تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835463393
تکذیب خاطره هاشمی توسط مرعشی
واضح آرشیو وب فارسی:اتاق خبر 24: فرزند آیت الله مرعشی درباره خاطره هاشمی مبنی بر تحریم انتخابات توسط آیت الله مرعشی گفت: من همیشه با پدرم بودم چنین چیزی را نه شنیده و نه دیده ام، اگر چنین موضوعی صحت داشت حداقل من باید مطلع می بودم ولی به هیچ وجه این گونه نیست.اتاق خبر 24 : آیت الله العظمی سید شهاب الدین مرعشی نجفی، از جمله مراجعی بود که پس از رحلت آیت الله بروجردی زعامت بخش مهمی از شیعیان را برعهده داشت و نقش مهمی در تاریخ تحولات معاصر به ویژه در دوران حکومت محمدرضا پهلوی ایفا کرد. جدای از خصال، سلوک معنوی و مقام و زحمات علمی قابل توجه آیت الله مرعشی نجفی، رابطه این مرجع تقلید با نهضت اسلامی در مبارزه با رژیم شاهنشاهی و پس از آن با جمهوری اسلامی، نظر وی پیرامون اشخاص و جریان های مختلف و نقش این مرجع فقید در وقایع مختلف سیاسی کشور از جمله مسائل مورد توجه علاقه مندان به تاریخ معاصر است. حجت الاسلام دکتر سیدمحمود مرعشی نجفی، فرزند آیت الله شهاب الدین مرعشی نجفی از جمله نزدیک ترین اشخاص به این مرجع تقلید و دارای اطلاعات ارزشمندی در خصوص مسائل مربوط به پدرش است. «نسیم آنلاین» در گفتگوی تفصیلی با وی به بررسی نقش آیت الله مرعشی نجفی در دوران نهضت و انقلاب اسلامی پرداخت هرچند که خود دکتر محمود مرعشی نیز از جمله افرادی است که به صورت مجزا و در فرصتی مستوفی باید نقش و خاطراتش از انقلاب را بازخوانی کرد. آنچه در ادامه می خوانید مشروح گفتگوی ما با رئیس کتابخانه و میراث دار آیت الله مرعشی نجفی است. * در آغاز سخن بفرمائید، نگاه مرحوم آیت الله مرعشی نجفی به حکومت پهلوی چگونه بود؟ مختصر بگویم که ایشان هیچ گاه نظر مثبتی به رژیم شاهنشاهی نداشتند. پیش از انقلاب، "قطبی" رئیس رادیو تلویزیون ملی، یک شب به من زنگ زد و گفت من فلانی هستم، اعلیحضرت می گوید حاضر است آنچه علما می گویند انجام دهد شما اگر پیامی از ابوی تان دارید بیایید تهران من هماهنگ می کنم پیش شاهنشاه برویم هر چه پدرتان می خواهند منتقل کنید. من گفتم بعید می دانم پدرم حاضر به مذاکره با شاه شود ولی صحبت می کنم. نزد ابوی رفتم گفتم رژیم چنین مطالبه ای داشته چه پاسخ بگویم؟ گفتند بگو ما نه آن زمان با شما کار داشتیم نه این زمان؛ هر چه اصرار کردند بگو ما حرف هایمان را در اعلامیه هایمان زدیم اگر می خواهید بدانید حرف ما چیست همان ها را بخوانید. خیلی می خواستند برای علما این گونه دام پهن کنند و آن ها را بدنام کنند مثلاً پسر یکی از علمای معروف مشهد با این ها ملاقات داشت تا آخر عمر بدنام شد و برای همان عالم بزرگ هم خوب تمام نشد. "فداییان"، پناهنده بیت آقا بودند * در خصوص رابطه مرحوم ابوی شما با مرحوم آیت الله بروجردی عده ای مسائل و شائبه هایی را مطرح می کنند. ماجرا چیست؟ خدا از سر تقصیرات برخی افراد بگذرد، آقای بروجردی که به قم تشریف آوردند یکی از همین افراد که نزدیک به بیت ایشان بودند باعث شدند ارتباط ابوی بنده و حضرت امام(ره) با آقای بروجردی کم رنگ شود. همین افراد نظر مرحوم آیت الله بروجردی نسبت به فداییان اسلام را هم تغییر می دادند و باعث برخی مسائل می شدند. گفتند که این ها می آیند مدرسه فیضیه را مشوش می کنند و از این قبیل سخنانی که باعث بدبین شدن آقای بروجردی به فداییان می شد. * رابطه مرحوم آیت الله مرعشی نجفی با فدائیان اسلام چگونه بود؟ مرحوم خلیل طهماسبی نزدیک دو ماه در منزل ما مخفی بود. بعد از ترور رزم آرا، خلیل آمد منزل ما به ابوی گفت آقا من پناهنده به شما هستم پدر یک اتاق در اختیار گذاشتند، مادرم هم برای خلیل شام و ناهار درست می کرد. پدرم با فداییان خیلی خوب بود و آن ها را دوست داشت. آقای بروجردی که فوت می کنند مرجعیت در آن زمان متوجه ابوی ما، مرحوم آیت الله گلپایگانی، آقای شریعتمداری و حضرت امام(ره) شد که این ها در حوزه علمیه آن زمان شاخص بودند و کم کم شروع کردند به طلاب شهریه دادن ولی شاه نمی خواست که بعد از آقای بروجردی مرجعیت در ایران مجدداً مطرح شود به همین دلیل تلگراف تسلیت را به آیت الله حکیم در نجف فرستاد معنی این حرکت آن بود که در ایران کسی را به عنوان مرجع تقلید و عالم مبرز نمی شناسیم! ولی به یاری خدا کم کم حوزه آن قدر رونق گرفت که امروز افزون بر 60 هزار طلبه در این دانشگاه امام صادق(ع) حضور دارند. آیت الله مرعشی، از شاه و اطرافیانش گریزان بود * در بحث تشییع آیت الله بروجردی مسئله ای مطرح می شود و آن هم حضور درباریان در اطراف آیت الله مرعشی نجفی است در خصوص آن ماجرا اگر ممکن است توضیحاتی بفرمایید. من در آن تشییع جنازه 17-18 ساله بودم و به یاد دارم که شریف امامی و برخی دیگر از نزدیکان شاه حضور پیدا کرده بودند اما ماجرا چنین بود که این ها یعنی هیئت دولت وقت آمدند وارد بیت آیت الله بروجردی شدند علما نشسته بودند و جایی نبود که بنشینند یک قسمتی در گوشه مجلس سکویی بود که ابوی ما به همراه برخی از آقایان نشسته بودند شریف امامی آمد رفت کنار ایشان در جای کوچکی نشست بقیه آن ها هم پایین همین سکو نشستند من هم پایین پای پدرم نشسته بودم و شاهد قضیه بودم. هنگام حرکت برای تشییع پدرم به شریف امامی گفت شما بفرمایید من کاری دارم ایشان برای این که با عوامل دولت همراه نشود یواش یواش و عقب تر حرکت کردند. عوامل حکومت به شریف امامی و سایرین خبر دادند که آقای مرعشی نجفی عقب دارند می آیند و جمعیت نیز پشت سر ایشان است به همین دلیل آن ها عقب آمدند و خودشان را بین جمعیت جا کردند و مسیر کمی هم را هم طی کردند اما در همان موقع عکس و فیلم گرفتند. * رابطه ایشان با امام خمینی(ره) در مبارزات پیش از انقلاب چگونه بود؟ به جرات می توانم بگویم پدرم در همراهی با مرحوم امام، به شدت حساس بودند. نمونه ای را اگر بخواهم برایتان بگویم در ماجرای انجمن های ایالتی و ولایتی و ماجراهای آن زمان که موجب دستگیری امام شد، است. در قضیه انجمن های ایالتی و ولایتی همه آقایان با این قضیه مخالفت کردند و حضرت امام خمینی(ره) هم از بقیه بیشتر مخالفت کردند که آن ماجراها پیش آمد و منجر به دستگیری امام شد. در این ماجرا که ایشان در منزل آقای روغنی محبوس بودند علمای تمام بلاد و مراجع چهار ماه در تهران بودند که ابوی ما، آقای میلانی از مشهد، آقای خوانساری و آقای شریعتمداری از جمله آن ها بودند. آقای شریعتمدار در باغ ملک حضرت عبدالعظیم(ع) بودند و دولتی ها خیلی به آنجا رفت وآمد می کردند ما به همراه پدر به منزل آقای خوانساری رفتیم که بعداً در بازار فرش فروش ها خانه ای را اجاره کردیم و جلسات در آنجا بود. همان روزهایی که آقایان در تهران بودند ساواک خبری جعلی را در صفحه اول روزنامه اطلاعات منتشر کرد که بین آقایان خمینی، قمی و محلاتی تفاهمی منعقد شده که از این پس دیگر در امور سیاسی مداخله نکنند هیچ کس به این خبر پاسخی نداد جز پدر بنده، پاسخی که تاریخی و قوی بود و به تمام کلمات آن خبر اعتراض کرده و از نظر قانونی تمام آن را رد کردند خیلی هم سر این داستان رژیم ناراحت شد. بین این مراجع هر هفته جلسه بود و پاکروان، رئیس ساواک می آمد و از شاه پیام می آورد و این ها پاسخ می دادند آخر هم نتیجه ای گرفته نشد. در این جلسات علما خیلی هم به او تغیّر می کردند در نهایت بعد از چهار ماه، یک سحری ما خوابیده بودیم که مأمورین ریختند در منزل علمایی که به تهران آمده بودند. آقای میلانی را با هواپیما به مشهد بردند و خلاصه همه آقایان را متفرق کردند. ما را هم با سواری و سریع به قم بردند به صورتی که حتی مرحوم پدرم معسور شده بود و می خواستند برای قضای حاجت بروند ولی گفتند ما اجازه نداریم بایستیم. به قم که رسیدیم آقا را به شکل بی ادبانه ای هول دادند داخل منزل طوری که زانوی ایشان آسیب دید. اولین نفری بودم که به عراق برای زیارت امام رفتم * بعد از خروج امام خمینی(ره) از کشور و در واقع تبعید ایشان، چطور؟ رابطه مرحوم ابوی شما با حضرت امام چگونه ادامه یافت؟ در آن ایام که امام تبعید شده بودند ما از ایشان بی خبر بودیم از طرف آقایان شریعتمداری، گلپایگانی و خوانساری افرادی به ترکیه رفتند و حضرت امام را ملاقات کردند. آیت الله مرعشی نجفی به بنده امر کردند که از طرف ایشان بنده بروم زیرا من با مرحوم حاج آقا مصطفی خیلی دوست بودم و همچنین با حاج احمد آقا و رفت وآمد زیادی با هم داشتیم اما این اجازه از طرف رژیم شاه به من داده نشد تا اینکه بعدها و در تبعید ایشان به عراق موفق شدم به حضورشان مشرف شوم. * حتماً دیدار جالبی بوده است. اگر ممکن است کمی در خصوص این دیدارتان با امام خمینی(ره) بفرمایید. عرض کردم که در زمان حضور مرحوم امام خمینی(ره) در ترکیه بنده موفق نشدم که به عنوان نماینده ابوی حضور ایشان بروم، پدر هم به وسیله افراد مختلف سعی می کردند از ایشان خبر بگیرند تا اینکه یک روز ما به همراه دایی مان به ساوه رفتیم. دایی ما از دوستان قدیمی امام بود که 30 سال با هم از زمان جوانی محشور بودند در این سفر بودیم رادیو گفت آیت الله خمینی از ترکیه به عراق رفته اند. با شنیدن این خبر ما دیگر ننشستیم و سریعاً با دایی ام به قم آمدیم تا ببینیم برنامه چیست. ابوی به من گفتند شما می توانید بروید عراق نزد آقای خمینی؟گفتم بله آقا حتماً. پرسیدند به تو که گذرنامه نمی دهند چطور می روی؟ گفتم قاچاقی می روم. آقای شیخ سلمان خاقانی از علمای معروف خرمشهر بودند و بین اعراب نفوذ بالایی داشتند گهگاه برخی افراد سیاسی به واسطه ایشان به عراق می رفتند. به پدر گفتم آقا اگر شما یک کلمه به ایشان بگویید شیخ سلمان من را از مرز رد خواهد کرد پدر هم پذیرفتند و این کار را کردند. من سریع ماشینی کرایه کردم و به خرمشهر رفتم و به حسینیه آقای شیخ سلمان رفتم. ایشان پرسید چه خبر؟ برای چه اینجا آمده اید، حتماً می خواهید بروید عراق؟ گفتم بله! ایشان به ابوی ما خیلی هم ارادت داشت، پذیرفت و گفت شما استراحت کنید تا ساعت 12 شب کسی دنبال شما می آید و تا بصره می برد، وقتی به آنجا رسیدید یک رسید به این فرد بدهید تا بدانم که به سلامت رسیده اید. شب به سختی از میان هورها رفتیم تا بالاخره نزدیک سحر به بصره رسیدیم. آنجا ما را سوار اتوبوس بغداد کرد تا ازآنجا نزد امام برویم. وسط راه شرطه ها اتوبوس را نگه داشتند و جواز مردم را نگاه می کنند؛ من هم نزدیک 20 نامه از خانواده امام، پدرم و سایرین همراه خود داشتم این وضعیت که پیش آمد مضطرب شدم که اگر این نامه ها به دست مأموران عراقی بیفتد چه اتفاقی روی خواهد داد در دلم به اهل بیت متوسل شدم. روزنامه ای را مقابل صورتم گرفته بودم تا چهره ام دیده نشود یکی از مأموران من را دید گفت: "سید! سلام اشلونک؟" من هم تا توانستم به عربی غلیظ حرف زدم گفتم: "سلام علیکم الحمدلله!" آن مأمور فکر کرد من عراقی هستم و شکر خدا دیگر مطالبه جواز و مدارک را نکرد و رفت! این گونه بود که توانستم از مهلکه جان به در برم و اتوبوس به بغداد رسید. وقتی آنجا رسیدیم بلافاصله یک تاکسی گرفتم و به سمت کاظمین رفتم. در صحن کاظمین یک طلبه ای را دیدم از او پرسیدم حاج آقا روح الله خمینی را خبر داری که کجا هستند؟ گفت دیروز کربلا رفتند. این را که گفت من حتی به حرم هم مشرف نشدم و سریعاً یک ماشین دربست گرفتم و به کربلا رفتم؛ پرسان پرسان در شهر گشتم تا توانستم خانه حضرت امام در کربلا را پیدا کنم. وارد که شدم دیدم امام خمینی(ره) به همراه مرحوم آقا مصطفی، شیخ نصرالله خلخالی که شهریه طلبه های آنجا را می داد و یکی دو نفر دیگر از طلاب نشسته اند. ایشان تا بنده را دیدند گفتند چطوری به اینجا آمدی؟ گفتم قاچاق! رو کردند به حاج آقا مصطفی و گفتند این آقا محمود ما تا روزی که اینجا است و وقتی هم که نجف می رویم پیش خودمان باشد، امانت پدرش نزد من است. با این محبت حضرت امام، من نزدیک یک ماه در بیت ایشان بودم، من هم در این مدت بیشتر با آقا مصطفی بودم. خدا رحمتش کند چقدر با او مأنوس بودم. بعد از یک ماه به امام عرض کردم آقا اگر اجازه می دهید رفع زحمت کنم و به ایران بازگردم. ایشان جواب نامه ابوی و خانواده شان را نوشتند و در یک پلاستیک گذاشتند. باز به بصره رفتم و کسی که به من معرفی شده بود را یافتم. آن فرد گفت تو را روزانه از مرز رد می کنیم و می گوییم برادرزاده یا پسر آقای حکیم هستی. اتفاقاً یک مأمور عراقی جلوی ما را گرفت گفتند که من پسر آقای حکیم هستم و برای سرکشی به عشایر این منطقه آمده ام و ترددم با بلم به همین دلیل است. ژاندارم های ایرانی هم که ما را گرفتند این عراقی ها یک پولی به آن ها دادند، مأموران ایرانی هم گفتند بروید ما شما را ندیدیم! ساواک در بیوت همه علما جاسوس داشت تمام تلاشمان را هم کردیم که ساواک متوجه برگشتن من نشود، به جای اینکه در خرمشهر سوار قطار شویم اهواز سوار شدیم و به جای قم هم در اراک پیاده شدیم اما تا به منزلمان در قم رسیدم، شاید پنج دقیقه نشده بود که ساواک آمد سراغم! ساواک در بیوت همه آیات عظام جاسوس داشت. * حتی در بیت پدر شما؟ حتی در بیت پدر من. همه جا مأمور داشتند، طلبه می آمد و می رفت کافی بود یکی از این ها جاسوس باشد تا از اخبار بیت مطلع شود. * ساواک که سراغتان آمد ادامه ماجرا چه شد؟ ما را گرفتند و به تهران در یک منزلی در خیابان قدیم شمیران آوردند. هیچ کس هم در اینجا نیامد از من سؤالی کند. بعد از مدتی آمدند و من را پیش تیمسار مقدم، رئیس ساواک تهران بردند. به رئیس ساواک تهران گفتم اگر پدرم بگوید تو را هم می کشم! مقدم من را که دید شروع کرد به فحاشی و بد و بیراه گفتن که شماها نمی فهمید عبدالناصر دشمن ما ایرانی ها است و شما را تحریک می کند تا نظام سلطنت را بر هم بزند و ... چرا قاچاق به عراق رفتی و از این صحبت ها. گفتم من مقلد و تابع پدرم هستم ایشان هر چه بگویند همان کار را می کنم اگر بگویند که بیایم شمارا بکشم وظیفه خودم می دانم و همین کار را خواهم کرد عواقب این قضیه هم بر عهده ایشان است. پرسید نامه هایی که آوردی چه بود؟ گفتم نامه های شخصی آقای خمینی به خانواده اش بود. گفت محتوای نامه ها چه بود؟ گفتم من نامه های خصوصی دیگران را باز نمی کنم که بدانم داخلش چه بود. چند روزی در ساواک زندانی بودم تا اینکه آقای خوانساری و برخی علمای دیگر وساطت کردند و من آزاد شدم. * رابطه شخصی ایشان با حضرت امام(ره) چگونه بود؟ ابوی ما تقریباً هر ماه یک بار به امام نامه می نوشتند، خیلی مرحوم آیت الله خمینی را دوست داشتند و به ایشان نامه می دادند. از قدیم هم این طور بودند، وقتی که امام برای تحصیل به مدرسه دارالشفا آمدند بین حجره ایشان و حجره ابوی ما یک حجره فاصله داشت. شب های محرم مخفیانه جمع می شدند در حجره یکدیگر و روضه می خواندند و عزاداری می کردند. الغرض رابطه پدر من با انقلاب بسیار مستحکم بود و بنده در جاهای مختلفی نمایندگی ایشان را داشتم. من اولین نفری بودم که برای دیدار امام به عراق رفتم اولین نفری هم هستم که به همراه آیت الله اشراقی که پسرخاله مادرم بود با امام از حومه پاریس به نوفل لوشاتو رفتیم. آنجا می دیدم بنی صدر و قطب زاده و امثالهما خیلی فعالیت می کنند، یک بار متوجه شدم این قطب زاده هیچ وقت در نمازهای جماعت امام خمینی(ره) حاضر نمی شد. * پس مشکل قطب زاده از قبل انقلاب بوده است؟ بله، من به آقای اشراقی گفتم این هایی که دم از امام می زنند و نماز نمی خواند چطور یار ایشان هستند؟ اشراقی به من گفت سکوت کن چون الآن وقت این حرف ها و اختلافات نیست بگذار چند روز بگذرد بعداً به این مسائل برسیم. گفتم بالاخره وظیفه من بود که به شما بگویم این آدم ها خطرناک هستند. تفصیل این مسائل بماند برای بعد ان شالله، خاطرات از دوران مبارزه زیاد است و قصد دارم که اگر عمری باقی ماند آن ها را در قالب کتاب منتشر کنم. ماجرای آیت الله شریعتمداری و شیخ چماق دارش * گفته می شود ایشان در خصوص ماجراهای آقای شریعتمداری هم از نظام دلگیر بودند، این مسئله صحت دارد؟ در کل نظر مرحوم آیت الله مرعشی نجفی در خصوص آقای شریعتمداری چه بود؟ یک نفری در دفتر آقای شریعتمداری بود به نام شیخ غلامرضا که همه کاره دفتر ایشان بود همه جا هم علیه ابوی ما حرف می زد خلاصه خیلی اذیت می کرد. یک شیخ آذری زبان روضه خوانی در منزل ما بود که روزی رفت تهران و در مراسم ختمی سخنرانی کرد و اسم آقای شریعتمداری را نبرده بود. این شیخ آذری به قم که برگشت در نماز جماعت پدر ما آمده بود همین شیخ غلامرضا 10-15 نفر چماق به دست را فرستاد جلوی مردم این روحانی را زیر مشت و لگد گرفتند که چرا از آقای شریعتمداری اسم نمی آوری اگر دفعه دیگر منبر بروی و از ایشان اسم نبری قطعه قطعه ات می کنیم! پدر من خیلی از این مسئله ناراحت شد و شب به من می گفت با این کارها مردم در مورد مرجعیت چه فکری خواهند کرد؟ نمی گویند که این ها سر مرجعیت این طور به جان هم افتاده اند؟ * آیت الله شریعتمداری خبر داشتند از این موضوع؟ عرض می کنم. این شیخ غلامرضا آخر عمر عارف مسلک شده بود و چله نشینی می کرد. یک سحر که پدر ما به حرم می رفت می آید جلوی ایشان را می گیرد و می گوید آقا دو دقیقه اجازه دهید با شما صحبت کنم. شما من را باید ببخشید، من هر کاری کردم به دستور بوده است. قرآنی را درآورد و دست روی آن گذاشت و گفت که راست می گویم. دیگر خودتان از این ماجرا پاسخ سؤال قبلتان را بگیرید و بدانید که نظر مرحوم ابوی در خصوص این ماجراها چه بود. مرعشی، بازرگان را فردی خوب اما ساده می دانست * رابطه مرحوم آقا با نهضت آزادی چگونه بود؟ برخی معتقدند ایشان رابطه خوبی با نهضت داشته و به ایشان اعتماد داشتند. بازرگان عمه زاده پدر ما بود. ما قدیم ها که در تهران خانه نداشتیم به منزل پدر مهندس بازرگان یعنی پدرش مرحوم حاج عباسقلی که از تجار خوش نام و رئیس التجار بازار تهران بود می رفتیم. یک عمو هم داشت حاج غلامحسین آقا که اسلامبول چی بازرگان بود و حسینیه ما را ساخت. ابوی ما در بیمارستان نجمیه که موقوفه نجم السلطنه مادر دکتر مصدق است یک عمل جراحی داشت مهندس مهدی بازرگان هم که آن زمان معروف نبود به عنوان همراه کنار ایشان می ماند و کارهایشان را انجام می داد. پدر اعتقاد داشتند که آقای بازرگان انسان بسیار خوب و شریفی است ولی متأسفانه زود فریب می خورد. خاندان بازرگان را بسیار متدین می دانست ولی افسوس که خود مهندس مهدی وارد کارهای سیاسی که شد زود گول می خورد. خاطره هاشمی از تحریم انتخابات توسط آیت الله مرعشی، درست نیست * آقای هاشمی رفسنجانی در خاطراتشان اشاره می کنند که شایعاتی مبنی بر تحریم انتخابات سال 64 توسط ابوی شما وجود دارد. در پی نوشت خاطرات ایشان هم این مسئله ذکرشده که پدر شما و آقای سید صادق روحانی در هنگام رأی گیری به خارج از شهر عزیمت کرده اند. در خصوص این مسئله بفرمایید. پدر من انتخابات را تحریم کرده باشد؟! من که همیشه با پدرم بودم چنین چیزی را نه شنیده و نه دیده ام. اگر چنین موضوعی صحت داشت حداقل من باید مطلع می بودم ولی به هیچ وجه این گونه نیست. پدرم اصلاً هیچ وقت از قم خارج نشد مگر برای بیمارستان خاتم الانبیا که آن هم سال 64 نبود و دو ماه قبل از رحلتشان بود. ایشان می گفت از حرم هیچ وقت نمی توانم دور باشم. یک جمله اگر بخواهم بگویم این است که آیت الله مرعشی نجفی، تا آخر پای انقلاب ماند و ایشان هیچ گاه از مبارزه دست نکشید و حامی نظام بود.
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق خبر 24]
[مشاهده در: www.otaghkhabar24.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها