واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: دست خالی ترکیه و عربستان در سوریه
روزنامه شرق در ستون سرمقاله روز خود نوشت:
به گزارش نامه نیوز، وضعیت سوریه که با پیروزیهای ارتش، نیروهای مردمی و متحدان سوریه بر تروریستهای تکفیری در روزهای اخیر و برگزاری نشست مونیخ رو به بهبود میرفت، باز هم با کارشکنی عربستان و ترکیه مواجه شده است؛ دخالتی نامشروع که گرههای این کلاف را پیچیدهتر خواهد کرد. مانور نظامی عربستان در این کشور با حضور نیروهای اجیرشده از سایر ممالک عربی وابسته به پول نفت عربستان و مزدوران چندملیتی که بهعنوان آمادگی برای حمله به سوریه انجام شده است، بیشتر به یک نمایش شبیه است.
این کشور پس از ١٠ ماه حمله هوایی، حتی نتوانسته به شکل زمینی وارد یمنی شود که کشوری فقیر است و مشکلات داخلی بسیار دارد و به دلیل مصائب دولت مرکزی، ارتش یمن هم تضعیف شده است. ترکیه اگرچه از آمادگی نظامی برخوردار است اما با حمله به مواضع کردهای سوریه در اطراف حلب، با واکنشهای جهانی روبهرو شده است.
اساسا هیچیک از این دو کشور بدون نظر حاکمیت سوریه نمیتوانند وارد این کشور شوند. ضمن اینکه مسئله کردها برای ترکیه، مسئلهای دیرپاست و نمیتوانند بدون درنظرداشتن مسائل کردهای ترکیه و سوریه، به سرکوب این مخالفان بپردازند. بههرحال این توطئه دیروز و امروز نیست. بنیسعود، ترکیه و قطر، نوعی جنگ نیابتی را دنبال و هر روز طرحی تازه را پیاده میکنند اما پس از مدتی، ناکامی را مقابل خود میبینند.
امروز که اردوغان قصری با هزار و صد اتاق ساخته و جشنی مانند جشن دوهزار و ٥٠٠ ساله در افتتاح آن برگزار کرده است، حالا که او نوعثمانیگری را دنبال میکند و مخالفان خود را میکشد یا به زندان میافکند، حالا که در منطقه یک پای آشوب است و دنبال فروش گاز به رژیم اسرائیل، میتوان نقشه شومی که برای خاورمیانه کشیده شده را بهتر مشاهده کرد. ای کاش تظاهرات مسالمتآمیز اخوان، توسط اسد با نگاه مثبت دیده میشد. وقتی با دوستان اخوان صحبت شد که مشکلات با اسد را حل کنند، پرسیدند چگونه با او سخن بگویند که انتقاد آنان را برنتابیده است؟
اما حالا قرار نیست این اشتباه اولیه رئیسجمهور سوریه، با رهاکردن او و این کشور در دست دشمنان اسلام، مقاومت و منطقه و تروریستهای آدمکش، پاسخ داده شود. بههرحال از حیث تسلط بر مناطق مختلف سوریه، متحدان این کشور و نیروهای سوری، وضعیت مناسبی دارند و این مسئله، تلفات اعزام نیروی احتمالی ترکیه و عربستان یا سایر کشورها به داخل خاک سوریه را بهشدت افزایش خواهد داد.
به نظر نمیرسد خاماندیشی حاکمان جدید سعودی، اینبار هم به نتیجه مشخصی برسد. ایران با دیپلماسی موفق دکتر حسن روحانی و دکتر ظریف از یک سو و با جانفشانی مدافعان حرم در منطقه، طرفهای خارجی را متوجه نقش منطقهای خود کرده است. حال که تقریبا اجماع جهانی بر ماندن اسد در دوره انتقالی و حضور او در انتخابات یا کنارهگیری به میل خود پس از ایجاد ثبات در سوریه است، سعودیها و کشورهای وابسته به پول نفت این کشور، توان مقابله با این اجماع را ندارند. کشوری که در باتلاق یمن گیر کرده و به علت بیثباتی درونی و اختلافات هیأت حاکمه، در یک روز ٤٥ منتقد غیرمسلح خود را گردن میزند، شرایط درگیری در جنگ دیگری را ندارد. حالا که قیمت نفت به ٣٠ دلار رسیده و افسانه ثروت سعودیها در حال پایان است، عربستان حتما توان ادامه هزینههای موجود را نخواهد داشت.
مردم سوریه با وجود برخی نارضایتیها از اسد، هرگز راضی نبوده و نیستند که خاک کشورشان جولانگاه تروریستهای آدمکش داعش و سایر نیروهایی شود که عربستان و ترکیه به نیابت از غرب به این منطقه گسیل کردهاند. نگارنده منکر وجود ظرفیت در تندروهای تکفیری برای تبدیلشدن به چنین نیروی هولناکی نیست اما قطعا فرصت مناسب رشد و نمو و نیروگیری از سراسر جهان با پول برخی کشورها برای تندروها فراهم شد. البته سعودیها همین ابتدا و پیش از ورود به سوریه، شرط گذاشتهاند که اگر آمریکا نیروی زمینی به سوریه وارد کند، آنها هم وارد خواهند شد! پرواضح است که ایالات متحده علاقهمند به کشتهشدن سربازهای خود در جنگ با ارتش و نیروهای مردمی سوریه و البته متحدان سوریه نظیر روسیه، حزبالله و ایران نیست. روسیه از جنگ جهانی سوم سخن گفته است و آمریکا و اروپا میدانند مسائل سوریه، عراق و لیبی مسائل بغرنجی است و نه موضوعاتی داخلی یا منطقهای، بلکه تهدیدی برای امنیت این کشورهاست. درباره عملکرد رجب طیب اردوغان هم حرف بسیار است. بنده زمانی میهمان نجمالدین اربکان بودم و جوانی را دیدم که در قامت شهردار استانبول، آمد و به نشانه احترام، دست او را بوسید. او را به من معرفی کردند و فهمیدم او، اردوغان است.
چندیبعد هم در کنفرانس «اقبال لاهوری»، یک هفته میهمان اردوغان بهعنوان شهردار استانبول بود. بعدها که او از اربکان به بهانه کهنهبودن استراتژی او جدا شد و حزب عدالت و توسعه را تأسیس کرد، دلیل این امر را از اربکان جویا شدم و او به کنایه گفت: «رجب، انگور بود اما شراب شد». او بهخوبی این جوان جویای قدرت را میشناخت و میدانست نمایش اسلامگرایی برای او یک سکوی پرشاست.
منبع: روزنامه شرق
۲۶ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]