدند که صورتجلسه ی مذکور در پرونده های خانه ی سینما موجود می باشد. اما با تمام این احوال و با طی شدن ١٢ روز تمدید شده نیز فیلمبرداری به دلیل همان مشکلات عدیده به پایان نرسید و این بار آقایان نه تنها از پرداخت بخشی از دستمزد این جانب سر باز زدند، بلکه اجبار تمدید سه باره ی قرارداد را بدون پرداخت دستمزد تحمیل نمودند! در آن شرایط به برنامه ریز محترم گروه و آقای مؤتمن اعلام نمودم، چنانچه تهیه کنندگان به تعهد خود عمل نمایند، این جانب سه روز دیگر و به صورت رایگان به کار ادامه خواهم داد تا فیلمبرداری نقش من به پایان برسد، در غیر این صورت برخلاف میل خود مجبور به شکایت خواهم بود. فردای آن روز برنامه ریز محترم کار به من اطلاع دادند که کارگردان نقش تو را از سکانس باقی مانده حذف و اقدام به شکایت نموده است! ٣- گرچه حق طرح شکایت برای همگان، از جمله من قانونی و شرعی می باشد، اما بد اخلاقی و تهمت و افترا و استفاده ی ناحق از امکانات رسانه ای برای تخریب شخصیت طرف دعوا، نه تنها مورد نکوهش دین و اخلاق و فرهنگ ما ایرانیان است ( یا لا اقل زمانی نه چندان دور چنین بوده!)، بلکه رفتارهایی ازین دست نشانگر ضعف و پای بند نبودن به قواعد در حفظ و اجرای قواعد بازی ست که متأسفانه بلا و بحران فرهنگی دهه ی اخیر ایران است که همه گیر شده و آثار تخریب عظیم و تاریخی این آفت در همه ی زمینه های اجتماعی کشور عزیز ما قابل مشاهده است. پس، از ین روست که من علی رغم دیدن چنین رفتارهایی در سه فیلم آخر و یک نمایشی که بازی کردم، لابد باید قید حق مداری و عدالت خواهی و پای بندی به موازین اخلاقی و حرفه ای را بزنم و طبق توصیه ی بعضی از تازه به دوران رسیده ها و تاره به جرگه پیوستگان، نازک نارنجی نباشم و همواره سخن آن شخصیت غیر فرهنگی را آویزه ی گوش بدارم که :« آن ... را لولو برد!!» باشد، من تلاش می کنم دو حکمی را که از شورای محترم خانه ی سینما در محکومیت تهیه کنندگان دو فیلمی که امسال در جشنواره داشته ام ( «گاهی»و «آخرین بار کی سحر را دیدی؟») صادر شده، نادیده بگیرم، من تلاش می کنم رفتارهای غیرانسانی، غیر اخلاقی، غیرشرعی و غیر حرفه ای ده سال اخیر را که بر من و امثال من در سینما و بر من و همه ی شهروندان و فرهنگ کشورم رفته فراموش کنم و پنبه از گوش خارج کنم و این قدر به فکر عواقب این پدیده های شوم فرهنگی نباشم و بی خیال عاقبت و سرانجام خیل عظیم عاشقان سینما و فرهنگ کشورم شوم که از مظاهر فرهنگی داخل کشور قهر کرده، روی به ماهواره و کانال های خارج آورده و حتی معتادشان گشته اند! باشد، من سعی می کنم نادیده بگیرم که وقتی در میان انبوه عافیت طلبان و همرنگان جماعت، تک و توک افرادی که دنبال حق هستند از آن چه نامش عدالت است و شکلش از یاد رفته، نمی گذرند، چگونه با هجوم روبه رو می شوند تا جایی که مجبور به کوتاه آمدن شوند. من به روی خود نمی آورم که بعضی از سایت ها و مطبوعات که با ارباب قدرت و ثروت کنار آمده، در مقابل مظلومان چنان خود را به ندیدن می زنند که تو شک می کنی که آیا کار عضوی به نام چشم اساساً دیدن است یا خود را به خواب زدن؟!» در همین ماجرا حرف های بی پایه و اساس عصمتی که هنوز معلوم نبود حقیقت اند یا ادعا با سرعت نور و قبل از خارج شدن از دهان مبارکش چاپ و نشر شدند، اما بعد از روشن شدن موضوع و احقاق حق بنده که مستند به حکم نهادی قانونی و مشروع می باشد، خبری از چاپ و نشر واقعیت در رسانه های «عدالت محورشان!» نمی شود یا اگر شود، هم آنچنان با جابجا کردن مطلب و ریز و درشت نمودن ها و جرح و تعدیل های «ژورنالیستی!!!» متن را از حقیقت خالی می کنند که دست آخر صاحب حق، بدهکار شود! ارادتمند فرهنگ و مردم ایران عزیز/ فریبرز عرب نیا» برای دریافت آخرین اخبار در کانال پارس نیوز عضو شوید
پنجشنبه ، ۲۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس نیوز]
[مشاهده در: www.parsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها