محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845567219
گفت‌وگوی خواندنی فارس با راننده‌ای که اسیر طالبان شد نیامدن جلّاد باعث زنده ماندنم شد/ حضور جاسوسان طالبان در ترمینال‌ها/ مُردم تا آزاد شدم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفت‌وگوی خواندنی فارس با راننده‌ای که اسیر طالبان شد
نیامدن جلّاد باعث زنده ماندنم شد/ حضور جاسوسان طالبان در ترمینال‌ها/ مُردم تا آزاد شدم
«روح‌الله‌محمدی» در گپ‌وگفتی صمیمی با خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، خاطرات تلخ و وقایع دوران اسارت خود نزد طالبان و چگونگی زنده ماندنش را بازگو کرد.
به گزارش سایت افغانستان خبرگزاری فارس، «روح‌الله محمدی» فردی که در مسیر شاهراه «کابل – بهسود» از سوی طالبان اسیر و اکنون آزاد شده، از نحوه اسارت و شکنجه‌های طالبان و در چگونگی آزاد شدن خود توضیح داد. گروگان‌گیری و کشتن مسافران مسیر شاهراه کابل – بهسود به اقدامی معمول بین ساکنان مناطق و ولایت‌های مرکزی تبدیل شده است. این گروگان‌گیری‌ها از حدود 4 سال پیش تاکنون ادامه داشته و در این مدت دست‌کم صدها شهروند مناطق مرکزی افغانستان مانند ولایت‌های «بامیان» 8 فرمانداری ولایت «میدان وردک»، برخی فرمانداری‌های «غزنی» سر بریده شده‌اند. سایر مناطق شاهراه کابل - بهسود به دلیل اینکه مناطق هزارهنشین است در امنیت نسبی بسر می‌برد، اما در فرمانداری «جلریز» طالبان نفوذ گسترده‌ای پیدا کرده و شناسایی آن نیز کار ساده‌ای نیست، زیرا برخی از ساکنان این فرمانداری از قوم پشتون و همفکر با طالبان هستند. اکثر کسانی که در این مناطق سر بریده می‌شوند، اعضای نیروهای امنیتی، کارمندان دولتی، کارمندان موسسات خارجی، مترجمان، خبرنگاران، آموزگاران و سایر افراد باسواد هستند. در این میان حتی رانندگان و همکاران مسئولان و مقامات دولتی نیز از دست طالبان در امان نبوده و نمی‌توانند از این شاهراه با آرامش خاطر عبور کنند چرا که احتمال زیادی دارد که طعم تلخ مرگ را زیر چاقوهای کُند طالبان بچشند. خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس برای بررسی این موضوع با «روح‌الله محمدی» راننده یکی از مقامات محلی فرمانداری حصه دوم بهسود که یکبار توسط طالبان اسیر و سپس آزاد شده، گفت‌وگو کرده است. وی با بیان اینکه تأخیر در از بین بردنم از سوی طالبان به دلیل عدم حضور جلاد آنها بوده است، گفت: جلادی که قرار بود مرا بکشد به پاکستان رفته بود و به همین دلیل در کشتنم تاخیر بوجود آمد و نهایتاً با رایزنی‌های صورت گرفته آزاد شدم. اسیر آزاد شده طالبان افزود: عناصر طالبان در هر ترمینال و منطقه‌ای در افغانستان افرادی را به عنوان جاسوس دارند که بیشتر آنها در شغل‌های عادی مشغول کار هستند و وظیفه شناسایی افراد را برای اسیر‌گیری دارند لذا دولت افغانستان بهتر است که این جاسوسان شناسایی کرده و آنها را دستگیر کنند. در این گفت‌وگو چگونگی دستگیری، شیوه‌های شکنجه‌های طالبان، جلادان طالبان، چرایی کشته شدن افراد، جرم کسانی که در مسیر شاهراه به دست طالبان از بین می‌روند، چگونگی و چرایی آزادی روح‌الله محمدی بررسی شده است. ***متن کامل این گفت‌وگو به شرح زیر است*** فارس: چگونه به دست طالبان اسیر شدید؟ محمدی: من کابل را به مقصد فرمانداری «حصه دوم بهسود» ترک کرده بودم و در مسیر این راه در منطقه‌ای به نام «اسماعیل‌خیل» فرمانداری «جلریز» ناگهان 2 فرد مسلح خودروی ما را متوقف کردند. در زمان توقف خودرو، یک فرد مسلح به سمت ما آمد و دیگری در جلوی خودرو ایستاد تا خودروی ما که حامل مسافران بود حرکتی نکند. از میان تمام مسافران خودرو تنها مرا بیرون کشید و چشمانم را با پارچه‌ای بست و سایر مسافران را پس از بررسی اندک مرخص اما مرا به نقطه دیگری منتقل کرد. اینکه کجا بُرد، نمی‌دانم، زیرا چشمانم بسته بود و هیچ جایی را نمی‌دیدم. فارس: طالبان جرم شما چه چیزی عنوان کرد؟ محمدی: من اکنون وظیفه‌ای ندارم و هر کار قانونی که باشد انجام می‌دهم، اما تا مدتی پیش راننده یکی از مسئولان محلی فرمانداری بهسود بودم و این خود جرمم نزد طالبان بود. من «هزاره» هستم و مدتی راننده یکی از مسئولان دولتی نیز بودم اینها همه سبب شده بود تا به دست طالبان اسیر شوم. نیروهای طالبان جرم افراد دستگیر شده را اعلام نمی‌کنند ضمن اینکه اکثراً افراد دستگیر شده کشته می‌شوند. فارس: طالبان شما را به کدام منطقه منتقل کرد و چه مدتی دربند طالبان بودید و در آن مدت برخورد طالبان با شما چگونه بود؟ محمدی: عناصر طالبان در ابتدا، چشمانم را بسته و به مدت 3 روز اسیر عناصر طالبان بودیم تا اینکه آزاد شدم. مکانی که من در آنجا اسیر بودم، به دلیل فصل زمستان بسیار سرد و بدون وسیله گرمایشی بود ضمن اینکه بدون اینکه گناه و جرمم را اعلام کنند، شکنجه بسیاری شدم همچنین آنها در این مدت فقط می‌گفتند که به زودی تو را خواهیم کشت. فارس: چه اتفاقی رخ داد که منجر به آزادی شما شد؟ محمدی: اینکه چرا مرا نکشتند، شاید خواست خدا بود، اما تأخیر در از بین بردنم از سوی طالبان به دلیل عدم حضور جلاد آنها بود. افراد طالبان با زبان پشتو با همدیگر صحبت میکردند، ضمن اینکه آنها در هر ولایتی یک جلاد دارند ولی جلادی که وظیفه کشتن مرا بر عهده داشت به پاکستان رفته بود و به همین دلیل در کشتنم تاخیر به وجود آمد. سه روز اسارت در اتاق‌های سرد طالبان همراه با شکنجه گذشت ولی روز چهارم قرار بود که جلاد طالبان از پاکستان بیاید و مرا بکشد. اول صبح بود که چند شبه‌نظامی این گروه وارد اتاقم شده و دوباره چشمانم را بستند و مرا به سمت خروجی اتاق بردند و به من گفتند که امروز کشته خواهی شد. پس از آن احساس کردم که مرا به خودرویی سوار کرده و به جایی میبرند، آن لحظه را هیچ زمانی فراموش نخواهم کرد، زیرا هر لحظه آن برایم مرگ تدریجی بود و با خدا راز و نیاز کرده و میگفتم مبادا توسط این نامردان کشته شوم. چند دقیقه‌ای در خودرو بودم که ماشین توقف و مرا پیاده کردند و چشمانم را باز کردند، در این زمان دیدم که چند تن از بزرگان محلی ما آنجا حضور دارند. زمانی که بزرگان محلی خود را دیدم خشنود شدم، زیرا فهمیدم که آنها برای نجاتم آمده و طالبان نیز در همان لحظه مرا به آنها تسلیم کردند. فارس: آیا بزرگان محلی شما با طالبان در ارتباط هستند؟ محمدی: بزرگان محلی ما با طالبان در ارتباط نیستند، بزرگان محلی ما با موسفیدان منطقه «عیسیخیل» فرمانداری جلریز مرتبط بوده و به همین دلیل آنها برای آزادیم تلاش کردند. بزرگان محلی ما نزد موسفیدان و سران قومی «عیسیخیل» گلایه کرده و خواستار میانجی‌گری آنها برای آزادیم شدند. البته یک عضو پارلمان که دقیق نمی‌دانم چه کسی بوده هم در آزادیم دست داشت. اینکه این عضو طالبان چه کسی بود و چطور شرایط آزادیم را فراهم کرده را نمی‌دانم، زیرا موسفیدان منطقه «عیسیخیل» با وی مرتبط بوده و از وی خواسته‌اند تا با طالبان تماس گرفته و مرا آزاد کنند. فارس: چرا طالبان فقط شما را از خودرو پیاده کرد؟ محمدی: طالبان در هر ترمینال و منطقه افغانستان افرادی را به عنوان جاسوس دارند که بیشتر آنها در شغل‌های عادی مشغول کار هستند. زمانی که مسافران برای سفر به ترمینال‌ها رفته و ماشین مشخصی سوار می‌شوند این جاسوسان به شبه‌نظامیان این گروه اطلاعات می‌دهند و طالبان نیز در مسیر راه این مسافران را اسیر و اکثراً این اسیران را می‌کشند. فکر می‌کنم جاسوسان طالبان مرا شناسایی کرده و زمانی که به ترمینال رفتم، اطلاعاتم را به طالبان داده و شبه‌نظامیان این گروه مرا در مسیر راه دستگیر و اسیر کردند. فارس: آیا درخواستی از دولت دارید؟ محمدی: دولت افغانستان در ابتدا باید افرادی که از ترمینال‌ها به طالبان اطلاع‌رسانی می‌کنند را شناسایی کرده و به پنجه قانون برای رسیدگی به جرمشان بسپارد. در مرحله دوم هم باید تلاش جدی برای افزایش امنیت شاهراه‌ها کند تا دیگر مردم بی‌گناه طعمه شکار طالبان و جنایتکاران نشوند.
94/11/28 - 10:51
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها