محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829652267
شاه رفت یا فرار کرد؟!
واضح آرشیو وب فارسی:اهروصال: رژیم «پهلوی» یکی از مهم ترین موانع پیشرفت، توسعه و استقلال ایران در قرن حاضر است که با پایه گذاری و نهادینه ساختن انحرافات اساسی در زمینه های مختلف، کشور را به سمت «عقب ماندگی های مضاعف»، «بی هویتی فرهنگى» و «وابستگی های گوناگون به بیگانگان» سوق داد.به گزارش اهروصال، رژیم «پهلوی» یکی از مهم ترین موانع پیشرفت، توسعه و استقلال ایران در قرن حاضر است که با پایه گذاری و نهادینه ساختن انحرافات اساسی در زمینه های مختلف، کشور را به سمت «عقب ماندگی های مضاعف»، «بی هویتی فرهنگى» و «وابستگی های گوناگون به بیگانگان» سوق داد؛ اما با بیداری و قیام اسلامی مردم مسلمان، این خاندان ننگین، برای همیشه برچیده شدند و نظام اسلامی با حمایت گسترده مردم، توانست ضمن جلوگیری از این انحطاط و عقب ماندگى، زمینه های دستیابی میهن اسلامی مان به قله های پرافتخار پیشرفت و تعالی در عرصه های مختلف را فراهم کند که بحمدالله دستاوردهای شگرف و بسیار درخشانی به دنبال داشته است؛ چنانکه بنا بر گزارش اخیر شورای اطلاعات ملی آمریکا، در خلال ۲ دهه آینده، ایران به صف قدرت های عمده جهانی می پیوندد.(۱) موضوعی که در این میان تعجب همگان را برمی انگیزد، تبلیغات عوامل فراری و وابسته به بیگانگان است که درصددند با تحریف واقعیات تاریخى، وضعیت کشور در رژیم پهلوی را در هاله ای از افسانه ها درآمیخته، در حال پیشرفت و ترقی جلوه دهند. این قبیل خیال پردازی ها در حالی است که علاوه بر حافظه تاریخی ملت آگاه ایران که بزرگ ترین و «آگاهانه ترین» انقلاب جهان(۲) را به وجود آوردند، محققان و صاحب نظران داخلی و خارجی که به بررسی علل فروپاشی رژیم پهلوی و پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته اند، دیدگاهی کاملاً منفی نسبت به برنامه ها و دستاوردهای رژیم پهلوی – که سرانجام با ایجاد نارضایتی عمیق مردم ایران از وضعیت موجود، زمینه ها و شرایط لازم را برای انقلاب اسلامی فراهم ساخت – دارند. نوشتار حاضر، با مروری بر ویژگی های روانشناختی و ساختار حکومت «محمدرضا شاه»، به بررسی پیامدهای مدیریتی رژیم پهلوی و علت «فرار شاه از کشور» می پردازد. روانشناسی پهلوی ها یکی از ویژگی های مهم در ارزیابی سطح کارآمدی نظام های سیاسى، بررسی ویژگی های شخصیتی رهبران و مدیران ارشد آنان است که این ویژگی در نظام های سلطنتی که خواست و اراده شاه، محور تمام تصمیمات و خط مشی های نظام سیاسی است، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در بررسی چگونگی حکومت خاندان پهلوی نیز که حکومتی خودکامه و مبتنی بر اراده شاه بود، شناخت این ویژگی های شخصیتی و چگونگی تأثیرگذاری آنها بر جهت گیری های مدیریتى، حائز اهمیت است. این ویژگی ها عبارتند از: ۱- روحیه دیکتاتورى محمدرضا در خانواده ای دیکتاتورمحور پرورش یافت. این مساله عامل مهمی در شکل گیری شخصیت او بود. در چنین فضایى، یک نفر حاکم بر اعمال و رفتار دیگران است؛ فقط دیکتاتور تصمیم می گیرد؛ هدف تعیین می کند؛ وظیفه افراد را مشخص می کند و همه باید بدون چون و چرا، مطابق میل او رفتار کنند. او می تواند از دیگران انتقاد کند؛ اما خود نقدپذیر و پاسخگو نیست. شخصیت، تمایلات و احتیاجات مجموعه، به هیچ وجه، مورد توجه نیست. در این محیط، همواره ترس و وحشت بر افراد غلبه دارد. از محبت و احساس امنیت، خبری نیست.