محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831019333
آیا در میزان شکنجه رژیم پهلوی اغراق شده است؟
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: زندانی سیاسی دوران پهلوی با رد سخن کسانی که می گویند در بیان شکنجه ها گاهی اغراق شده است. گفت: بستگی دارد فرد کی دستگیر شده باشد. در فاصله سال های ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ فشار شکنجه خیلی زیاد و نوع پرونده هم مهم بود.به گزارش قدس آنلاین و به نقل از فارس، بانو حمیده نانکلی برادر شهید مراد نانکلی است که زیر شکنجه «حسینی» بازجوی معروف کمیته مشترک به شهادت رسید. او نیز در پی همکاری با برادر دستگیر و مدت ها حضور در کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک و زندان را تجربه کرد. او در گفت و شنودی که پیش روی دارید، از خاطرات مبارزه و زندان خویش گفته است.امید آنکه مقبول افتد. *سرکار عالی از چه مقطعی و چگونه با عالم سیاست و مبارزات سیاسی آشنا شدید؟ این آشنایی را چه کسانی در شما ایجاد کردند؟ خانواده ما کانون بحث های سیاسی بود و پدر و مادرم و خود من با مسائل سیاسی کم و بیش آشنایی داشتیم، اما فعال ترین عضو خانواده برادرم مراد نانکلی بود. خود من قبل از دستگیری او در جلسات شرکت می کردم، ولی شخصاً وارد مبارزه نشده بودم، اما پس از دستگیری او هنگامی که برای ملاقات با او می رفتم ،با بقیه مبارزان آشنا شدم و مبارزه سیاسی را شروع کردم. *این فعالیت ها عمدتاً به چه شکل بود؟ تلاش می کردیم پیام هایی را به داخل زندان بفرستیم یا از زندان بیرون ببریم. گاهی پیش می آمد خانواده هایی شش ماه و یک سال از فرزندان خود بی خبر بودند! در این گونه مواقع، ما خانواده ها جمع می شدیم و مقابل جاهایی مثل مجلس تظاهرات می کردیم و می گفتیم: از بستگان خودمان خبر نداریم! و یا دسته جمعی به مشهد می رفتیم و در حرم شعار می دادیم. برادرها از دور مراقبت می کردند و به ما خبر می دادند که مثلاً مأموران تا کجا آمده اند یا کجا هستند، ولی خودشان با ما قاتی نمی شدند. هر وقت فردی از زندانیان سیاسی را اعدام می کردند، ما مخفیانه برای اش مجلس ترحیم می گرفتیم و به هر وسیله ای که می شد، دیگران را خبر می کردیم. البته این کارها را با رعایت تمام نکات امنیتی انجام می دادیم و موضوع را هم فقط به آدم های مطمئن می گفتیم. *برای این کار،افراد مطمئن را چگونه پیدا می کردید؟ بیشتر در مواقعی که برای دیدن فردی که در زندان داشتیم، به ملاقات او می رفتیم. در آنجا همدیگر را بهتر می شناختیم و همگی هم سعی زیادی می کردیم آدم های مطمئن را با خودمان ببریم. به همین دلیل، فقط یک بار مجلس سالگردی که می خواستیم در خانه رضایی ها برگزار کنیم، لو رفت! *آیا خبر داشتید برادرتان در زمینه مبارزات مسلحانه فعالیت می کند؟ موقعی که برادرم را دستگیر کردند، سیزده چهارده ساله بودم. گاهی می دیدم کاغذهایی را لوله و در وسایل جاسازی می کند. یک بار نتوانستم جلوی کنجکاوی ام را بگیرم و یکی از آنها را برداشتم و خواندم و متوجه شدم اعلامیه ای است که بعد از ترور شعبان بی مخ داده اند و موضوع برای ام جالب شد. نمی دانستم اعلامیه ها از کجا و چگونه به دست اش می رسید، ولی هر وقت می آورد، آنها را می خواندم. گاهی هم مادرم اعلامیه ها را می آورد و چون سواد نداشت، به من می گفت برای اش بخوانم. بعد از آنکه مراد را دستگیر کردند، به شکل جدی تر و هوشیارانه تری وارد فعالیت های مبارزاتی شدم. *از برادرتان بگویید. چه خصال و ویژگی هایی را در شخصیت او دیدید؟ مراد در کارخانه شوفاژسازی تراشکاری می کرد و پوکه نارنجک درست می کرد و می داد آن را پر کنند! چیزی که خیلی از او یادم هست، این است که هر کاری که می کرد می گفت: «فی سبیل الله!» می گفت هر کاری که برای خدا بکنی، به نتیجه درست می رسد و اگر غیر از این باشد فایده ندارد. مادرم همیشه نگران بود و می گفت: پسرجان! تو را می گیرند و می برند و شکنجه می دهند و مراد هم جواب می داد: «اگر کار برای خدا باشد، طاقت اش را هم می دهد.» مراد تنها پسر خانواده بود که آن هم بعد از 30 سال به دنیا آمده بود، بنابراین کاملاً مشخص است دستگیری و شهادت او چقدر برای پدر و مادرم سنگین بود، ولی از آنجا که آدم های مؤمنی بودند خوب طاقت می آوردند. مراد هیچ وقت به ما نمی گفت کجا یا برای چه کاری می رود، فقط گاهی اسم آقای عزت شاهی، شهید کچویی و علی اکبر مهدوی را می آورد. گاهی می گفت: می روم هیئت منزل آقای مهدوی. کسی از دوستان او را ندیدم، ولی اسم آنها را می دانستم. برای همین هر وقت برای ملاقات می رفتم و مثلاً می گفتند: ایشان خانم مهدوی است، یادم می آید و ایشان را می شناختم. گاهی مراد به شهرهای مختلف از جمله تویسرکان می رفت و ما تصور می کردیم می رود به اقوام سر بزند و بعد متوجه می شدیم مأموریت داشت و اعلامیه یا وسایلی را می برد و می آورد. *ظاهراً یک بار پیام ترور دو تن از عمال رژیم توسط شما به بیرون زندان فرستاده شد. آن ماجرا را تعریف می کنید؟ خود من هم تا مدت ها نمی دانستم قضیه از چه قرار بود! وقتی برای ملاقات می رفتیم، بعد از آن به خانواده های زندانی ها سر می زدیم. هر بار هم یکی می رفت که گیر نیفتیم. یک بار خود من در زندان بودم و به کسی که داشت آزاد می شد آدرس دادم که به منزل آقای احمد احمد برود. می دانستم کل خانواده ایشان تحت نظر هستند، ولی آن خانم رفت و پیام را رساند و بعد که برای ملاقات آمد به من گفت: این کار را انجام داده است. انگار ساواکی ها کر و کور شده بودند. همه اش خواست خدا بود. در مواقعی که بیرون بودم و برای ملاقات می رفتم ،یک بار نامه ای را که برای عزت شاهی نوشته بودند به من دادند که به فردی برسانم. نامه وسط لباس چرک ها بود. آن کسی که باید نامه را می گرفت دم در خانه ما آمد. همان جا نامه را خواند و دو باره آن را برگرداند و به من گفت: این را برگردان و بگو کسی که می گفتید نیامد! البته فقط این نامه نبود. آنها از چند طریق نامه می دادند و واقعاً نمی دانم کدام یک لو رفت. *چه شد که دستگیر شدید؟ بهانه این دستگیری چه بود؟ کارم بردن و آوردن این نامه ها بود و واقعاً نمی دانم چه کسی مرا لو داد. موقع بازجویی هم از من پرسیدند: نامه ها را به چه کسی داده ای؟ چند بار هم مرا با آقای عزت شاهی و علی اکبر مهدوی روبه رو کردند. بعد عکس محسن فاضل را به من نشان دادند. او را می شناختم، چون به جلوی در خانه مان می آمد و روزی هم که دستگیر شدم، قرار بود فردای آن روز او را ببینم. هر روز مرا از زندان کمیته به خانه می بردند و غروب برمی گرداندند. دو هفته تمام این کار را کردند که محسن فاضل بیاید و او را بگیرند، اما موفق نشدند، چون برای اش «علامت سلامت» نزده بودم و فهمیده بود نباید بیاید. خوشبختانه تلفن نداشتیم، والا قطعاً در طول آن دو هفته زنگ می زد و ردش را می گرفتند. *محتوای نامه چه بود که این قدر برای ساواک اهمیت داشت؟ محتوای یکی از نامه ها، ترور سرگرد زمانی بود. البته از محتوای نامه خبر نداشتم و بعدها فهمیدم. *چطور و کی دستگیر شدید؟ انتظار نداشتم دستگیر شوم، چون فکرش را هم نمی کردم لو بروم. 5 آذر سال 1353 ساعت یک بعد از نصف شب بود که در حیاط را زدند. زمستان بسیار سختی بود. پدرم رفت و در را باز کرد. مأمورها ریختند و قبل از هر چیزی به سراغ کتاب ها و وسایل برادرم رفتند. بعد هم مرا با خود بردند و گفتند: فقط دو سه تا سئوال می پرسند و برمی گردانند!سه ماشین و چند مأمور سر کوچه بودند. مرا بردند و شش ماه و نیم در کمیته مشترک نگه داشتند و بعد به زندان قصر بردند. *چند سال داشتید و چه رفتاری با شما کردند؟ پانزده ساله بودم. اساساً کسی را که به زندان کمیته مشترک می بردند با سیلی، لگد و کابل پذیرایی می کردند. از در اتاق افسر نگهبان که وارد شدم و پلاک هلالی آهنی روی سینه اش را دیدم، وحشت کردم، چون نمی دانستم چه سرنوشتی در انتظارم هست. کسی هم برای ام از شکنجه های آنجا حرفی نزده بود. اول مرا به رختکن بردند و لباس ام را عوض کردند. بعد به طبقه سوم و اتاق محمدی بردند و دستبند قپانی به دست ام زدند و با چشم های بسته به من گفتند: از صندلی بالا بروم. بعد دستبند را به میله های بالای سرم بستند و صندلی را از زیر پای ام برداشتند! بعد هم با کابل و شلاق حسابی از من پذیرایی کردند. تنها کاری که می کردم گفتن نام فاطمه زهرا و پنج تن بود. اذان صبح بود که مرا پایین آوردند. شش ماه و خرده ای در کمیته مشترک بودم، دو سال در زندان قصر و یک ماه در اوین. *در زندان قصر چه می کردید؟ در آنجا درس خواندم. زندان سیاسی پر از معلم بود! در آنجا متفرقه امتحان دادم. اول خرداد 1356 که آزاد شدم، رفتم و کلاس سوم دبیرستان را خواندم. بعد هم به تظاهرات و راه پیمایی ها خورد و دیگر پی درس را نگرفتم. *از نحوه شهادت برادرتان بگویید؟ بار اول که مراد را دستگیر کردند، دو ماه در زندان کمیته بود و چیزی لو نرفت و فقط در حد همان کتاب هایی بود که از او گرفتند و او را همراه فردی به نام عبدالله به دو سال حبس محکوم کردند و به زندان قصر بردند. شش ماه مانده بود که آزاد شوند که گروهی در همدان دستگیر شدند و موضوع رد و بدل شدن اسلحه را لو دادند، در نتیجه مراد را به کمیته مشترک برگرداندند و تازه فهمیده بودند چهره مهمی بود و از دست شان در رفته است! در اینجا بود که انواع و اقسام شکنجه ها را روی او پیاده کردند و او مقاومت کرد و زیر شکنجه شهید شد. قبل از اینکه دستگیر شوم، با خواندن اعلامیه ای از شهادت او در کمیته مشترک باخبر شدم. البته چون گاهی این نوع شایعه ها را پخش می کردند همرزمان شهید حساب کار دست شان بیاید، این حرف را باور نکردم تا وقتی که خودم دستگیر شدم و در آنجا از طریق افرادی که در کمیته مشترک بودند، مطمئن شدم خبر درست است. بعضی ها می گفتند یکمرتبه دیدیم اوضاع کمیته به هم ریخت و همه بازجوها به اتاق حسینی رفتند. مراد را به بیمارستان بردند و سعی کردند باز هم از او حرف بکشند، ولی او شهید شد. *شما به خانواده خبر دادید؟ خیر، چون تا وقتی که انقلاب شد، باز هم مطمئن نبودیم. اواسط اسفند سال 1357 به بهشت زهرا رفتیم و در آنجا لیستی از شهدا را پیدا کردیم که در آن فقط نوشته شده بود مراد. جنازه مراد چهار ماه و نیم در پزشکی قانونی مانده بود. شاهدان عینی می گفتند مراد در اوایل شهریور به شهادت رسید، ولی در لیست بهشت زهرا 13 آذر خورده بود. *برخی می گویند در بیان شکنجه ها گاهی اغراق شده است. شما که در کمیته مشترک بودید چه برداشتی دارید؟ بستگی دارد فرد کی دستگیر شده باشد. در فاصله سال های 1353 تا 1355 فشار شکنجه خیلی زیاد بود، ولی از اواخر سال 1356 حتی کسانی که اسلحه هم داشتند خیلی شکنجه نشدند. در فاصله سال های 1351 تا 1353 حتی سیلی هم نمی خوردند. آن اواخر حتی در سلول ها هم باز بود و زندانی ها راحت همدیگر را می دیدند. نوع پرونده هم مهم بود، کما اینکه هنوز روی بدن بعضی از افراد آثار ته سیگار و یا مثل من روی مچ دست ها آثار دستبند قپانی هست. کسانی که خیلی در باره شکنجه ها اغراق می کنند، مطمئن باشید خیلی شکنجه نشده اند، چون کسی که شکنجه شده است راحت نمی تواند در باره اش حرف بزند.
دوشنبه ، ۱۲بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها