واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: پنجشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۵:۴۳
جوامع پیشرفته و هوشیار برای تاریخ اهمیت ویژهای قائلند. این اهتمام، تنها یک کنجکاوی در باب گذشته نیست بلکه ناشی از درک عمیق این حقیقت است که ساخت آینده در گرو درک گذشته است. دکتر«محسن حیدرنیا»، کارشناس تاریخ تمدن ایران و اسلام در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه فارس در اقلید، گفت: ملتی که قادر به ایجاد پیوند میان دیروز و فردا نیست همواره در حرکت رو به جلو دچار وقفه، مانع و اعوجاج میشود. چون فاقد یک منظومهی جامع مشتمل بر معرفت و تجربهی تاریخی و مبتنی بر درک شرایط موجود و ترسیم روشن آینده است. رئیس سابق و عضو فعلی بنیاد ایرانشناسی در مسکو افزود: میتوان توسعه حقیقی هر ملتی را بر بنیاد تاریخ آن ملت بنا کرد. از همینرو تلاش برای احیای هویت تاریخی نه تنها دغدغهی مورخ است بلکه دغدغهی سیاستمدارانی است که میخواهند سنگ بنایی محکم برای توسعه و تعالی و آیندهسازی جامعهی خود بنیان بگذارند. بحران هویت نیز بهعنوان یکی از مباحث مهم دنیای امروز ناظر به همین ضرورت و دغدغه است. وی با تصریح اینکه میان احیای هویت و هویتسازی تفاوت زیادی وجود دارد، گفت: بحران هویت یا ناشی از تغافل نسبت به ثروتهای تاریخی است یا ناشی از فقدان ثروت تاریخی. چارهاندیشی در مورد اول، احیای تاریخی و چارهسازی در مورد دوم هویتسازی است. این کارشناس تاریخ تمدن ایران و اسلام ادامه داد: هویت تاریخی اینقدر اهمیت دارد که برخی کشورها که حتی فاقد ثروت معنوی تاریخی هستند ولو به شکل تصنعی به هویتسازی پرداخته و حتی در این راه از چنگ زدن به داشتههای دیگران نیز دریغ ندارند. در این صورت جای تأسف دارد که ما با وجود غنای تاریخی از ارزشهای معنوی خود ناآگاه بوده و از نقش سترگ آن در نشاط اجتماعی و توسعهیابی و تمدنسازی غافل بمانیم. اینجاست که سخن از ضرورت بازیابی و احیای هویت تاریخی به میان میآید. بحث احیای هویت تاریخی البته یک بحث کلان در سطح ملی و بینالمللی تلقی میشود، در عین حال یک مبحث بسیار عمیق و مهم در توسعهی شهری است. عضو شورای علمی مرکز مطالعات آسیای مرکزی، روسیه و قفقاز(ایراس) با اشاره به فضای امروز انتخابات مجلس شورای اسلامی که با فضای پسابرجام مقارن شده است، گفت: این روزها گفتمان توسعه شهری به گفتمان غالب تبدیل شده بنابراین جا دارد تا موضوع احیای هویت تاریخی نیز به مثابهی یکی از بنیادیترین مباحث توسعه شهری به جد مطرح شود. وی معتقد است: یکی از نقاط قوت شهرستان اقلید غنای باستانی و تاریخی آن است و اتفاقاً نقطه ضعف آن در فقدان استفاده مطلوب از این نقطه قوت است. به دیگر سخن، نداشتن توانمندی برای بهرهگیری از یک ظرفیت مهم تاریخی. حیدرنیا گفت: نگاهی اجمالی به داشتههای باستانی این شهرستان از «کتیبههای حاجی آباد» و «تنگه براق» و «حوض دختر گبر» گرفته تا آثار باستانی «کوشک زر»و «تپه بابایی» همچنین آثار به دست آمدهی زیرخاکی، سکهها، مهرها و استودانهای « تل قلات» پیش از اسلام تا تحولات مهم تاریخی بعد از اسلام همانند «مسجد جامع کهن» اقلید نشاندهندهی قدمت این شهرستان است که مورد گزارش قدیمیترین صاحبان مسالک و ممالکها چون «استخری» قرار گرفته است. وی با اشاره به منبر و کتیبههای مهم چوبی و از همه مهتر توالی تاریخی نسبتاً پیوسته از فتح اسلامی تاکنون به درازای 1400 سال، افزود: اینجانب در کتاب «کلید نامه » بر این توالی تأکید و تصریح داشتهام و نقش آفرینیهای تاریخی در اعصار «سلجوقی»، « ایلخانی»، «تیموری»، «صفوی» و «قاجار» و پرورش عالمان و دانشمندان از «ابن احمد» که معاصر «غزالی طوسی» بوده تا «فقیه اقلیدی» معاصر و نقشآفرینی موثر در مبارزه با بهائیت در دوره پهلوی و شورآفرینی در بحبوحهی انقلاب شکوهمند اسلامی و افتخارآفرینی و سلحشوری در دفاع مقدس همه و همه داشتههای ارزشمند مردم شهرستان اقلید است که بهنحوی عجیب و ناباورانه مورد تغافل قرار گرفته و بلکه غارت شدهاند و دریغ از یک موزه که لااقل بخشی کوچک از این داشتهها را به نسل جدید اقلید بنمایاند و او را به آینده امیدوار کند. وی خاطرنشان کرد: امتی که چنین داشتههایی دارد اما بدان اشعار ندارد، بیتردید یکی از ستونهای محکم توسعه را از دست داده است. این کارشناس تاریخ تمدن اسلامی و ایرانی تصریح کرد: امروز شهرستان اقلید میتواند با احیای هویت تاریخی خود و با اعتماد به نفس، به مبارزه با سرخوردگیهای ناشی از سوءمدیریتهای برگرفته از جهل و فقدان خودباوری، بپردازد. حیدرنیا خاطرنشان کرد: اقلید میتواند با جایگزینی نشاط و سرزندگی اجتماعی تمام توش و توان خود را متوجه توسعهی همه جانبه کند و بیتردید تحقق این امر مهم رهین پیگیری جوانان متفکر و پرشور اقلید و اهتمام جدی مسئولان استان و شهرستان است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]