واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: کنکاشی در گزینههای اصلاحات روی میز انتخابات
چرا باید محمدرضا عارف و دوستانش که در سال ۹۲ به سود روحانی کنار رفتند، در چنین شرایط پیچیدهای، رئیس جمهور را به صراحت تهدید کردند؟ هشدار آنان به روحانی مبنی بر اینکه در صورت عدم موفقیت اصلاحات در مجلس، دست روحانی را از پاستور قطع خواهد کرد، شاید ریشه در گزینههای روی میز اصلاحات داشته باشد؛ گزینههایی که هر روز محدودتر شده و به سمت ائتلاف با دولت تدبیر و امید حرکت میکند.
کد خبر: ۵۶۳۳۹۸
تاریخ انتشار: ۰۶ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۵:۴۰ - 26 January 2016
هر چه به اسفند نزدیکتر میشویم، شرایط بازی انتخاباتی نیز پیچیدهتر میشود. نیروهای اصولگرا در پی عبور از تردیدهای ائتلافی هستند و سخنان حدادعادل نیز بیانگر دستیابی به راهکار عملی برای تعیین اعضای نهایی لیست ائتلاف اصولگرایان است و در سوی دیگر معادله، این اصلاح طلبان هستند که باید یکی از گزینههایی را انتخاب کنند که روی میز است.
به گزارش «تابناک» مشارکت در مرحله ثبت نام نامزدها به قدری بالا بود که همچنان بیشترین تعداد نامزد به ازای هر کرسی مجلس در این دوره از انتخابات مجلس مشاهده میشود. در همین حین، بحث بررسی اعتراضات برخی از این نامزدها سبب شده تا هنوز نمای دقیقی از افراد حاضر در عرصه انتخابات وجود نداشته باشد، تا جریانات بزرگ سیاسی نتوانند به خوبی در بستن لیست خود اقدام کنند.
اصلاح طلبان در مرحله کنونی امید بسیاری دارند تا در رسیدگی به اسناد و مدارک جدید که نامزدهایشان ارائه کردهاند، تعدادی از آنها مجددا به چرخه انتخابات بازگشته و در تقویت جبهه انتخاباتی شان کمک کنند؛ اما مسأله اینجاست که جریان منتقد در افق سیاسی ایران برای چنین مشارکتی با چه گزینههایی روبه روست و هر یک از این گزینهها در چه بافتی عملیاتی شده و چه نتایجی خواهد داشت؟
شاید اولین اما بعیدترین گزینه پیش روی حامیان جریان سیاسی اصلاحات، تحریم انتخابات باشد. این گزینه با توجه به فعل و انفعالات روزهای اخیر بسیار بعید به نظر میرسد. از یک سو، نوید یکی از اعضای شورای نگهبان مبنی بر احتمال تائید صلاحیت قریب به ۱۵ درصد از نامزدهای تأیید نشده، موجب افزایش امید این جریان شده است. از سوی دیگر، نباید فراموش کرد که تجربه اصلاح طلبان از تحریم انتخابات در دوره هفتم مجلس به قدری برای دولت اصلاحات تلخ بود که آنها علاقهای به تکرار آن نداشته باشند.
از سویی تحریم انتخابات دوره هفتم مجلس منبعث از احساس موضع برتر اصلاح طلبان بود، زیرا آنها نه تنها اکثریت مجلس ششم، بلکه قدرت اجرایی را نیز در اختیار داشتند؛ اما در روزگار کنونی، اصلاح طلبان بیش از قدرت، به بقا در بافت سیاسی ایران فکر میکنند که خود نافی هرگونه کناره گیری از بازی قدرت در کشور است. علاوه بر این، تجربه به آنان آموخته که چندین لایه نامزد داشته باشند و در عمل نیز چنین شده است.
گزینههای دوم و سوم که متناظر به حضور در انتخابات است نیز بر اساس معیار استقلال یا اتحاد این جریان قابل تفکیک از یکدیگر است. در وضعیت مشارکت مستقل، اصلاح طلبان به سمت ارائه فهرست مستقل گام برخواهند داشت. اجرای این سناریو مشروط به این است که یا تعداد قابل توجهی از اصلاح طلبان به ویژه چهرههای شناخته شده مانند مهرعلیزاده و معین به عرصه رقابت بازگردند، یا عارف و دیگر چهرههای اصلاح طلب بتوانند تعداد قابل توجهی از نیروهای مستقل و پراکنده را در حوزههای کوچکتر برای پیوستن به اصلاح طلبان اغنا کنند. البته مسأله گذر زمان و از دست دادن فرصت کافی برای ساماندهی تبلیغاتی نیز میتواند از موانع مهم پیش روی موفقیت این سناریو باشد.
اما سناریوی سوم یعنی حضور اصلاح طلبان در یک فهرست ائتلافی، شاید محتملترین گزینه روی میز شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان باشد. غلامعلی دهقان، سخنگوی حزب اعتدال و توسعه که به نوعی از حامیان دولت روحانی نیز محسوب میشود، امروز اشاره کرده بود که به دنبال ارائه لیست ائتلافی با اصلاح طلبان هستند. نیروهای میانه رو اصلاح طلبان که حول شخصیت عارف شکل گرفتهاند، بقای جریان را به تعارض با نظام ترجیح میدهند. به همین دلیل است که به صراحت از هر گونه تحریم انتخابات دور میشوند. وزن بالای سیاسی این افراد نیز جذابیت بالایی برای گروههایی دارد که میدانند اکثریت را به دست نخواهند آورد؛ بنابراین، سبد رای اصلاحات در کنار تعداد بیشتر نامزدهای فهرست ائتلافی، حضور این جریان را در مجلس به واقعیت نزدیک خواهد کرد.
بر پایه این گزارش بدیهی است که ائتلاف با حامیان دولت، یک بازی دو سر برد برای اصلاح طلبان خواهد بود. از یک سو دست این جریان از قدرت قطع نخواهد شد تا امیدها برای بهبود موازنه احزاب و چپ و راست زنده بماند. از سوی دیگر، اصلاح طلبان میتوانند دولت روحانی را در مجلس تحت فشار قرار دهند. برای این منظور نیز میتوانند در رسیدگی به لوایح دولتی ارائه شده به مجلس، موضع گیری کرده و برای موافقت با آنها تعامل کنند؛ بنابراین، در این سناریو، نه تنها احتمال موفقیت افزایش خواهد یافت، بلکه این اصلاح طلبان خواهند بود که قدرت مانور بالای خود برای تحت فشار قرار دادن دولت حسن روحانی را حفظ خواهند کرد.
نتیجه نهایی این واکاوی شاید این باشد که اصلاحات در ظاهر امر گزینههای متعددی روی میز دارد؛ اما در جهان واقع، اتفاقات به سمتی پیش میروند که گزینههای نخست کمرنگتر وکمرنگتر میشوند. حرکت به سمت ائتلاف و تحت فشار قرار دادن حامیان دولت برای پیوستن به اصلاح طلبان، به قدری جدی به نظر میرسد که باید هشدار محمدرضا عارف را نیز جدیتر برشمرد؛ آنجایی که گفته بود که عبور اعتدالیون از اصلاحات در انتخابات اسفندماه مجلس میتواند در رقابت انتخاباتی اصلاح طلبان با رئیس جمهور در انتخابات دور آتی ریاست جمهوری در سال ۹۶ پاسخ داده شود. البته نباید فراموش کرد، هنوز اخبار قطعی از نتیجه بررسی مجدد صلاحیت نامزدها در دست نیست و نمیتوان با قطعیت از سناریوهای مطلوب برای اصولگرایان و اصلاح طلبان نام برد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]