واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفتوگوی خواندنی فارس با یک پرستار باسابقه مازندرانی
عاشق کار پرستاری هستم/مانند روزهای نخست در محیط کار حاضر میشوم/با لبخند بیماران احساس دیگر خستگی نمیکنیم
با سابقهترین پرستار دانشگاه علوم پزشکی مازندران میگوید: نند روزهای نخست کارم در محیط کار حاضر میشوم و عاشق کار پرستاری هستم.
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، تقویم را که ورق میزنیم به تولد عقیله بنیهاشم میرسیم؛ روزی که به نام تکریم از مقام پرستار نامگذاری شده است؛ حضرت زینب کسی است که بعد از قیام کربلا کربلای دیگر به پا کرد. درباره فضیلت حضرت زینب(س) هرچه گفته شود کم است و قلم در توان ظلم و ستمی که در تاریخ به این بانو شد عاجز و ناتوان است و عجز و ناتوانی قلم را بیشتر در صبر و استقامت و نیز بیان مناسب واقعه عاشورا بیشتر میتوان دید، با وجود گذشته بیش از 1400 سال هنوز فضا برای بیان فضیلتهای این بانو همچنان تداوم دارد. وقتی به ولادت حضرت زینب(س) میرسیم تکریم خدماتی سفید جامگانی که در کنار پزشکان در کار درمان حضور دارند دیده میشود. با درد، رنج، زخم، بیخوابی، آه و ناله نامانوس نیست، درد و رنج و بیخوابی را لمس میکند، اگرچه ممکن است خود بیمار نباشد ولی آه و نالههای بیماران را خوب میشناسد، در برابر پزشک و بیمار مسئولیت دارد ولی بیشترین مسئولیتش در قبال وجدان بیداری هست که او را اینگونه سرپا نگه داشت. با همکاری مسئول روابط عمومی بیمارستان قلب فاطمهالزهرا(س) در جمع پرستاران این مرکز آموزشی درمانی حضور یافتیم. یکی از باسابقهترین پرستارهای این مرکز آموزشی درمانی را به ما معرفی کردند، خانم رزبانو فضلی ابتدا حاضر به مصاحبه نشد، میگفت بیشتر دوست دارم کار کنم تا حرف بزنم، چون معتقد بود که کار را یک مجموعه انجام میدهد و خودش تنها به عنوان هماهنگ کننده مشغول کار است. به اذعان خودش با وجود بیش از 30 سال کار هنوز مانند روزهای نخست فعالیتش ذوق و شوق خاصی برای کار دارد. این پرستار با سابقه مرکز آموزش درمانی قلب فاطمه زهرا (س) ساری قشنگترین خاطرهاش را نجات جان بیماری در سالهای که امکانات پزشکی بسیار محدود بود؛ میداند. فضلی در این گفتوگو که در حال کارکردن است، میگوید: از کارم لذت میبرم، به دلیل علاقهای که به کارم داشتم، دخترم را که گیاهپزشکی قبول شده بود مجاب کردم تغییر رشته بدهد و پرستاری را برای شغل آیندهاش انتخاب کند. وی گریزی به دوران دفاع مقدس زد و ادامه میدهد: در دوران دفاع مقدس به صورت مستقیم در جنگ حضور نداشتم ولی زمانی را به یاد دارم که مجروحان جنگی را پس از انتقال به ساری از طریق قطار در بیمارستان شهید زارع ساری مورد پذیرش قرار میدادیم و به مجروحان کمک میکردیم. این پرستار با سابقه دانشگاه علوم پزشکی مازندران در ادامه با اعلام اینکه دو سالی هم در مرکز درمانی خصوصی مشغول فعالیت بود که سابقه بیمهای من در آن مرکز وجود ندارد به همین دلیل دو سال دیگر بازنشسته میشوم؛ درباره انتظاراتش از مردم میگوید: همراهان بیماران در بخشهای مختلف درمانی با پرستاران همراهی کنند، چون ما هم برای رسیدگی به بیماران نیاز به آرامش داریم. وی مهمترین درخواست جامعه پرستاری کشور را تفاوت میزان دریافتیها این قشر با پزشکان در قبال خدمات بیشتری که انجام میدهند عنوان میکند و ادامه میدهد: پرستاران همگام با پزشکان و حتی بیشتر از آنها با بیماران سر و کار دارند ولی حقوق دریافتی آنها نسبت به پزشکان بسیار متفاوت است و همین موضوع موجب گلهمندی این قشر میشود. فضلی درباره دیگر سختی کار پرستاران نیز خاطر نشان میکند: دور ماندن از خانواده زمانی که باید در شیفتهای کاری حضور یابند هم یکی از سختیهای اساسی کار پرستاران است ولی با این حال عشق به خدمت و دیدن لبخند رضایت بر روی لبان بیماران همه سختیها را برایمان آسان میکند و بنده با وجود اینکه سنی از من گذشته اما هنوز مانند روزهای نخست کارم در محیط کار حاضر میشوم و عاشق کار پرستاری هستم. از محیط سنگین بیمارستان خارج میشوم اما نکتهای که باید به آن توجه کنیم عشق و علاقه ویژه این پرستار به کارش بود که باید سرمشق بسیاری از سپیدجامهگان این قشر باشد که کارشان با کار و صبر بزرگ و ویژه زینت (س) سنجیده میشود؛ کاش همه پرستاران زینبی فکر کنند...
94/11/25 - 19:19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]