پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1849640525
زیر باران
واضح آرشیو وب فارسی:تفتان ما: به گزارش سرویس وبلاگستان تفتان ما ، میثم محمدی پور نوشت: زمان زیادی از روز های که زیر باران های نقره شهر رشت قدم می زدم نمی گذرد … وقتی باران به سوی زمین می آمد و آن هنگام که انگار از شوق وصل شدت بیشبری پیدا می کرد لحظاتی بود که من بی اختیار بسمت تراس خانمان می دویدم تا تماشگر لحظه های رسیدن باران به زمین باشم همسایه ها پرده های تراس خانه هایشان را می کشیدند تا مبادا باران اشتباهی به جای رسیدن به زمین راهش را گم کند و وارد خانه هایشان شود اما من دوست داشتم باران بر صورتم بنشیند . شاید امیر علی پسر همسایه هم از من یاد گرفته بود؛ داد می زد عمو میثم بارونو دوست داری مثل من؟! من شاید به وجه تمثیل آمدن باران و دوست داشتن من برای امیر علی نمی توانستم وجه تشابهی پیدا کنم و دست تکان می دام و لبخندی می زدم سر را به علامت تایید به ارامی خم می کردم ولی بچه طفل معصوم انگار تصمیم خودش را گرفته بود تا وقتی که من رو ی تراس بیاد بهترین های زندگی ام حافظ می خواندم ان هم شروع میکرد با ماشین اسباب بازی خود بازی کردن. وقتی از اسمان رعد برقی به سوی زمین هدیه می شد صدای گریه ی بچه طفل معصوم بلند می شد و از شدت ترس به سمت داخل خانه می دوید.. شاید برای همدردی با امیر علی من هم می رفتم داخل خانه و باران را با زمین تنها می گذاشتم حالا زمانی رسیده است که از باران دورم و از حافظ ، اما با تمام وجودم می نویسم … چتر به دست نمیگیرم دیگر از صدای صاعقه نمی ترسم حالا خوب می دانم این صدای مهیب ؛ همان لحن خیس و ساده باران است همان شوق آسمان برای بوسیدن زمین که گاهی از هیاهوی ابرها خسته می شوند می آیند روی زمین تا زمینی بودن را تجربه کنند و اگر هم دستشان رسید از درخت بی سایه ای سیب سکوت بچینند آن وقت از مرگ واژه ها در زمین به آسمان شکایت کنند باران را دوست دارم حتی اگر از سادگی هایم پیش ابرها بد بگوید … انتهای پیام/ دیار باران
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-