محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830191468
پیش تازی تراریختگان در دولت محیط زیستی
واضح آرشیو وب فارسی:موبنا: بعد از اعطای وام ۲۵ میلیون تومانی برای خرید خودرو، آن هم درست در روزهایی که آلودگی هوای کلانشهر ها امان مردم را بریده بود و علت هم وجود همین خودرو ها اعلام شد، حال نوبت به صدور مجوز تولید انبوه محصولات دستکاری شده ژنتیکی در برنامه ششم توسعه رسیده است تا بار دیگر ثابت شود حفاظت از محیط زیست و سلامتی مردم همچنان در کشور ما جزو اولویت ها محسوب نمی شود و در حد یک شعار باقی می ماند. آرزو میرزاخانی: موج استفاده از محصولات تراریخته در زمان آقای احمدی نژاد و با حمایت رئیس انجمن زیستی کشور آغاز شد. اما در همان زمان چند تن از مسئولان همان دولت با ورود یا تولید این محصولات دستکاری شده ژنتیکی مخالفت کردند. علت هم خطراتی بود که تراریخته ها برای زندگی انسان و محیط زیست به دنبال داشتند. برخی از این مخالفت ها سبب شد تا کم کم دعوا بر سر استفاده از محصولات تراریخته بالا بگیرد و مدتی بعد قانون «ایمنی زیستی» به تصویب مجلس هشتم شورای اسلامی برسد. قانونی که بر اساس ماده ۲ آن، دولت صراحتا مکلف شد تا از تولید، کاشت، رهاسازی، واردات، صادرات و مصرف محصول تراریخته، حمایت و تسهیلات لازم رابرای آن فراهم کند. بهزاد قره یاضی از حامیان استفاده از محصولات تراریخته در کشور است. او در سال ۸۸ رئیس انجمن زیستی کشور بود و با ابراز خرسندی از تصویب قانون ایمنی زیستی در مصاحبه ای اعلام کرد: «بر اساس این طرح هر گونه تحقیق و آزمایش در حوزه ژنتیک و محصولات تراریخته (ترانس ژنتیک) کاملا آزاد بوده و تولید انبوه، تجاری سازی، مصرف و صادرات آن نیز با رعایت قانون مجاز شمرده می شود.» در مقابل اصرارهای قره یاضی به استفاده و تولید محصولات تراریخته در کشور و اعتراف او به لابی گری در مجلس شورای اسلامی برای تصویب قانون حمایت از محصولات تراریخته، برخی کار شناسان، فعالان محیط زیست و حتی رئیس سازمان محیط زیست وقت (خانم واعظ جوادی)، انتقاد تندی به این اقدام کردند. بیشترین نقد ها بر این اساس مطرح شد که کشت گیاهان تراریخته یا «ترانس ژنتیک» از سوی اغلب سازمان های علمی و زیست محیطی بین المللی منع شده است چراکه استفاده از این محصولات، انسان را در معرض بیماری های خطرناک و ناشناخته قرار داده و پیامدهایی ایجاد خواهد کرد که شاید مهار آن به سختی ممکن باشد. پروفسور علی یخکشی، استاد سابق دانشگاه گوتینگن آلمان، در آن زمان اعلام کرد که کشت چنین محصولاتی خطرساز خواهد بود و نیازمند سال ها تحقیق آن هم از سوی مؤسسات واجد شرایط، مطمئن و بی طرف است. به گفته او: «در مجموع به این سوال که آیا تغییرات ژنتیکی به انسان منتقل می شود یا نه خیلی صریح و واضح نمی شود پاسخ داد. باید خیلی محتاط بود و نتایج تحقیقات مؤسسات و پژوهشگران کشورهای مختلف که طویل المدت کار کردند را به دست آورد و بعد تصمیم گرفت». تراریخته ها گونه های بومی کشور را تهدید می کنند محمد درویش نیز که آن زمان از فعالان محیط زیست کشور بود در مصاحبه ای گفت: «اتفاقات کشورهای دیگر، مانند کشورهای آسیای جنوب شرقی، یا نگرانی های اروپا، آلمان و آمریکا نشان می دهد که این نوع گیاهان اثرات غیرقابل پیش بینی بر روی مصرف کننده که انسان باشد گذاشته اند. حتی بیم آن می رود که جهش های ژنتیکی اتفاق بیفتد. ایران سرزمینی است که اکنون ۱۷۲۸ گونه اندمیک دارد. گونه اندمیک، همان گونه انحصاری است، یعنی فقط در ایران وجود دارد. این ۱۷۲۸ گونه بسیار رقم قابل توجهی است، با توجه به اینکه این تعداد تقریبا برابر با گونه های اندمیک