تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835520989
واگذاری بهداشت زنان باردار روستایی به مراقبان سلامت
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت>طرح تحول بهداشت در حوزه نظام سلامت را بزرگ ترین طرح تحول نظام سلامت نام نهاده اند. طرحی که با افتتاح پایگاه های بهداشت در حاشیه ها و مناطق محروم قرار است از مرگ و میر بکاهد و شرایط بهداشتی بهتری را برای افراد محروم مناطق رقم بزند.به گزارش شفا آنلاین ، اما با وجوداین در این طرح، سلامت مادران باردار این مناطق به جای سپردن به ماماها به افرادی به عنوان مراقب سلامتی واگذار شده است که فاقد اطلاعات آموزشی مرتبط هستند. طبق اعلام مسئولان وزارت بهداشت مهم ترین اقدام در طرح تحول بهداشت بازسازی، بهسازی و تکمیل شبکه بهداشت روستایی، شهرهای زیر ٢٠ هزار نفر و عشایر خواهد بود. براساس این طرح پوشش خدمات بهداشتی (مراقبت های اولیه بهداشتی) برای ساکنان حاشیه شهرها یعنی جمعیتی بالغ بر ٨,٥ میلیون نفر پیش بینی شده است. باوجوداین، بررسی جزئی تر این طرح حاکی از برخی ایرادهای اساسی در آن است. اما این تمام ماجرای این طرح نبود و به نظر می رسد که کلیات آن خصوصا در حوزه مادران باردار با چیزی که در برنامه جامع آن وجود داشت بسیار تفاوت دارد. دکتر محمد پارسا، متخصص زنان و نازایی، با انتقاد از مراکز بهداشتی که پس از طرح تحول بهداشت در مراکز حاشیه نشین تأسیس شده اند می گوید: «طرح تحول بهداشت که به طرح حاشیه شهرها مشهور است دارای مشکلات ساختاری عدیده است که متأسفانه به دلیل همین مشکل هر روز یک نسخه و بخشنامه جدید برای آن صادر می شود که نه تنها موجب نارضایتی شدید ارائه دهندگان خدمت در طرح شده بلکه زنان و به خصوص مادران باردار را نیز دچار سرگردانی و بعضا دریافت خدمات بدون کیفیتِ لازم کرده است که بیم آن می رود خدای ناکرده مرگ مادران افزایش یابد. چندی پیش در استان فارس متأسفانه دو مورد به دلیل ارائه نشدن خدمات صحیح به مادر باردار در تیم پزشک خانواده اتفاق افتاد». پارسا در ادامه می افزاید: «در نسخه سه برنامه هیچ جایگاه مشخص و سازمان یافته ای برای خدمات به مادران باردار مد نظر قرار داده نشده است و مشخص نیست مراقب سلامتی که قرار است مادر بارداری را ویزیت کند چه کسی است؟ چه مهارت و چه مدرک دانشگاهی دارد؟ برای هر مادر باردار چقدر وقت صرف شود؟ درحالی که در چنین طرح هایی باید عامل ارائه خدمات به مادر باردار به وضوح مشخص شود؛ یعنی چه کسی با چه مشخصات و تخصصی این کار را انجام دهد و اینکه شخص ارائه دهنده خدمت به مادر باردار به کار دیگری مشغول نشود. در اغلب این پایگاه ها، ماما حضور دارد ولی اتاق مامایی ویژه مادران باردار پیش بینی نشده است و هر مراقب سلامتی با هر پیشینه تحصیلی با طی چند ساعت آموزش ضمن خدمت و بدون مهارت و تسلط کافی مشغول ارائه خدمت به مادر باردار شده است». این متخصص زنان در پایان تأکید می کند: «زنان متقاضی خدمات سلامت باروری و مادران باردار انتظار دارند تا از ماما خدمات خود را دریافت کنند ولی متأسفانه با تغییر نام ماما به مراقب سلامت مراجعان سرگردان بوده و چون اطمینانی به نامی غیر از ماما یا واحد مامایی ندارند، اغلب با وجود داشتن پرونده به مراکز خصوصی مراجعه می کنند که این رویکرد، مغایر با اهداف طرح است». در همین حال اما دکتر ناهید خدا کرمی، دبیر کارگروه بهداشت و سلامت معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری، در گفت وگو با «شرق»، توضیحاتی را درباره طرح تحول بهداشت ارائه کرده و گفت: «طرح تحول سلامت در حوزه بهداشت بسیار خوب است و بازدهی بسیار بالایی را برای مردم در بلندمدت خواهد داشت. خوشبختانه شبکه بهداشتی ما حدود ٣٠ سال در حوزه پزشکی خدمات پایه ای مطلوب سلامت را به مردم ارائه می کرد. بعد از آن هم طرح پزشک خانواده روستایی را داشتیم که آن هم به نحو بسیار خوب و سازمان یافته ارائه خدمات می کرد و یکی از بهترین دستاوردهای آن، این بود که یک ماما و یک پزشک عمومی خدمات خود را به روستاییان می دادند و منجر به کاهش میزان مرگ ومیر مادران باردار در روستاها شد؛ اما در طرح تحول حاشیه شهرها، تصمیم بر این شد که خدمات اولیه سلامت در خدمت حاشیه نشین ها باشد اما اتفاقی که افتاده این است که متأسفانه می بینیم درسی از تجارب گذشته نگرفته ایم و بهره ای از تجارب گذشته برای ترسیم این برنامه نبرده ایم و کمترین توجه به نتایج برنامه قبلی در این برنامه شده». رئیس انجمن علمی مامایی در ادامه افزود: «از طرفی از پتانسیل فارغ التحصیل های گروه های مختلف در این طرح خوب بهره برداری نمی شود به طوری که درحال حاضر مثلا یک کاردان بهداشت خانواده یا یک کاردان بهداشت عمومی در کلاسی می نشیند که لیسانس مامایی یا کارشناس مبارزه با بیماری ها می نشیند و از همه اینها یک خدمت خواسته می شود. برای همین ما در بحث خدمات تخصصی سلامت مثل خدمات گروه های سنی، نوزادان مادران باردار و خدمات سلامتی باروری، در مراکزی که الان خدمات ارائه می دهند، دچار چالش شده ایم. به این صورت که مادر باردار ممکن است توسط یک ماما مراقبت شود که اسمش مراقب سلامت است یا توسط یک کاردان بهداشت که اسم آن هم مراقب سلامت است یا توسط یک بهداشت خانواده که آن هم همین اسم را دارد. مشکلی که اینجا پیش آمده سرگردانی مادر باردار است و نداشتن اطمینان و اعتماد به تیم ارائه دهنده خدمت که مجبور می شود به مرکز دیگر مراجعه کند؛ چون اطمینان ندارد طرف واقعا ماما هست یا نیست؛ چون مردم ترجیح می دهند و می خواهند خدمات خود را از ماما دریافت کنند». خداکرمی تأکید می کند: «از آن طرف هم مامایی که باید در خدمت مادر باردار باشد، مجبور است خدمات عمومی سلامت را ارائه دهد؛ بنابراین این طرح با وجود نقاط قوتی که دارد متأسفانه در چیدمان نیروی انسانی بی توجهی به فارغ التحصیلان گروه پزشکی را دارد و جالب است که این فارغ التحصیلان را معاونتی به اسم معاونت آموزشی تربیت می کند، اما معاونت بهداشتی اینها را به کار دیگری می گمارد یا دوباره برایشان دوره آموزشی می گذارد». رئیس کارگروه مامایی خاطرنشان کرد: «اینجا این مسئله مطرح می شود که اگر واقعا یک نفر با ٢٠ ساعت یا ١٤٠ ساعت آموزش می تواند کار فرد دیگری را انجام دهد، کلا و اصلا فلسفه دانشکده علوم پزشکی چیست؟ اصلا پزشک عمومی چرا باید چهار سال دوره تخصصی جراحی عمومی ببینید؟ چرا یک دوره سه ماهه نمی بیند و جراح نمی شود؟ ما باید به مردم احترام بگذاریم و نیازهای سلامتی آنها را بشناسیم. درست است که هدف این طرح پیشگیری از بیماری های غیرواگیر است، اما یکی از مهم ترین علت بیماری های غیرواگیر وضعیت سلامت باروری و هنگام تولد نوزادان است؛ بنابراین مسئولان ما باید توجه ویژه ای به زنان و دختران و مادران باردار داشته باشند. بحث بعدی میزان دریافتی کارشناس مامایی در این طرح است. میزان دریافتی کارشناس مامایی در این طرح از یک کارشناس تغذیه کمتر است؛ درحالی که تعداد خدمت وی بیشتر است، اما متأسفانه این بی عدالتی در پرداخت ها وجود دارد و در بحث سوم نظارت بر کار پایگاه ها، به رشته های غیربالینی سپرده شده است؛ یعنی به رشته های تغذیه و روان شناسی؛ درصورتی که روان شناس اصلا از چگونگی ارائه خدمات بالینی خبر ندارد و این خدمات سلامتی و بالینی خدماتی هستند که باید از سوی فردی که آگاه به نوع خدمات هستند ارائه شود، نه فردی که خارج از نظام بالینی و به ویژه نظام سلامت است. اینها مشکلاتی به نظر کوچک است، اما در آینده مشکلاتی بزرگ را ایجاد خواهد کرد». شیما، کارشناس مامایی است و در دانشگاه علوم پزشکی اراک درس خوانده و حالا در خانه بهداشت اراک مشغول به کار است و مدتی است تصمیم گرفته که از این طرح انصراف بدهد. او دلایل انصراف خودش را این گونه بیان می کند: «این طرح آن قدر مشکل دارد که ترجیح می دهم دیگر با آن همکاری نکنم. من خودم کارشناس مامایی هستم و چهار سال با مشقت دروس مامایی و زنان را خوانده ام. ما درس هایی را که متخصص زنان می خواند به همان سنگینی می خوانیم و پاس می کنیم، رشته مامایی بهترین رشته لیسانس در شهر خودم بود. بسیاری از هم رشته ای های من با رتبه های خوب زیر پنج هزار برای همین که در شهر خودشان بتوانند درس بخوانند، رشته مامایی را انتخاب کردند، اما حالا می بینیم در این طرح با آنهایی که با رتبه ٢٠ هزار رشته بهداشت خانواده خوانده اند، هیچ فرقی نداریم. بعد از طرحم هم در یکی از شهرهای اطراف اراک یک سال به عنوان مامای بهورز کار کردم و با وجودی که من هر روز باید یک روستا می رفتم، اما به خاطر علاقه به رشته ام تحمل می کردم. کیس های روستا را روی تخت ساده با امکانات ابتدایی معاینه می کردم تا بتوانم اطلاعات خود را بالا ببرم. من به عنوان همه کاره تیم سلامت به همراه یک پزشک، ٩٠ مادر باردار را ویزیت می کردیم». او می افزاید: «اما در طرح بهداشت همه چیز فرق کرد. در طرح مراقبین سلامت دیدم اصلا ماجرا چیز دیگری است. شغل مامایی که تو دوست داشتی به حاشیه می رود و همه کارهای بهداشتی که بچه های بهداشتی باید انجام بدهند، اصل ماجرا می شود. آنها یک دوره آموزشی برای ما گذاشته اند و می گویند چون کلاسش را گذرانده اید، باید این کارها را بکنید؛ درحالی که اصلا ما نباید این کارها را نکنیم وقتی وظیفه ما مراقبت بارداری است؟ از طرف دیگر بچه های بهداشت بیایند استرس مراقبت بارداری را تحمل کنند؛ واقعا نمی توانند. این چه منطقی است که از ما می خواهد به زور پا در کفش یکدیگر نکنیم؟ ماما می تواند کار واکسیناسیون بکند، اما فارغ التحصیل بهداشت خانواده، طبیعی است که نمی تواند کمکی به مادر باردار بکند. او با دو ساعت کلاس آموزشی نمی تواند مراقبت بارداری بکند. من تازه فقط در حوزه مراقبت بارداری صحبت می کنم؛ نمی خواهم وارد کارهای تخصصی مان شوم. من دیدم در این طرح ما را به چالش کشیده اند و این کار بسیار برایم ناراحت کننده بود و ترجیح دادم دیگر ادامه ندهم».شرق
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها