تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836504312
آیا جراحی زیبایی به افراد احساس بهتری می دهد؟
واضح آرشیو وب فارسی:سلامانه: سلامانه : من خیلی به آینه نگاه نمی کنم ولی برخی از دوستانم حتی در راهروی منزلشان آینه دارند و هر از چند گاهی چهره خود را از نزدیک در آنها می بینم. از افتادگی گوشه پلک هایم راضی نیستم ولی مجبور هم نیستم این تغییر ناشی از سن را بپذیرم. به گزارش بی بی سی جراحی زیبایی دیگر عادی شده و هر سال که می گذرد انواع و اقسام این جراحی ها از گذشته بیشتر در دسترس است. به عبارت دیگر ما داریم با به تاخیر انداختن عوارض بالا رفتن سن و دستکاری در بدن افراد کم سن و سال با هدف دلخوش کردن آنها، عادت می کنیم. طبق آمار انجمن جراحان زیبایی بریتانیا در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ حدود ۱۰ هزار و ۷۰۰ عمل جراحی از این دست در بریتانیا انجام شده است. ده سال بعد تعداد جراحی ها به بالای ۵۰ هزار مورد رسید که بیشتر موارد جراحی بزرگ کردن پستان بوده است. چرا مردم به جراحی زیبایی روی می آورند؟ در فرهنگ معاصر ما فشار برای جوان و زیبا به نظر رسیدن رو به افزایش است، بویژه برای زنان که هنوز هم به خصوص در محیط کار براساس ظاهرشان قضاوت می شوند. رسانه ها هم مملو از برنامه های مربوط به تغییر و بهبود ظاهر است که جراحی زیبایی را تقدیس می کنند و هر نسلی که می گذرد ستاره های مشهور فیلم و موسیقی جوان تر و سرحال تر به نظر می رسند. فرهنگ ما، نیمه آگاهانه یا شاید هم نچندان نیمه آگاهانه، احساس مردم در مورد خودشان و ظاهرشان را تغییر می دهد. مردم واقعا باور دارند که اگر از این هنجارهای فرهنگی تبعیت کرده و خود را بیشتر با آنها منطبق کنند زندگی موفق تر و شادتری خواهند داشت. در مجموع ۸۵ درصد کسانی که تحت عمل زیبایی قرار می گیرند زنان هستند. اکثر این زنان می خواهند جذابیت خود برای جنس مخالف را بیشتر کنند. بنابراین در نهایت گناه این وضعیت بر دوش مردان است. ما احساس اعتماد به نفس در زنان را تضعیف می کنیم و بعد از این احساس عدم رضایتی که در آنها ایجاد شده برای پول درآوردن در رشته جراحی زیبایی بهره برداری می کنیم. پورنوگرافی امروزه فراگیر شده و همه جا وجود دارد و قاعدتا یکی از عوامل بسیار مهم در ایجاد احساس نارضایتی از پیکر و ظاهر افراد است. بگذارید مثالی بزنم. نکته عجیب این است که دولت بریتانیا ختنه زنان را ممنوع کرده ولی همزمان عمل جراحی برای تغییر شکل دادن آلت تناسلی زنان به شکل چشمگیری مد شده و رو به افزایش است. زنان و دختران یا شاید همسران آنها، ارزش زنان را با آنچه در پورنوگرافی می بینند می سنجند و به همین خاطر زنان زیر چاقوی جراحی می روند تا به اصطلاح آلت تناسلی خود را "جمع و جور" کنند. یک متخصص زنان ماجرای دختر نوجوانی را برایم تعریف کرد که مادرش او را برای معاینه آورده بود. دکتر متخصص به آن دختر گفت که هزاران لبینه آلت تناسلی زنان را دیده و مال او نیز کاملا طبیعی است. اما این فشار برای تغییر شکل اعضای حساس بدن براساس تصاویر و معیارهای پورنوگرافی بسیار نیرومند است. به همین خاطر می توان گفت که وقتی نوبت به یک دختر سفیدپوست می رسد قانون ممنوعیت ختنه دختران در این کشور رعایت و اجرا نمی شود. البته می توان استدلال کرد که بریتانیا کشور آزادی است. معیارهای اخلاقی سیستم خدمات درمانی این کشور براساس اصل حق انتخاب آزادانه فرد بنا شده اند. اگر کسی ظرفیت تصمیم گیری داشته باشد و می خواهد پول خود را صرف تزریق بوتاکس یا کوچکتر کردن سینه های افتاده شوهرش بکند به خودش مربوط است. اما در نهایت تاثیر و پیامد این همه تصمیمات فردی، تغییر درک فرهنگی همگانی است. اگر بر تعداد افرادی که با جراحی زیبایی قصد دارند تاثیرات بالارفتن سن را کاهش دهند مرتب افزوده شود تصور و توقع ما از ظاهرمان در دوران سالخوردگی تغییر خواهد کرد. در این صورت چشم انداز معلولیت چیست؟ وقتی که "طبیعی" به مرور به "فوق طبیعی" بدل شود چه بر سر "غیرطبیعی" خواهد آمد؟ بسیاری از ما چهره و اندامی داریم که با معیارهای رایج زیبایی تفاوت دارد. حتی انجمن خیریه ای وجود دارد به نام تغییر چهره که کارش کمک به افرادی است که صورت آنها به دلایل مختلف شکل و حالت طبیعی خود را از دست داده و برای پذیرش بهتر این افراد در جامعه تلاش می کند. من به خاطر ابتلا به بیماری ژنتیکی آکندروپلازی که در فرهنگ عامه به بیماری کوتولگی شهرت دارد، کله بسیار بزرگ و پاها و بازوهای کوتاه و کلفتی دارم. به غیر از یک روش شکنجه وار که اصطلاحا دراز کردن اندام نامیده می شود، هیچ کار دیگری برای تغییر دادن شکل بدنم نمی توانم انجام دهم. بنابراین اگر واقعا می خواهم احساس خوبی درباره خودم داشته باشم باید تفاوت های ظاهر و اندام خود را بپذیرم. البته این کار ساده ای نیست. مثل تمامی افراد دیگری که رشد جسمانی شان محدود بوده، مردم مدام به من خیره می شوند، مرتب به من می خندند و حتی مسخره ام می کنند. اما من یاد گرفته ام که حتی اگر ظاهرتان بسیار متفاوت باشد باز هم در چشم برخی می توانید جذاب باشید. آنچه که واقعا باعث می شود مردم شما را دوست داشته باشند و حتی عاشق شما شوند، بیشتر به شخصیت فرد ربط دارد - خصوصیاتی مثل خونگرمی، توجه به دیگران، خوش صحبتی و به خصوص شوخ طبعی. بنابراین شاید افراد معلول بتوانند درس هایی را که از زندگی خاص خود یاد گرفته اند به افراد غیر معلول هم یاد بدهند. به تجربه من، آن دسته از افراد معلول که با شرایط جسمی خود کنار آمده اند بسیار کمتر حواسشانبه بدنشان است. در مورد افراد غیر معلول نیز باید گفت که بدن پوشیده در لباس نمایی غیر واقعی است که به دیگران نشان می دهند. بدن برهنه، بدون آراستگی و آرایش مایه خجالت برخی از مردم شده است. اما ما افراد معلول همیشه متفاوتیم به همین خاطر چیزی برای پنهان کردن نداریم و از برهنه شدن خجالت نمی کشیم. تناقض اینجا است که ما معلولان با اندامهای بشدت معیوب خود ممکن است از کسانی که کاستی کوچکی دارند، بیشتر احساس شادی و رضایت کنیم. سیلیکون برای بزرگ کردن پستان نظرسنجی ها و بررسی های آماری نشان می دهند که نارضایتی جوانان بریتانیایی از ظاهر و اندام خود نسل به نسل بیشتر می شود. به عنوان مثال پژوهشی در سال ۲۰۱۳ نشان داد که حدود یک سوم دختران بین سنین ۱۱ تا ۲۱ سال از ظاهر و اندام خود ناراضی هستند و بیش از یک چهارم آنها جراحی زیبایی را در نظر خواهند گرفت. اگر کسی در مورد ظاهر و اندام خود احساس خوبی ندارد آیا باید جراحی زیبایی را به او پیشنهاد کنیم یا باید به او کمک کنیم که بر اضطراب و نارضایتی خود فایق آید؟ اگر فکر می کنید معتقد است که این کار پایمال کردن حق افراد است که کاری را که دوست دارند با بدنشان بکنند، به این دقت کنید: پژوهش های جدید نشان داده احتمال خودکشی زنانی که پستان خود را با جراحی بزرگ می کنند، از سایر مردم دو تا سه برابر بیشتر است. از قرار معلوم برخی از این افراد نوعی نارضایتی عمیق دارند که خود را به شکل جراحی سینه بروز می دهد. ولی جراحی ریشه نارضایتی آنها را درمان نمی کند. پژوهش های متعدد نشان داده اند ۱۰ درصد از افرادی که جراحی زیبایی انجام می دهند دچار اختلال خود زشت انگاری هستند، یک اختلال روانشناختی شناخته شده. اما جراحی زیبایی نمی تواند به مبتلایان به این اختلال احساس بهتری درباره بدنشان بدهد. به گفته فعالان سلامت، در بریتانیا بیش از ۷۲۵ هزار نفر از انواع اختلال خوردن رنج می برند. یکی از این اختلالات، بی اشتهایی مرضی، بالاترین میزان مرگ را در بین تمام بیماری های روانی دارد. اما علاوه بر جنبه های روانی، مسئله سلامتی نیز مطرح است. شاید بعضی از خوانندگان به یاد بیاورند که اخیرا استفاده از سیلیکون نامناسب برای بزرگ کردن پستان باعث نگرانی شده بود. اکثر روش ها و جراحی های زیبایی ممکن است نتایج و عوارض جانبی منفی داشته باشند. معمولا در کشورهایی مثل بریتانیا اکثر جراحی های زیبایی در بخش خصوصی انجام می شود و بعد اصلاح و درمان عوارض و پیامدهای زیانبار آن به دوش خدمات درمانی ملی می افتد. بنابراین به نظر من بهتر است مشکل افراد با ظاهرشان را به جای روش های طبی و جراحی، با اقدامات فرهنگی و روانشناختی حل کرد. به جای عادی دانستن جراحی زیبایی شاید باید تنوع فراوان زیبایی را نشان دهیم. به عنوان مثال چرا صنعت سرگرمی طیف گسترده و متنوع تری از ظاهر و پیکر آدمیان را به نمایش نمی گذارد؟ مسلما موسسه های استخدام مدل و هنرپیشه بسادگی می توانند افراد با سنین مختلف، از نژادهای گوناگون، قد بلند یا کوتاه و با ظاهر و اندام های بسیار متفاوت را پیدا کنند. ما مردها باید بالغ شویم و یاد بگیریم که کمی به زیر پوست و فراتر از ظاهر زنان نگاه کنیم و بیندیشیم. هدف من حکم دادن و یا انتقاد کردن از انتخاب آزاد افراد نیست، نگرانی من از فرهنگ و جامعه ای است که ابتدا نارضایتی از ظاهر و اندام را در افراد به وجود می آورد و سپس برای حل مشکل فرهنگی جراحی زیبایی را تجویز می کند. ولی شاید شما با من مخالف باشید، شاید فکر کنید مسیری که جامعه و فرهنگ امروزی در پیش گرفته درست است. شما شاید از بیشتر شدن گزینه ها استقبال کنید. شاید از نتیجه جراحی بینی یا جراحی برای چربی برداری از شکمتان خوشحال باشید. ولی این نکته بسیار مهم است که چرا عمل جراحی زیبایی امروزه تا این حد عمومیت پیدا کرده و چه تاثیری روی تک تک افراد و کل جامعه به جا خواهد گذاشت. ضروری است که این روند را شناخته و در برابر آن بایستیم.
دوشنبه ، ۱۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلامانه]
[مشاهده در: www.salamaneh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها