واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا آنلاین: «زنده بودن»؛ بله زنده بودن یکی از چیزهایی است که در زندگی بسیار فراموش می شود. زنده بودن یعنی چه و چرا باید زنده باشیم و چطور ممکن است که زنده بودن را فراموش کنیم.موجود زنده یعنی موجودی که می تواند زیبا بماند و تناسب ها و تقارن ها و نظم وجود خودش را حفظ کند و این عملیات با انتخابگری اتفاق می افتد؛ «در عشق زنده باید! کز مرده هیچ ناید!» مرده نمی تواند کاری بکند و چیزی از او برنمی آید. کسی که بی عرضه است زنده نیست؛ کسی که تنبل است زنده نیست؛ کسی که احساس نمی کند زنده نیست؛ کسی که احساسش را بروز نمی دهد زنده نیست؛ برای زنده بودن به معنای واقعی باید بسیار با عادت زده شدن جنگید. ما عادت داریم که عادت کنیم. حتی اگر شما در کنار بهترین و زیباترین آبشار جهان زندگی کنید، عادت عادت کردن بعد شش ماه، حواس شما را درقبال آن همه زیبایی کور می کند. برای این موضوع شعر خوب یکی از بهترین درمان هاست. شاعر گفته است: «صبح ها وقتی خورشید درمی آید متولد بشویم!» بهتر از این نمی شود گفت که چطور می شود با روزمرگی و مرگ جنگید. کودکان بهترین اساتید زندگی هستند. در روایات ما آمده است که کودکان جزو «اولیا» هستند و «ولی» بهترین بهره را از عشق و زندگی دارد. کودکان هر چیزی را حس کرده و دریافت می کنند با همان کیفیتی که باید. یادم هست اولین باری که دخترکم یخ خورد چه حس شگفتی داشت. حسی که مثلا اگر به ما بگویند میلیاردر شده ای آن حس را پیدا می کنیم. چرا ما از خوردن یخ این حس را پیدا نمی کنیم؟ چرا ما لیموشیرین را مثل بچه ها نمی خوریم؟ چرا ما مثل یک کودک نمی توانیم از تماشای نور ماشین ها پشت پنجره خانه لذت ببریم؟ این ها همه به خاطر بیماری هولناک «عادت» است. شعر بخوانیم و سعی کنیم هرچند وقت یک بار بادقت در احوالات کودکان، به کودکی بازگردیم. برای کودک هر حرکتی معجزه است. یک بار توفیق داشتم اولین ایستادن یک کودک را ببینم. هیچ وقت یادم نمی رود. هربار می ایستیم واقعا ماجرا همان اندازه شگفت است ولی ما بعداز مدتی این را احساس نمی کنیم و فقط وقتی دوباره ارزش کارهای ساده زندگی مان را درک می کنیم که خدای نکرده به دلیل بیماری مثلا آن توانایی را از دست بدهیم. چند روز پیش به دلیل بیماری نمی توانستم حتی یک لیوان آب را بدون درد بنوشم و حدود ١٠ روز این وضعیت را داشتم. حالا دوباره می فهمم آب خوردن چه معجزه ای است. برای اینکه عادت نکنیم باید یاد بگیریم ارزش واقعی هر اتفاق ساده ای را مثل کودکان احساس کنیم و یک نکته مهم دیگر این است که باید احساسمان را بروز بدهیم . بروز احساس خودش موضوع یک یادداشت دیگر است و ان شاءا... اگر عمری باشد و توفیقی، درباره اهمیت نشان دادن احساسات هم خواهم نوشت.
دوشنبه ، ۲۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]