تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835370685
بهنوش بختیاری: سناریوهای کم مایه معضل سینمای ایران است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
بهنوش بختیاری: سناریوهای کم مایه معضل سینمای ایران است استان‌ها > آذربایجان شرقی - بهنوش بختیاری بازیگر ژانر کمدی سینما و تلویزیون که این روزها با معرفی برند اختصاصی خود در عرصه تولید و سرمایه گذاری نیز فعالیت می کند، مسائل و آسیب های اجتماعی را دغدغه بزرگ زندگی خویش عنوان کرده و کتب و آثار مستند خویش را در این حوزه منتشر می کند.
ناهید زمانی- این هنرمند طنزپرداز کشور در سفر اخیرش به آذربایجان به گفتگوی اختصاصی با خبرنگار خبرآنلاین نشست. * ما شما را هنرمندی اهل مطالعه می شناسیم. در چه زمینه هایی مطالعه می کنید؟
- اگر بگویم هر شب و هر روز مطالعه می کنم دروغ گفته ام، چون در حال حاضر به دلیل شرایط کاری تمرکز کافی ندارم. اما بطور کلی روزی 10 صفحه کتاب را حتما می خوانم. اگر کاری در دست نداشته باشم که بطور متوسط هفته ای دو عنوان کتاب هم تمام می کنم.
معمولا رمانهای خوب و جدید، جامعه شناسی، کتب فلسفی، مثل جامعه شناسی گیدنز، آثار هاروکی موراکامی، جومپا لاهیری، خالد حسینی، میلان کوندرا، ریموند کارور، محمود دولت آّبادی، جعفر مدرس، هوشنگ گلشیری. من کتابخوانم و کتاب را بسیار دوست دارم. * در حوزه سیاسی و اجتماعی جامعه چقدر اشراف دارید و پیگیر مسائل روز هستید؟
- نمی توانم بگویم هنر از سیاست جداست، چون سیاست به تمام مسائل زندگی امروز آدمها مربوط می شود، ما با سیاست زندگی می کنیم و روال عادی زندگی انسان امروز با سیاست عجین است اما سعی می کنم در مسائل سیاسی دخالتی نداشته باشم. چون یکی دو بار اظهار نظر کردیم و سوء برداشت شد. در صورتی که من نه به جناح خاصی گرایش دارم، نه علاقه به سیاست دارم.
من با دیدن یک گل متحیر می شوم و یک بوی زیبا روح مرا دگرگون می کند، چنین شخصیتی نمی تواند اهل سیاستمداری باشد. من بیشتر در دنیای هنری خودم غوطه می خورم، کتاب و فیلم و موسیقی را بیشتر می پسندم. اما به مسائل و معضلات اجتماعی اصلا بی تفاوت نیستم و تا جایی که بتوانم در زمینه مسائل اجتماعی کاری انجام دهم حتما اقدام می کنم. * نوشته روی انگشتریتان عبارت «یاعلی» است، ما در انتهای تعداد زیادی از پستهای شما در شبکه های اجتماعی هم عبارت «یاعلی» را می بینیم، این ارادت به امیرالمومنان از کجا نشات می گیرد؟
- کتابی که خیلی دوست دارم نهج البلاغه است. کاری ندارم که نویسنده این کتاب حضرت علی (ع) بوده، جرجی زیدان و یا پل استر بود، هر کسی که این کتاب را نوشته قطعا انسان کاملی بوده و ما اگر بتوانیم به آموزه ها و نصایح آن عمل کنیم جامعه انسانی کاملی خواهیم داشت. در نهج البلاغه همان روحیه لوطی گری و مشدی گری ایرانی که در خون ما هست مطرح می شود اما چون مردم امروزه نسبت به مسائل این چنینی دافعه پیدا کرده اند، مطرح شدن این عقاید تصور ریاکاری و چاپلوسی ایجاد می کند ولی من واقعا به این کتاب علاقه دارم و آرزو می کنم ای کاش تمام مسئولان، دولتمردان و مردم از دستورات نهج البلاغه راجع به صداقت، انسانیت، دروغ نگفتن، قضاوت نکردن، عیب هم را پوشاندن، اداره یک کشور و... پیروی کنند.
چند نویسنده خیلی مطرح و بزرگ مسیحی هم در مورد حضرت علی (ع) کتاب نوشته اند و من فکر می کنم بعد از قرآن که کتاب آسمانی است هیچ الگوی دیگری جز نهج البلاغه نمی توانیم داشته باشیم. حضرت علی اسمش به من آرامش می دهد. چون انسان کاملی است، وقتی به کسی می گویی یا علی یعنی دیگر نیازی به هیچ سند و مدرک و حجتی نیست، همین «یاعلی» حکم را تمام کرد و پای حرف و نام علی می مانی. من حضرت علی را دوست دارم چون نماد انسانیت و مردانگی است. * از نظر شما به عنوان بازیگر حرفه ای سینما چرا امروزه مخاطب سینما کم شده است؟
- به دلیل سناریوهای کم مایه، به دلیل ارزش قائل نبودن به مسائل روز جامعه و به دلیل بودجه کافی ندادن دولت به همه فیلمهای سینمایی، به دلیل اینکه سی دی ها دو ماه بعد از اکران در مراکز مختلف رسانه های تصویری موجود است و در بخش سینمای خانگی توزیع می شود. مخاطب هم با دیدن وضعیت ضعیف و نامناسب و امکانات کم سینما ترجیح می دهد در خانه بنشیند با آرامش و دغدغه بیشتر و هزینه کمتر فیلم را ببیند.
* جایگاه آثار طنز را در سینما و تلویزیون ایران چطور می بینید؟
- متاسفانه طنز را خیلی سخیف شمردند، درصورتی که بازی یا بیان هر هنری به زبان طنز با توجه به شرایط و عرف جامعه ما بسیار سخت تر است، چون ما محدودیتهای ویژه ای داریم که حضور زنان هم یکی از عوامل آن است. ما نه شوخی جغرافیایی داریم، نه شوخی قومیتی، فکری و...، در کل هیچ نوع شوخی برای طنز ما تعریف نشده و ما در این فضا باید هنر طنز ارائه دهیم که در این میان وقتی خانم هم باشی قوانین اسلامی هم بخشی دیگر از محدودیتها و ضوابط اجتماعی است.
بنابراین بازی کمدی در ایران خیلی خیلی خیلی سخت است اما متاسفانه کار کمدی را بسیار کم ارزش جلوه می دهند درصورتی که در سالهای اخیر هم با سریالهای تلویزیونی ثابت شد که کار کمدی فرد مناسب و هنرمند خود را دارد و هر کسی از پس آن بر نمی آید. * شما در جریان یکی از کارهایتان از گروه تولید گلایه داشتید که حق الزحمه شما پرداخت نشده. متاسفانه این مساله به عنوان پای لنگ هنر در شهرستانها به معضلی بزرگ تبدیل شده که ما همواره با آن درگیر هستیم. این مساله در تهران هم اتفاق می افتد؟
- فساد مالی در پایتخت بیشتر است. کار را به جایی رسانده بودند که کلاه برداری، چک برگشتی و چک دزدی رواج می یافت. من برای چاره سازی این مشکل تصمیم گرفتم بیزینس خودم را داشته باشم و بازیگری را تنها به خاطر عشق به این حرفه ادامه دهم تا برای تامین معاش سراغ هر گروه و هر سناریویی نروم.
چون ما خیلی اذیت می شویم از جانب مسئولان کارهای سینمایی و توهین بزرگی به بازیگر و عوامل تولید فیلم است. * دلیل این ضعف اقتصادی هنر را در چه می بینید؟ مسئولان طی سالهای اخیر مدام تکرار می کنند که هنر باید درآمدزا و خودکفا باشد. هنر به عنوان یک سرمایه و حرکت فرهنگی چطور می تواند درآمدزا باشد؟
- برای اینکه هنر را به شکل عرق ریزان روح آدمی نمی بینند، بلکه کار و شاخه ای اضافه برای تفریح و سرگرمی می بینند نه غذای روح. هر وقت هنر و هنرمند جدی گرفته شد بودجه مشخص و مکفی هم برایش در نظر گرفته می شود.
اما در شرایط حاضر که بهای هنرمند و هنر اینگونه سطحی نگریسته می شود نه بودجه و امکانات کافی ایجاد می شود و نه هنر مستقل خواهد شد و فیلمسازان و سینماگران ما مجبورند مقابل سرمایه گذار و بازاریان سر خم کنند تا بتوانند بودجه تامین کنند و در مورد بقیه هم که عاقبت بازیگران و هنرمندان بزرگی که گوشه انزوا و یا تنگ بیمارستانها در کنج عزلت و غریبی از دنیا می روند، را می دانیم.
سه شنبه 20 بهمن 1394 - 12:56:06
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها