واضح آرشیو وب فارسی:تهران پرس: به گزارش تهران پرس ، زیاده روی و مداومت در شوخی کردن مذموم است. اما در حد کم و با شرط اینکه همراه با دروغ، غیبت، رنجش دیگران، شرمندگی و تمسخر مردم نباشد، امری است پسندیده که از آن به بذله گویی تعبیر می شود و موجبات شادمانی و نشاط افراد را فراهم می کند. رسول اکرم(ص) فرمود: من شوخی می کنم اما در شوخی ام جز سخن حق نمی گویم. نقل می کنند امیرالمومنین(ع) مکرر مزاح می فرمود تا آنجا که منافقین این را برای او عیب و نقص می شمردند. روزی حضرت با سلمان شوخی کردند. سلمان گفت: این است که خلافت تو را به مرتبه چهارم انداخت. (معراج السعاده ص 465) از امام صادق(ع) منقول است که «ضحک المومن تبسم» خنده مومن، لبخند زدن است. (نصایح لقمان حکیم ص 254) خنده پیامبر(ص) و ائمه(ع) تبسم بود، بطوری که فقط دندان ها دیده می شد بدون اینکه صدا و قهقهه داشته باشد. مضرات شوخی زیاد از جمله پیامدهای منفی شوخی زیاد عبارت است از: موجب ریختن آبرو است و انسان را خوار و کوچک می کند. گاه موجبات دشمنی و قهر دوستان را فراهم می سازد. ممکن است باعث خجل نمودن و آزردن برادران شود. دین را ذوب می کند همچنانکه آب، نمک را در خود حل می نماید. نور ایمان را از انسان می گیرد و مروت و مردانگی او را سبک می سازد و از همه مهمتر توجه انسان را از آخرت دور می کند. پیامبر(ص) تاکید می فرمود: اگر آنچه را که من می دانم شما نیز می دانستید، قطعا زیاد گریه می کردید و کم می خندیدید. شخص بزرگی به فرزندش گفت: پسرم، با مردان و اشخاص بزرگ شوخی نکن زیرا ممکن است که کینه تو را به دل بگیرند و با انسانهای فرومایه و کم ظرفیت نیز مزاح نکن زیرا ممکن است نسبت به تو جرأت و جسارت پیدا کنند. (معراج السعاده صص 466 - 465 و مجموعه ورام ج 1 صص 219-216 و آداب معاشرت صص 94-93) نمونه هایی از شوخی های سالم نقل می کنند. بانویی نزد پیامبر(ص) آمد و از شوهرش شکایت کرد. حضرت فرمود: شوهرت را نمی شناسم، راستی همان کسی است که در چشمش سفیدی هست؟ گفت: نه، چشم های شوهرم سالم است و سفیدی ندارد. فرمود: آیا دور سیاهی چشم را سفیدی فرا نگرفته؟ گفت آری چشم همه مردم چنین است. فرمود: منظور من هم همین است. وقتی حضرت با این کار اورا خوشحال کرد، مطالبی فرمود تا پیش خانواده برگردد و با شوهر خویش سازگار باشد. (داستانهای روایی ص 495) زنی خدمت رسول خدا(ص) آمد و گفت: به من شتری بدهید تا سوارش شوم. فرمود: یک بچه شتر به تو می دهم. زن گفت: بچه شتر به چه کار من می آید؟ نمی توانم سوارش شوم. فرمود: مگر شتری هست که بچه شتری نباشد؟ روزی رسول اکرم(ص) با علی(ع) مشغول خوردن خرما بودند. حضرت خرما می خورد و هسته اش را جلو علی(ع) می گذاشت. وقتی دست کشیدند، تمام هسته ها جلو امیرالمومنین(ع) جمع شده بود. فرمود: یا علی، تو چقدر پرخوری؟ علی(ع) فرمود: یا رسول الله، پرخور کسی است که خرما را با هسته اش می خورد. شوخی چنانچه با مسخره و استهزاء همراه باشد و موجب اذیت دیگران شود حرام است. معنای مسخره این است که کسی را تحقیر و اهانت کنی و طوری دیگران را بر عیوبت و نواقص او توجه دهی که باعث خنده آنها شود. این عمل گاهی توسط تقلید از گفتار و رفتار دیگران و گاهی به وسیله ایماء و اشاره محقق می شود. پیامبر(ص) فرمود: کسانی که مردم را مسخره می کنند در مقابلشان دری از درهای بهشت گشوده شده و به آنها گفته می شود، بشتابید، بشتابید. وقتی آنان باتمام اندوه وغم خود را به در می رسانند، ناگهان در بسته می شود. بار دوم و سوم و همینطور بارها دری باز و سپس بسته می شود. تا جایی که وقتی دری باز می شود و به آنها می گویندا بشتابید، دیگر از جای خود تکان نمی خورند. (اخلاق شبرص 231-232). منبع: کیهان
سه شنبه ، ۲۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تهران پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]