تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 9 آبان 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):غيبت كردن در (نابودى) دين مسلمان مؤثرتر از خوره در درون اوست.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1824945350




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

اصلاح طلبان و استراتژی سماجت


واضح آرشیو وب فارسی:سکو نیوز: (اصلاح طلبان و استراتژی سماجت)عنوان سرمقاله امروز روزنامه شرق به قلم(احمد غلامی)است که در آن می خوانید: اصلاح طلبان با استراتژی «حضور» وارد عرصه رقابت انتخابات شده اند. رقابتی که در آن جز همان «حضور» یا سماجت کار دیگری از دستشان برنمی آید. تاکتیک «حضور»، یعنی ماندن در وضعیت و تلاش برای خلق اراده جمعی با وجود همه محدودیت ها، بهره بردن از امکانات موجود و کشف فضاهای جدید که در آن صدایشان شنیده شود و مطالباتشان محقق گردد؛ در واقع هنوز اصلاح طلبان با تکنیک عملگرایی و پافشاری بر «حضور» در درون گفتمان رایج، رؤیای اصلاح مشروع و نظام مند را در سر می پرورانند. تاکنون در اظهارات تندترین اصلاح طلبان نیز گفته ای درباره خروج شنیده نشده، چه آنکه آنها بیشتر در پی وفاداری به آرمان های انقلاب هستند. رویدادی که در سال ٥٧ شکل گرفت و در به قدرت رسیدن نسل اول اصلاح طلبان تأثیر بسزایی داشت. اکثر اصلاح طلبان یا در انقلاب «حضور» داشته اند یا با واسطه ای به مؤثرترین چهره های انقلاب پیوند خورده اند. نزدیکی آنها به هاشمی رفسنجانی با تمام اختلافات از همین جا سرچشمه می گیرد. درواقع آنچه آنها را به هم متصل می کند، رؤیای مشترک، و وفاداری به این رؤیاست. حتی این وفاداری به خاستگاه، از ملایم ترین و محافظه کارترین چهره های اصلاح طلب نیز گاه چهره ای رادیکال می سازد. شاید به همین دلیل است که نهادهای سنتی نسبت به آنها، هم سخت باور و هم دیرباورند و ترجیح می دهند با آنها آشنای غریبه باشند یا به قولی نسخه دوری و دوستی را برایشان تجویز می کنند. نسخه ای که اصلاح طلبان تا به حال به آن تن نداده اند. در این میان، حزب مؤتلفه اسلامی نقطه مقابل اصلاح طلبان است. اکثر نامزدهایش در انتخابات تأیید می شوند و مورد احترام و تکریم هستند. سران مؤتلفه بی تردید در رویداد ٥٧ سهم و نقشی اساسی داشته اند. اغراق نیست اگر بگوییم حزب مؤتلفه تباری انقلابی دارد. اما آنها که در این ویژگی با اصلاح طلبان مشترک اند، برخلاف آنها مورد اعتماد نهادهای سنتی هستند. اگر سنتی بودن یکی از دلایل «حضور» آنها در قدرت باشد، قناعت در سهم خواهی از قدرت، دلیل دیگر آن است. جالب است که نقطه مشترک حزب مؤتلفه با اصلاح طلبان نکته جدی اختلاف شان نیز هست: «وفاداری به رویداد ٥٧». اما این تفاوت چگونه روی داده که از این موضوع مشترک دو موقعیت متفاوت زاده شده است. حزب مؤتلفه وفادارای اش را به انقلاب در پاسداشت از آن نشان می دهد. آن را بزرگ و گرامی می دارد و از آن خاستگاه، خاستگاهی اسطوره ای می سازد. اما اصلاح طلبان تلاش می کنند به وضعیت و ماندن در وضعیت ٥٧ وفاداری نشان بدهند: «وضعیتی توأمان با اصلاح و تغییر». به بیان دیگر اصلاح طلبان انقلاب را به شکل «حضور» رمزگذاری کرده اند؛ اما رمزگذاریِ مؤتلفه به صورت «ظهور» بوده است. یعنی اصلاح طلبان برحسب استراتژی «حضور»، با بیان متفاوت و آرمانی در صحنه سیاست پدیدار می شوند و مؤتلفه برمبنای استراتژی «ظهور»، نخست مرئی می شوند و سپس در بیان هایی متناسب، خود را ابراز می کنند. این استراتژی، اصلاح طلبان را وامی دارد نگاه انتقادی به خود و گذشته شان داشته باشند؛ همان برخوردی که طیف های سیاسی سنتی را هراسان می کند. اگر از چشم انداز این طیف ها به اصلا ح طلبان نگاه کنیم می توان به آنها حق داد که اصلاح طلبان را سیاسیون مزاحمی بدانند. این نگاه، نگاهی کلی گرایانه به سیاست است. در صورتی که اجزای سیاست است که سیاست را می سازد. این اجزا گاه منفعت طلبانه و قدرت طلبانه است، و اصلاح طلبان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. اما آنچه اینک آنها را از این خصیصه مبری کرده، برخورد سلبی رقیب و پافشاری آنها در مقابل تغییر و اصلاح است. بعد از رد صلاحیت اصلاح طلبان شرایط حساسی برای آنها رقم خورده است. تعیین ترکیب فهرست و چگونگی «حضور»شان جدی تر از سابق شده و سنت گرایان بدشان نمی آید آنها از دور رقابت ها کنار بروند و به نوعی با صندوق های انتخابات قهر کنند. اما در هیچ دوره ای و در هر شرایطی آنها دست به این کار نزده اند. پافشاری بر ماندن را اصلاح طلبان نه تنها نوعی کنش سیاسی می دانند؛ بلکه ماندن را حق مسلم خود فرض می کنند و خود را بیش از پیش وابسته به آرمان های انقلاب و بنیان گذار آن می دانند. البته از سوی دیگر همین پافشاری همواره این انتقاد را متوجه شان کرده که نمی توانند از قدرت دل بکنند. باید جای اصلاح طلبان بود تا معنای استراتژی «حضور» را برای اصلاح درک کرد. ناگفته پیداست که همه اصلاح طلبان این گونه نمی اندیشند، برخی از آنها سودای منفعت و قدرت در سر دارند و همین دوگانگی و نگاهِ از بیرون به اصلاح طلبان، کارشان را سخت تر کرده است.


شنبه ، ۱۰بهمن۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سکو نیوز]
[مشاهده در: www.neconews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن