تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848743869
«بی پولی» در نظام آموزشی ماند!
واضح آرشیو وب فارسی:موبنا: لایحه بودجه سال 95 در حالی به مجلس ارائه شد که بخش آموزش و پرورش آن با کمتر از 3000 میلیارد تومان همچنان قرار است میراث دار کسر بودجه سالیان گذشته و دولت های کنونی و پیشین باشد. محمدرضا نیک نژاد: سال گذشته بودجه آموزشی کشور نزدیک ۲۴ هزار میلیارد بود که پس از افزودن ۱۳۰۰ میلیارد برای اجرای رتبه بندی به ۲۵ هزار میلیارد نزدیک شد. به گفته چندین باره وزیر و معاونانش هر سال بیش از ۹۸ درصد بودجه صرف پرداخت هزینه های پرسنلی یعنی حقوق می شود. گرچه روایت مرکز پژوهش های مجلس با این گفته ها نمی خواند و این مرکز هزینه های پرسنلی را ۸۸ درصد می داند! البته گمان می رود که هر دو روایت درست باشد! یعنی بنابر گفته مرکز پژوهش ها در کل ۸۸ درصد بودجه آموزش و پرورش قرار است صرف پرداخت هزینه های پرسنلی شود اما به علت کسر بودجه، مسئولان مجبور می شوند برای جلوگیری از عقب افتادن حقوق پرسنل و یا هزینه های ناخواسته، دست به هزینه های غیرپرسنلی ببرند و در عمل هزینه های پرسنلی به بیش از ۹۸ درصد افزایش یابد. اجرای رتبه بندی گام کوچک دولت در حقوق معلمان اما چه ما هزینه های پرسنلی شما حقوق پرسنل را ۸۸ درصد بدانیم و چه ۹۸ درصد چندان تفاوتی نمی کند! سال هاست فرهنگیان از میزان دریافتی خویش دلخور و معترض اند. با اجرای رتبه بندی فرهنگیان در سال ۹۴ میانگین دریافتی فرهنگیان از نزدیک یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان به یک میلیون و ۸۷۰ هزار تومان رسید.( مرکز پژوهش های مجلس) گرچه اجرای رتبه بندی توانست گامِ کوچکی باشد برای سامان یافتن وضعیت حقوقی فرهنگیان اما دو نکته در این میان خودنمایی می کرد. نخست آن که میانگین هزینه های خانوارهای شهری آن هم در سال ۹۳ ، کمی بیشتر از یک میلیون و ۹۵۷ هزار تومان بود و این افزایش حقوق نتوانست میانگین دریافتی فرهنگیان را حتی از خطر فقر- رسمی- سال گذشته اش بالاتر ببرد! دوم آن که این طرح فقط برای ۷۵ درصد فرهنگیان اجرا شد (فرهنگیان با سابقه کار بالای ۶ سال) و همچنان گرفتاری مالی ۲۵ درصد از فرهنگیان همچنان پا بر جاست. شوربختانه این ۲۵ درصد، جوان بوده و از سویی در پی ساختن زندگی تازه اند و بی گمان حقوق شان کفاف یک زندگیِ درخور را ندارد و از سوی دیگر به خاطر سابقه کم در شهرهای کوچک و مناطق روستایی کار می کنند و نداشتن انگیزه کافی و نارضایتی شغلی مستقیم بر کیفیت آموزگاری این همکاران موثر است. در چنین وضعی نخستین کسانی که از این وضع آسیب می بینند فرزندان خانواده های نابرخوردار و تهیدست هستند یا روستایی هایی که کمتر با هزینه های مادی در راه آموزش آشنا هستند.در کل گویا گام مثبتی که دولت در اجرای رتبه بندی برای رساندن حقوق فرهنگیان به دیگر حقوق بگیران دولت در سال ۹۴ برداشت در سال ۹۵ ادامه نمی یابد و همچنان فرهنگیان باید زندگی زیر خط فقر را تجربه کنند! البته هرگاه درباره مقایسه حقوق فرهنگیان با دیگر کارمندان دولت گفت و گو می شود، دیگر کارمندان، حتی تا سطح وزیرها یشان گلایه می کنند. بد نیست بخشی از پژوهش مرکز پژوهش های مجلس را که نهادی رسمی و حاکمیتی است برایتان بخوانم. در تحلیل مرکز پژوهش های مجلس آمده است: «باوجود افزایش نسبی حقوق و مزایا ( درسال۹۴)، از آنجا که کارکنان وزارت آموزش و پرورش مانند کارکنان سایر وزارتخانه ها از مزایایی چون مأموریت، کارانه، اضافه کاری و ... بهره مند نیستند بی تردید میانگین حقوق و مزایای آنان از میانگین هزینه زندگی یک خانواده شهری کمتر است، در نتیجه کاهش جاذبه شغل معلمی و نارضایتی همکاران فرهنگی از اولین نتایج این اختلاف است. » هزینه مدرسه روستایی و کپری میراث دولت قبل اما اگر از هزینه های پرسنلی بگذریم، و بخواهیم هزینه های غیر پرسنلی یعنی آموزشی را بررسی کنیم وضع ناامید کننده تر است. بنا به گفته های وزیر آموزش و پرورش با توجه به گرفتاری های اقتصادی وزارتخانه اش، تنها یک و نیم درصد بودجه، صرف دیگر بخش های آموزش می شود؛ مانند کیفیت بخشی آموزشی، سر و سامان دادن به وضع آموزشی ۱۳ میلیون دانش آموز، ۱۰۵ هزار مدرسه که بیش از ۶۵ درصد آنها فرسوده اند و در کل با هدف های نوین آموزشی بسیار فاصله دارند، نزدیک ۳۰ هزار مدرسه روستایی که یا کپری و کانکسی اند و یا درخور آموزش نونهالان کشور نیستند، هزینه های به میراث مانده از وزارتِ وزیر پیشین با اجرای بی پایه و بی مطالعه ساختار ۶-۳-۳، وضع ناگوارو نگران کننده مدرسه های شبانه روزی عشایری و بودجه های قطره چکانی آنها، شرایط نابسامان و خطر خیزِ آمد و شد دانش آموزان روستایی در مجتمع های آموزشی روستایی، اوضاع تاسف انگیز آموزش در دانشگاه فرهنگیان و بودجه ناچیز و کمک هزینه های ناچیزتر دانشجویان و کاهش شدید آن در سال های گذشته و بی انگیزگی داوطلبان برای برگزیدن شغل معلمی و ... هزاران گرفتاری دیگر پیامد بی توجهی به بودجه سالانه آموزش و پرورش است. گرچه در بودجه سال ۹۵ ردیف های بودجه ای تازه ای گنجانده شده است و بی گمان امیدوار کننده است. برای نمونه برای نخستین بار ردیف جداگانه ای برای سرانه آموزشی و دانش آموزی - بودجه ای که دولت به ازای هر دانش آموز به مدرسه می دهد تا برای هزینه های جاری مدرسه هزینه شود- تعیین شده است. این کار برای آن است که آموزش و پرورش نتواند این بودجه را جای دیگری هزینه کند. این ردیف در بودجه سال بعد ۱۵۰ میلیارد تومان است. اما با یک حساب سر انگشتی می توان دریافت این پول بسیار ناچیز است! با تقسیم ۱۵۰ میلیارد بر شمار دانش آموزان کشور عدد ۱۱۵۳۹ تومان می رسیم. این عدد برای یک مدرسه دارای ۲۰۰ دانش آموز در یک سال، نزدیک ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان می شود! در دبیرستانی که سال گذشته کار می کردم تنها هزینه راه اندازی شوفاژش در میانه های پاییز، ۲۵ میلیون تومان شد! یا تنها در یک سال به ویژه پس از اجرای هدفمندی یارانه ها هزینه های جاری یعنی پول آب و برق و تلفن و گاز و نیاز های بهداشتی و سلامت دانش آموزان در این دبیرستان نزدیک به ۱۰ میلیون تومان می شد. این جدا از هزینه های تعمیر و نگهداری و هزینه های ناخواسته دیگر است. از این بدتر شما فکر کنید اگر این سرانه به یک مدرسه روستایی ۵ نفره برسد با این ۶۰ ، ۷۰ هزار تومان در سال چه کار می شود کرد؟ این بودجه شوربختانه باز هم دست مدیران را برای فشار به خانواده ها جهت دریافت کمک های دلخواهانه زورکی! باز می کند و باز هم شاهد چیرگی بیشتر نگاه کلی به آموزش و طبقه ای کردن دانش آموزان و خانواده ها خواهیم بود. نمونه های این چنینی ای در بودجه فراوان است مثلا بودجه سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس به ٨٢٢ میلیارد تومان رسید، آن هم با ۶۵ درصد مدرسه های فرسوده! بودجه دانشگاه فرهنگیان ٣٧٠ میلیارد تومان شده است با همه کمبودهای این دانشگاه، بودجه سازمان نهضت سوادآموزی هم ٢٨٠ میلیارد تومان با ۱۰ میلیون شهروند بی سواد مطلق و ... است. بودجه سال ۹۵ گرهگشای مشکلات عرصه آموزش و پرورش نیست در کل بودجه آموزشی کشور در سال ۹۵ نمی تواند گرهی از بی شمار دشواری های سامانه آموزشی باز کند و شوربختانه در بر پاشنه پیشین خواهد چرخید! این بودجه نشان دهنده دو چیز است. نخست بی توجهی دولت به نهاد آموزش به عنوان مهم ترین پایه توسعه کشور و حرکت در خلاف شعارهای کاربه دستان آموزشی و غیر آموزشی دولت و دوم کم کاری و ناتوانی دست اندرکاران آموزشی در گرفتن بودجه بیشتر در هنگام تقسیم آن. با این بودجه نه تنها نمی توان چشم به راه دگرگونی های شگرفت در آموزش بود بلکه بی گمان سیر قهقرایی نهاد آموزش در کشور ادامه خواهد یافت. امید است که نمایندگان مجلس در پایان عمر این دوره بتوانند یادگار خوبی از خود بر جا گذاشته و بودجه آموزشی را تا سقف توانایی خود بالا ببرند. ۱۷۹/
سه شنبه ، ۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موبنا]
[مشاهده در: www.mobna.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4]
-
گوناگون
پربازدیدترینها