محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829814823
بررسی منافع بازیگران در مذاکرات صلح افغانستان
واضح آرشیو وب فارسی:خط امید: با برگزاری دومین نشست چهارجانبه افغانستان، پاکستان، امریکا و چین در مذاکرات موسوم به صلح افغانستان در 18 ژانویه، پرسش های مهمی پیرامون آن نظیر روند نشست های چهارگانه صلح، حضور داعش در افغانستان مطرح می شد.به گزارش خط امیدبهشهر، در پایان نخستین دور مذاکرات رسمی و مستقیمِ صلح میان دولت وحدت ملی افغانستان و طالبان در 7 جولای 2015 در شهر مِری اسلام آباد، مقرر گردید که دور بعدی گفتگوها در 31 جولای برگزار شود؛ اما با انتشار خبر مرگ ملاعمر، رهبر طالبان و انتخاب ملا اختر منصور به عنوان رهبر جدید این گروه، ترک مذاکرات از جانب طالبان اتفاق افتاد. پس از انتشار بیانیه منصور مبنی بر ضرورت جهاد طالبان در افغانستان تا زمان استقرار نظام اسلامی و وقوع چندین حمله تروریستی توسط این گروه، قرار بر این شد که افغانستان، پاکستان به همراه امریکا و چین مذاکراتی را در خصوص ایجاد یک چارچوب جهت شروع مجدد گفتگوهای صلح میان دولت وحدت ملی و طالبان داشته باشند؛ لذا نمایندگان چهار کشور در 11 ژانویه (21 دی) یکدیگر را در اسلام آباد ملاقات کردند. نشست اسلام آباد بر پیگیری مذاکرات مستقیم صلح با هدف حفظ یکپارچگی و وحدت در سطوح حاکمیتی افغانستان تأکید نمود. در طی این نشست، پاکستان اعلام کرد که هدف اولیه پروسه آشتی در افغانستان، بازگشت طالبان به میز مذاکره و دوری آن ها از خشونت می باشد. قرار بر این شد که نمایندگان چهار کشور در 18 ژانویه (28 دی) جهت تدوین نقشه راه برای شروع مجدد مذاکرات طالبان و دولت افغانستان در کابل با یکدیگر ملاقات کنند. نمایندگان مذکور در 18 ژانویه در کابل گرد هم آمدند و با صدور بیانیه ای بر انجام هرچه سریع تر اقدامات لازم جهت برقراری مجدد مذاکرات صلح بین طالبان و دولت کابل تأکید نمودند. در پایان نشست کابل اعلام شد که دور سوم نشست چهار کشور در 6 فوریه (17 بهمن) در اسلام آباد برگزار خواهد گردید. -حضور داعش در افغانستان و تأثیر آن بر مذاکرات صلح داعش در ژانویه 2015، تشکیل «ولایت خراسان» که منطقه ای گسترده شامل افغانستان، پاکستان و بخش هایی از ایران و آسیای میانه می باشد را اعلام کرد. YUSUFZAI,2015)) موضوع تشکیل ولایت خراسان در افغانستان در شرایطی منتشر شد که رهبران طالبان به داعش در خصوص افزایش نفوذش در منطقه تحت کنترل طالبان هشدار داده و تأکید کرده بودند که امارت اسلامی افغانستان موافق به وجود آمدن جریان های موازی در کنار طالبان در این کشور نیست، (Westcott,2015) اما داعش بدون توجه به درخواست طالبان، اقدام به اعلام موجودیت ولایت خراسان و فعالیت در افغانستان نمود. افغانستان برای داعش به دلایل متعددی جذابیت دارد که از جمله آن می توان به موقعیت ژئوپلیتیک خاص این کشور به دلیل جغرافیای کوهستانی و داشتن مرزهای طولانی با ایران، پاکستان و آسیای مرکزی؛ ضعف ساختاری قدرت و تبعات امنیتی و اقتصادی ناشی از این ضعف در کشور؛ جذابیت ایدئولوژیک داعش و پذیرش عقاید آن توسط برخی افراط گراهای مذهبی در افغانستان و وسوسه تصاحب درآمد سرشار ناشی از قاچاق مواد مخدر و ... اشاره کرد. حضور داعش در افغانستان می تواند انگیزه جدی تری ای برای پیگیری نشست های چهار جانبه و در نهایت، دستیابی به مذاکرات صلح در کشور قلمداد شود. زمانی که به منافع بازیگران ذی نفع، یعنی دولت افغانستان، طالبان، پاکستان، چین، امریکا در برگزاری نشست ها توجه می شود، این موضوع بیشتر نمایان می گردد. -منافع بازیگران ذی نفع در برگزاری نشست های صلح افغانستان - دولت افغانستان مذاکره رسمی با طالبان و ورود این گروه به فرایند آشتی ملی در افغانستان، پس از برگزاری کنفرانس لندن در ژانویه 2010 و نیز تشکیل شورای عالی صلح به ریاست برهان الدین ربانی مطرح شد. با روی کار آمدن دولت وحدت ملی در افغانستان و با توجه به مشکلات موجود سیاسی، امنیتی، اوضاع نامطلوب اقتصادی کشور، لزوم حل مشکل طالبان با دولت از طریق سیاسی بیش از پیش مورد تأکید قرار گرفت. در حقیقت، دولت کابل با درنظر داشتن نتایج نه چندان مطلوب مبارزه با طالبان از سال 2001 تاکنون، به این نتیجه رسید که طالبان از صحنه قدرت افغانستان حذف شدنی نیستند (حداقل در کوتاه مدت) لذا با توجه به این موضوع و نیز بحث خروج نیروهای خارجی از کشور، این تصمیم را گرفت که حداقل بخشی از طالبان را از طریق مذاکره وارد روند سیاسی نموده، وضعیت ثبات نیم بند در کشور را ارتقاء دهد و از احتمال تجزیه کشور جلوگیری کند و با بخشی از این گروه که حاضر به مذاکره نیستند در جبهه دیگر مبارزه نماید. در راستای همین رویکرد، دیدار رسمی نمایندگان دولت با نمایندگان طالبان در شهر مِری پاکستان صورت پذیرفت، اما با انتشار خبر مرگ ملاعمر این روند مسکوت ماند. -طالبان طالبان هم می تواند از نتایج نشست های چهارگانه که منتج به پیگیری مذاکرات مستقیم با دولت شود، بهره مند گردد. البته گروهی از طالبان که در زمان حضور ملاعمر نیز با هرگونه مذاکره با دولت مخالف بودند اما به دلیل قدرت و مشروعیت ملاعمر نمی توانستند خلل چندانی در روند مذاکره ایجاد نمایند، با انتخاب ملااختر منصور به عنوان جانشین ملاعمر، ضمن مخالفت با انتصاب وی به عنوان رهبر جدید هرگونه مذاکره با دولت را نامطلوب ارزیابی کردند. افرادی دیگر از طالبان مانند ملا محمد رسول آخوند، ضمن مخالفت با رهبری منصور اعلام کرده است میانجیگری چین و امریکا در مذاکرات صلح طالبان و دولت افغانستان ناموجه بوده و مذاکره بایستی فقط میان طرف های افغانی صورت پذیرد و آن هم زمانی عملی است که تمامی نیروهای خارجی از افغانستان خارج شده باشند. (www.aljazeera.com,2016) در کنار معضل مشروعیت ملااختر و اختلاف درونی طالبان که چالشی در سر راه مذاکرات صلح محسوب می شود، حضور داعش در افغانستان و پیوستن برخی از فرماندهان طالبان به داعش مانند عبدالرئوف خادم، عضو شورای کویته (www.en.alalam.ir,2015) و بروز درگیری خونین میان حامیان دو گروه تروریستی در کشور نیز موجبات نگرانی بیش از پیش منصور را فراهم آورده است. با توجه به این شرایط، به نظر می رسد ملامنصور برای ادامه حضور در جنگ قدرت در افغانستان با توجه به شرایط داخلی طالبان، حضور داعش در این کشور، نیاز دولت وحدت ملی به دستیابی به صلح و فشارهای پاکستان، بی تمایل به مذاکره با دولت طی فرآیند گفتگوهای صلح نباشد. - پاکستان طبق برداشتی که در محافل سیاسی افغانستان مطرح است، هم زمانی اعلام مرگ ملاعمر با ظهور داعش در این کشور، توطئه جدید سرویس اطلاعات پاکستان می باشد تا طالبان ناراضیِ به اصطلاح تندرو را به سازمان جدید و پرتحرک تری به نام داعش پیوند دهد و بخش اصلی تر طالبان را وارد روند صلح با دولت وحدت ملی نماید. ((www.arianews.com,1394 طبق چنین برداشتی، پاکستان از پی گیری این پروژه قادر خواهد بود سیاست دوگانه اش را در افغانستان ادامه دهد و در همان حال که خود را حامی صلح در افغانستان معرفی می نماید و بدنه اصلی طالبان را تشویق یا مجبور به پیوستن به روند صلح می کند، بخش دیگر آنها را که به اصطلاح رادیکال تر می باشند را برای پیشبرد سیاست های راهبردی اش در افغانستان حفظ و از سازماندهی آن ها تحت عنوان داعش حمایت خواهد کرد. صرف نظر از میزان صحت وسقم این برداشت، پاکستان همواره از جانب مقامات رسمی افغانستان، متهم به حمایت از طالبان و دخالت در این کشور شده است. به نظر می رسد اسلام آباد می خواهد با توجه به انتخاب ملااختر منصور به رهبری طالبان، همراهی بخش عمده ای از این گروه با پاکستان، رویکرد مثبت دولت اشرف غنی به اسلام آباد در مقایسه با دولت کرزی (به خصوص در موضوع روابط با هند) و نیز با توجه به فشارهای چین و امریکا برای ترغیب طالبان به مذاکره، تحقق منافعش در کابل از جمله مقابله با حضور و نفوذ هند در افغانستان و ممانعت از حمایت کابل و دهلی از تروریستهای حاضر در خاک پاکستان که بر علیه منافع این کشور عملیات می کنند مانند تحریک طالبان پاکستان را از طریق مذاکرات صلح پیگیری کند. - چین افغانستان هم مرز با پاکستان است و در طی سال های اخیر، همواره رفت وآمد تروریست ها از خاک دو کشور وجود داشته است. این نکته زمانی حائز اهمیت می شود که چین نیز از طریق قره قوم به شمال پاکستان اتصال دارد و با این کشور در ایالت مسلمان نشین سین کیانگ هم مرز است. این منطقه از طریق مناطق قبایلی پاکستان زمینه نفوذ داعش به سین کیانگ را تسهیل می کند. نیروهای نهضت اسلامی ترکستان شرقی که از قومیت مسلمان ایغور تشکیل شده است، هدف خود را استقلال سین کیانگ از چین اعلام کرده است. ((Drennan,2015 نیروهای نهضت اسلامی ترکستان شرقی چندین سال است که در خاک افغانستان حضور دارند و اخیراً نیز به داعش پیوسته اند. (Drennan,2015) با توجه به خطر گسترش حضور داعش در افغانستان و تهدیدات امنیتی و تبعات منفی اقتصادی این موضوع، چین ترجیح می دهد از طریق ایجاد شرایط مناسب برای مذاکرات صلح دولت افغانستان و طالبان، از بحرانی تر شدن اوضاع امنیتی این کشور، تضعیف بیش از پیش دولت مرکزی در پی عملیات های طالبان و درگیری نظامی با این گروه، ایجاد شرایط برای پیوستن تروریست های خارجی حاضر در خاک افغانستان به داعش و در نهایت انتقال ناامنی به سین کیانگ جلوگیری کند. -امریکا در خصوص منافع واشنگتن در ارتباط با برگزاری نشست های صلح که با هدف پیشبرد گفتگوها میان دولت کابل و طالبان صورت می پذیرد، باید در نظر داشت که امریکا در سال های اخیر یکی از راه های برقراری ثبات و امنیت در افغانستان را مذاکره با طالبان و دستیابی به توافق سیاسی با رهبران بلندپایه و اصلی این گروه می داند. امریکایی ها می خواهند مسئله طالبان را به هر نحو ممکن؛ چه از طریق تفاهم و مذاکره و چه از طریق سرکوب حل کنند اما زمانی که دیدند از طریق نظامی قادر به حذف طالبان نیستند، مذاکرات قطر را با هدف مشارکت طالبان در هرم قدرت در کنار سایر گروه های افغانی پیگیری کردند. اقدامی که برخی ناظران، آن را نوعی مشروعیت بخشی به موجودیت جریان طالبان ارزیابی نمودند. در حقیقت، واشنگتن می خواهد پس از سال ها حضور در افغانستان، با تبدیل طالبان به بازیگر سیاسی مشروع و احتمال کاهش اقدامات خشونت بار بخش هایی از این گروه، از آن به عنوان دستاورد حضورش در افغانستان در چارچوب ائتلاف مبارزه علیه تروریسم نام ببرد و این بار از طریق همکاری با طالبان، منافعش را تأمین کند. با طرح موضوع حضور داعش در افغانستان، امریکا ترجیح می دهد حداقل آن دسته از طالبان را که میانه رو می خواند تشویق به مشارکت در قدرت سیاسی نماید؛ اما اگر از زاویه دیگر، داعش، منطقه شمال افغانستان را به عنوان پایگاهی جهت گسترش حضور خود در آسیای مرکزی قلمداد می نماید و با اعلام ضرورت الحاق مناطق مسلمان نشین روسیه به قلمرو دولت به اصطلاح اسلامی و نیز حضور صدها تاجیکی و ازبک تبار در اردوگاه های این گروه تروریستی، موجبات نگرانی امنیتی مسکو را فراهم نموده است، می توان گفت این گروه تروریستی چندان در جهت خلاف منافع امریکا در این منطقه اقدام نخواهد کرد. رویکرد جمهوری اسلامی ایران در قبال اوضاع افغانستان ایران به عنوان یکی از همسایگان مهم افغانستان همواره از استقلال این کشور، برقراری ثبات به خصوص از طریق افغان سازی امنیت و گفتگوهای درون افغانستانی حمایت کرده است. تهران با حمایت از حاکمیت دولت افغانستان با ارائه انواع کمک های نظامی - امنیتی و اقتصادی به این کشور نشان داده است که وجود افغانستانی امن و باثبات به نفع این کشور و منطقه می باشد. اگر مذاکرات صلح نیز بتواند امنیت و ثبات را برای مردم افغانستان و منطقه تأمین نماید (به خصوص که در شرایط کنونی که حضور داعش در این کشور نیز مسجل شده است) مورد حمایت ایران نیز خواهد بود. هر چند تجربه نشان داده است که طالبانِ به اصطلاح میانه رو (به عنوان بالِ سیاسی) همواره با جریان طالبان افراطی (به عنوان بالِ نظامی) در ارتباط هستند؛ لذا مذاکرات، منافی تحرکات نظامی آن ها نخواهد بود و دو بالِ سیاسی و نظامی طالبان در یک رابطه ی قوام بخشیِ متقابل به سر خواهند برد. از نظر داعش، موقعیت خاص افغانستان به عنوان کشوری که مرزهای طولانی و آسیب پذیر با ایران دارد، فرصت های مناسبی ایجاد می کند که از طریق این مرزها بتواند اقدامات ناامن کننده ای علیه ایران انجام دهد. در حقیقت، حضور داعش در افغانستان در ارتباط با اهدافی نظیر ایجاد جنگ نیابتی علیه ایران، درگیر کردن تهران در جنگ فرسایشی، تلاش در ایجاد ناامنی در استان های مرزی و یافتن راه نفوذ به ایران قابل تبیین است. اقدامات فرقه گرایانه گروه های تروریستی نظیر جیش العدل نیز توجه داعش را به احتمال ایجاد جدال شیعه و سنی در ایران جلب کرده است. داعش در این بین، از حمایت مستقیم عربستان و غیرمستقیم امریکا برای ناامن سازی استان های مرزی و مرزهای شرقی ایران با هدف تضعیف توان الگوسازی و استهلاک قدرت منطقه ای ایران برخوردار است؛ اما اقتدار نظامی ایران و نظارت کامل بر مرزها، ساختار درهم تنیده شیعه و سنی و عدم تمایل به پذیرش اندیشه های افراطی در مناطق مدنظر داعش در ایران واقعیاتی است که داعش و حامیان آن بایستی در نظر داشته باشند./ع منبع : مشرق
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خط امید]
[مشاهده در: www.khateomid.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها