محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844165846
مسؤولان رژیم آل سعود این گونه از زندانیان اعتراف می گیرند +تصاویر (۱۸+)
واضح آرشیو وب فارسی:شلمچه نیوز: خنده دارترین جوک سال ۲۰۱۵ را می توان ریاست رژیم سعودی بر کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد دانست؛ رژیمی که اقدامات ضد حقوق بشری و گردن زدن ها و شکنجه های فجیعش علیه زندانیان، شهره عام و خاص است و از زیر عبای مفتی هایش، القاعده ها و داعش ها و النصره ها بیرون آمده اند. به گزارش شلمچه نیوز، این در حالی است که حتی کشورهای غربی و اروپایی به نقض اساسی ترین مبانی حقوق بشر در این کشور اذعان دارند. یکی از ابعاد نقض حقوق بشر از سوی حاکمیت آل سعود بدرفتاری و شکنجه زندانیان در بازداشتگاه ها و زندان های رژیم صهیونیستی است. آنچه در این گزارش به آن اشاره می شود، نامه ای است که دکتر “محسن العواجی” از فعالان اینترنتی مستقل در سال ۲۰۰۰ میلادی (۱۵ سال قبل) در مورد شکنجه های گسترده در زندان های آل سعود خطاب به “نایف بن عبدالعزیز” وزیر کشور وقت عربستان سعودی نوشته شده است. این نامه گرچه مربوط به سالها پیش است، اما می تواند بخشی از جنایات فجیع بازداشتگاه های مخوف آل سعود را نشان دهد؛ جنایاتی که طبعاً اکنون با شدت و تنوع بیشتری اعمال می شود. العواجی برای نگارش این نامه با بیش از ۲۰ زندانی عربستانی گفت وگو کرده است و اظهارات قربانیان شکنجه ها را به صورت مستند گزارش داده است. البته وی بعدها توضیح می دهد که امیر نایف با وجود همدردی و ابراز تأسف از این حوادث هیچ اقدام جدی برای احقاق حقوق قربانیان و مجازات عاملان این جنایت ها و توقف شکنجه در بازداشتگاه های رژیم سعودی انجام نداد. بخش هایی از این گزارش بدین شرح است: یکی از شکنجه شدگان توضیح می دهد که زندانیان نمی توانستند خود را قانع کنند که وزیر کشور سعودی حرف های آنها را باور کرده و اقداماتی را برای بازخواست نیروهای امنیتی تحت امر خود انجام دهد. آنها وحشت زیادی از بیان این حقایق داشتند و می ترسیدند بیان این مطالب بار دیگر به زندانی شدن آنها منجر شود. با این حال، برخی از آنها گزارش های خود را از نحوه شکنجه در زندان های آل سعود ارائه دادند. العواجی در گزارش خود تأکید می کند که عریان کردن کامل و مکرر زندانیان اقدامی عادی در زندان های سعودی است، برخی زندانیان تهدید می شوند که همسر آنها نیز احضار شده و در معرض شکنجه قرار می گیرد.در برخی موارد دست وپای زندانی بسته می شود و توسط خودرو کشیده می شوند. در این گزارش آمده که یکی از زندانیان در نتیجه شکنجه دچار صرع شده بود. در برخی موارد زندانیان در اتاقی تاریک قرار گرفته و مجموعه ای از افسران امنیتی وی را مورد ضرب و شتم قرار می دهند. همچنین مواردی مشاهده شده که شکنجه گر فرد زندانی را مجبور به ارضای جنسی شکنجه گر می کند.شکنجه هایی اینچنینی به همراه عریان کردن مکرر و کامل زندانیان، نقش زیادی در فروپاشی روحیه و شخصیت آنها داشته و اثرات آن تا مدت ها بر جسم و روان زندانیان باقی مانده است. بنابراین گزارش، در موارد زیادی، شکنجه زندانیان با سوزاندن بدن آنها با سیگار مشاهده شده است. تهدید به تجاوز جنسی، از دیگر شکنجه هایی است که در زندان های رژیم سعودی انجام می شود. آویزان کردن معکوس و برهنه زندانیان برای مدت های طولانی و مکرر و ضربه زدن با چوب به بدن زندانیان بویژه پاها و آلت تناسلی آنان، برخی دیگر از این شکنجه هاست. البته گروهی از شکنجه گران غربی نیز در زندان های سعودی وجود دارند که “جوخه مرگ” خوانده می شوند؛ آنها تحت امر ژنرال های آل سعود، وحشیانه ترین جنایت ها را در زندان های این رژیم رقم می زنند تا جایی که زندانیان برای مرگِ آسان، راضی می شوند مسؤولیت هر نوع عملیات تروریستی را هم بر عهده بگیرند. یکی از زندانیان که با نویسنده این مصاحبه صحبت داشته، کتک خوردن با چوب و سیم های مسی که باعث جدا شدن پوست بدنش شده و خاموش کردن سیگار بر روی بخش های حساس بدن و آویزان کردن از ریش را از شکنجه های عادی در زندان خوانده و توضیح داد که در بسیاری از دفعات بازجویی، وی را کاملا لخت می کردند و در برخی موارد به وی تعرض جنسی شده است. وی می افزاید که تمامی این شکنجه ها در برابر شکنجه های روحی که در نتیجه ناسزا گویی به خداوند و پیامبر اکرم(ص) مقابل زندانیان انجام می شد، ناچیز بود. یکی از زندانیان در گزارش خود می نویسد: یک بار فردی به نام “ب” با لباس غیرنظامی وارد زندان شد و در برابر حدود ۷ تا ۱۰ افسر خواست تا فردی به من و یکی دیگر از زندانیان تجاوز کند. وی لباس زندانی دیگر را بالا زد و با لحنی زننده گفت: از این شروع کن. من گریه کردم و گفتم که به هر چیزی که می خواهی اعتراف می کنم. خوشبختانه وقتی در حال شکنجه بودم از اخبار روزنامه ها در مورد انفجار ریاض مطلع شده بودم و اطلاع نسبی از آن داشتم، به این ترتیب سناریویی برای خودم ساختم و این انفجار را گردن گرفتم. شکنجه های زندانبان ها باعث خونریزی داخلی من در برابر افسران شد. خون از دهان من بیرون می زد، ولی وقتی یکی از افسران خواست به من کمک کند، “ب” او را دور کرده و توبیخ کرد. حتی وقتی من به زندان منتقل شدم، از آنها خواستم که مرا مداوا کنند، ولی آن ها از مداوای من خودداری کند. من بیش از ۱۰ روز بدون غذا باقی ماندم تا جایی که در زندان در نتیجه شکنجه ها و گرسنگی و بیماری دست به خودکشی زدم. فرد دیگری با نام “ف.ق.ق” در رابطه با شکنجه های خود می گوید: آویزان کردن، شلاق زدن، تهدید به احضار کردن همسر، تهدید به وصل کردن برق، پاشیدن چای و قهوه داغ بر روی بدن و فلک کردن، از جمله شکنجه های ساده و رایجی بود که بر روی من انجام شد. آنها حدود ۱۵ نفر بودند که بیش از سه ساعت مستمر مرا کتک می زدند. آنها مرا عریان کرده و تهدید می کند که اعمال منافی عفت با من انجام می دهند. ترس و وحشت من تا جایی بود که حتی خودم را خیس می کردم. من آرزوی مرگ داشتم و مرگ را از این زندگی آسان تر می پنداشتم. یکی دیگر از زندانیان با نام اختصاری “م.ع.ج.ع” در گزارش خود از شکنجه های موجود در زندان های رژیم سعودی می نویسد: “ط .د” بازجوی من، دست هایم را از پشت سر بست و من را به روی زمین انداخت و با پاهایش ضربه های لگد محکم و دردآور به من می زد و می گفت: آیا می دانی “ماجد عبدالله” چگونه با توپ بازی می کند!؟ من همان طور با بدن تو بازی خواهم کرد. وی به سمت در می رفت و سپس می دوید و با تمام قدرت از هر طرفی که می خواست به بدن من لگد می زد. او صورت من را زیر پاهایش می گذاشت و می گفت: مادرت را در اینجا حاضر خواهم کرد و او را کتک خواهم زد. روز بعد، بازجویی دیگری مرا آن قدر با چوب کتک زد که چوب شکست. وی در ادامه گفت: مدتی است که به کسی تجاوز نکرده ام و الان وقت این کار است. وی می افزاید: آنها یک بار دستان مرا با دستبند از در آویزان کردند. آنها با پاهای شان بر زنجیرهای من فشار وارد می کردند و همزمان با شلاق من را می زدند. این رفتار را آنقدر تکرار کردند تا این که دستبند شکست و دستبند دیگری برای من آوردند. این اتفاق سه بار تکرار شد. در نهایت مرا به روی زمین انداختند و تا جایی که می توانستند مرا با مشت و لگد کتک زدند. در این هنگام یکی از آن ها گفت: زایشگاه برای آن است که زنان فرزندان خود را به دنیا می آورند، اما در اینجا مردان می زایند. ترسیدم که بخواهند به من تجاوز کنند؛ به همین علت گفتم: هر چه می خواهید بر زبان می آورم. آنها یکی یکی از محل بازجویی خارج شدند و تنها “ع.ص” بازجوی اصلی من باقی ماند. وی می گفت که می خواهد عصایش را به بدن من فرو کند. او از من خواست به حالت دوزانو و دولا بنشینم تا این کار را انجام دهد. شکنجه من در آن روز از ساعت هشت صبح تا چهار بعدازظهر ادامه پیدا کرد و تمام این شکنجه ها بر این بود که من اعتراف کنم به دنبال خرابکاری در کشور هستم. شفاف
شنبه ، ۱۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شلمچه نیوز]
[مشاهده در: www.shalamchenews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها