تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804548974
تهدیدی جدی برای جشنواره فیلم فجر وقتی سودای سیمرغ کیفیت را به حاشیه می برد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: تهدیدی جدی برای جشنواره فیلم فجر
وقتی سودای سیمرغ کیفیت را به حاشیه می برد
جشنواره فیلم فجر که می بایست رویدادی برای تحقق سینمای ملی و اسلامی با مولفه های مشخص خود باشد به ملغمه ای از سیاستگذاری های گوناگون بدل می شود.
تا بهار زمستانی سینمای ایران تنها دو هفته باقیمانده. برگ های تقویم که به دومین دوشنبه بهمن سال 94 برسند همزمان با آغاز جشن های سی و هفت ومین سالگرد پیروزی انقلاب، سی وچهارمین جشنواره فیلم فجر نیز کلید خواهد خورد. رویدادی که بین هنرمندان و اصحاب رسانه به آغاز سال نوی سینمای ایران معروف است. این جشنواره با وجود نشاط و پویایی که بین اهالی و تماشاگران سینما ایجاد می کند واجد کمبودها و معضلاتی چه در بعد محتوا و چه در شکل اجراست که برخی از آنان، دیگر خصلتی مزمن پیدا کرده و به جزئی از جشنواره بدل شده اند. اما برخی از هنرمندان سینما و کارشناسان این عرصه معتقدند که در چند سال اخیر جشنواره فجر از بعد محتوایی نیز افت محسوسی داشته است. شاید بخشی از این افت محتوایی به فاصله گرفتن جشنواره از بدنه مردمی آن بازگردد. غلبه فرهنگ و شیوه کار جشنواره های خارجی در شیوه اجرا و آیین های جنبی این رویداد هنری باعث شده تا بسیاری از علاقه مندان مردمی سینما قرابت چندانی با آن در خود نبینند. این سبک کاری هم در سطوح ملموسی همچون برگزاری مراسم فرش قرمز، نحوه پوشش هنرمندان و مهمانان، شیوه اهدای جوایز و… دیده می شود و وهم ناظر بر محتوای آثار تولیدی و سیاست های حاکم بر برگزارکنندگان است. وقتی کسب سیمرغ هدف غایی شرکت کنندگان در جشنواره باشد، ارتقای کیفی و محتوایی آثار به حاشیه می رود. در ماه های منتهی به برگزاری جشنواره، شناخت دبیر، ترکیب هیئت داوران،تعداد بخش های رقابتی و سیمرغ های اهدایی به دغدغه محافل سینمایی و رسانه ای تبدیل می شود در حالی که کمتر کسی به پیامدهای بنیادین این جشنواره برای سینمای ایران توجه دارد. نتیجه این فرایند این است که جشنواره فیلم فجر که می بایست رویدادی برای تحقق سینمای ملی و اسلامی با مولفه های مشخص خود شود هرسال به ملغمه ای از سیاستگذاری های گوناگون بدل می شود.در چنین شرایطی، تنها بهانه ای برای تجمع عوامل سینما و سینما دوستان و نمایش و داوری آثار و درنهایت اهداء جوایز به تعدادی از اردا که آن هم همیشه با حواشی خاصی همراه بوده است. گلایه های حاج کاظم! اخیرا «پرویز پرستویی» در گفت‌وگو با خبرگزاری «ایسنا» با بیان این که برخلاف گذشته، تمایلی به حضور در جشنواره فجر ندارد گفت:« شنیدم الان برای بازیگران برای حضور روی فرش قرمز لباس طراحی می‌شود که جزو محالات است پایم را روی آن فرش بگذارم. فرهنگ من ایرانی است. من باید با فرهنگ و دنیای خودم این چیزها را آموخته باشم تا بتوانم بپذیرم. اگر در هالیوود این کار را می‌کنند، مرتبط با فرهنگشان است و من هم که می‌بینم، لذت می‌برم. ما بیاییم به جای آنکه تزئینات این جشنواره را زیاد کنیم، قضاوت‌هایمان را درست کنیم و مثل سال‌های 60 و 70 کمی دوستانه‌تر و مهربان‌تر برخورد کنیم». این بازیگر شناخته شده تاکید کرد: «الان به هم احترام نمی‌گذاریم و مسائل شخصی‌مان را با کارهای هم تلافی می‌کنیم. طرف یک‌سال زحمت کشیده اما برای کارش گروکشی کرده و با خصومت آن‌را ارزیابی می‌کنیم و عوامل دیگر هم چوب آن خصومت را می‌خورند. الان خیلی راحت به هم تهمت و افترا می‌زنیم و مشکلات شخصی‌مان را در قضاوت دخیل می‌کنیم». وی افزود:« این‌ها را که می‌بینم، اصلا جشنواره برایم اهمیتی ندارد. سال گذشته هم دو فیلم داشتم و اگر رفتم، به احترام کارگردان‌های آنها بود و بعد از آن دیگر کسی من را ندید. فقط با دیدن وضعیت به‌اصطلاح کاخ جشنواره متحیر شدم و آرزو کردم نیروی انتظامی آنجا نریزد که متاسفانه ریخت. من آدم دگمی نیستم اما چرا باید مرعوب فضای آن طرف شویم. این‌را به‌عنوان عضو کوچکی از خانواده هنری می‌گویم که کمی خودمان باشیم و این ماسک را از روی صورتمان برداریم. متأسفانه خودمان نیستیم». دغدغه پرستویی درباره افت محسوس جشنواره فجر پیش از این نیز توسط بسیاری از بازیگران و فیلمسازان با سابقه کشور عنوان شده بود. با این حال این گونه اظهارنظرها تنها در ایام برگزاری جشنواره و چند روزی پس از اختتامیه است و معمولاً به بوته فراموشی سپرده می شود. این که خصلت رقابتی و شور و هیجان ناشی از آن برای پویایی و جذابیت این رویداد لازم است پذیرفتنی است، اما توجه بیش از حد به این مولفه، غفلت از بهبود کیفیت برگزاری جشنواره و آثار تولید شده در آن را در پی دارد. نتیجه این غفلت هم آشفتگی سینمای ایران است. به یکباره در یک دوره خاص، یک گونه خاص سینمایی غلبه پیدا می کند و گونه های دیگر راکد شده وبه حاشیه می روند و باز در دوره ای دیگر و جشنواره ای دیگری همان ژانرهای مطرود به نمونه های محبوب مدیران سینمایی تبدیل می شود. این فراز و فرودها و فقدان یک سیاستگزاری عملیاتی نقطه ضعف اصلی جشنواره فیلم فجر است. باید نقطه تمرکز اصحاب رسانه، عوامل برگزاری و شرکت کنندگان در جشنواره، از داوری ها و سودای سیمرغ کمی هم به سمت بهبود کیفی آثار سینمایی معطوف شود. در این صورت می توان به شکل گیری جشنواره ای جریان ساز و نه صرفاً سرگرم کننده امیدوار شد. پایگاه رصد انتهای متن/
http://fna.ir/9V0UNJ
94/10/30 - 01:29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]
-
گوناگون
پربازدیدترینها