(۳) بزرگ شدن محمدرضا در چنین محیطى، با الگوی تربیتی «رضاخان»، باعث شد که او نیز یک دیکتاتور شود؛ نسبت به زیردست، خشن و بی رحم باشد و نسبت به بالادست، کاملاً تمکین نماید؛ همان گونه که نسبت به انگلیس و آمریکا در تمام دوره سلطنتش، چنین بود.(۴) ۲- فقدان اعتماد به نفس «ماروین زونیس» در کتاب «شکست شاهانه»،(۵) با توجه به محور بودن شخص شاه در حکومت و نقش تعیین کننده تصمیمات فردی او، به بررسی روانشناسی شخصیت شاه پرداخته است. به نظر وى، محمدرضا به دلیل نحوه تربیت دوران کودکی و نوجوانی ناشی از تربیت او در یک محیط زنانه و سپس قرار داشتن در کنار پدری مستبد، فردی مردد و فاقد اعتماد به نفس بار آمده بود و به همین دلیل، فاقد اراده لازم و قدرت تصمیم گیری صحیح در مسائل مهم کشور بود. ۳- بلندپروازى «خودشیفتگی» و عقده «خودبزرگ بینی» ارثی از رضاخان و در کنار آن، پایین بودن ضریب هوشی و فکری محمدرضا، باعث خودبزرگ بینى، تخیل افراطی و بلندپروازى در نحوه رفتار و مدیریت او شده بود. «فردوست» درباره استعداد شاه، چنین می نویسد: «محمدرضا در ریاضیات، بسیار ضعیف بود و اصولاً حوصله فکر کردن نداشت. او از همان کودکى، اهل تفکر عمیق و همه جانبه نبود؛ زود خسته می شد و بیشتر علاقه داشت پیشنهادات را بپذیرد».(۶) «اسدالله علم» نیز در خاطرات خود می گوید: «شاه از هر چه مطالعه است، متنفر است».(۷) از منظر روانشناسى، هنگامی که قدرت استدلال در فرد ضعیف باشد، او بیشتر تمایل به مسائل «کمى»، «ظاهری» و «سطحی» دارد. چنین نگرشی در ۳۷ سال سلطنت محمدرضا به چشم می خورد. تکیه بیش از حد به غرب و جلب نظر آمریکا به هر قیمت، برای حمایت از خود، خرید تسلیحات انبوه، برپایی مراسم و جشن ها و بذل و بخشش های فراوان، همگی ناشی از چنین نگرشی در شاه بود. آمریکا نیز به این حالت شاه دامن می زد. شاه مبالغ زیادی به روزنامه ها و مجلات خارجی باج می داد تا در وصف او بنویسند و انتقادی از حکومت او به عمل نیاورند. «فریدون هویدا» در کتاب «سقوط شاه» می نویسد: «توهمات عظمت گرایانه شاه به قدری او را از حقایق دور ساخته بود که حتی سازمان «سیا» نیز ضمن گزارش محرمانه ای در سال ۱۹۷۶/۱۳۵۵ش شاه را به عنوان مردی که خطرات ناشی از عقده خودبزرگ بینی او را تهدید می کند، توصیف کرده بود».(۸) اشتیاق و تمایل زیاد به تملق و چاپلوسی و تعریف از وی نیز سبب می شد که وی درک صحیحی از حقایق جامعه نداشته باشد و واقعیات کشور را به خوبی نشناسد. ۴- بی اعتقادی مذهبى محمدرضا تحت تربیت خانوادگى، سیاست اسلام ستیزی و غرب زدگی رضا شاه و تحصیل در غرب – که از سوی انگلیسی ها و برای آشنا کردن وی با فرهنگ و ارزش های غربی انجام شد – بشدت فردی بی اعتقاد به مذهب گردید. از این رو، بدون ملاحظه به فرهنگ مذهبی جامعه ایران، بی محابا مشروب می خورد و با زنان بی شمار، ارتباط داشت و خانواده و اطرافیانش غرق در فساد بودند. او تقویم اسلامی را به تاریخ شاهنشاهی تغییر داد و کارهای ضدمذهبی دیگری انجام داد که همه از روحیه بی اعتقادی و ضدیت او با اسلام، حکایت دارد. «فرح پهلوی» در مصاحبه با رادیو «لس آنجلس»، درباره مذهب شاه و اعتقادات مذهبی او می گوید: «شاه، اعتقادات مذهبی نداشتند و بویژه در این سال های آخر حکومت شان، مرتباً مورد مدح و چاپلوسی قرار می گرفتند و بشدت، بی دین شده بودند و حتی بدشان نمی آمد که توصیه «امیرعباس هویدا» را به کار ببندند [هویدا از شاه خواسته بود تا رسمیت دین اسلام را لغو و به بهاییان اجازه فعالیت گسترده بدهد]؛ اما از مردم، بشدت می ترسیدند و وحشت داشتند که مردم علیه ایشان دست به شورش بزنند. به همین خاطر، از هویدا خواستند تا دولت در خفا، وسیله رشد بهاییان را فراهم کند.»(۹) و تنها در مواقع خطر، ترس و تهدید و برای فریب توده های مردم، به مذهب متوسل می شود؛ در روز عاشورا، روی صندلی در مسجد می نشست یا لباس احرام می پوشید و به زیارت کعبه می رفت یا در حرم مطهر امام رضا(ع) حاضر می شد و زیارت می کرد. هنگامی که به مسافرت می رفت، روحانی دربار، او را از زیر قرآن عبور می داد و در موارد متعدد، اظهار می کند که از الهامات مذهبی و حمایت ائمه علیهم السلام برخوردار است.(۱۰) ۵- فساد و هوسرانى عقده ها و کمبودهای عاطفی دوران کودکی و پرورش در محیطی که قدرت را وسیله ای برای ارضای امیال و هواهای نفسانی خود می دانست و بی اعتقادی مذهبى، سبب شد تا محمدرضا که با پادشاهى، قدرت و امکانات وسیعی پیدا کرد، از ثروت این ملت، برای تسکین حالات بیمارگونه خود، خرج های فراوانی کند. «تاج الملوک»، مادر محمدرضا شاه، ضمن بیان خاطراتش از هوس بازی های فرزندش دفاع کرده، ضمن تایید وجود روابط میان شاه و «طلا»، آورده است: «این، حق پسرم بود که همسر و معشوقه را توأمان داشته باشد. اگر انسان شاه باشد و نتواند از پادشاهی خود لذت ببرد، پس چه فرقی با یک رعیت ساده دارد».(۱۱) از این رو، شاه در فساد اخلاقى، حد و مرزی نمی شناخت و اصول اخلاقی را رعایت نمی کرد. در میان زنانی که به کاخ شاه رفت و آمد می کردند، همه تیپ زن دیده می شد؛ از «ماریا اشنایدر»، ستاره نوجوان فیلم های بی پروای جنسی گرفته، تا دختر صاحب سینمای ایران که یک ارمنی بود(۱۲) و در این راه، بیت المال کشور، صرف هوسرانی و کام جویی های خاندان پهلوی می شد. علاوه بر مفاسد اخلاقى، خاندان پهلوى، عقده و حرص و ولعی سیرناشدنى، در جمع ثروت داشتند. شاه به بهانه های مختلف، هر روز بر ثروت، املاک و کاخ های خود و اطرافیانش، در داخل و خارج، می افزود. «بنیاد پهلوی» با استفاده از موقعیت و اقدامات غیرقانونی خود، نظیر «کازینوهای قماربازی» و «کاباره ها»، «رانت خواری» و «استفاده های انحصاری از امکانات»، «معاملات»، «صنایع» و «وام ها»، «موادمخدر»، «قاچاق عتیقه» و…، منابع مالی سرشاری را عاید خانواده پهلوی کرد.(۱۳) مطبوعات آمریکایى، اموال و دارایی شاه را تا ۳۵ میلیارد دلار برآورد کرده اند. اشرف پهلوی نیز توانست از راه های غیرقانونی و سوء استفاده از موقعیتش، یکی از «ثروتمندترین افراد خاندان پهلوى و از سرمایه داران بزرگ جهان» شود و اکنون نیز در «نیویورک»، «پاریس»، «رم»، «مونت کارلو» و چند نقطه دیگر جهان، اقامتگاه های مجلل و باشکوه دارد.(۱۴) حیف و میل گسترده بیت المال و جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی که بیش از ۳۰۰ میلیون دلار هزینه دربر داشت، با ولخرجی ها و اتلاف بی حد و حصر سرمایه های ملی کشورمان، در حالی انجام شدند که متجاوز از نیمی از جمعیت کشور در روستاها و حومه شهرهای بزرگ، در فقر و فلاکت و تنگدستی به سر می بردند و در اکثر شهرها و روستاهای کشور، اثری از وسایل اولیه و مقدماتی یک زندگی ساده برای عامه مردم، وجود نداشت(۱۵) که «ثریا»، در توصیف آنها می نویسد: «محلات جنوب شهر[ تهران] با جوی های سرباز که آب کثیف آن، پس از عبور رختشوی خانه ها و آلوده شدن به کثافات ولگردان و سگ ها، به مصرف خوراک مردم می رسد، بچه های مفلوج، زنان و پیرمردان گرسنه، گل و لای کوچه ها که خانه های شان شباهتی به خانه ندارد، محلاتی که فقر کامل بر آنها حکمفرماست و توان شکایت نیز ندارند».(۱۶) «فساد اخلاقى»، «تکبر و تفرعن»، «فساد جنسى»، «فساد مالی» و «فساد دینی» که با ظهور رژیم پهلوی همزاد دربار بود، تمام تار و پود دربار را درنوردیده، با ایجاد «بدبینى»، «بی اعتمادی» و «نارضایتی های» گسترده، مردم مسلمان ایران را سخت به عکس العمل واداشت. به گفته «ژان لوروریه»، روزنامه نگار فرانسوى، «اگر در کوچه و خیابان از ایرانیان بپرسید که چرا رژیم را مورد انتقاد و سرزنش قرار می دهند و جواب آنها را جمع کنید، فساد و انحطاط اخلاقی رژیم، در ردیف اول پاسخ آنها خواهد بود».(۱۷) ۶- فقدان پایگاه مردمى «فریده دیبا»، مادر فرح دیبا، درباره خصوصیات دامادش می گوید: «محمدرضا به دلیل تربیت غربی اش، مردم را کوچک و ذلیل و زبون می انگاشت و جان کلام اینکه افراد مقابل خود را فاقد شخصیت می خواست! اگر کسی در برابر او خودی نشان می داد، درجا، کنار گذاشته می شد. او مایل بود هرکاری در مملکت انجام می شود، به حساب او گذاشته شود و دوست داشت همه نوکر و کارگزار او باشند… در ارتش نیز همین سیاست را دنبال می کرد. امرا و فرماندهان ارتش، مشتی افراد پیروپاتال و به راستى، بی عرضه بودند. محمدرضا بویژه در ارتش، سعی می کرد افراد بی عرضه و نوکرصفت و بله قربان گو و حقیر را مصدر امور کند. من در مراسم رسمی یا میهمانی ها، می دیدم که چطور افسران عالی رتبه ارتش، حتی کفش محمدرضا را می بوسیدند. این افسران، فاقد هر نوع شخصیت بودند».(۱۸) در حکومت پهلوى، مردم و نهادهای مردم سالار، کوچک ترین جایگاهی نداشتند، شاه می کوشید طی دوران حکومت ۳۷ ساله خود، با تکیه بر پول نفت، ارتش ۷۰۰ هزار نفرى، دستگاه های مخوف امنیتى، همانند «ساواک»، «ایجاد حکومت ترور»، «وحشت»، «شکنجه»، «اعدام» و «سرکوب گسترده و بیرحمانه مخالفین»، «منحصر نمودن قدرت» و «امکانات کشور به گروهی خاص»، مانند شبکه هزار فامیل و بهره مندی از حمایت بی دریغ بیگانگان، به طور دائم، کنترل خود را بر جامعه و سیاست ایران، افزایش دهد. به این ترتیب، بحران سیاسی در سراسر کشور، به خاطر تجمع نارضایتی های مردم، کنترل و سرکوب شدید، تمرکزگرایی بیش از حد، مبارزه علنی با اسلام و اعتقادات مذهبی مردم، رواج ابتذال و بی بندوبارى، فقدان بحث و آزادی سیاسى و احساس عمومی این مساله که فساد و عدم کارآیی حکومت، به نحو غیر قابل تحملی فزونی گرفته، فراگیر شد.(۱۹) ۷- بیگانه پرستى و وابستگى افزون بر «ابتذال سیاسى»، «فساد اخلاقى و مالی»، رژیم پهلوی در اندیشه و عمل، غرب زده و سرسپرده انگلیس و آمریکا بود. محمدرضاشاه، همانند پدرش رضاشاه، به قدرت رسیدن و بقای حکومت خویش را مدیون بیگانگان می دانست. روزنامه «نیویورک تایمز» می نویسد: «پس از کودتا، شاه گیلاس خود را با تعارف به «روزولت»، رئیس بخش سیا در خاورمیانه برداشت و گفت: من تاج و تخت خود را به خدا، مردم کشورم، ارتشم و به شما مدیونم».(۲۰) در حقیقت، کشور در دوره پهلوى، حیاط خلوت و منطقه نفوذ قدرت های جهانی بود. آنها در عزل و نصب مقامات ارشد، نمایندگان مجلس، تصویب یا رد لوایح و قوانین، امضای قراردادها و پروتکل ها، سیاست گذاری ها و…، نقشی آشکار و پنهان داشتند(۲۱) و ایران به تمام معنا، فاقد استقلال سیاسی بود. انتخاب نخست وزیر و وزیران، اغلب از بین افراد وابسته به سازمان های جاسوسی آمریکا و فراماسونری صورت می گرفت. «آماری که از وابستگی های افراد شناخته شده هیأت وزیران «هویدا»، «آموزگار»، «شریف امامی» و «ازهاری» به دست آمده، حکایت از آن دارد که ۳۸ درصد آنان فراماسون، ۲۴ درصد عضو سیا و ۲۱ درصد عضو ساواک بوده اند».(۲۲) رژیم شاه در جنبه های مختلف «سیاسى»، «اقتصادى»، «فرهنگى»، «امنیتی» و «نظامى» به آمریکا و غرب پیوند خورده بود و در راستای تأمین منافع بیگانگان، بدون توجه به فرهنگ، نیازها و شرایط موجود در داخل کشور، تنها مجری سیاست هایی بود که بیگانگان به اسم مدرنیزاسیون، برای تحقق اهداف و منافع خود به شاه دیکته می کردند و به صورت طبیعى، اجرای این برنامه ها، نه تنها نتوانست کشور را به سوی پیشرفت و خودکفایی سوق دهد، بلکه با ایجاد مشکلاتی در ابعاد مختلف، باعث عقب ماندگی هرچه بیشتر آن شد. نداشتن برنامه مشخص اقتصادى، تک محصولی شدن اقتصاد و وابستگی به صادرات نفتى، رشد سرمایه داری در دامان امپریالیسم، نابودی کشاورزى، افزایش وابستگی در بخش صنایع مصرفى، سطح بالای بیکاری و کم کارى، سطح نازل درآمد سرانه، سطح پایین بهره ورى، وضع بد بهداشت همگانى، بی اعتنایی به علم و مراکز علمی و تحقیقاتى، بی توجهی به بازسازی زیرساخت های اقتصادى و رشد و توسعه کشور، ایجاد تأسیسات نظامی وابسته، اجرای سیاست ریخت و پاش و ولخرجی های سرسام آور شاهانه در امور مبتذل، توزیع ناعادلانه درآمدهای ملى، تشدید فاصله طبقاتى، هجوم بی رویه روستاییان به شهرها و گسترش شهرنشینى، گسترش فرهنگ مصرفى، حاکمیت بی چون و چرای انگلیسی ها و آمریکایی ها در چرخه فعال و مفید اقتصادى، از پیامدهای برجسته مدیریت فاسد، بی کفایت و ناکارآمد این دوران و برنامه های مدرنیزاسیون غربی بود و نتایج سیاست های اقتصادى زمان شاه به گونه ای شد که ایران با اینکه تا آن زمان در بسیاری از مواد غذایی خودکفا بود، به یکی از واردکنندگان مواد غذایی تبدیل شد و نیروهای کار فراوانی به صورت بیکار به شهرهای بزرگ مهاجرت کردند و یا اینکه جنون مفرط نظامی گری شاه به گونه ای بود که بودجه نظامی ایران که در سال ۱۳۵۰ش در حدود ۱۰۰ میلیارد ریال بود، در سال ۱۳۵۵ش به ۸/۵۶۶ میلیارد ریال افزایش پیدا کرد. این رقم، بیانگر رشد سرسام آور نظامی گری برای ایفای نقش ژاندارمی ایران برای آمریکا در منطقه و نشان دهنده نابودی درآمدهای ملی و بیماری قدرت طلبی شاه است.(۲۳) در زمینه فرهنگى نیز با به کارگیری نیروهای «بهایی»، «صهیونیستی» و افراد «لائیک» در مصادر قدرت، ترویج ارزش های منحط غربی در زمینه فساد و بی بندوباری تحت عنوان «آزادی زنان»، «ترویج پوشاک»، «موسیقی و هنر غربى»، «تغییر در الگوی مصرفى»، «تضعیف ارزش های مذهبی و ملى»، «بها ندادن به شخصیت و کرامت والای انسان» و «مبارزه با آزادی های انسانی و سیاسى»، «توهین به اعتقادات مذهبی مردم» و «مخالفت با دین و شعائر مذهبی» – مثل «حجاب»، «روحانیت» و «عزاداری» – و «عرصه فرهنگى کشور»، صحنه تاخت وتاز بیگانگان و عوامل غرب زده شد.(۲۴) خاندان پهلوى که اساس قدرت و حکومت خود را مدیون بیگانگان می دانست، نه تنها در زندگى، بلکه در مردن نیز بیگانه پرست بود. از این رو، محمد رضا پس از فرار از ایران، همانند پدرش رضاشاه، در خارج از کشور به حیات سراسر خیانت بار خود پایان داده تا اوج بیگانه پرستى، وابستگی و حقارت این خاندان را در مقابل بیگانگان، به اثبات برساند. ۸- ترس و فرار شاه به دلیل محیط خانوادگى، فقدان پایگاه مردمى، بیگانه پرستی و خیانت های متعدد به کشور، همواره دچار ترس و وحشت بود و این موضوع، تأثیرات مهمی بر شیوه مدیریت و نحوه تصمیم گیری وی داشت. «ثریا اسفندیارى»، همسر دوم شاه، می نویسد: «در دوران ۳ ساله حکومت دکتر «مصدق»، محمدرضا، هنگام خواب، سلاح کمری زیر بالشش می گذاشت و شب هنگام، مرا بیدار نموده، اتاق خواب مان را عوض می نمود و نیز در خوردن غذا، دچار دلهره می شد؛ زیرا می ترسید در آن سم ریخته باشند».(۲۵) در جریان کودتای آمریکایی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش شاه برای درامان ماندن از عواقب شکست کودتا، با وحشت از ایران فرار کرد. به نوشته سرهنگ «غلامرضا مصوررحمانى»، شتاب و دستپاچگی شاه در هنگام فرار به حدی بود که او حتی نتوانست لباسش را مرتب کند؛ چنانکه حتی جوراب نیز به پا نداشت!(۲۶) «سى ام وودهاوس»، یک مقام امنیتی و بلند پایه «اینتلیجنس سرویس» انگلستان و طراح اصلی کودتای «چکمه یا آژاکس» – که علیه دکتر محمد مصدق برنامه ریزی و اجرا شد – می نویسد: «در طرح کودتا، فرار شاه از ایران، پیش بینی نشده بود؛ اما خود محمدرضا اصرار کرد که برنامه فرار از ایران، در صورت شکست، به طرح اضافه شود».(۲۷) ربع پهلوی فرارى محمدرضا شاه در جریان پیروزی انقلاب اسلامى- ۲۶ دی ماه ۱۳۵۷ – نیز فرار را بر قرار ترجیح داده، به دامن اربابان خویش پناه می برد و در آخرین دقایق عمر خود، ملت ایران را به پسرش رضا (ربع پهلوی) که با ثروت بی حساب که از ایران دزدیده در نقاط خوش آب وهوای اروپا و آمریکا، به خوش گذرانی می پردازد، می سپرد! رضا پهلوی که خودش را رضا شاه دوم و شاهنشاه ایران می داند، با دارابودن صفات و ویژگی هایی مانند «فساد اخلاقى و مالی»، «خیانت به ملت»، «بیگانه پرستى»، «ترس و بزدلى»، روی پدران خویش را سفید کرده است.(۲۸) «احمدعلی مسعود انصارى»، مسؤول سابق امور مالی رضا پهلوی در خارج از ایران می نویسد: «در سال ۱۹۸۶م چند تن از دوستان از طریق «نیکسون» و یارانش به فکر پیاده کردن طرحی ضربتی برای به دست گرفتن حکومت ایران افتادند؛ نخست به دیدار نیکسون رفتند. با حمایت جان کانلی و جمعی از مقامات نظامی آمریکا، طرحی با عنوان کیش تهیه شد. طبق طرح، قرار بود که با حمایت نیروهای آمریکا در منطقه، رضا، غافلگیرانه در جزیره کیش پیاده شود و به جمهوری اسلامی اعلام جنگ کند. این طرح… را با رضا در میان گذاشتند. وی بی آنکه درباره طرح و جزئیات و اهدافش بپرسد، اولین سوالی که مطرح کرد، این بود که خب برای فرار چه فکری کرده اید و اگر موفق نشدیم، چگونه می توانم از آنجا فرار کنم؟ به او گفتند: قربان! شما قرار است بروید ایران را بگیرید و از همین حالا به فکر فرار و نجات جان خودتان هستید؟ بدین ترتیب، بار دیگر طرحی قبل از اجرا، در مرحله اولیه خود عقیم ماند؛ البته کسانی که با روحیه پدر وی آشنا هستند، می دانند که او هم همین خصوصیت را داشت… پهلوی ها علاوه بر خست، عموماً نمک نشناس و ضمناً ترسو هستند. از آدم های فاسد هم خوششان می آید و محبتی نسبت به آدم های سالم ندارند. مردم را هم داخل آدم حساب نمی کنند. عموماً هم خارجی پرست هستند و در برابر خارجى، به گونه عجیبى، مرعوب و مجذوبند و اگر یک ایرانی درباره مساله ای هزار دلیل منطقی بیاورد، به مجردی که یک نفر خارجی اظهارنظر غیرمنطقی درباره آن مساله بکند، آنها تمام استدلال شما را فراموش می کنند و فقط به همان نظر خارجی می چسبند. نمک نشناسى، یکی از خصوصیات آنها بوده و هست».(۲۹) به خاطر این ویژگی ها، ربع پهلوی نیز همواره مورد حمایت مالی و تبلیغاتی گسترده آمریکا و انگلیس و سازمان های جاسوسی آنان بوده، از هر فرصتی در زمینه خدمت به بیگانگان و خیانت به ملت قهرمان ایران، استفاده می کند؛ هر چند تلاش های بیهوده او در مجامع کشورهای اروپایی و آمریکایى، برای تغییر نظام مقتدر و مردمی جمهوری اسلامی و توصیه هایی که به سیاستمداران این کشورها در زمینه کوتاه نیامدن در مساله هسته اى، اعمال تحریم های بیشتر، قطع روابط سیاسى و اقتصادى با ایران،(۳۰) امیدواری به حمله نظامی و منصرف کردن آمریکا از مذاکره با ایران و طرفداری از دموکراسی و آزادی خواهی دارد، نشان دهنده خیانت و بیگانه پرستی او و همواره سوژه ای برای تمسخر و استهزای وی توسط همگان بوده است؛ چنانکه خود وی نیز اقرار کرده که «هیچ کس ما را آدم حساب نمی کند».(۳۱) ———————————————– پی نوشت : ۱- روزنامه کیهان، شنبه ۲ آذر ۱۳۸۷، ص ۲ ۲- اشاره به جمله معروف «تدا اسکاچپل»، یکی از نظریه پردازان انقلاب های جهان است که در مقاله دولت تحصیلدار و اسلام شیعی در انقلاب ایران می نویسد: «اگر در دنیا تنها یک انقلاب، آگاهانه ساخته شده باشد، آن، انقلاب ایران است». ۳- علی شریعتمدارى، روانشناسی تربیتى، انتشارات مشعل، اصفهان ۱۳۶۴، ص۲۱۶ ۴- حسن فراهانى، روانشناسی شخصیت محمدرضا پهلوى، باشگاه اندیشه به نقل از کتاب سقوط، مؤسسه مطالعات و پژوهش های سیاسى ۵- ر.ک: «ماروین زونیس»، شکست شاهانه، ترجمه عباس مخبر ۶- حسین فردوست، ظهور و سقوط سلطنت پهلوى، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسى، ص ۳۲ ۷- امیراسدالله علم، گفت وگوهای خصوصی من با شاه، طرح نو، تهران، ج۱، ص ۷۱ ۸- فریدون هویدا، سقوط شاه، انتشارات اطلاعات، تهران ۱۳۷۳، ص ۱۵۶؛ ر.ک: سقوط (مجموعه مقالات بررسی علل فروپاشی سلطنت پهلوی)، مؤسسه مطالعات و پژوهش های سیاسى، تهران ۱۳۸۴، ص ۳۰۷ ۹- رادیو ۲۴ ساعته لس آنجلس، ۲۱/۱۱/۱۳۷۸؛ هفته نامه پنجشنبه، سال سوم، شماره ۹۵، ص ۱۱ ۱۰- ر.ک: محمدرضا پهلوى، مأموریت برای وطنم، ج۶، ص ۸۷ – ۸۹؛ اوریانا فالاچى، مصاحبه با تاریخ سازان جهان، انتشارات جاویدان، ج۲، ص ۲۹۴-۲۹۲ ۱۱- تاج الملوک، آیرملو، انتشارات به آفرین، تهران، ۱۳۸۰ ۱۲- ر.ک: روانشناسی شخصیت محمدرضا پهلوى ۱۳- برای آگاهی بیشتر از اموال بنیاد پهلوی مراجعه کنید به گراهام، رابرت؛ ایران سراب قدرت، ترجمه فیروزه فیروزنیا، کتاب تهران، ۱۳۵۸، ص ۲۰۸-۲۰۴ ۱۴- ر.ک: روح الله حسینیان، فساد دربار ۱۵- ر.ک: جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهى، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسى ۱۶- ثریا اسفندیارى، کاخ تنهایى، ترجمه نادعلی همدانى، نشر مترجم، تهران۱۳۷۰، ص ۱۳۳ ۱۷- «لوروریه»، «ژانلوروریه»، ژان؛ و احمد فاروقى، ایران برضد شاه؛ ترجمه مهدی نراقى، انتشارات امیرکبیر، تهران ۱۳۵۸، ص ۱۰۳ ۱۸- ر.ک: اصغر حیدرى، جبن ذاتی پهلوی ها، نشریه زمانه، ۱۷/۱۱/۸۴ ۱۹- «جمیله کدیور»، رویارویی انقلاب اسلامی و آمریکا، اطلاعات، تهران ۱۳۷۴، ص ۴۰ ۲۰- «گازیوروسکى»، سیاست خارجی آمریکا و شاه، ص ۲۸ ۲۱- «ماروین زونیس»، شکست شاهانه، ص ۳۰۵ ۲۲- سیروس پرهام، انقلاب ایران و مبانی رهبری امام خمینى(ره)، انتشارات امیرکبیر، تهران ۱۳۵۷، ص ۲۶ ۲۳- ر.ک: حجت سلیمان دارابى، انقلاب اسلامی برای ایران چه کرد؟، مجله ۱۵ خرداد، شماره ۲ ۲۴- محبوبه صدیقى، نگاهی به پدیده نوسازی در عصر پهلوى، مجله الکترونیکی دوران، شماره ۳۴، شهریورماه ۱۳۸۷؛ محمدباقر حشمت زاده، چارچوبی برای تحلیل و شناخت انقلاب اسلامی در ایران، ص ۳۴۳ ۲۵- ثریا اسفندیارى، کاخ تنهایی (خاطرات ثریا اسفندیارى)، ترجمه: امیرهوشنگ کاووسى، نشر البرز، تهران، چاپ سوم، ص ۱۹۷ ۲۶- حسین قلی سررشته، خاطرات من، نویسنده، چاپ اول، تهران ۱۳۶۷، ص ۱۰۸ ۲۷- «سى ام وودهاوس»، شرح عملیات چکمه (اسرار کودتای ۲۸ مرداد)، ترجمه نظام الدین بندرى، نشر راهنما، چاپ دوم، تهران ۱۳۶۸، ص۷۷ و ۸۴ ۲۸- ر.ک: جبن ذاتی پهلوی ها، اصغر حیدرى، نشریه زمانه؛ به نقل از پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامى ۲۹- احمدعلی مسعودانصارى، پس از سقوط (سرگذشت خاندان پهلوى در دوره آوارگی)، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسى، چاپ اول، تهران ۱۳۷۱، ص ۲۴۴-۲۴۳ ۳۰- روزنامه لوموند، چاپ پاریس دیروز، شنبه ۳۱ شهریور ۱۳۸۶ ۳۱- گفت وگوی رضا پهلوی با رادیو زمانه؛ به نقل از روزنامه کیهان، ۱۰/۹/۱۳۸۷، ص ۲ انتهای پیام/وطن امروز
یکشنبه ، ۲۷دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اهروصال]
[مشاهده در: www.aharvesal.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها