محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855079260
یادداشت آوینی برای حاتمی کیا؛ او یک «بسیجی» است
واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): ظهور حاتمی کیا در سینمای انقلاب واقعه ای است نظیر خود انقلاب. هر کس سینما را بشناسد و آدم مغرضی نباشد، قدر حاتمی کیا را به مثابه یک فیلم ساز درخواهد یافت.یکی از بزرگترین اتفاقات جشنواره فیلم فجر امسال که نفس ها را در سینه حبس کرده است رونمایی از فیلم «بادیگارد» است. فیلم جدید ابراهیم حاتمی کیا، علاوه بر اهمیت ذاتی پرداختن به یکی از مهمترین برهه های تاریخی حیات معاصر ایرانی ها یعنی مساله هسته ای، به سبب مشخص کردن صریح تر و قاطع تر نسبت حاتمی کیا با دغدغه های تمام این سال های بعد از انقلاب، فیلم بسیار مهمی به شمار می رود. حاتمی کیا، با گذر از دوران فیلمسازی تجربی در ابتدای فعالیت های سینمایی، خیلی زود لقب مشهورترین و محبوب ترین سینماگر خانواده های ایرانی را به خود اختصاص داد و فیلم های او خیلی زود به فیلم های مهمی نه تنها در سینمای ایران که به موضوعات مورد بحث در محافل سیاسی و اجتماعی و فرهنگی تبدیل شد و این شانسی بود که به صراحت می توان گفت در سینمای ایران فقط نصیب حاتمی کیا و یکی دو نفر دیگر شده است. به مدت چند سال ساخته های حاتمی کیا، دماسنج شاخصی برای نمایش دادن «وضعیت» جامعه ایرانی بود و این برگ برنده بزرگ حاتمی کیا در تمام این سال ها بود. حاتمی کیا البته دوره های مختلفی در حیات سینمایی اش طی کرده است، اما هر گاه در جشنواره یا اتفاقی سینمایی حضور داشته است، این اتفاق را تحت تاثیر خودش یا ساخته اش قرار داده است. حالا در آستانه دوران جدید حیات اجتماعی و سیاسی و فرهنگی تاریخ ایران، حاتمی کیا فیلمی دقیقاً به روز ساخته است. فیلمی که پیش بینی می شود با اولین نمایش آن در جشنواره فیلم فجر، موجی از واکنش ها و تاثیرات متفاوت به وجود بیاورد. سال ها پیش شهید مرتضی آوینی سید شهیدان اهل قلم نظرات خود را درباره حاتمی کیا به یادگار گذاشته است که بازخوانی آن در این ایام خالی از لطف نیست. آوینی در یادداشتی درباره آثار حاتمی کیا با عنوان«ای بلبل عاشق، جز برای شقایق ها مخوان» آورده است : شاید باشند فیلم سازانی که مهارت تکنیکی شان در سینما از حاتمی کیا بیش تر باشد، اما هیچ کدام «بسیجی» نیستند... و من به بسیجیان امید بسته ام؛ نه من تنها، همه آنان که تقدیر تاریخی انسان فردا را دریافته اند و می دانند که ما از آغاز قرن پانزدهم هجری پای در «عصر معنویت» نهاده ایم. ظهور حاتمی کیا در سینمای انقلاب واقعه ای است نظیر خود انقلاب. هر کس سینما را بشناسد و آدم مغرضی نباشد، قدر حاتمی کیا را به مثابه یک فیلم ساز درخواهد یافت. اما حاتمی کیا فقط در این حد توقف ندارد. او در عرصه سینما مظهر انسان هایی است که با انقلاب اسلامی ایران در تاریخ ظهور کرده اند و آنان را باید «طلایه داران عصر معنویت» خواند. او یک «بسیجی» است. در میان کلمات، کلمه ای بدین زیبایی بسیار کم است: «بسیجی». نه از آن لحاظ که سخن از موسیقی الفاظ می رود و نه از لحاظ ایماژی که در ذهن می سازد؛ نه، جای این حرف ها این جا نیست. از آن روی که این کلمه بر مدولی دلالت دارد که تجسم کامل آن روحی است که در «آوردگاه جهاد در راه خدا» تحقق یافته است. بگذارید بگویند فلانی رمانتیک می نویسد، اما من اگر بخواهم در بند این حرف ها باشم دیگر نمی توانم عاشق بسیجی ها بمانم. اما تو «ابراهیم جان»، بسیجی و عاشق بمان و جز درباره عشاق حق و بسیجی ها فیلم مساز. و هرگاه خسته شدی، این شعر گونه را که یک جانباز برایت نوشته است بخوان: ای بلبل عاشق، جز برای گل ها مخوان! آن همه بلند است که تا آسمان هفتم می رسد. من پاهایم را بخشیده ام تا این دلِ سوخته را به من بخشیده اند. اما اگر پاهایم را باز پس دهند تا این دلِ سوخته را بازستانند، آن چه را که بخشیده ام باز پس نخواهم گرفت. دل من یک شقایق است، خونین و داغ دار. ای بلبل عاشق، جز برای شقایق ها مخوان! دفاع پرس
چهارشنبه ، ۷بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[مشاهده در: www.shahidnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها