تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 27 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام رضا (ع):هر کـس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راض...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816298426




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

به نظر یک عده من لوس و فضولم!


واضح آرشیو وب فارسی:تازه نیوز: دختر جهانگیر کوثری و رخشان بنی اعتماد در آغاز دهه چهارم زندگی اش تبدیل به یکی از امیدهای بازیگری نسل جوان سینمای ایران شده است. باران کوثری که خیلی زود و در سن 21 سالگی برای بازی در فیلم های «خون بازی» و «روز سوم» سمیرغ بهترین بازیگر بازیگر زن را از جشنواره بیست و پنجم فجر به دست آورد. او چند سالی است کمتر به عنوان دختر بنی اعتماد و جهانگیر کوثری شناخته می شود و رفته رفته هویت مستقلی برای خود دست و پا کرده هر چند خودش با اینکه همچنان زیر سایه نام پدر و مادرش باشد مشکلی ندارد و حتی به آن افتخار هم می کند:« من جزو معدود کسانی هستم که پدرو مادرم در این رشته بودند و در هر مصاحبه ای و روی هر صحنه ای که جایزه گرفتم خودم دوباره این را یادآوری و تاکید کردم که افتخار زندگی من این است که زیر سایه این دو اسم زندگی می کنم! چرا باید خودم، خودم را از زیر این سایه بیرون بیاورم.» کوثری که اصولا بازیگر کم حرفی است به تازگی به بهانه حضور در نمایش «شب آوازهایش را می خواند» به کارگردانی رضا گوران که در آن همبازی نوید محمدزاده و سعید چنگیزیان است گفتگویی با روزنامه اعتماد انجام داده که در بخش هایی از آن به سینما و حواشی چند سال اخیرش پرداخته است. بازیگر «لانتوری» معتقد است در بازیگری او را خیلی دیر جدی گرفتند آن هم در حالی که به زعم خودش به لحاظ کیفی خیلی دور از بقیه نبوده است. با این حال معتقد است از زمانی که وارد تئاتر شده این مسئله کمی حل شده. او که به گفته خودش در ده سال اخیر سالی حداقل یک تئاتر بازی کرده یکی از دلایل گرایش خود به تئاتر را تاثیر بالای بازیگری در این مدیوم روی بازی اش در سینما می داند و زمانی که در برابر انتقاد همیشگی این سال ها در خصوص حضور ستاره های سینما روی صحنه تئاتر قرار می گیرد می گوید: « کجای دنیا این طور نیست؟! مگر در برادوی هر فصل ستارگان سینما در تئاتر حضور ندارند؟! حرفم با آنهایی است که چنین نقدی دارند.» و در ادامه دلیل جالبی هم می آورد: « اصولا در سینمای هیچ جای جهان این طور نیست که حتما نقشی که بازیگر بازی می کند زمین تا آسمان با نقش قبلی متفاوت باشد. این {تئاتر} واقعا فرصتی برای هر بازیگر است. بازیگران درجه یک در جهان از آن استفاده می کنند. در ایران هم همین طور. یک عده هم استفاده نمی کنند. نکته بعد اینکه من اصلا به این اعتقاد ندارم که تئاتر ما ستاره محور شده. برای اینکه بازیگران جوانی دارند تئاتر کار می کنند. کارشان درجه یک است و اتفاقا کارشان بیشتر از تئاترهایی فروش می کند که مثلا از ستاره ها استفاده می کنند.» کوثری معتقد است همان طور که درهای سینما روی بازیگران تئاتر باز است، بازیگران سینما هم حق دارند اگر پیشنهاد خوب تئاتری دارند قبول کرده و بازی کنند: «به نظرم هر بازیگری حق دارد در همه عرصه ها فعالیت کند. این بی انصافی است که ما محدود کنیم. کسی جای کسی را نگرفته است. هر کارگردانی حق انتخاب دارد. نقش های متفاوت یک فرصت است. من خودم از آن بازیگرانی هستم که حتی به قیمت بد بازی کردن ترجیح می دهم متفاوت بازی کنم. نه اینکه بدانم بد می شود و بازی کنم، ریسک می کنم. می گویم من این را بازی می کنم و نمی دانم روی پرده چه می شود. مثلا در مورد فیلم «کوچه بی نام» من نمی دانستم روی پرده چه خواهد شد؟ در تک تک پلان ها همه تنم می لرزید و واقعا اگر اعتماد به نفسی که فرهاد اصلانی به من می داد، نبود و اعتمادی که هاتف علیمردانی داشت، نبود شاید این ریسک را نمی پذیرفتم.» بازیگر «قصه ها» معتقد است نویسنده ها، کارگردان ها و تهیه کننده ها ترجیح می دهند بازیگر را در شکلی که نمره قبولی می گیرد و در یک مرحله استانداردی از بازی، نگه دارند و این اتفاق باعث به وجود آمدن بازیگران محافظه کار در سینمای ایران می شود: «بازیگرهایی که به نظرم استعدادهای عجیب و غریبی هستند. بازی های فوق العاده ای از آنها دیده ایم. اما مدام با تشویق ها در همان مرحله نگه شان می داریم و مدام به این تکرار، نمره قبولی می دهیم. کاری می کنیم در همان شاکله، خودشان را حفظ کنند.» اما در چند سال اخیر باران کوثری جدا از بازیگری یک پای ثابت حاشیه های سینمایی و اظهار نظرهای سیاسی و اجتماعی هم بوده و به همین دلیل خیلی ها چندان دل خوشی از او ندارند. حتی بر سر همین رفتارها مدتی ممنوعیت فعالیت را به شکل تقریا غیر رسمی تجربه کرده است. او به خوبی از نگاه دیگران نسبت به خودش اطلاع دارد و حتی می داند دیگران چه تصورهایی از او دارند با این حال به نظرش بعضی چیزها ارزش دارد که برایشان هزینه بپردازد: «یک عده به نظرشان من لوسم! من فضولم! به نظرشان ادا در می آورم و همه اینها. من ابایی ندارم. حتی ترسی ندارم. برای اینکه من خودم هستم. من به غایت خودم هستم. حتی اگر حرف هایی می زنم که ممکن است برایم هزینه داشته باشد فقط به این دلیل است که فکر می کنم در یکسری شرایط وظیفه ما است که خودمان باشیم و وظیفه ما است که پنهان نکنیم. خودمان را پشت این پنهان نکنیم که ما هنرمندیم و حرف ما هنر ما است. یعنی ما هیچ کاری نمی کنیم جز کار هنری. به نظرم این پنهان شدن پشت موقعیت هنری و شهرت مان است برای اینکه هزینه ای نپردازیم. من از این نمی ترسم. بله من می دانم چه کسانی ممکن است از من خوش شان نیاید. عده ای اعتقادی مرا دوست ندارند، عده ای هم اتفاقا معتقدند به هنرمندانی که کمتر حرف می زنند. به نظرم در ناخودآگاه شان معتقدند به هنرمندانی که بیش از من خودشان را جدا از مردم می دانند. ممکن است برخی این حرفی را که می خواهم بزنم دوست نداشته باشند: به نظر من بازیگری یک شغل است. مثل نجاری. همان طور که یک نفر نجار است من بازیگرم. همین! نه بیشتر! من شهرتی دارم که مردم بهم داده اند و این یک وقت هایی هزینه دارد و من باید هزینه اش را بپردازم.» کوثری برای بازی در فیلم «کوچه بی نام» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از جشنواره سی و سوم به دست آورد. او معتقد است این سیمرغ خیلی بیشتر از سیمرغی که برای اولین بار به واسطه بازی در «خون بازی» و «روز سوم» گرفته بود به او چسبیده است و دلیلش را هم این گونه عنوان می کند: «خیلی نقش ریسکی بود! نقش من در فیلم «کوچه بی نام» خیلی ریسکی بود. یکی هم اینکه تازه دوباره بعد از مدتی کار نکردن برگشته بودم و این مثل تشویقی بود که خیلی بهش احتیاج داشتم. برای آنکه در آن دو سالی که کار کردم و بعد از دو سالی که کار نکردم خیلی زحمت کشیده بودم واقعا خیلی خودم را کشتم که برگردم به جایی که بودم و این در سینما خیلی کار سختی است. من به این معتقدم که آدم روندی برای خودش تعریف کرده و اینها تشویق هایی است در همان مسیر. مثل یک دونده ماراتن که وقتی تشویق می شود انرژی بیشتر می گیرد ولی مسیر که عوض نمی شود. مسیر درست را داشتید می رفتید. برای همین در همان مسیر حرکت می کنم. هیچ وقت به این فکر نکردم که حالا که تشویق شدم باید تصمیمات دیگری بگیرم. همان تصمیم هاست فقط با انرژی بیشتری چون تشویق شدم.» اما در بخش دیگری از این مصاحبه کوثری اذعان می کند برای بازیگر شدن هیچ کلاس بازیگری خاصی نرفته و فقط در در ورک شاپ های مختلف حضور داشته البته این ورک شاپ ها بیشتر در حوزه تئاتر بوده نه سینما. او خودش را نه بازیگر خوبی می داند و نه بد و فقط از لفظ بازیگر زحمتکش برای خودش استفاده می کند: «من بازیگر زحمتکشی هستم. من در تئاتر تا جایی که می شده از همه بزرگان آموخته ام. تمرین هایم را با جان و دل انجام داده ام و قدر این را دانسته ام که دارم با گروه هایی کار می کنم که حرفه ای هستند. من جلوی حسن معجونی و ستاره اسکندری و سعید چنگیزیان و... بازی کرده ام و بازی می کنم. سعی کرده ام قدر اینها را بدانم. از تک تک لحظات تمرینم تا جایی که می شده استفاده کرده ام.» ضمن اینکه بازی در تئاتر را برای بهتر شدن کیفی بازیگر در سینما بسیار تاثیرگذار می داند:«یکسری تمرین های اصولی در تئاتر هست مثل ایست، بیان، یا تمرین های فیزیکالی که بدن را آماده تر می کند. اینها طبیعتا تمرین های پایه ای است که اگر بلد باشید و وارد سینما شوید بهتر است ولی همه جای دنیا بازیگر سینما هم این تمرین ها را انجام می دهد. اشکال ما این است که برای سینما این تمرین ها را انجام نمی دهیم. برای سینما فکر نمی کنیم صدای مان مهم است. برای اینکه وضع سینما طوری است که ٢٠ سال می توانیم ستاره سینما باشیم در حالی که صدای مان گوشخراش است! وقتی هیچ اجباری برای رعایت این چیزها وجود ندارد، راه حلش هم این می شود که تئاتر کار کنید تا مجبور باشید اینها را یاد بگیرد بعد بروید سینما!»


دوشنبه ، ۵بهمن۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تازه نیوز]
[مشاهده در: www.tazehnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن