واضح آرشیو وب فارسی:لحظه نیوز: روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: یک نماینده رد صلاحیت شده می گوید عدم التزام به اسلام را نمی توان تشخیص داد. درباره این استدلال های ضعیف باید گفت: اگر اعتقاد و ایمان امری قلبی است، ارتکاب رفتاری مغایر با آن ناقض «التزام» است.روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: یک نماینده رد صلاحیت شده می گوید عدم التزام به اسلام را نمی توان تشخیص داد. علی مطهری گفته است: وقتی اعلام می شود یک نامزد به استناد ماده 28 رد صلاحیت شده، یعنی اعتقاد شخصی و التزام علمی آن نامزد به اسلام دچار مشکل است؛ در حالی که اعتقاد و ایمان امری قلبی و غیرقابل تشخیص است. وی یادآور شد: چگونه می توان تشخیص داد که چه کسی به اسلام ایمان قلبی دارد و چه کسی ایمان ندارد. مطهری خاطر نشان کرد: اسلام درخصوص اعتقاد دینی و ایمان تنها به شهادتین قائل است و فارغ از آن، هنگامی که از اعتقاد و ایمان صحبت می کنیم، در واقع درباره امری قلبی صحبت می کنیم که برای کسی قابل تشخیص نیست و نه من می توانم درباره ایمان شما اظهارنظر کنم و نه شما می توانید درباره ایمان بنده، نظری بدهید. وی افزود: درباره مسئله التزام عملی به اسلام نیز هنگامی که چنین ادعایی راجع به کسی مطرح می شود، یعنی آن فرد مرتکب گناه کبیره مثل شرب خمر شده است و سوال اینجاست که چگونه می توان چنین ادعایی را ثابت کرد. او با بیان این که نمی توان بی دلیل عدم احتراز صلاحیت افراد را به استناد بند یک ماده 28 اعلام کرد، یادآور شد: این ادعا معانی بسیاری دارد و گاهی به یک روحانی اعلام می شود که به استناد بند یک ماده 28 صلاحیت کاندیداتوری مجلس را ندارد و این در حالی است که آن فرد روحانی سال ها به عنوان امام جماعت گروهی از مردم نماز خوانده و مردم به او اقتدا کرده اند و به نظر می رسد باید این مشکلات سریع تر حل شود. درباره این استدلال های ضعیف باید گفت 1- اگر اعتقاد و ایمان امری قلبی است، ارتکاب رفتاری مغایر با آن ناقض «التزام» است. به عنوان مثال کسی که مرتکب فتنه انگیزی و بغی می شود هرچند مدعی اسلام و ایمان باشد و خود را جزو السابقون هم بنامد، مانند برخی سران و دست اندرکاران فتنه 88 -که مشمول حکم الهی «الفتنه اشد من القتل» و «اکبر من القتل» هستند و از مدار خارج شده اند. 2- ملاک نمایندگی مجلس شورای اسلامی یا خبرگان و یا ریاست جمهوری، شهادتین گفتن نیست؛ چه اینکه اصحاب اردوگاه جمل و شام در برابر امیرمومنان(ع) و اردوگاه یزید در کربلا هم شهادتین می گفتند و نماز می خواندند و بعضا سابقه رزمندگی داشتند اما آن روز در خدمت طاغوت و جور و در برابر جبهه اسلام قرار داشتند؛ مانند همین امروز که جماعتی عمله با مزد و بی مزد آمریکا و انگلیس و اسرائیل شده اند و مثلا از بی بی سی (بی سیم اعلام اسم رمز کودتا در 28 مرداد) به عنوان اصلاح طلب جدید معرفی می شوند. 3- لازم نیست فرد فقط شراب بخورد تا عدم التزام او به اسلام ثابت شود. بدتر از شرابخواری- که دارای آسیب های به مراتب محدودتری است - فتنه گری، ساختارشکنی و مقابله با اسلامیت و جمهوریت نظام است که به وضوح و به کراّت در سال 1388 دیدیم. 4- احتمال التزام یک ملبس به لباس روحانیت به اسلام امر غیرمترقبه ای نیست که اگر این گونه بود اولیای دین نمی فرمودند «هنگامی که عالِمی فاسد شود عالَمی را فاسد می کند». به تعبیر امام راحل(ره) چنین کسانی دزد لباس پیامبرند. مگر بر صیصاهای عابد مستجاب الدعوه درگاه الهی نبود و مگر خداوند درباره خیانت نمی فرماید «کمثل الشیطان اذقال للانسان اکفر فلما کفرقال انّی بری منک». آیا قرآن این عالم عابد مستجاب الدعوه را در سرانجام کار، کافر معرفی نمی کند؟ و آیا براساس منطق دینی منافقین حتی بدتر از کفار نیستند؟! آیا خداوند درباره منافقان نمی فرماید «قاتلهم الله. خدا آنان را بکشد». آیا این جماعت اظهار اسلام نکرده و شهادتین نگفته اند که خداوند به پیامبر امر می کند حتی بر جنازه آنها هم نماز نخواند؟ امروز منافق کیست؟ منافق کسی است که ادعای خط امام و انقلاب کند اما به دعوت و زیر بیرق او، روی «اسلام» جمهوری اسلامی خط بکشند و با شال سبز، بیرق امام حسین(ع) را آتش بکشند و بگویند اگر خون حسین]ع[ در کربلا ریخته شد، به خاطر خشونت طلبی جدش]ص[ بود و حق با یزید است(!)
پنجشنبه ، ۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لحظه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]