قاره اروپاست. آن وقت ما بیاییم با کشت گونه های تراریخته عرصه را برای گونه های بومی تنگ تر کنیم و در واقع گونه های تراریخته مثل گونه های مهاجم عمل خواهند کرد که به تدریج سبب می شوند تا گونه های بومی و محلی ما که در طول میلیون ها سال به این سرزمین عادت کردند و تمام عوارض شان شناخته شده خدشه دار شوند؛ این هم حرکتی کاملا نابخردانه است، چون گونه های بومی مثل کتاب خطی یگانه می مانند که اگر بسوزند، دیگر سوخته اند و قابل تجدید حیات نخواهند بود. او که اکنون مدیر دفتر مشارکت های اجتماعی سازمان محیط زیست است، همچنان با تاکید بر عدم استفاده از محصولات تراریخته به «قانون» می گوید: «هنوز چندین مشکل درباره محصولات تراریخته وجود دارد که حل نشده است. به همین خاطر مقررات سختگیرانه ای در اتحادیه اروپا در خصوص تولید و استفاده از این محصولات وضع شده است. بسیاری از فعالان و متخصصان محیط زیست هم کمپین هایی را در اغلب کشورهای جهان به خصوص اروپا و شرق آسیا به راه انداخته اند تا با این محصولات مقابله کنند. علاوه بر این ها دلیلی که طرفداران رفتن به سمت محصولات تراریخته اعلام می کنند این که دنیا دارد به سمتی می رود که با محدودیت زمین برای تولید غذا مواجه است و آفت های ناشناخته ای در حال به وجود آمدن است و ما باید به سمت محصولاتی برویم که نیازمند آب کمتر و مقاوم به آفات است. به همین خاطر مجاز هستیم که به سمت دستکاری ژنتیکی برویم». به گفته درویش، بر اساس آمارهایی که فائو در سال ۲۰۱۵ منتشر کرده است، دست کم از مجموع چهار میلیارد تن، یک و سه دهم میلیارد تن از مواد غذایی که سالانه در دنیا تولید می شود، به دست مصرف کننده واقعی نمی رسد و نابود می شود. حتی یک بریتانیایی این رقم را تا ۲ میلیارد تن هم برآورد کرده است. بنابراین بین ۳۵ تا ۵۰ درصد از مواد غذایی ای که تولید می شود و با صرف هزینه های میلیاردی عملا به دست مصرف کننده واقعی نمی رسد. بنابراین اگر ما بتوانیم مصرف را مدیریت کنیم و محصولاتی که در حال خارج شدن از دسترس است نیازی به استفاده از روش های افزایش تولید نداریم. مدیر دفتر مشارکت های اجتماعی سازمان محیط زیست با سیاسی خواندن موضوع گیاهان تراریخته، تاکید می کند: «طرفداران این نظریه در بدنه دولت حضور دارند و با لابی گری توانسته اند استفاده و واردات این محصولات را رایج کنند. در صورتی که این موضوع نباید وارد بازی های سیاسی شود. سازمان محیط زیست و وزارت جهاد کشاورزی اکنون با این محصولات مخالف هستند». ناصر کرمی، سردبیر خبرگزاری مستقل محیط زیست هم منتقد دیگری بود که اعتراض خود را نسبت به محصولات تراریخته در روزنامه همشهری چنین اعلام کرد: «در قانون ایمنی زیستی چند نکته وجود دارد. این قانون به شدت و یک جانبه به نفع کسانی است که به صورت صنعتی و گسترده و تیراژ بالا می خواهند محصولاتی که دستکاری ژنتیکی شده اند را در ایران استفاده کنند. در این قانون اهرم های کنترلی به حداقل ممکن رسیده است. مثلا در جایی که به عنوان هیأت داوری تعیین شده، ترکیب تیم را جوری تعریف کرده اند که می شوند، خود آقای قره یاضی و ملبوبی و آن انجمن زیستی. یعنی خود آدم هایی که در تولید این ماجرا ذی نفع هستند، در هیأت داوری قرار دارند. یعنی این ها آمدند یک جورهایی از سازمان محیط زیست و وزارت بهداشت خلع ید کرده اند و خودشان جنبه کنترلی را به عهده گرفتند». انتقاد دیگری که به محصولات تراریخته وارد بود و همچنان هست، عدم برچسب گذاری این محصولات است. با وجود اعتراض های بسیاری که به این موضوع شد اما همچنان محصولات تراریخته ای که تولید یا به کشور وارد می شود برچسب شناسایی ندارد و آقای قره یاضی هم در مصاحبه ای علت آن را هزینه بر بودن این کار اعلام کرده است. این در حالی است که تمامی محصولات تراریخته ای که به مردم عرضه می شود باید برچسب شناسایی داشته باشند چراکه این حق ذاتی افراد است که بدانند چه محصولی را استفاده می کنند و باید بتوانند بین محصولات دستکاری شده یا ارگانیک حق انتخاب داشته باشند. هشدار وزارت جهاد کشاورزی نسبت به محصولات تراریخته اکنون حدود ۱۰ سال از آغاز بحث ها بر سر تولید و واردات محصولات تراریخته به کشور می گذرد. محصولاتی که از طریق دستکاری ژنتیکی تولید می شوند و معایب و مزایای استفاده از آن ها هنوز در جوامع علمی به اثبات نرسیده است. چندی پیش علی کرمی، مدیر عامل شرکت موسسه توسعه صنعت بیوتکنولوژی، بخش هایی از کتاب «ژن های تغییر یافته، حقیقت تحریف شده» را بر روی یک شبکه اجتماعی قرار داد و از تحقیقاتی خبر داد که بر اساس آن ها محصولات تراریخته نه تنها به نفع جوامع در حال توسعه نیستند بلکه سلامتی انسان ها را هم تهدید می کنند. او در صفحه شخصی خود درباره این تحقیق چنین نوشته است: «این کتاب در ۱۴ فصل و دو پیوست در ۵۱۱ صفحه و ۸۲ صفحه زیر نویس توسط استیون دروکر وکیل برجسته و مستقل آمریکایی نوشته شده است که در طی پیگیری ۱۰ ساله پرونده حقوقی بر علیه FDA سازمان غذا و داروی آمریکا بر اساس قوانین حقوقی به اسنادی محرمانه از شرکت های بزرگ تولیدکننده محصولات تراریخته دسترسی پیدا کرده که با اطلاع از محتوای آنان پیگیر موضوع روند ارزیابی محصولات کشاورزی دستکاری شده درآمریکا شده است. او با بررسی هزاران صفحه سند متوجه شده که در باره محصولات تراریخته به مردم واقعیات موجود گفته نشده است. بنابراین گیاهان تراریخت بر اساس ادعاهایی که می شود نه تنها به محیط زیست کمک نکرده و کاهش مصرف سموم را در پی نداشته است بلکه موجب افزایش مصرف سموم و ایجاد ابر آفات و علف های هرز مقاوم نیز شده است.» این پروفسور بیوتکنولوژی در نوشته های خود مدعی شده که سالانه ۵/۵ میلیارد دلار صرف وارد کردن محصولات تراریخته به کشور می شود. در صورتی که هیچ آزمایشگاهی برای تایید صلاحیت این محصولات در گمرک کشور وجود ندارد. در عین حال آمارهایی از کشت محصولات تراریخته در کشور اعلام شده که به گفته او هیچ نظارتی از سوی شورای ملی ایمنی زیستی بر آن ها نیست. برنامه ششم توسعه و تاکید دولت بر حمایت از تولید انبوه محصولات تراریخته با وجود تمامی مخالفت های ذکر شده با تولید و استفاده از محصولات تراریخته در کشور، اخیرا تصمیم دولت یازدهم بر حمایت از این محصولات و قید بندی با عنوان «مقابله با فناوری هراسی» در برنامه ششم توسعه، بسیاری از فعالان زیست محیطی و مخالفان این محصول را بهت زده کرد چراکه آقای قره یاضی که حامی استفاده از محصولات تراریخته است مسئولان دولت قبل را به فناوری هراسی متهم کرده و در مصاحبه ای گفته است که مسئولان دولت احمدی نژاد باعث شدند که استفاده از محصولات تراریخته حمایت نشود و این افراد فناوری هراسی را در جامعه رواج داده اند. این بند از قانون برنامه ششم توسعه در صفحه ۱۵۰ قانون اعلام شده است و نشان می دهد که دولت قرار است در سال های آینده حمایت قاطعی از محصولات تراریخته در کشور داشته باشد. همان محصولاتی که بسیاری استفاده از آن ها را به شدت خطرناک و مغایر سلامت مردم می دانند. هرچند که سال هاست بدون برچسب به کشور وارد و روانه بازار مصرف می شوند و مردم هم اطلاعی از نوع آن ها ندارند. ۱۷۹/
یکشنبه ، ۲۷دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موبنا]
[مشاهده در: www.mobna.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها