تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835486966
تار و پود بافت روستاهای تاریخی شهرستان رودبار بخطرافتاده است
واضح آرشیو وب فارسی:رودبارنیوز: تار و پود بافت روستاهای تاریخی شهرستان رودبار بخطرافتاده است روستاها چهره نخستین تجارب ارزنده بشردرطول تاریخ حیات هستند. واحدسکونتگاه اولیه ای که انسانها را از دامان خود به سوی تشهرنشینی ومدنیت سوق داد.این منشاء نظام تمدن انسانها به زبان کهن ” رستاک “(رسداق و رزداق)درکنارارزش خاص و ذاتی قائل بودن ،برای مانایی و نامیرا شدن و نیزجهت حفظ بافت و هویت اصلی خود،فرهنگ سازی می خواهد. چرا که امروزه پودمان و بودمان آن درکشوردر روند رو به زوال بوده ،و توسعه زندگی شهری ضمن از بین بردن محیط طبیعی و زیبای های بکر ، تار و پود آن رادچار مرگ تدریجی ساخته،و معماری بومی و محلی را از پوسته اصلی جدا می سازد. این از هم گسیختگی یکی از مهمترین اهداف توریسم روستایی که افزایش درآمد روستائیان و مانع از کوچندگی به مناطق شهری بوده را هدف قرارداده وبا تغییر بافت روستاها شرایط طبیعی و مورفولژی ،شیوه زندگی،صنایع دستی،جاذبه های بکر،جنبه های فرهنگی و اقتصادی،ودرنهایت آثارتاریخی هم آسیب پذیرتر شده اند. شهرستان زیبای رودبار (زیتون)بعلت موقعیت ویژه و منحصربفرد،با روستاهای فراوان بعد از فاجعه زلزله سال ۱۳۶۹ علاوه بر فاجعه انسانی، بسیاری از بافت های اصلی خودرا از دست داد ودرست بعد از این فاجعه بود که مسولان شهری به نوسازی و بازسازی مسکن روستایی بدون توجه به معماری گذشته پرداختند.متولیان مسکن شهر وروستا بدون تدوین رویکردی مناسب با ساختن شهرک های جدید و بازسازی خانه های روستایی با استفاده از مصالح غیر بومی سیمای مبلمان روستایی را تغییرداده ، وبه عنوان هویت بخشی معماری ایرانی در روستاها ، معماری ملی و آیینی گذشته را مورد غفلت قراردادندکه این خود تشدید مهاجرت روستاییان به شهرها ی دورونزدیک را سبب گردید. مردم شهر و روستاهای رودبار در اثر زلزله ویرانگر صدمات شدیدی متحمل شدند.هزاران نفردرآن جان باختند.خانه های مردم نابود شد لیکن ساخت خانه های روستایی خصوصا در ماهای نخستین زلزله شتابگرانه وبدون نظارت و توجه به مصالح و معماری سنتی محلی در آرایشی متفاوت با بافت بومی بنا گردیدند که این خود عامل مهم تخریب ها وتغییر چهره روستاها شد.معمولا استفاده از مصالح بوم آورد.برای برپا کردن ساختمان در هر جا یک اصل است یعنی از مواد و مصالح ساختمانی که در طبیعت اطراف به وفور یافت می شود، استفاده گردد. برای ساختن خانه های کنار هور و مرداب ها از نی و بردی، در حاشیه جنگل از چوب، در بیابانها از گل و در کوهستانها از سنگ بهره گیری می شود.چون واحدهای مسکونی خانواده های سنتی روستایی از یک سو تحت تاثیر اقلیم و شرایط محیط طبیعی و از سوی دیگر با الگوی معیشت خانواده ها ارتباط دارد . بطور عمده این خانواده ها در ساختن مسکن از امکانات محیط پیرامون خود و مواد و مصالحی که طبیعت دراختیار آنان قرار می دهد ، استفاده می کنند .در روستاهای مناطق کوهستانی ، سنگ و گل ، مصالح عمده ساختمانهای سنتی را تشکیل می دهد . اما در دشت های مرکزی و سرزمین های حاشیه کویر ، خانه ها با خشت و گل و با دیوارهای ضخیم ساخته می شود و اغلب به صورت سقف گنبدی ( ضربی ) یا گهواره ای است تا گرمای محیط به درون اتاق نفوذ نکند . بر بالای بام بعضی خانه ها ، بادگیرهایی به منظور تهویه هوا ایجاد شده است . در مناطق نیمه خشک ایران ، گاه ساختمان های بلندی با حجم زیاد دیده می شود که در وسط آن حوض بزرگی قرار دارد . این نوع بناها که به ” حوض خانه ” معروف است ، هوای خنکی دارد و تابستانها برای حفظ بدن از گرمای طاقت فرسای محیط ، مورد استفاده خانواده قرار می گیرد . نکته دیگر ویژگی اساسی مساکن روستایی ، اختلاط فضای کار تولیدی و فضای مسکونی است . درواقع مسکن های روستایی برخلاف مسکن های شهری تنها محل سکونت و استراحت خانواده نیست . بلکه به اقتضای نوع کارکرد اقتصادی خانواده ، مرکز نگهداری و پرورش دام و طیور و تولید فرآورده های دامی ، محل کارگاه صنایع دستی و نیز نگاهداری وسایل تولید و محصولات کشاورزی است . خصوصادر مناطق شمالی ایران ، به علت بارندگی شدید و مداوم و رطوبت زیاد هوا ، از حلب و سفال و شالی برای بام استفاده می کنند که این از خصوصیات معماری بومی این مناطق است.ولی دیگر ازخانه های گلی با تالارهای چوبی یک و چند طبقه خبری نیست. جای استفاده ازپوشش بام سفالی و حلبسری و شالی خالی مانده است.متاسفانه تعداد اندکی از این بناها باقی مانده که از آن ها باید به عنوان آخرین بازماندگان معماری سنتی در منطقه یادکرد.ماناچاریم با حفظ بافت های ارزشمند در روستا، چرخه توریسم روستایی را به درون روستاها سوق داده ومردم درون جامعه روستایی به این موضوع به عنوان بخش اصلی و اساسی از محیط زندگی خود بنگرند.نگاه به هویت تاریخی وضرورت توجه به بافت- بافت- میراث و آثارفرهنگی در شهرو روستاها دغدغه ای است که نه تنها در ایران که حتی در کشورهای دارای بافت های تاریخی نیز وجود دارد.بافت های تاریخی با ترکیبات کهن و به یادگار مانده مربوط به هردوره و عصری، ارزش تاریخی و جایگاه هویتی شهرها و روستاهارا برای بازدیدکنندگان درکسوت توریسم و ایرانگردتعریف می کند.تعریفی که اینک با از دست دادن هویت و ارزش و اعتبار ویژه خود علی رغم همه حساسیت ها از معنا و مفهوم افتاده است.امروزه درکشورما زندگی درخانه های با بافت قدیمی جدی گرفته نمی شود. برای اینکه کسی حاضرشود در خانه های قدیمی نیاکانش با هزاران خاطره تلخ و شیرین زندگی کند باید امتیازها داد. درشهرها و روستاها ی ما صاحبان منازل قدیمی تمایلی به زندگی در آنها ازخود نشان دهند.وکسانی هم که به عنوان قانون گذارقیدهایی را برای مالکان بناهای تاریخی می گذارند، خودشان در آپارتمان های مدرن ،ویلاهای میلیاردی ، خانه های باشکوه و مجلل زندگی می کننددرمقابل از مردم ساکن در بافت های تاریخی بدون هیچ حمایت مادی و معنوی می خواهند در همان خانه های قدیمی زندگی کنند که این نتیجه بخش نخواهد بود، در حالیکه درکشورهای دیگر وضعیت به گونه مطلوبتری انجام می گیرد. مردم ونیز به بناهای تاریخی به اندازه جان خودشان احترام می گذارند. چینی ها به معماری بومی خود درحد پرستش عشق می ورزند.ژاپنی ها با همه توسعه اقتصادی ،ازفرهنگ ریشه دارخود(نوع پوشش خصوصا) فاصله نگرفته اند.چرا که از ظرفیت ارزش تاریخی و نقش آنها در جذب جهانگرد دربهبود وضعیت زندگی خود آگاهند.در ایران به عرف عادت ،بیان از احساس وظیفه و تکلیف دربرابر آثارتاریخی است. به همین دلیل این احساس تکلیف فقط در قید و بند شعار مانده است.طبیعی است که آثار مثبتی با خود نداشته باشد.وظیفه تک تک افراد جامعه از همه طیف و طبقه،نژاد و قوم،درهر شهر و روستا است که نسبت به هویت ملی –بومی و محلی خود هوشیار و حساس باشد تا از تخریب و نابودی نشانه های آن که همان آثار تاریخی و طبیعی هستند بتوانند جلوگیری کند.در کشورهای با مواریث تاریخی مانند ایران موضوع آثار، خانه ها، باغ ها و بافت های تاریخی خصوصا دربخش روستاهادر درجه نخست اهمیت بوده ویک مسأله فرهنگی محسوب می شود. جامعه با مردمان آگاه نسبت به این موضوع به عنوان آثار مثبت در جذب گردشگری آگاهی زیادی دارند. یعنی هم جامعه ی فرهنگی و هم جامعه ی اقتصادی و مالی که بسیاری از اوقات حرف آخر را می زنند نسبت به این موضوع حساس وهشیارهستند. از این سبب در یک خانه یا محوطه ی قدیمی ،قیمت و ارزش مضاعفی دارد.آنها هیچ خانه تاریخی رابرای فروش به حراج نمی گذارند زیرا آن را به مفهوم تاراج تاریخ و هویت خود می دانند.همه نهاد ها و مسولان دولتی و خصوصی درحدتوان کمک های مالی می نمایند اما در ایران یک خانه ی و یا حمام و……قدیمی،از دوره سلجوقیان، خوارزمشاهیان.ایلخانان.جلایریان ،مظفریان.کیاییان و تیموریان. صفویان .افشاریان و زندیان و قاجار هم کلنگی محسوب می شود.یعنی با نگاه ارزشی و تاریخی مورد توجه کسی نیستند. وقتی این بناها و بافت های قدیمی چه در شهر و روستا درجامعه با تغییر نوع نگاه مردم به جایگاه ارزشی خود نرسند نمی توان توقع داشت که کسی برای آن ها ارزش تاریخی قائل شود.متاسفانه ورق توجه به میراث فرهنگی و بناهای تاریخی خصوصا بدنه بافت های قدیمی درروستاها و شهرها برگشته است. وقتی خانه ای تاریخی در منطقه ای از(میلیاردی) قیمت گذاری می شود همینکه این بنا ثبت ملی شد قیمت بشدت افت می کند. در حالی که در کشورهای دیگر دقیقاعکس آن بوده وخانه ای با بافت قدیمی که ثبت شود نگاه مردم و دولت و نهادها برای حمایت از آن بشدت تغییر کرده و اثر ارزش دوچندانی پیدا می کند.چرا فرهنگ ایرانی با بناها و محوطه های تاریخی و بافت های کهن و باصطلاح خودمانی(فرسوده)کنار نمی آید؟چرا مسائل اقتصادی برایمان از میراث فرهنگی بیشتر ارزش پیدا کرده است؟ چرا در اروپا اگر یک خانه ی قدیمی وجودداشته باشد، ارزش این خانه به دلیل قدیمی بودن بالا می رود و برای نگهداری آن خانه به مالک آن کمک های مالی و معافیت های مالیاتی زیادی می شود اما دقیقا در کشور ما این موارد با اشکال هایی فراوان مواجه است. در سرزمین با این همه وسعت آثارباستانی درشهرها و روستاهابیشترین نگرانی ها در نگهداری از بافت های تاریخی است.سالیان درازی است که شهرها و روستاهای ما از بافت های اصلی وتاریخی خالی می شوند .خانه هایی با مصالح غیربومی و چندطبقه و ویلایی به گونه ای زشت و نازیبا همه ی زیبایی های روستاها ی با پایلوت گردشگری را به هم ریخته ومعماری بومی درمیان برج و ویلاسازی ها گم شده اند.روستاها رنگ و بوی روستاشهری به خود گرفته اند.مردم در نگهداری و زنده نگه داشتن هویت تاریخی و بافت قدیمی شهرها و روستاهای خود اهتمام نمی ورزند. متاسفانه درکشور روند حرکت به سمت مدرنیته بدون نگاه و توجه به حفاظت و نگهداری از بافت های تاریخی است.حفاظت از بافت قدیمی برای تعادل بخشیدن به حیات روستاهابرای دستیابی به توسعه پایدار و سازمان یافتهمفاهیم خودراازدست داده اند.مردم باید محیط های زندگی (طبیعی و فرهنگی )گذشته را به عنوان نهاد همبستگی معنوی در اجتماعات محلی خود تلقی کنند و بپذیرند همان گونه که با انهدام و تخریب محیط طبیعی، زندگی شان به خطر می افتد، ویرانی میراث فرهنگی و تاریخی واز بین رفتن بافت های ارزشمند سنتی ،حیات و زندگی آنهابه مخاطره می افتد.بیش از دو قرن است در کشورهای دیگر اهمیت حفاظت از بافت های با معماری بومی و سنتی دراولویت برنامه ها می باشد. اماتوسعه بی وقفه زندگی شهری ،علاوه براز بین بردن بافت های تاریخی روستایی ،با ورود به روستاها بافت درونی و فرهنگ آن را از هم خدشه دارکرده است. نمونه های متعدد آن را دربسیاری ازروستاهای ایران در پوشش و گویش،آئین های رفتاری ( اجتماعی-آئینی و سنتی)بوضوح می توان دید. وامروزه ازصدها روستاهای با شاخص های بافت کهن و تاریخی تنها معدودی باقی مانده اند که تازه بسیاری از شاخصه های بافت کهن وتاریخی مانند (قدمت و پیشینه و بافت رخداد های تاریخی ،آداب و رسوم ،حضور اقوام باستانی ،بقلاع متبرکه و…) را با خود ندارند.با این حال به دلیل پیوندهای گسترده با بسترهای طبیعی و تاریخی دارای ارزش های تاریخی، فرهنگی، بوده وبه عنوان جزئی از میراث زنده بشری، سرمایه ملی و هویت تاریخی- فرهنگی سرزمین مان، حفظ و نگهداری از آنها دارای اهمیت قابل توجهی است. بررسی ها نشان می دهند تنها ۲۵۰ روستا جزو روستاهای بافت تاریخی با ویژگی های قابل تامل درکشور هستند واین بیانگر واقعیت تلخی است که نشان می دهد سالهاست که روستاها ی ما با بافت تاریخی فاصله گرفته اند.بافتهای که در عین سادگی از اهمیت و پیچیدگی های خاص فنی و معماری برخوردار بوده و بازتاب باورها، تجارب و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ساکنان این اماکن محسوب می شدند.نکته ی دیگر اینکه درایران هیچ شهری نیست که روستا و یا دهی با بافت فرسوده قدیمی در درون خود نداشته باشد که به عنوان جزیره روستایی در درون خودا جای داده باشدبنابراین تخریب بافت روستاهای تاریخی به دلیل نزدیکی با شهرها ازشتاب و چیرگی فراوانتری برخوردارهستند.در شهرستان رودبار بسیاری از بافت های روستایی به دلیل قرابت با شهرک ها و شهرهای جدیدالتاسیس در حال نابودی هستند. فرهنگ و زندگی روستایی دستخوش تحولات فراوانی شده وبرای جلوگیری از تسری معماری بیمارگونه صنعتی بر معماری بومی و سنتی اقدام موثری صورت نمی گیرد.باید بابرنامه ریزی های دقیق روستاها را با همان ترکیب و بافت های قدیمی که ازدیرباز واجد نوعی نظم در فرم، الگو و شکل خاص خود بوده ودر اثر استمرار و تجربه هزاران ساله بدست آمده اند حفظ نمود.برای ماندن مردم در روستاها،پوشش های محلی،جشن ها و مراسم سنتی- بومی ،عروسی با سنتهای گذشته و… هزینه کرد.تا روستاها بتوانند بافت و هویت از دست رفته خود را بازیابند. اقتصادمقاومتی را باید از روستا آغاز کرد.یکی از مفاهیم اقتصاد مقاومتی حمایت از روستائیان و تولیدات روستایی است.زیرساخت های مورد نیاز روستاها مانند جاده و شبکه های بهداشت،آب، برق، گاز و تلفن تامین شوند. با بهره گیری از ظرفیت های موجود در روستاها،بیمه رایگان خانوارهای روستایی ،ایجاد صنایع تکمیلی و پشتیبانی، پرداخت وام های بی بهره و حتی بخشی از وام ها بصورت بلاعوض به روستاییان برای تشویق به بازسازی بناهای مسکونی به شیوه گذشته ،ایجادتعاونی های متعدد محلی با مدیریت مردم و دهداری ها، فراهم کردن زمینه اشتغال نسل جوان،ایجادکمیته احیاء و حفاظت از بافتهای تاریخی در روستا با هدف فراهم سازی بسترهای مناسب به سمت جذب توریست و تبدیل به عنوان مراکز توریستی، می تواند روستاهای درمسیرتاریخی درشهرستان رودبار با همه هویت های گذشته و هزاران جاذبه دلکش ماندگارنماید. تورج رهبرگنجه
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رودبارنیوز]
[مشاهده در: www.rudbarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]
-
گوناگون
پربازدیدترینها