واضح آرشیو وب فارسی:55 آنلاین: همواره درباره ی احتمال وجود حیات در سایر کرات نظرات مختلفی پیشنهاد شده است. اما تا کنون هیچ نشانه ی قابل استنادی مبنی بر وجود حیات فرازمینی به دست نیامده است. گروهی از پژوهشگران استرالیایی درباره ی احتمال وجود حیات فرازمینی دیدگاه نسبتا متفاوتی را ارایه داده اند. برای بررسی بیشتر با ما همراه باشیت.55 آنلاین : زندگی روی سیاره های دیگر ممکن است در یک بازه ی کوتاه وجود داشته و به سرعت هم ناپدید شده باشد. در واقع این نظری است که زیست شناسان ستاره ای دانشگاه ملی استرالیا به آن اعتقاد دارند. دانشمندان در پژوهشی که به منظور پی بردن به چگونگی گسترش حیات روی یک سیاره شکل گرفت به این نتیجه رسیدند که ممکن است حیات روی یک سیاره اندکی پس از پیدایشش در آن سیاره به صورت ناخواسته و در اثر سرمایش یا گرمایش شدید روی سیاره از میان رفته باشد. دکتر آدیتیا چوپرا (Aditya Chopra) از دانشگاه ملی استرالیا و سرپرست گروه پژوهشی که نتایج کارشان هم در مجله ی استروبیولوژی انتشار یافته در این رابطه می گوید: احتمالا جهان هستی سیاره های فراوانی با شرایط مناسب برای وجود حیات دارد. بسیاری از دانشمندان اینگونه فکر می کنند که این جهان باید پر از موجودات فرازمینی گوناگون باشد. اما نکته ای که وجود دارد این است که حیات در مراحل آغازین پیدایشش روی یک سیاره تا حدودی شکننده و آسیب پذیر است؛ بنابراین ما باور داریم که در بسیاری از موارد حیات به وجود آمده فرصت کافی را برای تکامل و بقاء روی آن سیاره نداشته و از میان رفته است. اغلب محیط های سیاره ای اولیه ناپایدار هستند و ثبات کافی را ندارند. برای اینکه یک سیاره ی زیست پذیر به وجود بیاید، نیاز است که ساختارهای حیاتی بتوانند گازهای گلخانه ای همچون بخار آب و کربن دی اکسید را تنظیم کنند تا به این ترتیب دمای سطح سیاره پایدار بماند. احتمال می رود که در حدود ۴ میلیارد سال پیش سیاره های زهره، مریخ و زمین همگی زیست پذیر بوده باشند. با این همه پس از سپری شدن ۱ میلیارد سال از هنگام شکل گیری، این سیاره ها رفته رفته دچار دگرگونی شده اند و مریخ به یک سیاره ی سرد و یخی و همچنین زهره به یک فضای داغ بدل شده اند. پروفسور چارلی لاینویور (Charley Lineweaver) یکی از اعضای این گروه پژوهشی می گوید: اگر فرض کنیم که در سیاره های زهره و مریخ زندگی میکروبی وجود داشته است، در ادامه می توان به این نتیجه رسید که حیات نتوانسته با تغییرات سریع محیطی روی آن سیاره ها خود را سازگار کند و در نتیجه به ثبات لازم برای تداوم نرسیده است. احتمالا حیات روی کره ی زمین توانسته است در پایدارسازی آب وهوای سیاره نقش تاثیرگذاری را بازی کند و به این ترتیب خود را تثبیت سازد. دکتر چوپرا باور دارد که تئوری آنها می تواند به یک پرسش مبهم در این زمینه پاسخ دهد. وی می گوید: شاید دلیل اینکه ما تا کنون هیچ نشانه ی قابل استنادی از موجودات فرازمینی نیافته ایم این باشد که ما همواره بیشتر به بررسی احتمال سرچشمه ی حیات و موجودات هوشمند روی سیاره ها پرداخته ایم و هیچ گاه به این نکته توجه نداشته ایم که احتمال پدیداری سریع تنظیم های زیستی حاصل از چرخه های بازخوردی روی سطوح سیاره ها بسیار کم است. همان گونه که انریکو فرمی (Enrico Fermi) فیزیکدان در سال ۱۹۵۰ به آن اشاره کرد، سیاره های سنگی مرطوب با منابع آلی و منابع انرژی تقریبا به فراوانی در کیهان وجود دارند؛ با این حال تا کنون هیچ نشانه ای از وجود حیات فرازمینی یافت نشده است. به عقیده ی پژوهشگران یکی از پاسخ های محتملی که برای تناقض عنوان شده توسط فرمی وجود دارد این است که حیات در آن سیاره ها پیش از این نابود شده باشد. آنها از عبارت «تنگنای جایان» (Gaian Bottleneck) برای نامگذاری این انقراض جهانی استفاده کرده اند. استادیار لاینویور در این باره گفته است: یکی از پیش بینی های بسیار کنجکاوکننده ی مدل تنگنای جایان این است که بر طبق آن اکثریت غالب فسیل هایی که در پهنه ی جهان هستی وجود دارد به جای اینکه متعلق به گونه ی چندسلولی و پرسلولی همانند دایناسورها یا انسانواره هایی باشد که میلیاردها سال زمان برای فرگشتشان سپری شده است؛ متعلق به حیات های میکروبی منقرض شده در نقاط مختلف خواهند بود. منبع sciencedaily
یکشنبه ، ۱۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 55 آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]