واضح آرشیو وب فارسی:ایسکا نیوز: به گزارش ایسکانیوز و به نقل از روزنامه شهروند، سمینار «کارتن خوابی و اعتیاد زنان» هم که روز پنجشنبه در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد، جایی بود برای همین بحث و نظرها و البته نمایش فیلم مستندی با نام «گزارشی درباره مینا» مستندی که ١٤ روز عید زندگی زنی کارتن خواب در حوالی میدان شوش را نشان می دهد. «حبیب الله مسعودی فرید»، معاون اجتماعی سازمان بهزیستی یکی از سخنرانان این سمینار بود. او از تناقض گویی درباره آمار زنان معتاد و کارتن خواب و شناخت کم ایرانی ها از کارتن خواب ها گفت: «یکی از موضوعاتی که نشان از شناخت پایین ما نسبت به کارتن خواب ها می دهد، آمار های متناقض است. کارتن خوابی مشکل بسیاری از کشورها است اما نحوه برخورد با آن مهم است. مثلا در آمریکا، استرالیا، لندن و ... گزارش هایی در رابطه با تعداد بی خانمان ها یا کارتن خواب ها دارند اما متاسفانه چنین چیزی در ایران وجود ندارد. از طرف دیگر اختلالات روانی، کودکی بد و ... از عوامل این موضوع در ایران است.» «فروغ عزیزی»، جامعه شناس و دبیر گروه مطالعات زنان انجمن جامعه شناسی ایران و محقق فیلم «گزارشی درباره مینا» هم در ادامه این سمینار گفت که آمار شهرداری در رابطه با تعداد کارتن خواب ها به علت مدل آمارگیری خودش پر از تکرار است و عدد بهزیستی هم به شکل دیگری برآورد شده است و هیچ کدام دقیق نیست. او گفت: «برای مثال بهزیستی می گوید در کل ایران ١٥ هزار کارتن خواب وجود دارد و شهرداری در آماری دیگر می گوید تعداد کارتن خواب های تهران ١٥ هزار نفر است. شاید تنها چیزی که میان این آمار ها مشترک است این باشد که بین ٥ تا ١٠ درصد این تعداد را زنان تشکیل می دهند.» او ادامه داد: «خانه برای زن ها فراتر از سرپناه حتی فراتر از یک نظام مکانی اجتماعی است. خانه برای او مکانی است که کنترل عرصه ای است که در آن قدرت دارد، بی خانمانی برای زن ها از دست دادن خیلی از اینها است.» او همچنین طبق تجربیات خود گفت که تاکنون زنی را ندیده است که کارتن خواب باشد و قبل از کارتن خوابی یک بار تجربه خشونت جنسی را نداشته باشد. اما «پیام روشن فکر»، جامعه شناس و دبیر گروه علمی - تخصصی فقر، رفاه و سیاست انجمن جامعه شناسی ایران که یکی دیگر از سخنرانان این سمینار بود، نظر متفاوتی در این مورد داشت: «در بعضی موارد داشتن آمار هیچ فایده ای ندارد. کم یا زیاد بودن کارتن خواب ها حق آنها را کم یا زیاد نمی کند. ما باید به آنها حقشان را بدهیم.» قسمت دیگری از این سمینار نمایش فیلم مستند «گزارشی درباره مینا» بود؛ مستندی که ١٤ روز عید زندگی زنی کارتن خواب در حوالی میدان شوش را نشان می داد. این داستان زندگی این زن در این مستند است: «او نامش مینا بود، برای قرار گرفتن میان کارتن خواب ها مانند مرد ها لباس می پوشید و معتاد هم بود، اما چیزی که درباره زندگی کارتن خواب ها جالب بود نحوه ارتباط آنها بود. آنها برای هم مثل خانواده ای بودند که خودشان نداشتند. مینا سگ هایی داشت که مثل فرزندانش بودند و دیگر کارتن خواب ها هم مثل خانواده اش بودند. اما چه بر سر او آمد تا چنین زندگی داشته باشد؟» او در قسمتی از مستند از همسرش گفت، از این که با او به مدت ٢ سال در سلطان آباد در خانه ای به سختی زندگی کردند و ٢ یا ٣ ماه بعد از بارداری، مینا همسرش را در تصادفی با موتورسیکلت از دست می دهد؛ اتفاقی که شنیدن خبرش منجر به سقط کودک مینا می شود و او بعد از مدتی به شرایط الان می رسد؛ شرایطی که بدون شک تاثیرش آن گذشته تلخ بوده است. در ادامه این نشست، کارگردان این فیلم مستند که «کاوه مظاهری» است، درباره این مستند گفت که آن محله خانه سابق مادربزرگش بوده و این به بهتر شدن رابطه او با بی خانمان ها کمک کرده است. مظاهری درباره این که چرا این فیلم را درباره مینا ساخت، گفت: «بار اولی که مینا را دیدم، او به من گفت بیا داخل، درواقع هیچ بیرون داخلی وجود نداشت ولی این که برای او در ذهنش چنینی چیزی وجود داشت باعث شد تا من این فیلم را درباره او بسازم.» به گفته مظاهری، او برای ساختن این فیلم ١٤ روزه ٨ ماه در کنار این گروه از کارتن خواب ها بود، با آنها شام می خورد و ... تا اعتماد آنها را جلب کند. او در پاسخ به سوالی درباره این که چرا در مستند تجاوز های جنسی و خطرات نشان داده نشده است، گفت که این اتفاقات در میان کارتن خواب ها وجود داشته است اما نشان دادن آن شرایط را برای آنها سخت تر می کرده است. «خاطره» که یک زن بهبودیافته از اعتیاد است، یکی دیگر از سخنرانان این سمینار بود. او از خاطراتش درباره حضورش در کمپ ترک اعتیاد لویزان گفت: «خاطره هستم، رهایافته به مدت ٢ سال و ١١ ماه به سن دخترم، فیلم درباره مینا حتی ٥ ثانیه هم از زندگی یک کارتن خواب را نشان نداد. در لویزان مددکار ها به جای یاری ما را تضعیف می کردند؛ شما آدم نمی شوید، شما به جایی نمی رسید و ... .» او ادامه داد: «مامور ها شناسنامه ام را آتش زده و بچه ام را به شیرخوارگاه برده بودند.» اما او خاطرات تلخ و عجیب زیادی هم دارد. خاطره که در دره فرحزاد کارتن خواب بود از کسی به اسم محمد دراز می گوید؛ کسی که از او به عنوان شرور دره فرحزاد یاد می شود و چندی پیش بازداشت شد. محمد دراز از معتاد ها دفاع می کرد و حتی به خاطر ما با برادرش دعوا می کرد ولی ماموران وقتی می آمدند باتوم بود که به سمت صورت ما می آمد.» او در ادامه گفت که معتاد از یک چیز می ترسد، آن هم مامور است: «جمع آوری معتادها فایده ای ندارد چون آنها کسی را ندارند، باید بعد از ترک حمایت شوند.» «حبیب الله مسعودی فرید»، معاون اجتماعی سازمان بهزیستی اما با شنیدن سخنان «خاطره» نظر دیگری در این باره داشت. او گفت به تازگی از کمپ شفق بازدید کرده و وضع بهتر شده است. او می گفت که ممکن است کمپ شفق مشکلی داشته باشد ولی در کمپ ها حداقل غذا وجود دارد. «داریوش محمدی»، کارشناس مسائل اجتماعی هم که یکی دیگر از سخنرانان این سمینار بود، گفت که حدود ٦٠ درصد مردم می گویند کمپ ها خارج از شهر درست شود. طبق گفته داریوش محمدی که مقاله ای به نام «بی خانمان ها به ما چه می گویند، ما چقدر می شنویم، چقدر بلدیم» را خواند حدود ٣٠٠ هزار خانه خالی در ایران وجود دارد. او گفت: «کارتن خواب ها انتظاراتی از ما ندارند. ما به خاطر سیاست زدگی مداخله های بد و ناقصی در زندگی کارتن خواب ها می کنیم.» در این سمینار یک دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق کیفری و جرم شناسی در پاسخ به سوالی که خودش مطرح کرد که آیا کارتن خواب مجرم نیست، گفت: «کارتن خوابی اختلال ثانویه است و آنچنان که عموم فکر می کنند جرم نیست ولی زمانی اجازه ورود داریم که از زندگی قبل او خبر داشته باشیم.» 20106
شنبه ، ۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسکا نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]