تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836564709
قناعت؛ بارزترین شاخصه زندگی امام علی(ع)
واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: یکی از بارزترین شاخصه های زندگی اقتصادی امام علی(ع) قناعت وی بود این امام همام بارها قناعت را در مقابل ثروت اندوزی و کسب مال قرار داده و از برکات فراوان آن سخن گفته است.عقیق :«قناعت» به معنای این است که فرد زندگی خود را با امکاناتی که در دست دارد منطبق می سازد؛ از مصادیق آن، رضایت دادن به چیزی است که به او می رسد، اکتفا به مقدار ناچیز از وسایل زندگی در حد ضرورت از معانی قناعت محسوب شده است، حال می خواهیم قناعت را به عنوان یکی از شاخصه های زندگی امام علی(ع) مورد بررسی قرار دهیم. از بارزترین شاخصه های زندگی اقتصادی امام علی(ع) قناعت وی بود که در کنار فعالیت های عمرانی که به آن می پرداخت، سیمای دلپذیری از دنیای یک مرد آسمانی به دست می دهد، او بارها قناعت را در مقابل ثروت اندوزی و کسب مال قرار داده و از برکات فراوان آن سخن گفته است. حضرت علی(ع) می فرماید: هر کس به مقدار کفایت، قناعت کند، آسایش می یابد و برای خویشتن زمینه گشایش فراهم می کند و در حدیثی دیگر می فرماید: پایان کار میانه روی قناعت کردن است. او فردی را که به رفع نیاز خود بسنده کند و به رضای خدا خشنود گرددد را تحسین می کند. از نظر این امام همام قناعت مالی پایان ناپذیر بود و خو کردن با طمع را از موجبات پستی می دانست.مخارج ازدواج ایشان، لوازم خانه اش و خوراک وی همگی از قناعت وصف ناپذیری حکایت می کنند. در مورد خوراک اندک می فرمود: دوست ندارم به جز چیزی که بدان علم دارم، چیز دیگری را به شکمم وارد کنم». نامه ها و گفتارهای حضرت علی(ع) به والیان و کارگزاران تحت امرش نیز سرشار از توصیه های مربوط به ساده زیستی، زهد و قناعت و دوری از طمع ورزی است. امام علی(ع) در نامه ای به عثمان بن حنیف فرماندار بصره که در مهمانی پرخرج یکی از ثروتمندان شرکت کرده بود، نوشتند: «آگاه باش، هر ماموری پیشوایی دارد که باید به او اقتدا کند و از نور دانش او بهره گیرد بدان امام شما از دنیایش به همین دو جامعه کهنه و از غذاها به دو قرص نان اکتفا کرده است». از برجستگی های زندگی شخصی امام علی(ع) دوری از دلبستگی به دنیا بود و بارها دنیا را مخاطب قرار داد و زشتی های ناشی از وابستگی به آن را گوشزد می کند «کسی که در لغزش گاه های تو گام گذارد سقوط می کند کسی که بر امواج بلاهای تو سوار شود، غرق می شود.اما کسی که از دام های تو برکنار دارد پیروز است.آن که از دست تو سالم رسته است هیچ ناراحت نیست که معیشت او به تنگی گراییده چراکه دنیا در نظر او روزی است که زوالش فرا رسیده است. از من دور شو؛ سوگند به خدا که من رام تو نخواهم شد تا مرا خوار سازی و زمام اختیارم را به تو نخواهم سپرد که به هر کجا بخواهی ببری».(سیدرضی، 1370، نامه 46) نامه امام علی(ع) به محمدبن ابی بکر والی مصر دربردارنده برنامه ای است که به مسلمانان نشان می دهد که در دنیا باید به دنبال چه چیزی باشند و این که ایجاد رفاه مادی هدفی است که پرهیزگاران باید به دنبال آن باشند و در اصل، خیر این جهان مانند خیر آن جهان به مؤمنان می رسد و نکته مهم این است که بنا بر سخن علی(ع)، نعمت های پاک برای بندگان حرام نشده است و پارسایان از بهترین نعمت های دنیا بهره دارند که البته این هدف باید در حدود مقررات مکتب اقتصاد اسلامی تأمین شود. امام علی(ع) در زندگی خود و از همان ابتدا با محدودیت ها و رنج های اقتصادی روبه رو شد از جمله تنگدستی پدرش ابوطالب و یا محاصره اقتصادی مسلمانان در شعب ابی طالب، از درآمدهای او در روزگار پیامبراکرم(ص) می توان به بهره اش از غنائم جنگی اشاره کرد که در دوران خلیفه دوم این درآمد قطع شد، زیرا بنا به تصمیم خلیفه، برخی از صحابه مانند طلحه، زبیر، علی(ع) از شرکت در جهاد منع شده بودند و از غنائم بهره ای نداشتند. البته کار و تلاش شخصی او در ینبع و سهمش از خمس که به خویشاوندان پیامبر(ص) می رسید در آن دوره منبع درآمدی به شمار می آمد اما در دوران خلافت امیرالمؤمنین(ع)، درآمدهای شخصی وی شامل درآمد حاصل از فعالیت های کشاورزی و ... و همچنین بهره ای بود که ایشان از بیت المال مانند دیگر افراد دریافت می کردند. وی از بیت المال به عنوان خلیفه مبلغی را به خود اختصاص نمی داد و مردم کوفه را نیز این گونه مورد خطاب قرار داد: «ای مردم کوفه، اگر من جز با زیرانداز و مرکب و خدمتکارم از میان شما خارج شدم، خیانت کار خواهم بود».(ثقفی، 1359، ه.ق، 68) قسمتی از درآمدهای شخصی امام علی(ع) نیز در راه شکل گیری جامعه ای با رفاه بالاتر هزینه می شد و درآمدهای مازاد بر هزینه های جاری زندگی خود را در راه خدا انفاق می کرد، وی با دست خود کار می کرد، زمین را شخم می زد، آبیاری می کرد و خرما می کاشت.همه این کارها را بی واسطه انجام می داد و از حاصل این کارها هیچ چیز نه برای خود و نه برای فرزندانش باقی باقی نمی گذاشت و همه را در راه خدا انفاق می کرد.(ابن ابی الحدید، 1387 ه.ق، 47) کار در سیره امام علی(ع) در سیره عملی حضرت علی(ع) تلاش برای کسب روزی مورد توجه بوده و فعالان اقتصادی نیز از احترام خاصی در نظر ایشان برخوردار بودند.وی در دوره ای مختلف و در زندگی شخصی به فعالیت های اقتصادی دست می زد. ابونعیم اصفهانی در حلیه الاولیاء گفته است: «امام علی(ع) هرگاه به تنگنای معیشت گرفتار می شد از مردم دوری می گزید و به کسب و تلاش می پرداخت».منابع تاریخی نیز گواهی می دهند که ایشان در دوران خلفا در منطقه ینبع در 165 کیلومتری غرب مدینه در ساحل دریای سرخ به فعالیت هایی مانند حفر چاه، احداث مزارع و نخلستان ها مشغول بوده اند. علی(ع) در حمایت از تجار به ساختن بازار به عنوان مرکز مهم کار و تلاش اقتصادی پرداخته و آن را در اختیار بازرگانان قرار می دادند رهنمودهای اخلاقی حضرت علی(ع) در مورد اقتصاد، بخش مهمی از سیره ی نظری ایشان در اقتصاد را نمایان می سازد.بسیاری از این گفتارها اگرچه در عمل، آن گونه که خواست وی بود جنبه قانونی به خود نگرفت، ریشه در اعتقادات مردمی داشت که از روزگار پیامبرشان بیش از سه دهه نگذشته بود و عدالت علی(ع) یادآور روزهای پرشور و شعف زمانه ی محمد(ص) بود که هنوز مصلحت اندیشی ها، طمع ورزی ها و تبعیض ها اجازه ظهور و بروز نیافته بودند. بی شک کار و تولید در یک نظام اقتصادی و با توجه به مبانی اعتقادی آن محدودیت هایی نیز به همراه دارد در نظام اقتصادی اسلام و سیره عملی امام علی(ع) اشاراتی به آن چه می توان از آن به انحراف اقتصادی در کار و تولید تعبیر نمود، شده است. یکی از بارزترین جلوه های انحراف در امر تولید، کار و انباشت ثروت در نگاه علی(ع)، ربا می باشد که به تبع موضع مکتب اقتصادی اسلام، محکوم شده است. منبع:ایکنا
سه شنبه ، ۲۷بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[مشاهده در: www.aghigh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها