تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848477433
با هیجان زدگی حرمت ملت را نشکنیم
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: به خاطر دارم یکی دو دهه قبل، یکی از مقام های کشورمان به سازمان ملل رفته بود و آنجا سخنرانی کرده بود. روز بعد، یک روزنامه صد درصد دولتی تیتر زده بود: «کلینتون هنگام سخنرانی ایشان سرش را چندین بار به نشانه تأیید تکان داد!» وقتی این تیتر را دیدم، احساس کردم این عبارت توهین به تمام مردم و این سرزمین است. برایم این پرسش مطرح شد که چرا عده ای از پرچمداران رسانه ای یک دولت انقلابی باید از سر تکان دادن رئیس جمهور آمریکا تا این حد دچار شور و شعف شوند و این سر تکان دادن آن قدر برایشان مهم باشد که آن را به صفحه اول روزنامه ای بیاورند که با پول مردم منتشر می شود. به خاطر دارم که با چند نفر از دوستان فرهیخته ام مشورت کردم تا نظر آن ها را نیز بدانم. فکر کردم شاید تصور من غلط باشد، اما دیدم آن ها نیز همین حس و حال را دارند و بلکه بیشتر از من ناراحت و حتی عصبانی اند. تا حدی که یک نفرشان پیشنهاد داد حقوق آن ماهمان را روی هم بگذاریم، وکیل بگیریم و از آن روزنامه به جرم توهین به ملت ایران شکایت کنیم. یک جور خفت در این تیتر و این رفتار بود که هر آدم وطندوستی را متأثر می کرد. حالا سال ها از آن ماجرا گذشته و آن حکایت به خاطره ای دور و دیر در ذهن من و آن دوستان فرهیخته ام بدل شده است، چرا که پس از آن، به قدری رفتارهای مشابه چه بسا با شدت بیشتر تکرار شد که دیگر حساسیتهایی از آن دست فراموش من و امثال من شد. بتازگی چند ملوان آمریکایی را مرزداران همیشه بیدار آب های سرزمینی ما در خلیج فارس، هنگام ورود به آب های ساحلی جزیره فارسی دستگیر کردند. در فضای مجازی از همان ابتدا مانند بسیاری از موارد دیگر جدی گرفته نشد و ده ها لطیفه و طنز درباره اش منتشر شد. علت هم سابقه خبری این موضوع در اتفاقی مشابه بود. وقتی که چند سال پیش تعدادی ملوان انگلیسی را در مرزهای آبی خود دستگیر کردیم و به رغم مواضع نخستین، در پایان همه را با کت و شلوارهای یکدست برندی معروف و هدایایی چند بدرقه کردیم. این بار هم در آغاز ما خبر از دستگیری ملوانان و بررسی موضوع می دادیم و اما رسانه های غربی پس از تماس «کری» با ظریف این طور می گفتند که آن ها فوراً آزاد خواهند شد. چنین هم شد به گمان این قلم برخورد استاندارد و عقلانی نیز همین بود. چرا که طبق گفته مسؤولان ما، سهوی بودن این رفتار برایشان مسجل شده بود. ذات این رفتار برای ما غرورآفرین بود. در این بین یک خط خبری بر آن بود که حتماً تأکید کند طرف آمریکایی به واسطه این اشتباه عذرخواهی کرده است حتی در یک بخش خبری ناگهان مجری با هیجان جملاتی با این مضمون گفت که: هم اکنون خبری به من رسید بر عذرخواهی ملوانان آمریکایی و... در پایان خطاب به اتاق فرمان گفت: درست میگم دیگر همکار محترم؟!... و بعد این جملات غرور آفرین فیلمی پخش شد که یکی از ملوان ها جملاتی گفت و مترجم ترجمه کرد: ما به اشتباه وارد شدیم و من معذرت می خواهم... همه می دانیم آمریکایی ها رسماً عذرخواهی نکردند. به گمان این قلم اهمیت چندانی هم نداشت، زیرا آن ها در عمل تحقیر شده بودند، اما یکی بگوید، آیا ملت ما چه نیازی به عذرخواهی آن ها داشت که اگر شده به زور از دهان یک ملوان درجه سه آن ها کلمه ای بیرون بکشیم، باز هم ول کن نبودیم؟ و این را مانند فتح خرمشهر با آب و تاب مجری های خبری بازتاب می دادیم؟ باری ملت نیازی به این عذرخواهی نداشت، اما گویا بعضی خیلی نیاز داشتند. آیا چنین رفتاری افتادن از سر دیگر بام نیست و آیا این برخورد، به قدر همان شیفتگی برای سر تکان دادن کلینتون، نحیف نمی نماید؟
شنبه ، ۲۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها