تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850277705
مادر در آتش جان داد
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: مادر در آتش جان داد
من خیلی زود معتاد شدم. از زمانی که خودم را شناختم مواد می‌کشیدم. یعنی همان اوایل که خودم نمی‌دانستم مواد مخدر چیست. عقل یک بچه سه یا چهار ساله که به این چیز‌ها نمی‌رسد. پدرم ما را معتاد کرد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، شب‌ها موقع خواب به ما تریاک می‌داد تا راحت و آرام بخوابیم. شاید برای این بود که به خواب عمیق برویم و مزاحم خواب او نشویم.
شب به شب من، برادرم و مادرم دور پدر جمع می‌شدیم و تریاک دود می‌کردیم و تا صبح راحت و آرام می‌خوابیدیم.
حتی اگر توپ هم کنار خانه‌مان می‌ترکید ما را نمی‌توانست از خواب بیدار کند. از پنج سالگی در خیابان‌ها به دستفروشی و گدایی پرداختم.
برادرم هم که از من بزرگ‌تر بود، همکارم بود. هر روز صبح بعد از خواب عمیقی که شب‌ها تجربه می‌کردیم با هم به خیابان‌ها و محله‌های مختلف می‌رفتیم و گدایی می‌کردیم.
این کار تا مدت‌ها ادامه داشت، تا زمانی که ما خوب را از بد تشخیص بدهیم و بتوانیم کار کنیم. با بالا رفتن سن، قدرت تشخیص هم سراغمان آمد.
می‌دانستیم گدایی کار خوبی نیست، پس باید کار دیگری برای خود دست و پا می‌کردیم تا بتوانیم خرج اعتیاد خود و خانواده‌مان را در بیاوریم که به نظرمان دزدی می‌توانست گزینه مناسبی برای جایگزین گدایی باشد.
زمان می‌گذشت و ما در دزدی خبره‌تر می‌شدیم و به مواد مخدر هم معتاد‌تر. 10 سالم بود که حس کردم تریاک دیگر کفاف نیاز‌های من را نمی‌دهد. بدنم به مواد مخدر قوی‌تری نیاز داشت. آن زمان بود که در مصرف مواد تنوع‌طلب شدم.
هر روز وضعیت ظاهری‌ام بدتر از دیروز می‌شد و با این‌که فقط 10 سال داشتم خیلی شکسته به نظر می‌رسیدم. نه فقط من بلکه شرایط همه خانواده‌ام مانند من بود.
مادرم در سکوت شاهد این قضایا بود و رنج می‌کشید. او خودش تباه شده بود و نمی‌خواست که ما هم مثل خودش تباه شویم، ولی کاری از دستش برنمی‌آمد.
ما را می‌دید و اشک می‌ریخت، ولی به وقت خماری اشک او برای ما نبود و فقط مواد می‌خواست. مادر بود، ولی به همان اندازه معتاد هم بود. گریه‌هایش روزبه‌روز بیشتر می‌شد.
از این وضع خسته شده بود. از فقر و اعتیاد بیزار بود. از این که همه مردم محل خانواده ما را می‌شناختند و دوست نداشتند با ما رفت و آمد کنند، شکایت می‌کرد.
دیگر بیشتر از قبل در خود فرو می‌رفت و با کسی حرف نمی‌زد. در آخر یک روز وقتی که کسی در خانه نبود در نهایت آرامش و سکوت، یک دبه بنزین روی خودش ریخت و بدون هیچ داد و فریادی خودش را آتش زد.
همسایه‌ها از بوی سوختگی و دود فراوان فهمیدند که چیزی در خانه ما می‌سوزد. فکر کردند کسی خانه نیست و خانه‌مان آتش گرفته.
به‌سرعت خود را به خانه رساندن و در را شکستن و وارد شدند. در نهایت ناباوری دیدند وسایل خانه که نه. بلکه خانم خانه دارد در آتش می‌سوزد. آنها سعی کردند او را خاموش کنند، ولی خیلی دیر شده بود. مادرم مرد.
من و برادرم از آن زمان دیگر دل و دماغ هیچ چیز را نداشتیم. اعتیادمان شدید‌تر از قبل شد و دزدی‌هایمان هم بیشتر.
یک روز که مثل همیشه به خیابان‌ها رفته بودیم برای دزدی ناگهان پلیس ما را در حال دزدی غافلگیر کرد و دستگیر شدیم.
حدود یک‌سال از دستگیر شدنمان می‌گذرد و ما در کانون هستیم. در این مدت به همه چیز خوب فکر کردم.
به زندگی خودم به آینده‌ام به مادرم و پدرم و به این نتیجه رسیدم که به‌هیچ‌وجه دلم نمی‌خواهد سرگذشتی مثل والدینم داشته باشم.کم‌‌کم سعی می‌کنم که زندگی‌ام را از نو بسازم. انگار که در نوجوانی دوباره متولد شده‌ام.
منبع:جام جم
۰۹ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۶:۰۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها