واضح آرشیو وب فارسی:یزدی نیوز: به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار یزدی ها( یزدی نیوز) سر زدن به موزه ها، فیلم دیدن در سینما، تماشای تئاتر، حضور در برنامه های فرهنگی فرهنگسراها، دیدن مسابقات ورزشی، رفتن به پارک ها و شهربازی ها و حضور در اماکن تاریخی. مرکز آمار ایران می گوید ایرانی های شهرنشین به صورت میانگین فقط ۹ دقیقه از وقت روزانه خود را صرف این تفریحات و به طور کلی هرگونه تفریح دیگری می کنند. آمار دقیق تر این است: مردان ۱۱ دقیقه در روز برای تفریح وقت می گذارند و زنان هفت دقیقه. آماری که این مرکز اواخر شهریور منتشر کرد مربوط به شهرنشینان بالاتر از ۱۵ سال است. آماری که احتمالا اگر۲۱ میلیون جمعیت روستایی را هم در نظر بگیرد میانگین کمتری برای تفریح خواهد داشت. حتی اگر میانگین فعالیت های ورزشی این افراد را هم در کنار فعالیت های تفریحی قرار دهیم به میانگین 25 دقیقه در روز خواهیم رسید. شهرنشینان ۱۶ دقیقه در روز به صورت میانگین را با ورزش می گذرانند. میزان تفریح در افراد بین ۱۵تا ۲۴ سال هم که طبیعتا باید وقت بیشتری را در این حوزه بگذرانند چندان بالا نیست. میانگین ۱۴ دقیقه در شبانه روز، ۱۸ دقیقه در مردان و ۹ دقیقه در زنان. تفریح مقاومت افراد را دربرابر فشارها بیشتر می کند تاثیر تفریح بر روان افراد آن قدر بدیهی هست که نیازی به تاکید نداشته باشد. اصغر کیهان نیا، روان شناس تفریح را مراقبت کردن از مغز می داند و می گوید: «اگر افراد بدون تفریح بگذرانند متأسفانه مشکلاتی پیدا می کنند. مغزی که پرکار و فعال است، نیاز به مراقبت دارد و این مراقبت تفریح است. پرکاری معمولا خستگی عصبی به همراه دارد و بازدهی را پایین می آورد و روان فرد را کسل می کند. شاید خود فرد هم نداند که دلیل رفتار هایش چیست؟ اما این افراد زود عصبانی می شوند و میزان اشتباهات و درگیری های افراد با دیگران و توانایی ارتباط آن ها با خانواده و بچه هایشان کم می شود. فرد هدفمند معمولا کسی است که در عین کار ساعاتی را برای تفریح می گذارد.» او به تجربه خود در زمینه مشاوره همسران مدیران و تجار که معمولا درگیری های زیادی دارند اشاره می کند و می گوید: «معمولا همسران آن ها شکایت دارند که زندگی آن ها فقط به پول ختم شده است و خود آن ها هم درگیری های کاری و مشغله را بهانه می کنند. توصیه ما به آن ها معمولا این است که ۱۰درصد از وقت خود را برای تفریح کردن در کنار خانواده بگذراند.» تاثیر تفریح بر کودکان را کیهان نیا بزرگ شدن در محیطی آرام تر و ارتباط بهتر آن ها با والدین می داند. او هم چنین منتقد گذراندن اوقات با غذا خوردن در رستوران ها به اسم تفریح است و تفریح را آزاد کردن کودک درون تعریف می کند. کیهان نیا می گوید: «کسانی که فرصت کافی برای تفریح ندارند دیر یا زود ناگزیرند وقت خود را صرف معالجه بیماری کنند. تفریح و خنده می تواند آندورفین مغز را آزاد کند و آزاد شدن این ماده باعث می شود فرد احساس خوبی نسبت به خود داشته باشد.» او تفریح را یکی از مکانیزم های دفاعی بدن دربرابر فشارهای بیرونی می داند و می گوید: «بدترین روزهای آدم زمان هایی است که تفریح نکرده است. مطمئنا تفریح نکردن باعث افسردگی هم می شود و زمینه افسردگی ایجادمی کند.» کمبود تفریح یا کمبود امکان تفریح نمی توان تأثیر کمبود مکان های تفریحی را در کم بودن تفریح در شهرنشینان ایران نادیده گرفت. هیچ یک از امکان های تفریح در شهرها و روستا متناسب با جمعیت کشور نیست. آخرین آمار تعداد سینماهای کشور مربوط به سال ۱۳۹۲ است که تعداد پرده های سینما را با عدد ۲۴۷ نمایش می دهد. براساس آماری که در وب سایت انجمن سینماداران وجود دارد از میان ۱141 شهر کشور تنها 61 شهر دارای سینما هستند و بقیه بدون سینما باقی مانده اند. در واقع بیشتر از ۴۳ میلیون نفر از جمعیت کشور حتی دسترسی به سینما هم ندارند تا حق انتخابی برای رفتن یا نرفتن به سینما داشته باشند. به گزارش روزنامه بهار، میانگین دسترسی به سینمای کشور به ازای هر ۳۰۳هزار نفر یک سینماست. آماری که البته بی شباهت به فاجعه نیست. تعداد سالن های سینما البته وضعیت بهتری نسبت به سالن های تئاتر در سراسر کشور دارد. بسیاری از استان های کشور حتی یک سالن که مختص به تئاتر باشد ندارند. اجراهای نمایشی، جز نمایش های کمدی و موزیکال که هرازچندگاهی در سالن های چندمنظوره شهرها اجرا می شود تنها در کلانشهرها و شهرهای بزرگ رواج دارد. آن چه در مورد شهربازی ها می شود گفت هم بیشتر شبیه به یک مرثیه است. تهران، جایی که به نسبت امکانات بیشتری را برای تفریح در اختیار ساکنانش قرار می دهد تنها یک شهربازی دارد که البته متعلق به ۴۰ سال پیش است. با اغماض هم برخی پارک های دارای اسباب قدیمی بازی در شهرهای مختلف را می توان شهربازی دانست. تعداد شهربازی ها حتی به یک شهربازی در استان هم نمی رسد و دسترسی مردم ایران به شهربازی ها به ازای هر دوونیم میلیون نفر یک شهربازی است. البته که تعداد پارک هایی که شهربازی محسوب می شوند در آمار رسمی بیشتر است، اما محدودیت اسباب های آن ها شکل شهربازی را از آن ها گرفته است، البته آمار نشان می دهد استانداردها در مورد شهربازی ها چندان هم بالا نیست. از نظر آماری، فقط تعداد موزه های ایران به استانداردهای جهانی نزدیک است. ۴۳۰ موزه در کشور وجود دارند که بالاتر از میانگین های جهانی است، اما در این حوزه تعداد بازدیدکنندگان پایین تر از حد انتظار است.مجموعه کتابخانه های کشور هم در آخرین آمار رسمی ارائه شده ۱۷۰۶ کتابخانه بوده است. به این ترتیب میانگین دسترسی به کتابخانه ها فارغ از تعداد کتاب های آن ها به ازای هر 44هزار نفر یک کتابخانه بوده است. این آمار البته مربوط به سال 87 است و قرار بوده تا پایان سال ۹۳، تعداد کتابخانه ها به سه هزار کتابخانه برسد.
پنجشنبه ، ۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزدی نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]