واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
طنز؛ دادگاه های اینستاگرامی!
هموطنان عزیزمون مدتی است که با حضور پرفشارشون، فضای مجازی رو آبستن حوادث می کنن و به جهانیان نشون میدن که همچنان به وظایف ملی و میهنی خودشون حساسن.
ماهنامه خط خطی - آیدین سیار سریع: هموطنان عزیزمون مدتی است که با حضور پرفشارشون، فضای مجازی رو آبستن حوادث می کنن و به جهانیان نشون میدن که همچنان به وظایف ملی و میهنی خودشون حساسن. یکی از این وظایف، تشکیل سریع دادگاه های صحرایی در صحراهای اینستاگرام است. به این ترتیب که هر گاه احساس بشه که شخص شناخته شده ای کار خلاف عادتی انجام داده یا حرف خلاف عادتی زده، فورا خودمون رو به پیج این عزیز می روسونیم و توی کامنت ها حکم نهایی مون رو صادر می کنیم.
بین احکاممون هم یه تبرئه هست، یه اعدام و یه تبعید. البته حکم ها بیشتر اعدامه ولی تبعید هم گهگاه استفاده میشه. مثلا یکی رفته خارج مدل موی سرش رو عوض کرده، اون وقت یکی که تو محل خودشونم به زور راهش میدن میاد می نویسه: «همونجا بمون بدبخت، دیگه نمی تونی برگردی.»
فی المثل ایشون حکم تبعید صادر کردن. یه سری حکم خلع سِمَت هم داریم که اینها رو کسانی که عمر خودشون رو صرف مبارزه کردن (تقریبا 18 سال از 19 سال عمرشون) صادر می کنن، با این جمله: «لیاقت عنوان دختر ایرونی رو نداری، متاسفم که نتونستی راه صدف رو ادامه بدی!»
حالا در این راه خطیر (صادر کردن حکم متناسب با جرم) ممکنه کسانی باشن که با احکام ما مخالفت کنن. خب غلط می کنن. اینها رو باید ابتدا با زبان منطق، و در ادامه اگه مقاومت کردند، با فحش سر جای خودشون نشوند. در همین راستا کامنت ها معمولا به این شکل شروع می شن:
- دوست عزیز با تمام احترامی که برایتان قائلم اما در این زمینه با شما همدل نیستم و با آرای جان لاک موافقت بیشتری دارم.
+ قربانت گردم ضمن احترام به نظرات شما باید بگویم سخت در اشتباهید. بگذارید به حدود آزادی در اندیشه شارل دومونتسکیو مراجعه کنیم»... بعد از یه مدت می بینیم طرف با زبون خوش به راه راست هدایت نمی شه، برای همین کم کم این لوس بازی ها رو کنار می ذاریم و تبادل نظر رو از لحاظ شکلی تغییر می دیم و سعی می کنیم صادقانه تر رفتار کنیم.
واسه همین تو کامنت های آخر می بینی دو طرف دعوا توجه شدیدی به نان و غلات مبذول می کنن و با دعوت همدیگه برای ادامه کار در همان نانوایی که قبلا مشغول بودن میگن: «برو نونتو بده» یا از همدیگه می خوان که وارد کوره نانوایی ما بشن و در آن بمیرند، به این شکل: «بیا برو تو نونم باوم. چندتا فحش هم به بازیگر مربوطه می دیم که با چهارتا تار مو اعصابمون رو از صبح به هم ریخته. یه دختره هم تو کامنت ها بود که چشممون گرفته بود، به اونایی که بهش فحش دادن فحش می دیم و بعد تو دایرکت از دلش درمیاریم. یه چندتا فحش هم همینجوری می ندازیم وسط صاحابش بیاد برداره. بقیه رو هم از عمل شنیع کوه خواری منع می کنیم و می گیم: «کوه اضافی نخورید» و با خیالی آسوده و طیب خاطر از پیج میایم بیرون.
بله عزیزان، ما اینیم. نصف روز تلاش می کنیم بقیه رو هم شکل خودمون بکنیم، نصف دیگه رو صرف جنگیدن برای آزادی می کنیم. خیلی هم همه راضی ان. مشکلی بود بگین بریم تو نونوایی حلش کنیم.
تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 204]