واضح آرشیو وب فارسی:ابنا: به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ چهره ماندگار معماری ایران و طراح مصلای بزرگ امام خمینی (ره)، دکتر پرویز مؤید عهد روز پنج شنبه، هشتم بهمن ماه سال 1394در سن ۸۶ سالگی چشم از جهان فروبست. مراسم تشییع پیکر مرحوم دکتر پرویز مؤید عهد روزیکشنبه یازدهم بهمن ماه از ساعت 11:00 صبح، از محل شبستان مصلای امام خمینی(ره) تهران آغاز و پس از اقامه نماز میت، به صحن دارالرحمه حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) منتقل و به خاک سپرده خواهد شد دکتر مؤیدعهد، اول اسفند سال 1308در تهران متولد شد. از کودکی استعداد و مهارت خاصی در نقاشی و طراحی داشت. تحصیلات عالیه را در فرانسه و در رشته معماری و شهرسازی گذراند. در سال 1336 با مدرک دکترا از دانشگاه سوربن پاریس به زادگاهش بازگشت و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران شد. همان زمانی که در دانشگاه های مختلف تهران تدریس می کرد، در دنیای معماری شناخته شده و سرشناس بود. از دانشکده سلطنتی انگلستان، به او نشان درجه اول معماری داده بودند. او صاحب مدال لورآی از دانشگاه بوزار فرانسه بود که در آن زمان، بزرگ ترین و مهم ترین مدال معماری جهان به شمار می رفت. در ایتالیا و فرانسه، صاحبان بزرگ ترین و کهن ترین تمدن معماری جهان در عهد روم باستان، مدرسه و کلیسا و شهرک هایی هست که به طراحی این معمار چیره دست ساخته شده اند. اما او خود را متعلق به ایران می دانست و آرزو داشت در ایران اثری ماندگار و تاریخی از خود به جای بگذارد. دورة سلطنت پهلوی، دوره ای نبود که مؤیدعهد در آن شکوفا شود و طرحی ماندگار برای ایرانیان خلق کند. سراغ او آمدند؛ اما برای مرمت و تزیینات کاخ گلستان! مهم ترین اثر پیش از انقلاب او در ایران، طرح محوطه نمایشگاه بین المللی تهران است که نقطة قوت اصلی این نمایشگاه محسوب می شود. هنگامی که تبعیدگاه حضرت امام خمینی به فرانسه منتقل شد، دکتر مؤیدعهد در پاریس بود و خود را برای درک محضر این مرد الهی به نوفل لوشاتو رساند؛ و شاید اثر ملاقات با آن روح خدا بود که توفیق طراحی یکی از بزرگ ترین مصلاهای جهان در ام القرای جهان اسلام نصیب او شد. روایت تاریخ بنای مصلای بزرگ امام خمینی تهران در این مقال نمی گنجد؛ اما در عظمت و اهمیت این مجموعة عبادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی همین بس که به قدری بود که هیچ یک از طراحان ایرانی و خارجی نتوانستند از پس آن برآیند و انگشت تمام معماران و طراحانی که دکتر مؤیدعهد را می شناختند، مسئولان امر را به او متوجه ساختند. او همان کسی بود که از عهدة این کار برمی آمد. وقتی قضیه با او مطرح شد، بدون معطلی و شرط و شروط پذیرفت و با تمام وجود در این کار پا نهاد. او به آرزوی دیرینه اش رسیده بود؛ برجای گذاشتن یک اثر ماندگار برای کشور عزیزش، آن هم در نظام مقدس جمهوری اسلامی. از همان ابتدا به درستی درک کرد که این یک اثر معمولی نیست؛ فهمید که این مصلا قرار است نماد و نشانة معماری انقلاب اسلامی ایران باشد. در دورانی که انقلاب اسلامی در تک تک اجزا و بنیان های ایران ساری و جاری می شد، نوبت به معماری رسیده بود و قرار بود انقلابی در معماری رخ دهد. همان گونه که با ظهور اسلام، هنرمندان ایرانی بودند که سبک معماری اسلامی را به اوج ظهور رساندند و معنویت و عبودیت را وارد طراحی کردند، با ظهور انقلاب اسلامی، معماری انقلابی که قرار بود خطوط اصلی و معارف انقلاب را وارد طراحی کند، مطرح شد. مصلای تهران، تجلی گاه معماری انقلابی بود؛ اصلی ترین محل حضور دینی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مردم انقلابی ایران. مؤیدعهد، طرح اولیه خود را در سال 1365 ارائه داد که مورد تأیید واقع شد و تا سال 1372 بی هیچ چشم داشتی، 7 سال عمرش را برای تکمیل جزئیات طرح مصروف داشت. در حقیقت یک شهر دینی ـ فرهنگی طراحی کرده بود؛ با تمام اجزا و خصوصیاتش. نتیجه زحمات او، طرحی بود که تقریباً تمام خطوط ناظم معماری اسلامی و ایرانی در آن رعایت شده بود؛ باشکوه، زیبا و بدیع و آنچه نظام از این اثر توقع داشت را برآورده کرد. دکتر سید پرویز مؤیدعهد که ازدواج نکرده بود و فرزندی نداشت، حالا خدای منان، فرزندی صالح و شایسته به او عطا کرده بود. او مصلا را چون فرزند دوست داشت و چشم به بلوغ و بزرگ شدنش دوخته بود. در سال 1380 و در اولین دوره، به او نشان چهره ماندگار دادند؛ اما تمام توجه و تمرکزش روی مصلا بود و ماندگاری اش را در بلوغ آن می دید. او نشان چهرة ماندگار خود را وقتی دریافت کرد که لبخند رضایت را بر لبان مقام معظم رهبری دید. وی ارادت خاصی به معظم له داشت و خود را مدیون مرحمت ها و حمایت های ایشان می دانست. وی که کارهای جهانی فراوانی داشت و مرتب به نقاط مختلف مسافرت داشت، هیچ گاه توجه به مصلی را از اولویت خارج نساخت. این اواخر که جسمش یاری نمی کرد و رفت وآمد خیلی سخت شده بود، مقید بود هر کاری که از دستش برمی آید، انجام دهد. آخرین سفر و حضورش در مصلی در پاییز سال 1394 انجام شد و برای بخشی از مسائل مصلا که احتیاج به بازطراحی، تبیین و توضیح داشت، مسئولین اجرایی به او مراجعه می کردند. آری؛ مصلای بزرگ امام خمینی گواهی خواهد داد که دکتر سید پرویز مؤیدعهد، این بنای شاهکار و بی بدیل انقلاب را طراحی کرد، عمر خود را پای به ثمر رساندن آن گذاشت و تا آخرین لحظات حیات، پیگیر و دغدغه مند تکامل آن بود و در همین مکان معنوی نیز جان به جان آفرین تسلیم نمود. ...............
شنبه ، ۱۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]