واضح آرشیو وب فارسی:حساب من: آمار جالب هزینه تفریح ایرانیان Reviewed by حساب من on Jan 30 Rating: 4.0 آمار جالب هزینه تفریح ایرانیان آمار جالب هزینه تفریح ایرانیان به گزارش حساب من از آمار جالب هزینه تفریح ایرانیان بررسی آمارهای درآمد و هزینه خانوارها (منتشر شده توسط بانک مرکزی)در سال ۹۳ نشان می دهد در میان ۳۱ استان کشور چهار استان خراسان جنوبی، سمنان، ایلام و کهگیلویه وبویراحمد بیش از دیگر استان ها برای تفریح و امور فرهنگی هزینه می کنند. در مقابل چهار استان سیستان و بلوچستان، چهارمحال و بختیاری، کردستان و البرز کمترین هزینه را برای تفریح و امور فرهنگی می پردازند. استانی مانند تهران یا اصفهان و فارس که انتظار می رفت با توجه به فراهم بودن زیرساخت های فرهنگی، بیش از دیگران برای تفریح و امور فرهنگی هزینه کنند، به ترتیب رتبه ۲۵، ۱۴ و ۲۳ را دارند. اگرچه سایر هزینه ها مانند مسکن در استان هایی مانند تهران بیشتر است اما از طرفی درآمد سالانه تهرانی ها برای مثال دو برابر خراسان جنوبی است . از طرفی استان هایی مانند خراسان جنوبی، ایلام و کهگیلویه وبویراحمد جزو استان های محروم و فقیر محسوب می شود و اینکه خانوارها در خراسان جنوبی سالانه دو میلیون و ۳۸۶ هزار تومان یا در کهگیلویه و بویر احمد دو میلیون و ۲۷۰ هزار تومان صرف تفریح و امور فرهنگی و هتل و رستوران کنند، کمی با داده های آماری دیگر و تصور اولیه این استان ها هماهنگ نیست. چون در مقابل استان هایی مانند سیستان و بلوچستان، چهارمحال و بختیاری و کردستان که شرایطی مشابه استان های صدر لیست دارند، در انتهای لیست قرار گرفته اند که کمترین هزینه را برای تفریح می پردازند. این سه استان به ترتیب سالانه ۵۱۹، ۹۰۲ و ۵۶۷ هزار تومان برای تفریح و هتل و رستوران هزینه می کنند. بر این اساس چند سوال مطرح می شود؛ اول اینکه بانک مرکزی در بررسی آماری خود از تفریح و امور فرهنگی چه تعریفی ارائه داده و چه زیرمجموعه هایی را در بر می گیرد که برخی از استان های محروم و فقیر در صدر لیست قرار گرفته اند؟ دومین سوال اینکه آیا ممکن است این مرجع آماری در محاسبات خود اشتباه کرده باشد و سومین سوال هم این است که داده های مرکز آمار ایران چه می گوید؟ طبقه بندی بین المللی از هزینه و درامد خانوار یک طبقه بندی کلی است که هزینه ها را در ۱۲ گروه اصلی و زیرگروه های مختلف دسته بندی کرده است. اول اینکه در میان این داده ها گروهی با عنوان هزینه تفریح و سرگرمی (به معنای گذران وقت و خوشگذرانی) عنوان نشده است. به همین دلیل در این گزارش، ترکیبی از هزینه های امور فرهنگی و تفریحی و هتل و رستوران معادل هزینه تفریح در ایران گرفته است. هزینه هتل و رستوران که واضح است. اما چه مواردی در زیر گروه امور فرهنگی و تفریحی قرار می گیرد؟ • تجهیزات سمعی و بصری، عکاسی و داده پردازی و لوازم آن • سایر وسایل عمده با دوام برای تفریح و فرهنگ(لوازم موسیقی، میز پینگ پنگ و …) • سایر اقلام و حیوانات خانگی (اسباب بازی، گل و گیاه) • خدمات فرهنگی و تفریحی(بلیط مسابقات، استخر، باشگاه، آموزش موسیقی، سینما، موزه و …) • روزنامه ، کتاب، لوازم التحریر(کتاب های درسی و غیردرسی) • هزینه مسافرت های دسته جمعی (مسافرت های مذهبی و تفریجی داخل و خارج) با بررسی این گروه ها به نظر نمی رسد استان های محروم کشور دارای برخی از زیرساخت ها مانند سینما، موزه، باشگاه و موارد این چنینی باشند یا مثلا ۰.۱ درآمد سالانه خود را صرف خرید وسایل تفریحی بادوام کنند! اما آیا آمارهای بانک مرکزی مشکل دارد؟ بررسی داده های مرکز آمار تنها در یک مورد نشان می دهد که هزینه تفریح فرهنگی استانی مانند خراسان جنوبی نصف آن آماری است که بانک مرکزی گزارش داده است. ارائه دو آمار متفاوت که به گفته کارشناسان آماری از یک طبقه بندی واحد استفاده می کنند، قابل توجه است. نکته قابل توجه دیگر این است که ممکن است نمونه آماری انتخاب شده بسیار کوچک بوده و نتوانسته همه اطلاعات را به درستی منعکس کند. نمونه این اشتباه در بررسی آمار هزینه تفریح خانوارها به تفکیک بعدخانوار مشاهده می شود. گزارش های بانک مرکزی نشان می دهد هزینه تفریح خانوارها با تعداد اعضای خانوار ارتباط دارد. هرچه تعداد اعضای خانوار بیشتر می شود، هزینه تفریح کمتر می شود. اما بررسی داده های آماری نشان می دهد در مورد خانوارهای ۹ نفره این گونه نیست. مثلا خانوارهای هشت نفره سالانه یک میلیون و ۵۶۵ هزار تومان برای تفریح هزینه می کنند، خانوارهای ۹ نفره سه میلیون و ۱۷۷ هزار تومان و خانوارهای ۱۰ نفر و بیشتر یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان! آماری که باز هم این سوال را ایجاد می کند که چرا هزینه تفریح یک خانوار ۹ نفره دو برابر یک خانوار هشت یا ۱۰ نفره است؟ پاسخ به نظر چندان سخت نمی رسد. نمونه آماری این طرح در سال ۹۳ معادل ۱۲۰ هزار نفر بود. ۰.۲ درصد این تعداد دارای خانوار ۹ نفره بوده اند، یعنی اطلاعات جمع اوری شده برای خانوارهای ۹ نفره از اطلاعات به دست آمده از ۲۴ خانوار حاصل شده و تعمیم آن به کل کشور چندان صحیح به نظر نمی رسد. اما بانک مرکزی چنین مواردی را در گزارش تدوین شده لحاظ نکرده و نتیجه آن این می شود که بررسی آمارهای آن شگفتی آفرین است.
شنبه ، ۱۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حساب من]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]