واضح آرشیو وب فارسی:سلامانه: سلامانه : بخش زیادی از آسیب های اجتماعی در ایران باید، به نقطه جوش یا نقطه بحرانی خود برسند، تا مسئولان به فکر مقابله با آن بیافتند. در جدید ترین موضوع روز گذشته مسئولان ستاد مبارزه با مواد مخدر، از افزایش مصرف ماده مخدر گل در دانشگاه ها خبر دادند. علیرضا جزینی با تأکید بر افزایش مصرف ماده مخدر «گل» در میان دانشجویان گفت: متأسفانه مواد صنعتی و روان گردان مصرف بالایی دارد که مصرف ماده مخدر «گل» در صدر مصرف قرار دارد. روزنامه وقایع اتفاقیه نوشت: او با بیان اینکه مصرف این ماده در بین دانشجویان نیز رواج زیادی دارد، ادامه داد: این باور غلطی است که بین دانشجویان تبلیغ شده که مصرف ماده مخدر «گل» اعتیادآور نیست، با توجه به خسارت هایی که این ماده مخدر دارد و روان گردان هایی که وجود دارد ما معتقدیم؛ باید بحث آموزش و آگاه سازی بین دانشجویان و دانشگاهیان ترویج یابد. قائم مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر درباره اینکه مصرف مواد بیشتر در بین کدام مقطع دانشجویی بیشتر است، گفت: در هر مقطعی که تعداد دانشجویان بیشتر باشد، مصرف نیز بیشتر اتفاق می افتد، بنابراین با توجه به این مسئله که تعداد دانشجویان کارشناسی بیشتر است، بالطبع مصرف در این مقطع نیز بیشتر است. روانگردان ها از کجا می آیند؟ اولین بار، در دهه 1970 تا 1980 میلادی بود که آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی روی مواد شیمیایی ای کار کردند که عموما با هدف نظامی تولید می شدند. این مواد، درواقع فرمول های جدیدی بودند که خواص روانگردان داشتند و در آزمایش های کنترل فکر با هدف حقیقت یابی از جاسوسان مورد استفاده قرار می گرفتند. این ترکیبات خواصی شبیه حشیش و ماریجوانا داشتند بااین تفاوت که می توانستند چندین برابر آن تأثیرگذار باشند. سال ها بعد، گیاه شاهدانه ای که به آن «کوش افغان» هم گفته می شد از افغانستان به آمریکا برده شد و این شروع پیدایش «گل» بود. گیاهی که از تولیدش زمان زیادی نمی گذرد اما به خاطر تأثیرات درمانی اش در پزشکی جای خود را باز کرد. دکتر محمدرضا یزدان نیاز، پژوهشگر و متخصص ترک اعتیاد دراین باره می گوید: «با استفاده از کوش افغان، ماریجوانای جدیدی کشت شد که خواصی متفاوت از ماریجوانای سنتی داشت و به آن «مدیکال ماریجوانا» گفته می شد. ماری جوانا گیاهی است که هم نوع نر آن وجود دارد و هم نوع ماده. نوع نر سه درصد و نوع ماده هشت درصد مخدر دارد. اتفاقا اعتیاد به ماریجوانا بسیار دیر ایجاد می شود و خیلی راحت هم قابل ترک است اما گیاه جدیدی که با تغییرات ژنتیکی تولید شد، دو جنسیتی بود و برخلاف ماریجوانای طبیعی که گل های کمی دارد، بسیار پر گل است. در این گل ها هفت برابر بیشتر از ماریجوانا ماده مخدر وجود دارد. آن قدر که اگر از کنار آن عبور کنید یا شب بالای سرتان باشد، دچار توهم می شوید.» ماریجوانایی که این روزها در دست جوان ها می چرخد، همین گل ماریجوانای تغییر ژنتیکی یافته است که حتی دست و دل پزشکان هم برای تجویز آن می لرزد و فقط در شرایط خاصی، برای بیماران خاص آن را توصیه می کنند؛ به مدت محدود و دوز بسیار پایین تر. دکتر یزدان نیاز می گوید: «بیمار می تواند حداکثر یک ماه با دوز خیلی پایین از ماریجوانای طبی استفاده کند. آن هم در بیماری های عصبی شدید، یا بیمارانی که در مراحل پایانی عمرشان قرار دارند و پزشک می خواهد روزهای پایانی زندگی شان بدون درد بگذرد.» «گلی» که آرتا کاشت مخدر گل اگرچه در دنیا به چشم دارو نگاه می شود اما از هشت تا 9 سال قبل به وسیله فردی با نام مستعار آرتا به ایران آورده شد و حالا در شیراز کشت می شود. گل که در باور عمومی حتی کم خطرتر از حشیش و ماریجوانا و علف معرفی شده است، می تواند آن قدر خطرناک باشد که با یک بار آن مصرف، برای همیشه باعث اعتیاد شود. چون به طور مستقیم بخش های مسئول آرامش بخشی را در مغز فلج کرده و خودش جایگزین آن می شود، بنابراین با مصرف نکردن گل، فرد دچار اضطراب شدید، بیقراری، وحشت زدگی، تپش قلب شدید و... می شود. اعتیادی که دکتر یزدان نیاز آن را غیرقابل ترک می داند. او می گوید: «متأسفانه گل در ایران آن قدر بازار پررونقی دارد که سال قبل در یکی از روستاهای استان فارس دیدم خریدوفروش آن خیلی راحت و انبوه انجام می شود. مردم سراغ قاچاقچی می رفتند، مخدرشان را می گرفتند و کارت می کشیدند و بیرون می آمدند.» از سال 2013 مصرف ماریجوانا در 20 ایالت آمریکا آزاد شد که البته اهداف اقتصادی پشت آن بود. از آنجایی هم که تأثیر اعتیادآوری برگ ماریجوانا خیلی کم است دولت آمریکا حساسیت زیادی برای مقابله با آن نشان نداد. همین آزادسازی ماریجوانا در آمریکا و گیاهی بودن این مخدر باعث شد، خیلی ها در ایران تصور کنند مخدر گل ضرری ندارد و خیلی راحت می توان آن را ترک کرد. دکتر یزدان نیاز می گوید: «گل خطرناک ترین مخدر امروز است و با یک بار استفاده، ممکن است فرد به مدت شش ماه تا یک سال دچار توهم عصرگاهی شود. ما هنوز اثرات این مخدر را به طور کامل نمی دانیم اما عوارض گسترده ای از آن مشاهده شده است. جالب اینکه مخدر گل روی گروه های خونی +A و +O اثر توهم زایی بیشتری دارد.» درمان، بی درمان ناشناخته بودن اثرات استفاده از گل در مدت طولانی و با دوز بالا، در کنار کمبود تحقیقات جهانی باعث شده است، اعتیاد به گل جزء اعتیادهای بدون درمان شناخته شود. بیشتر روش های ترک که در ایران به کار گرفته می شود، متکی به تحقیقات و شیوه های درمانی در خارج از کشور است و این در حالی است که در خارج از ایران، مخدر گل یا همان مدیکال ماریجوانا برای مصارف دارویی بیماران خاص استفاده می شود و استفاده تفننی ندارد، بنابراین روش مؤثری هم برای ترک آن معرفی نشده است. دکتر یزدان نیاز، صحبت هایش را با یک هشدار جدی پایان می دهد: «سن مصرف گل به دبیرستان ها رسیده است. خانواده ها اطلاع دقیقی درباره این مخدر ندارند و جوان ها تصور می کنند، گیاهی طبیعی و بی ضرر است. درواقع ضعف اطلاع رسانی درباره این مخدر باعث شده که خیلی از جوانان تصور کنند می توانند خیلی راحت مصرف گل را کنار بگذارند. تصوری که به هیچ وجه درست نیست.»
سه شنبه ، ۲۷بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلامانه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]